Żywym przykładem adaptacji jest drzewo wiązów.

Od wieków drzewo wiązu jest opakowane w tajemniczą aureolę.W wielu krajach gałęzie kory brzozy( tak to nazywają) służyły jako symbol męstwa i lojalności, macierzyństwa i szczęścia, a także świętej cechy kościoła. Teraz można go znaleźć na terenie nowoczesnych parków i lasów liściastych. Niektórzy ogrodnicy postanowili udekorować swój ogród tym eksponatem, ponieważ jego liście doskonale zatrzymują kurz. Taki gaj będzie służył jako rodzaj "ludzkiej tarczy" dla twojej własnej rezydencji. Należy pamiętać, że drzewo wiązowe z rodziny wiązów może dostosować się do wszelkich warunków. Dlatego ważne jest, aby znać niektóre szczegóły dotyczące sadzenia i opieki nad nim.

Główne cechy

Dzięki elastycznej strukturze włókien drzewnych uzyskanych z łyka uzyskano w starożytności tkactwo wielu artykułów gospodarstwa domowego. Były to zarówno wspaniałe sanie, jak i urządzenia domowe. Przerzedzenie łuku i obręczy ozdabiało siedzibę mieszkańców starożytnej Rosji. W tym samym czasie gałęzie i liście są szeroko stosowane do garbowania produktów skórzanych.

Nazwa tego drzewa pochodzi od języka celtyckiego, w którym występuje takie słowo jak "Wiąz".Niemiecka i łacińska nazwa rośliny są również bardzo podobne - "Ulmus".Dosłowne tłumaczenie wszystkich tych słów oznacza "pręt do gięcia".

Zewnętrznie wiąz jest potężnym drzewem, którego opis i zdjęcie przedstawiono poniżej. Pień tego reprezentatywnego wiązu w młodym wieku pokryty jest gładką korą o jasnobrązowym kolorze. Gdy roślina rośnie, staje się gęsta, a także dość gruba, az biegiem czasu zaczyna się odrywać cienkimi talerzami. Głębokie pęknięcia na jego powierzchni przypominają blizny po ranach wojennych. Na niektórych gałęziach mogą się rozwijać i rozwijać.

Potężny system korzeni brzozy działa bardzo głęboko, dzięki czemu może spokojnie osiągnąć poziom wód gruntowych. Ze względu na tę cechę korzeni, wiąz rośnie do 25-30 m wysokości, z obwodem pnia 1,5 m. Jednak niektóre odmiany nie korzeniają głęboko, ale bardziej w górnych warstwach ziemi, zajmując olbrzymi obszar. Wiek wielu członków tej rodziny może wynosić od 200 do 300 lat.

Rekordzista był w stanie przetrwać pożar 1812 roku, który miał miejsce w Moskwie. Jednak upalne lato 2010 roku wciąż nie poruszyło się i całkowicie wyschło.

Pierwsza randka z wiązem

Patrząc na zdjęcie liści i nasion wiązu, można zauważyć pewne wyjątkowe cechy ich struktury. W tym badaniu hodowca nie pomyli go z innymi odmianami. Te smukłe olbrzymy mają:

1. Małe nijakie fioletowe kwiaty. Bujne kwiatostany ozdobione są różnorodnymi purpurowymi pręcikami. W połączeniu z delikatnie zielonymi nogami wyglądają wyjątkowo. Okres kwitnienia rośliny wynosi 10 dni. Spadek będzie głównie w marcu lub kwietniu.
2. Duże liście. Na pniu są rozmieszczone naprzemiennie. Długość każdego z nich waha się od 12 do 15 cm, stożkowaty kształt liści jest w harmonii z żebrowaną powierzchnią.Wyraźne boczne smugi tworzą reliefową fakturę na ciemnozielonym płótnie. Górna część liści jest gładka, ale dolna część pokryta jest puszystą warstwą kosmków. To na nich gromadzi się cały pył.Jesienią zyskują niesamowity kolor w żółto-czerwonych barwach.
3. Young spikes. Rosną w dolnej części tułowia, tworząc bulwy o dużych rozmiarach. Jasnobrązowe młode łodygi mają gładką teksturę.
4. Owoce. Każdy z nich przypomina cienki talerz - lionfish, w środku którego ukryte jest nasiono. W górnej części skrzydła znajduje się wyrafinowana wnęka. Są sadzone na krótkich sadzonkach i zbierane w gęstych gronach. Jednak drzewo zaczyna przynosić owoce w wieku siedmiu lub ośmiu lat. Pod koniec maja lub na początku czerwca nasiona są w pełni dojrzałe.

Elm Smooth - najpopularniejsza odmiana wiązu. Występuje w wielu parkach miejskich. Ten gatunek toleruje surowe zimy i utrzymuje temperaturę do -28 ° C.Ale mimo to pędy roślin mogą nieco zamarznąć.Spośród 16 popularnych gatunków połowę można znaleźć na Półwyspie Skandynawskim, a także w Europie. Jeśli przeanalizujemy, gdzie rośnie wiąz w Rosji, widzimy, że są to w większości wilgotne regiony, takie jak:

• Zachodnia Syberia;
• Volga;
• Południowy Ural( Czelabińsk i Swierdłowsku);
• Kazachstan;
• Kaukaz.

Ilm doskonale radzi sobie nie tylko w wilgotnym środowisku, ale także w suchym klimacie, ponieważ przenika do podziemnych źródeł.Brzegi rzek i jezior, a także lasy liściaste są ich ulubionym siedliskiem. Jednak bardzo zbite i zasolone gleby niekorzystnie wpływają na utrzymanie drzewa, chociaż wiąz i bezpretensjonalny wybór gleby.

Berest rozwija się niesamowicie szybko. Roczny przyrost młodego drzewa i dorosłego drzewa ma 0,5 m wysokości i 0,3 m szerokości.

Cechy hodowli i opiekiZe względu na działanie moczopędne i ściągające tych naturalnych składników, jest stosowany w leczeniu:

• przewodu żołądkowo-jelitowego;
• choroby skóry;
• obrzęk;
• reumatyzm.

Ekstrakt uzyskany z kory jest stosowany jako środek przeciwzapalny lub przeciwbakteryjny. Co więcej, te drzewa tworzą przytulną atmosferę w ogrodzie."Uwielbiają" fryzurę, więc łatwo jest stworzyć żywopłot.

Przeczytaj również: Potężny i wielki dąb

Ważne jest, aby przestrzegać podstawowych zasad sadzenia nasion wiązu. Gdy tylko dojrzeją, należy je natychmiast zasadzić w ziemi. Pierwsze dwa tygodnie są optymalnym okresem do tego. Jeśli trochę poczekasz, stracą swoje właściwości. Chociaż nasiona nie wymagają wstępnego przygotowania, należy je prawidłowo zasiać.Do tego potrzebne są:

• dobrze wykopać łóżko;
• do produkcji nawozów mineralnych;
• określa odległość między rzędami od jednego do dwóch metrów;
• do siekania ziaren o stopniu 30-50 cm;
• wypełnić mały otwór cienką warstwą gleby;
• dużo wody.

Posadź w cieniu. Niemniej jednak na dobrze rozgrzanym przez słońce trawniku będzie rosnąć kilka razy szybciej. Korona wiązu rozszerza się bardzo szybko, co może negatywnie wpłynąć na sąsiednie rośliny, które kochają światło. Między innymi, od czasów starożytnych mają wzajemną nietolerancję z winogronami.

Warto zauważyć, że czerwiec może zaskoczyć gorącą pogodą.Dlatego obszar obsadzony roślinami musi być pokryty warstwą, aż do pojawienia się pędów. Około miesiąca młode pędy należy obficie podlewać.

Choroba holenderska jest problemem wiecznego drzewa wiązu. Jeśli jest na nim wiele wysuszonych / nieoślepionych gałęzi, goła kora, a jednocześnie korona jest skąpa, oznacza to, że kora jest dotknięta tą chorobą. Głównym powodem jego występowania jest nadmiernie wilgotna gleba. Może być chory w ten sposób od kilku tygodni do 5-7 lat. Dlatego trzeba monitorować poziom wilgotności gleby, aby urozmaicić zarośla, które zawsze zdobił ogród.

Historia drzewa wiązu - wideo