Treść artykułu:
Rośliny zimozielone i liściaste, zjednoczone w rodzaju Euonymus, są znane wielu Rosjanom i mieszkańcom innych krajów na świecie. Krzewy i małe drzewa nie dają jadalnych owoców. Co więcej, wszystkie ich zielone części zawierają niebezpieczne związki dla ludzi i innych ssaków, więc rośliny mogą być potencjalnie niebezpieczne.
Jednak wiele z dwustu gatunków jest aktywnie uprawianych przez ludzi. Jaki jest powód popularności kultury i gdzie można ją znaleźć?
Cechy Eosklet Shrub
Rodzaj Euonymus jest rozległy i różnorodny. Wśród roślin znajdują się duże, osiągające wysokość 9 metrów i maleńkie 15-centymetrowe okazy. Część krzewów z początkiem jesieni kropli liści, a niektóre odmiany i zabrać liście pod śniegiem. Jednocześnie wszyscy przedstawiciele rodzaju są wieloletnimi roślinami ozdobnymi, z których wiele znalazło zastosowanie w ogrodach ogrodach publicznych, parkach, ogrodach i działkach wiejskich, a niektórzy nawet zainteresowani miłośnicy pokojowych wnętrz.
Główną ozdobą trzciny cukrowej jest niezwykle jasny ulistnienie i oryginalne owoce, których żadna inna rodzina lub rodzina nie ma sobie równych.
System korzeniowy euonymus
Wszystkie krzewy trzmieliny, niezależnie od ich rodzaju, mają powierzchowny system korzeniowy. Korzenie odchylające się w różnych kierunkach od łodygi pomagają roślinie się wzmocnić i otrzymują pożywienie na zboczach wąwozów, w zaroślach pod wielkimi drzewami na różnych podstawach.
Głębokość kłączy zależy w dużej mierze od rodzaju i gęstości gleby. W przeciwieństwie do wielu kultur, które czują się niekomfortowo, gdy wody gruntowe są blisko lub, odwrotnie, nadmierna suchość podłoża, euonymus nauczył się dostosowywać, co było kluczem do ich zaskakującej bezpretensjonalności i witalności.
Gałęzie i liście Euonymus
Nad ziemią część euonymus jest zdrewniałe i nadal młode pędy różnych lat. Na dorosłych gałęziach, z wyjątkiem szarej, brązowawej lub prawie czarnej kory, u niektórych gatunków można zaobserwować korowe narośle o różnych kształtach i intensywności.
Jako przykład, istnieją dwie rośliny, które są powszechne w projektowaniu krajobrazu: wrzecionowate drzewo wrzeciona i uskrzydlone drzewo wrzeciona.
- W pierwszej odmianie kora pokryta jest zaokrąglonymi lub bezkształtnymi wypukłościami przypominającymi brodawki. Wraz z wiekiem formacje te rosną i łączą się, nadając gałęziom niezwykły wygląd.
- W uskrzydlonym euonymusie, kiełki rosną wzdłuż pędów, tworzą rodzaj ostrzy lub skrzydeł, a nawet zwiększają dekoracyjność uprawy w zimie, gdy na krzaku nie ma liści.
Pędy pokryte są gładkimi, gęstymi liśćmi, w większości przypadków z ząbkowanymi krawędziami i naprzeciw siebie. Wielkość liści euonymusa jest różna w zależności od odmiany i stylu życia rośliny.
U gatunków liściastych liście są zauważalnie większe i stają się szczególnie atrakcyjne w momencie, gdy reszta roślin na terenie traci efekt dekoracyjny. W miejsce lata, zielony kolor ma wszystkie odcienie różu, brązu, purpury lub szkarłatu.
Evergreen Euonymus wyróżnia się małym, często okrągłym lub owalnym ulistnieniem, które zimą staje się czerwonawe, purpurowe lub burgundowe, ale nie spada.
Wśród tych roślin jest wiele odmian i odmian o barwnych liściach, na których tradycyjny zielony kolor łączy się ze srebrzystymi, żółtymi lub białymi odcieniami.
Kwiaty i owoce euonymus
Liście - nie jedyne ozdoby buszu trzmieliny. Jeśli wiele roślin ozdobnych przyciąga uwagę swoim kwitnieniem, to nie dotyczy przedstawicieli rodzaju Euonymus.
Kwiaty eoskletov, gdziekolwiek rosną, jak na selekcji, małe, subtelne i mają nieprzyjemny zapach. Korole, które otwierają się od maja do czerwca, o średnicy nie większej niż 1-1,5 cm, składają się z 4-5 płatków, tej samej liczby małych pręcików i słupka. Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w luźne kwiatostany o 3-12 kawałkach. Głównymi zapylaczami rośliny są wszelkiego rodzaju małe owady, przyciągane przez specyficzny "aromat" i żywiące się śluzem wydzielanym przez kwiat.
Po zapyleniu w miejscu białawej, zielonkawej lub brązowej korony powstaje słupek. Do sierpnia lub września nasiona w nim dojrzewają.A owoc euonimu, zwisający z gałęzi na cienkim długim ogonku, jest barwiony w najjaśniejszych kolorach od białego, żółtego i różowego do gęstego burgunda. Struktura i kolor brojlerów jest unikatowa.
Żaden z rodzaju nie ma tak różnorodnych owoców, które ponadto są ujawnione, odsłaniając światu gęste kolorowe sadzonki z nasionami przyczepionymi do wnętrza skórzastej "osłony".
Owoc Euonymus:
- może różnić się wielkością i kolorem;
- z zewnątrz są pokryte cierniami, jak te z amerykańskiego euonymus;
- ma skrzydła, może być czworościenne lub zaokrąglone.
Czarne, czerwonawe lub brązowe nasiona eosculette częściowo lub całkowicie ukryte w grubości prisemennika czerwonego, pomarańczowego lub karminowego. A to z kolei zwisa z wnętrza otwartego owocu. Taki kompleksowy projekt ma na celu zwrócenie uwagi na nasiona ptaków, jedzenie jasnych, przypominających jagód percepcjonistów i rozprzestrzenianie nasion daleko.
Ale dla ludzi ucztowanie na chwytliwych owocach euonymusa jest niebezpieczne.
Ze względu na wysoką zawartość alkaloidów, dostanie się do ciała, słodkawe, z nieprzyjemnym posmakiem, miąższ może spowodować poważne zatrucie z wszystkimi towarzyszącymi objawami aż do drgawek, utraty przytomności i niewydolności serca.
Gdzie rośnie euonymus?
Czytając opis różnych gatunków trzmieliny, można by pomyśleć, że pochodzi on z tropików, z ich niezwykłą bogatą florą.Ale tak nie jest. W sąsiednim gaju brzozowym lub w zaroślach lasu sosnowego można znaleźć przedstawicieli rodzaju Eosculettes.
Około 20 gatunków tej rośliny to rdzenni mieszkańcy strefy środkowej w naszym kraju i Europie. Ale to tylko niewielka część różnorodności gatunkowej. Spośród prawie 200 gatunków zdecydowana większość na pobyt stały wybrała regiony azjatyckie. W samych Chinach znaleziono 50 gatunków, których nie ma nigdzie indziej na świecie. Wiele dzikich krzaków trzmieliny na rosyjskim Dalekim Wschodzie, na Sachalinie, w Japonii i na Półwyspie Koreańskim. Niektóre odmiany pochodzą z Himalajów, ich unikalne rośliny znajdują się na kontynencie północnoamerykańskim iw Australii.
Bezpretensjonalne, odporne na mróz krzewinki eosculethus, które łatwo dostosowują się do warunków wzrostu, najczęściej zamieszkują dolną warstwę lasów liściastych lub iglastych i mogą rosnąć na niedogodnościach, byłych wyrębach i wzdłuż wąwozów. Co ciekawe, niektóre gatunki europejskie i azjatyckie okazały się tak wytrwałe i uporczywe, że kiedyś w Ameryce zaczęły wywierać lokalną florę z ich środowiska. Gdyby nie powolny wzrost kultury, jego rozmnażanie stałoby się poważnym problemem.
Używanie euonymusa w projektowaniu krajobrazu
Przez kilka stuleci euonymus był używany przez człowieka, roślina zyskała wiele nazw i pseudonimów. W rosyjskim buszu krzaki o eleganckich owocach zwane są oczami Boga, wilczymi kolczykami lub sadzonką.Ale na zachodzie inne nazwy krzewów Euonymus to płonący krzak, wrzeciono i krzak truskawek.
Z całą różnicą porównań i obrazów, jedna rzecz je spowodowała - niezwykły wygląd liści euonymus i jego owoców. Euonymus stał się płonącym krzakiem z powodu podobieństwa czerwono-pomarańczowej korony z języczkami płomienia na wietrze. Co więcej, roślina przez ponad 200 lat jest uznawana za symbol Kościoła prezbiteriańskiego w Irlandii. Mieszkańcy Kanady i USA, w których euonymus rośnie od czasów pierwszych osadników, szanują go.
Niezwykle jasne liście i owoce euonymus popchnęły osobę do wykorzystania tej wieloletniej uprawy w ogrodnictwie.
Ze względu na powolny wzrost pędów, dekoracyjne i bezpretensjonalne rośliny tego rodzaju są wykorzystywane do tworzenia żywopłotów i granic.
ESClets dużych form krzewów idealnie nadają się do:
- do ukrywania budynków przed wzrokiem ciekawskich;
- staje się ogrodzeniem;
- , aby stać się centrum kompozycji niższych roślin zielnych;
- do sadzenia pod drzewami liściastymi;
- wzmacnia nachylenie i zapobiega wzrostowi wąwozu.
Takie rośliny są łatwe w formowaniu i można je przekształcić w eleganckie drzewa.
Formy zimozielone - prawdziwe znalezisko dla ogrodników, którzy chcą osiągnąć całoroczną atrakcyjność strony.
Oprócz liści liści Euonymus, które pozostają na pędach, hodowane są odmiany karłowate, drobnolistne i okrywowe, zapewniające najszersze możliwości wdrażania wszelkich pomysłów w projektowaniu krajobrazu.
