Jakie są joysticki: ich rodzaje, cechy

Joystick jako kontroler gier, choć nadal ważny, dawno stracił swoją dawną popularność. I nie chodzi o gamepady konsolowe, które często się z tym mylą. Dźwignie kontrolne są pożądane, z wyjątkiem kontekstu wszelkiego rodzaju symulatorów. Większość współczesnych gier po prostu nie jest przystosowana do tak konkretnego kontrolera.

Ale chociaż joysticki nie mogą się pochwalić popularnością, mają więcej niż wystarczająco oryginalności! Klawiatury i gamepady zmieniły swój projekt od dziesięcioleci. Jednocześnie dźwignie kontrolne przeszły prawdziwą ścieżkę ewolucji, tworząc wiele interesujących form o różnych celach.

Jakie są joysticki

Joysticki są zwykle podzielone na dwie duże kategorie, typy - na modele analogowe i dyskretne. Rozdzielenie opiera się na zdolności urządzenia do analizy położenia rączki. Nie należy jednak mylić tej cechy z liczbą możliwych płaszczyzn sterowania. Analiza położenia rękojeści to zdolność urządzenia do odczytania siły docisku i kąta nachylenia, a nie współrzędnej ruchu.

Analogowe

Czujniki modeli analogowych są bardziej złożone i wrażliwe niż dyskretne. Przekazują wartość programu od zera do ustawionego maksimum, w zależności od nachylenia dźwigni. Im większy kąt nachylenia, tym większa wartość wysyłana do systemu. Oznacza to, że im bardziej użytkownik odrzuci uchwyt, tym szybciej, powiedzmy, samolot w grze nabierze prędkości lub wysokości. Prawie wszystkie nowoczesne joysticki należą do tej kategorii.

Dyskretne

Z kolei dyskretny typ jest prostszą i mniej popularną technologią. Czujnik tego modelu nie jest w stanie zaakceptować złożonych wartości liczbowych. Może przesyłać do programu tylko jeden lub zero, to znaczy sygnał jest „włączony” lub „wyłączony”. Nie ma znaczenia, jak bardzo uchwyt zostanie odrzucony, ponieważ kontroler wyśle ​​tylko jedną wartość. Ten rodzaj sterowania jest używany tylko na starych konsolach, automatach do gier lub na kluczowych telefonach.

Analogowe

Analogowa klasa joysticka ma również kilka podklas. Składają się z:

• Joysticki z przetwornikiem analogowo-cyfrowym (potencjometrem).
• Kontrolery oparte na enkoderze.
• Dźwignia z tensometrami.
• Joysticki wykorzystujące matrycę optyczną.
• Uchwyty z czujnikami magnetycznymi.

Te podklasy są rozdzielone przez technologie, które leżą u ich podstaw. Każda ma swoje zalety i wady, a także określony zakres.

Potencjometr

Ten typ kontrolera analogowego opiera się na zasadzie regulowanego dzielnika napięcia i przetwarzania prądu na kod binarny. Dźwignia w tym przypadku działa jak ruchomy rezystor, który zmienia napięcie wewnętrzne. ADC przekształca energię elektryczną w sygnał cyfrowy.

Jego zaletą jest to, że taki sterownik jest mało wymagający dla mechaników. Ale stawiane są wysokie wymagania dotyczące jakości żywności, która jest jej wadą, a także kruchością.

Enkoder

Enkodery to czujniki optyczne w postaci koła zębatego, w pewien sposób blokujące światło z diody LED do fotodiody. Są również stosowane u zwykłych myszy komputerowych.

Takie urządzenia analogowe są dokładne i niezawodne, ale mają mniejszą dyskrecję. Oznacza to, że rozpoznają mniejszy zakres efektów. Na przykład kąt samolotu w grze zmienia się nie co stopień, ale co pięć. Często joysticki oparte na enkoderze mają margines zaledwie stu kroków od krawędzi do krawędzi uchwytu.

Tensometry

Ta technologia jest powszechnie stosowana w laptopach do touchpadów. Znaleziony również w niektórych samolotach. W środowisku urządzeń do gier ten fundament praktycznie nie jest używany.

Taki sprzęt jest słabo przystosowany do kontrolerów gier, ponieważ większość z nich jest trzymana w rękach lub niezbyt bezpiecznie przymocowana do stołu. Joystick oparty na tensometrach byłby wygodny tylko wtedy, gdyby był mocno przykręcony do powierzchni.

Matryca optyczna

Czujniki optyczne to kategoria bardziej uogólniona, która obejmuje enkodery. Wszystkie mają te same zalety i wady: wysoką dokładność i niezawodność kosztem nie najlepszej czułości. Jednak do celów gier to więcej niż wystarczające.

Czujniki magnetyczne

Oparty na zasadach magnetorezystancji i wykorzystaniu efektu Halla. Jego istotą jest to, że przewodnik prądu stałego porusza się wzdłuż pola magnetycznego, tworząc poprzeczną różnicę potencjałów. Ten efekt pozwala zmierzyć pole magnetyczne poprzez odczyt sygnału.

Prawie nie mają oczywistych wad, ale cechują się wyjątkową niezawodnością i trwałością.