artykuł:
Przez długi czas cedr podziwiał ludzi o naturalnej mocy, pięknie i uzdrawiającej mocy. Nazwano go żywicielem drzewa, tajemnicą, darem bogów. Od czasów starożytnych drzewa cedrowe uważane są za źródła cudownej energii, która łagodzi i oświeca myśli, budzi duszę i kieruje uczucia do wszystkich pięknych rzeczy, które istnieją na Ziemi. Przez kilka tysięcy lat, podczas których ludzie go obserwowali, nie tylko nie stracił swojej wartości, ale ją pomnożył, co potwierdzają liczne odkrycia naukowe.
Ciekawostki na temat cedru
Cedr jest jednym z tych rzadkich drzew, z których wszystkie są wykorzystywane do celów spożywczych lub leczniczych.
Lasy cedrowe mają tak silną siłę fitocydową, że jeden hektar takiego lasu wystarczyłby do oczyszczenia powietrza z całego miasta.
Starożytni Sumerowie czcili cedr jako święte drzewo, a najbardziej majestatyczne okazy otrzymywały imiona. Drewno cedrowe służyło jako środek wymiany i często było cenione bardziej niż złoto. Sumeryjski bóg Ea został uznany za patrona cedru i nikt nie mógł wyciąć tego drzewa bez najwyższego pozwolenia. Fakty te potwierdzają tabliczki gliniane znalezione podczas wykopalisk, które pochodzą z wieków V-IV.BC.Mieli również opis tego, jak wygląda cedr.
Dekoracja grobu króla egipskiego Tutenchamona wykonana jest z drewna cedrowego. Przez 3 tysiące lat nie tylko się nie pogarszało, ale nawet zachowało delikatny delikatny zapach. Ze względu na swoje właściwości, żywica cedrowa była jednym ze składników mieszanin mumifikacyjnych, a olej cedrowy przyczynił się do uratowania bezcennego starożytnego egipskiego papirusa do dnia dzisiejszego.
Z drzewa cedrowego starożytni budowali swoje statki, a wspaniałe drzewo suskie, z którego Noe zbudował swoją arkę, jest cedrem rosnącym w dolinach Międzywyśliwa.
Opis drzewa
Majestic cedr należy do rodzaju rodziny Pine. Są to jednopienne, wiecznie zielone drzewa o wysokości do 45 metrów, z szeroką piramidalną koroną.Są długowieczne i rosną do 400-500 lat. Ciemnoszara kora na młodych drzewach jest gładka, na starych - z pęknięciami i łuskami.
Igły igiełkowe, żywiczne, twarde i kłujące. Jego kolor w różnych gatunkach waha się od ciemnozielonego do niebiesko-zielonego i srebrno-szarego. Igły są zbierane w pęczkach. Kwiaty cedrowe, jeśli można je nazwać spikelets, do 5 cm długości z licznymi małymi pręcikami i pylnikami. Cedr kwitnie jesienią.
Szyszki rosną na gałęziach jeden po drugim, ułożone pionowo, jak świece. Dojrzewają w drugim lub trzecim roku i rozpadają się przez zimę, rozrzucając nasiona na wietrze. W sprzyjających warunkach kiełkują w ciągu 20 dni.
Nasiona cedru nie wyglądają jak orzechy. Są małe, ze skrzydłami dla lepszego osiadania pod wiatr i niejadalne.
Cedar wymaga lekkich, nie zagęszczonych i oddychających gleb. Są bardzo wrażliwe na stojącą wodę.Wolisz gleby ubogie w wapno. Na zboczach górskich wykonanych z wapienia cierpią na chlorozę i często umierają.
Lepiej czuć się w otwartych, słonecznych miejscach, ale na bogatszych glebach dobrze rosną w półcieniu.
Obszar wzrostu
Miejsca, w których wszędzie rośnie cedr, to południowe i wschodnie regiony wybrzeża Morza Śródziemnego. Drzewa preferują tereny górskie z chłodnymi latami i łagodnymi zimami. Występują również u podnóża Himalajów, w północno-zachodniej Afryce, w Libanie, gdzie cedr jest jednym z symboli narodowych i jest przedstawiony na flagach narodowych i herbach.
W Rosji cedr rośnie tylko na południowym wybrzeżu Krymu, gdzie z powodzeniem aklimatyzuje się i daje obfite samosiewy. W innych regionach występuje tylko w ogrodach botanicznych i szkółkach. A to drzewo, które nazywane jest cedrem syberyjskim, jest w rzeczywistości przedstawicielem rodzaju Sosna i jest właściwie nazywane syberyjskim, europejskim lub koreańskim. Z cedrami te odmiany są zjednoczone przez jedną rodzinę.Ale ulubione i niezwykle przydatne "orzeszki piniowe" to tylko syberyjska sosna.
Gatunki cedrowe
Rodzaj cedru obejmuje 4 gatunki:
- Atlas - Cedrus atlantica;
- krótka iglasta - Cedrus brevifolia. Niektóre źródła odnoszą ten gatunek do podgatunku libańskiego;
- Himalayan - Cedrus deodara;
- Libański - Cedrus libani.
Struktura szyszek cedrowych i sosnowych jest pod wieloma względami podobna, dlatego przez długi czas gatunki te były uważane za identyczne. Ale ostatnie badania naukowe obaliły te dane, a teraz w klasyfikacji obu typów akcji.
Atlas
Atlas cedr rośnie na zboczach gór Atlas w Algierii i Maroku. W środowisku naturalnym znajduje się na wysokości 2000 m nad poziomem morza. Drzewo jest majestatyczne, rozprzestrzeniające się.Największe okazy osiągają 50 m wysokości, a ich średnica pnia wynosi 1,5-2 m. Igły zbiera się w pęczkach i ma niebiesko-zielony odcień.Drewno jest żywiczne i pachnące, przypomina zapach drzewa sandałowego. Gatunki Atlasu tolerują mrozy do -20 ° C i dobrze radzą sobie z suszą.
W krajach afrykańskich drewno cedrowe służy jako paliwo. Olej ma dobre właściwości antyseptyczne i jest szeroko stosowany do celów kosmetycznych.
Atlas cedr jako roślina uprawna jest uprawiany w południowej Europie, w górzystych regionach Kaukazu i w krajach azjatyckich.
Drzewo bonsai, które rośnie wszędzie jako ogród lub rośliny pokojowe, to cedr Atlas.
Himalayan
Cedr himalajski rośnie we wschodniej i południowo-wschodniej Azji, u podnóża gór Himalajów, w Afganistanie, Indiach, Nepalu i Pakistanie. W górach znajduje się na wysokości do 3500 m. Himalajski gatunek nie jest gorszy od Atlasa na wysokości i obwodzie pnia, w przeciwieństwie do niego ma szerszą koronę.Gałęzie dorosłego drzewa są równoległe do ziemi. Drewno ma mocny i silny aromat, jest jasnożółty z czerwono-brązowym rdzeniem. Igły są raczej miękkie, lekkie, o szarym odcieniu.
Szyszki dojrzewają dłużej niż rok, a następnie kruszą się.Nasiona są małe, niejadalne, żywiczne. Himalajski gatunek lepiej znosi cieniowanie, chociaż w naturalnych warunkach zajmuje górną kondygnację lasu. Oddzielne kopie mogą trwać do 1000 lat.
Himalayan cedr rośnie szybko i jest szeroko stosowany w parkach krajobrazowych w południowo-wschodniej Europie i na Krymie.
Libański
Cedr libański nie jest gorszy od innych w wysokości i pojemności tułowia. Korona młodego stożkowatego drzewa na przestrzeni lat zyskuje bardziej spłaszczony kształt. Igły są niebiesko-szaro-zielone, żywe przez 2 lata, zebrane w wiązki.
W wieku 25-28 lat drzewo zaczyna przynosić owoce. Szyszki formowane są co dwa lata.
Gatunek ten wyróżnia się powolnym wzrostem, toleruje krótkotrwałe przymrozki do -30 ° C.Preferuje dobrze oświetlone obszary, łatwą suszę, może rosnąć na ubogich glebach, ale nie toleruje nadmiernej wilgoci.
Cedr libański jest ceniony za lekkie, miękkie, ale jednocześnie mocne czerwone drewno.
Rodzaje sosny cedrowej
Pomimo faktu, że zgodnie z najnowszymi danymi naukowymi, gatunki kanadyjskie, koreańskie i syberyjskie są jedynie bliskimi krewnymi obecnego cedru, ludzie nadal mają znajome imiona. Cedr kanadyjski należy do rodzaju cyprysów z rodziny Tui.
Koreańska sosna cedrowa
Koreański lub cedrowy mandżurski, drzewo iglaste z rodzaju Pine, jest powszechne we wschodniej Azji, w Chinach, Korei, Japonii i na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Wysokie, potężne drzewo ma gęstą korę w kształcie stożka i płytkie korzenie. Igły są niebiesko-zielone, długie, rosnące w pęczkach po 5 sztuk każda.
Szyszki dojrzewają przez półtora roku i odpadają jesienią lub wczesną zimą.Każdy stożek zawiera wiele orzechów. Koreański rodzaj owoców raz na kilka lat.
Sosna cedrowa syberyjska
Cedr syberyjski, lub sosna syberyjska - wiecznie zielone drzewo, wielkości tylko nieznacznie gorsze od jego słynnego krewnego.Żyje do 500-700 lat, wyróżnia się grubą, często wielkoroną z grubymi gałęziami. Igły są miękkie, długie, z niebieskawym nalotem. Drzewo buduje potężny system korzeniowy, a na lekkich piaszczystych glebach rozwija się korzenie kotwicy, przenikając na wielką głębokość.W porównaniu z tolerancją cedru, z krótkim sezonem wegetacyjnym.
Roślina ma szyszki męskie i żeńskie. Dojrzewają przez półtora roku i upadają na początku jesieni. Każdy stożek zawiera do 150 orzechów. Do pojedynczego drzewa produkuje się do 12 kg orzechów sosny. Cedr syberyjski zaczyna przynosić owoce późno, średnio w wieku 50-60 lat.
Białka odżywcze i wiewiórki, które zabierają nasiona na duże odległości, biorą udział w osiedleniu drzewa.
Subtelności rosnącego cedru z nutletu
Rosyjscy ogrodnicy uprawiają sosnę cedrową syberyjską, zwyczajowo nazywając ją cedrem. Posiadanie puszystego syberyjskiego piękna z pachnącymi igłami i uzdrawiającymi orzechami na twojej stronie nikogo nie odmówiłoby, ale dla skromnych posiadłości są nisko rosnące odmiany, które nie zajmują dużo miejsca. Dowiadujemy się, jak uprawiać cedr, kupując młode drzewko w szkółce.
Wybierając miejsce, należy wziąć pod uwagę, że wraz z wiekiem rośnie zapotrzebowanie drzewa na światło słoneczne, dlatego należy wybierać miejsca bez cieniowania. Jeśli to możliwe, zakup sadzonek cedrowych z zamkniętym systemem korzeniowym. Najlepiej jest pobierać próbki z korzeni, których system korzeniowy nie miał czasu wyschnięcia, dlatego wskazane jest wybranie sadzonki, którą właśnie wykopali. Kula ziemna powinna mieć średnicę co najmniej pół metra i być zapakowana w mokre płótno i plastikową torebkę.
Jak sadzić sadzonkę z cedru
Przed sadzeniem należy wykopać cały obszar ogrodu, w którym sadzonki mają zostać zasadzone. Lądowiska przygotowują trochę więcej niż ziemską piłkę.Odległość między jamami powinna wynosić co najmniej 8 m. Młode cedry sadzi się natychmiast na glebach lekkich, a na cięższe gleby dodaje się piasek i torf.
Umieść trochę ziemi na dnie dołu i posadź sadzonkę, prostując korzenie. Szyja korzenia nie powinna znajdować się poniżej poziomu gruntu. Jeśli tak się stanie, wyjąć sadzonkę i wlać na nią więcej ziemi. Następnie, przy drzewie, wykopują kołek i wypełniają ziemię ziemią, lekko ją zagęszczając. Obficie rozlewa się otwór do sadzenia, ziemia w okręgu koło jest ściółka z iglastej ściółki, trocin lub posiekanej kory.
W ciągu dwóch tygodni, gdy sadzonka zapuszcza korzenie, jest podlewana w ciągu 2-3 dni, jeśli nie ma deszczu.
Pielęgnuj cedr od nutlet
Jeśli sadzonki w szkółce nie można znaleźć, a dojrzałe orzeszki piniowe w wazonie sugerują pewien pomysł, możesz wybrać te największe z całą otoczką - spróbuj wyhodować cedr z nasion w domu. Proces kiełkowania orzechów nie jest całkowicie prosty, ale bardzo ekscytujący: nasiona
- są umieszczane w wodzie i przechowywane przez 3 dni, okresowo je zastępując;Nakładane
- są usuwane, a pozostała część stoi przez kilka godzin w ciemnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu;Nasiona dezynfekowane
- umieszcza się w wilgotnym podłożu i stratyfikuje przez co najmniej 3 miesiące;
- następnie orzechy moczone są w nadmanganianu potasu na jeden dzień i suszone;
- zasiane w zamkniętym gruncie( szklarnia lub schronisko) w przygotowanej glebie, która zawiera 20 części torfu, 2 części popiołu i 1 część superfosfatu na głębokość 2-3 cm;
- przed pojawieniem się podlewanych rowków.
Sadzonki uprawia się przez 2 lata w pomieszczeniach zamkniętych. Następnie schronisko zostaje usunięte.6-8 letnie drzewa są gotowe do przesadzenia do stałego miejsca.
Opieka nad młodym cedrem syberyjskim to regularne podlewanie, kręcenie kół pristvolnogo, poluzowanie powierzchni przy braku ściółki i stosowanie nawozu potasowego trzy razy w sezonie. Aby to zrobić, 20 g siarczanu potasu hoduje się w wiadrze z wodą i podlewa każde drzewo.
Dwie odmiany sosny cedrowej są popularne wśród ogrodników - "Record" i "Icarus".Oba są bardzo dekoracyjne, kompaktowe, stosunkowo bezpretensjonalne i obficie owocują.
Cedr, który wyrasta z nutletu, wkrótce stanie się jednym z najbardziej uwielbianych drzew na stronie. A kiedy dorośnie, aw jego cieniu można się zrelaksować, da ci wiele przyjemnych minut, przynosząc chłód i orzeźwiające powietrze subtelnym żywicznym aromatem.
