Uszczelnianie łaźni w domu z bali własnymi rękami: jak to zrobić poprawnie, metody, materiały, zasady, narzędzia, instrukcje krok po kroku

Sauna siekana nadal uważana jest za jedno z najlepszych rozwiązań. Kłoda zatrzymuje ciepło, a jednocześnie nie kwaśnieje w wyniku kondensacji. Jedyną wadą jest to, że musisz uszczelnić ramę łaźni, często własnymi rękami. Praca jest monotonna i wymaga starannego przestrzegania technologii uszczelniania połączeń.

Jakie materiały są odpowiednie?

Aby skutecznie i trwale uszczelnić dom z bali, musisz wybrać odpowiednie narzędzia, przećwiczyć swoje umiejętności i wybrać materiały do ​​​​uszczelniania pęknięć. Co więcej, jeśli porównamy wszystkie trzy warunki, ten ostatni okaże się najważniejszy. Ponieważ błąd w wyborze materiału pojawia się zwykle dopiero kilka miesięcy po zakończeniu prac nad domem z bali łaźni.

Większość właścicieli woli uszczelniać swoje sauny:

• włókno jutowe;
• wełna lniana;
• holowany lub filcowy.

Jeśli masz materiał (torfowiec), możesz uszczelnić ramę łaźni mchem. Ale ta metoda wymaga starannego przygotowania i suszenia suszonych wiązek mchu. Ponadto mech nie rośnie wszędzie w wymaganej ilości. O wiele łatwiej jest użyć zwykłej taśmy jutowej lub kabla.

Juta

Włóknina, puszysty materiał przypominający teksturą filcowaną wełnę, powstaje poprzez igłowane prasowanie mokrej masy. Łatwo rozciąga się we wszystkich kierunkach. Wstążkę jutową można ręcznie podrzeć na paski. Dobrze wchłania wilgoć i przepuszcza powietrze. Jeden z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych ściegów do embossingu.

Jest szeroko stosowany przez ekipy, które w ramach kontraktu podejmują się uszczelniania domów i łaźni. W przypadku łaźni zaleca się uszczelnienie wewnętrznych ścian domu z bali taśmą jutową, z wyjątkiem łaźni parowej i pomieszczeń o dużej wilgotności. Jeśli uszczelniasz zewnętrzne ściany łaźni, to z obowiązkową późniejszą impregnacją środkiem hydrofobowym. W rezultacie szew zyskuje właściwości hydrofobowe, ale nie zapobiega ucieczce pary wodnej.

Filc

Gęstszy niż juta, nie rozciąga się dobrze. Zużycie filcu jest mniejsze, dobrze nadaje się w sytuacjach, gdy trzeba uszczelnić wciąż młody dom z bali, który nie jest całkowicie wysuszony i osiadły.

Lnovatin

Wykonana jest technologią igłowania z włókien lnianych w formie tasiemek, z dodatkowym pikowaniem nićmi. Bardziej odporna niż juta na ciepło, wysoką wilgotność i gorącą parę. Kosztuje dwa razy więcej niż materiał jutowy pierwszego gatunku.

Wełnę lnianą można wykorzystać do uszczelnienia domu z bali zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz łaźni.

Mech

Uszczelnianie ramy łaźni torfowcem, nawet odpowiednio wysuszonym i posortowanym, nie jest zadaniem łatwym. Główną różnicą w stosunku do gotowych materiałów jest jego niejednorodna struktura. Jeśli używasz włókien pochodzących z recyklingu (juta holownicza), mają one jednolitą strukturę, więc podczas uszczelniania szczelin między koronami w domu z bali łaźni, uszczelnienie okazuje się mniej więcej jednolite.

Z mchem wszystko jest inne: jest ciężko, trzeba wyciągnąć kępki, przekręcić liną i wepchnąć szpatułką pomiędzy korony domu z bali. Jedyną zaletą mchu są jego właściwości antyseptyczne. Materiał w ścianach łaźni nie gnije i nie wypada jak filc. Tylko nie próbuj wykopywać pudełka do łaźni z już zgniłymi koronami. To nic nie da, taki dom z bali należy poddać obróbce lub zdemontować.

Ważny!Mech torfowiec ma pokrewną roślinę, falisty mech dicranum. Można je pomylić, ale dikranum jest zbyt twarde, nie można nim uszczelnić pudełka do łaźni. Lepiej jest zastosować go jako izolację międzykoronową podczas montażu domu z bali.

Mech umieszczony pomiędzy koronami podczas montażu domu z bali pozostaje wystający, aż rama łaźni ulegnie pierwszemu skurczowi. Następnie łodygi są wsuwane, wbijane w szew za pomocą uszczelki i cięte nożem.

Holowniczy

Wykonane z juty lub włókna lnianego, sprzedawane w dużych wiązkach. Materiał bardzo przypomina kabel instalacyjny, dobrze się rozciąga i jest zwinięty w sznurek. Aby zbudować łaźnię, złącza są często uszczelniane za pomocą kabla zwilżonego środkiem hydrofobowym. Właściwości pakułu są prawie identyczne z jutą, ale materiał pakułu jest znacznie wygodniejszy do uszczelniania starych wanien, zwłaszcza wewnętrznych ścian domu z bali, gdzie często tworzą się ogromne szczeliny między koronami.

Po co uszczelniać dom z bali?

Większość właścicieli łaźni uważa, że ​​​​uszczelnianie jest konieczne, aby zachować ciepło i chronić korony domu z bali. To prawda, ale tylko w przypadku budynku mieszkalnego zbudowanego w technologii domu z bali. W takim przypadku konieczne jest uszczelnienie połączeń, aby uniknąć utraty ciepła.

W przypadku łaźni sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Tryb działania posiekanej łaźni wykonanej z bali lub drewna różni się nieco od warunków zwykłego budynku mieszkalnego w postaci domu z bali. W łaźni, nawet jeśli jest to sauna fińska, wytwarza się ogromna ilość pary wodnej.

Para wodna musi zostać usunięta z pomieszczenia, ale jednocześnie należy zablokować kondensację pary wodnej. Jeśli wybierzesz odpowiedni materiał na szew i uszczelnisz złącza, para będzie uciekać, ściany będą „oddychać”, a do przestrzeni między koronami praktycznie nie będzie dostawać się woda.

Po zakończeniu zabiegów kąpielowych nadciśnienie gorącej atmosfery wewnątrz domu z bali przeciska powietrze przez złącza domu z bali i wysusza je. Dlatego uszczelniacz akrylowy, który jest często stosowany w domach z bali, nie jest odpowiedni, wystarczy uszczelnić szwy.

Skrzynię łaźni należy również uszczelnić, aby chronić korony domu z bali przed wodą deszczową, owadami i patogenną mikroflorą. Często materiał w stawach ulega zakażeniu przez ptaki, które próbują wyciągnąć włókna ze stawu. Niosą cząstki ziemi na łapach, dlatego należy dbać o ściany domu z bali i okresowo traktować je sprayem o właściwościach hydrofobowych. Bez wody patogenna mikroflora szybko ginie pod wpływem słonecznego promieniowania ultrafioletowego.

Plusy i minusy uszczelniania

Głównymi zaletami tej technologii są względna taniość materiału i prosty proces uszczelniania połączeń międzykoronowych domu z bali. Używanie juty lub lnu jest około trzy razy tańsze niż nowoczesne materiały syntetyczne.

Prawidłowo uszczelniona wełna lniana wytrzyma na ścianach łaźni do 15-20 lat bez wymiany. Uszczelnienie jutowe blaknie dwa do trzech razy szybciej, szczególnie pod wpływem światła słonecznego.

Wadą tej technologii jest wysoki koszt pracy. Dobry mistrz podejmie się uszczelnienia ściany za cenę co najmniej 1 dolara za metr bieżący szwu. Jednocześnie sam materiał może kosztować o połowę mniej.

Możesz uszczelnić ramę łaźni własnymi rękami, ale praca jest fizycznie dość trudna, musisz pracować ciężkim młotkiem (1,5-2 kg). Na każdy metr złącza należy wykonać do półtora tuzina uderzeń.

Jak uszczelnić łaźnię z bali?

Istnieją pewne wymagania dotyczące jakości uszczelnianego szwu, ale nie ma jednolitych standardów dotyczących prawidłowego uszczelniania ścian bali łaźni. Dlatego większość technologii uszczelniania to zbiór zasad dotyczących uzyskania możliwie najgęstszego i sztywniejszego szwu bez użycia materiałów klejących lub mas uszczelniających.

Podstawowe zasady, według których zwykle uszczelnia się złącza domu z bali:

1. Materiał uszczelniający należy wbić w spoinę na głębokość co najmniej 5 cm.
2. Powierzchnię uszczelniającą tworzy się z taśmy lub wiązki włókien poprzez dociśnięcie końcówek wewnątrz złącza tak, aby zwój ściśle sprasowanych włókien pozostał na zewnątrz.
3. Krawędź szwu powinna być elastyczna, zwarta i twarda. Uszczelka powinna kompensować ewentualne zmiany szczeliny międzykoronowej podczas ogrzewania lub chłodzenia ścian łaźni.
4. Dom z bali można uszczelnić dowolnym materiałem, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz łaźni. Po zastosowaniu środka hydrofobowego uszczelnienie szwów zyskuje właściwości hydrofobowe, niezależnie od rodzaju włókien.

Zwykle zaczynają uszczelniać od dolnych koron, tworząc okrąg i kierując się w stronę górnych. Strefy narożne uszczelniane są jednocześnie z strefami liniowymi. Należy wziąć pod uwagę, że uszczelnianiu wymagają wyłącznie domy z bali, które uległy wstępnemu skurczeniu. W przeciwnym razie pod koniec procesu kurczenia skrzynia łaźni będzie musiała zostać ponownie uszczelniona w rogach.

Metody uszczelniania domu z bali

Istnieją trzy główne opcje układania materiału w połączeniach międzykoronowych. Jakość i niezawodność szwu zależy od rodzaju zastosowanego uszczelnienia i tego, jak dokładnie mistrz uszczelnił ściany.

Uszczelnianie dekoracyjne

Zwykle stosowany w celu poprawy wyglądu łaźni. Na przykład, zgodnie z obowiązującymi przepisami, konieczne jest uszczelnienie tylko przed malowaniem ścian domu z bali, ale po przeszlifowaniu powierzchni. Malowanie łaźni prowadzi do tego, że ściany łączą się, a relief bali domu z bali jest po prostu niewidoczny.

Aby podkreślić fakturę, na główny wałek ugniatający ułożony jest skręcony sznur o średnicy 8-12 mm. Dom z bali nabiera bardziej eleganckiego wyglądu, jednak dekoracyjna nakładka w żaden sposób nie chroni spoiny przed wilgocią. Dlatego stosuje się go jedynie jako dodatek do uszczelniaczy jutowych. Czasami linę napycha się na domy z bali z dębu lub modrzewia, pod warunkiem, że przy montażu łaźni zastosowano izolację międzykoronową z czerwonego mchu.

Zawarte w zestawie

Większość stolarzy woli uszczelniać ściany w ten sposób. Jego istota polega na tym, że wzdłuż złącza koronowego rozwija się wstęgę lnu lub juty o szerokości 10-20 cm.

Następnie w szczelinę wbija się górną krawędź paska, a pod nią umieszcza się zestaw dodatkowych taśm lub zwinięty warkocz. Następnie całe opakowanie jest dociskane od końca do końca, aż do całkowitego dociśnięcia zgrzewu.

Rozciągać się

Stara metoda polegająca na wykorzystaniu kabla z juty lub lnu. Stosowany jest głównie w dużych domach z bali, gdy całkowity rozmiar szwów wewnątrz i na zewnątrz łaźni może osiągnąć kilka tysięcy metrów.

Istota tej metody polega na tym, że pakuł układa się w oddzielnych warstwach włókien prostopadle do linii złącza. Stolarz niejako rozciąga paczkę wzdłuż, dodając lub zmniejszając ilość holu, w zależności od wielkości szczeliny. Metoda jest bardziej elastyczna niż zestaw, ale wymaga dużego doświadczenia.

Technologia doszczelniania kłód

Głównym celem zabiegu jest uszczelnienie jak największej ilości materiału uszczelniającego w stawie koronowym. Im twardszy i mniejszy ścieg uszczelniający, tym bardziej niezawodne uszczelnienie. Każda uszczelka umieszczona w ramie łaźni z czasem ulega degradacji pod wpływem wody, ciepła i tlenu atmosferycznego. Dlatego jedyną szansą na przedłużenie żywotności jest możliwie najgęstsze i głębokie doszczelnienie materiału wewnątrz.

Wymagane narzędzia

Do pracy stosuje się kilka odmian jednego głównego narzędzia - jest to tak zwany uszczelniacz. Mistrz zawsze ma kilka typów o różnych szerokościach i grubościach ostrzy oraz kształcie powierzchni roboczej. Niektóre z nich można wepchnąć tylko ręcznie, ale większość ma stalową (niklową) podeszwę z tyłu i są zaprojektowane tak, aby można je było uderzać młotkiem lub młotem kowalskim.

Do uszczelniania należy używać ciężkich młotków stolarskich o masie 1-2 kg z krótką rączką. Niektórzy rzemieślnicy wolą uszczelniać ciężkim drewnianym młotkiem. Taki instrument nie wydaje głośnego dźwięku, nie ma odrzutu dłoni po uderzeniu. Młotki są zwykle używane do uszczelniania kłód łaźni za pomocą kabla. Jest bardziej „płynna” i plastyczna niż taśmy jutowe.

Do samodzielnego uszczelniania wanien stosuje się taśmy o gramaturze 500-600 g/m2.

Przygotowanie

Z reguły prace rozpoczynają się od sprawdzenia ścian łaźni i określenia ilości wymaganego materiału. Zazwyczaj na każdy metr uszczelnienia domu z bali wymagane jest 1,5-1,7 m taśmy lnianej lub jutowej.

W przypadku dużych szczelin zużycie zagęszczenia może się podwoić lub potroić, ale część połączeń międzykoronowych domu z bali można całkowicie przykryć ciasno upakowanymi kłodami. Niemożliwe jest uszczelnienie szczelin kawałkami, dlatego w miejscach, w których nie ma pęknięć, przeprowadza się przygotowanie.

Aby to zrobić, weź uszczelkę grubą i ostrą końcówką i uderzeniami młota otwórz złącze na tyle, aby można było wcisnąć w niego co najmniej jedną warstwę juty.

Scena główna

Po otwarciu szczeliny na całej długości ściany łaźni przystępują do układania materiału. W tym celu górną krawędź taśmy lnianej lub jutowej wciska się ręcznie w szczelinę na całej jej długości za pomocą cienkiej masy uszczelniającej.

Materiał powinien wejść do środka na 2-4 cm.

Kolejnym krokiem jest umieszczenie warkocza lub paczki dwóch dodatkowych pasków lnu pod ułożoną taśmą i podwinięcie dolnej krawędzi wcześniej zabezpieczonego materiału. W ten sposób powstaje wałek (krawędź) uszczelki.

Następnie musisz wybrać narzędzie z cienkim i lekko zakrzywionym ostrzem. Za jego pomocą należy uszczelnić dolną krawędź taśmy wewnątrz szwu pod warkoczem lub dodatkową warstwą lnu.

Ta procedura jest wykonywana rękami bez uderzeń. Gdy tylko dolna krawędź zostanie wciśnięta do wewnątrz na całej długości korony ramy, możesz przystąpić do spęczania za pomocą młota. Uszczelnij równymi pociągnięciami na całej powierzchni. Ważne jest, aby materiał wtopił się równomiernie w ścianę łaźni, bez zniekształceń i przepuklin.

Zabieg w tym obszarze uważa się za zakończony, gdy szerokość wałka zmniejszy się do 4-5 mm.

Obróbka narożników

Obszary narożne są uszczelniane w podobny sposób. Dla każdego odcinka wycinany jest oddzielny kawałek taśmy na całej długości złącza narożnego. Jeśli stosuje się kabel, układa się go z zakładką co najmniej 15 cm na odcinku poziomym.

Wskazane jest doszczelnianie narożników przy użyciu najlżejszego młotka. Silne uderzenie w koniec kłody może spowodować odpryski lub pęknięcia materiału ramy.

Wyniki

Uszczelnianie łaźni z bali własnymi rękami bez praktyki jest dość trudne. Ponadto dłonie są obciążone dużym obciążeniem fizycznym, dlatego do pierwszego eksperymentu możesz wybrać mały obszar, gdzie nie ma okien ani drzwi. Dopiero po przećwiczeniu technik można przystąpić do uszczelniania wnętrza łaźni.

Opowiedz nam o swoich doświadczeniach w uszczelnianiu spoin w domach z bali. Na jakie cechy technologii warto zwrócić uwagę w pierwszej kolejności? Zapisz także artykuł w zakładkach i udostępnij go w sieciach społecznościowych.