Treść artykułu:
Wapnowanie gleby to proces dodawania specjalnych dodatków do gleby w celu zmniejszenia kwasowości. W tym celu można stosować wapno, proszek kredowy, tuf wapienny, margiel, łupek i popiół torfowy, mąkę białawą i dolomitową, a także pył cementowy i żużel z otwartym dnem. Ale, na przykład, sole sodowe do wapnowania gleby nie będą działać, ponieważ nie będą odpowiednie do skutecznej uprawy roślin.
Wapnowanie gleby: kiedy i do jakiego celu?
Wprowadzenie wapna do gleby prowadzi nie tylko do zmniejszenia kwasowości gleby, ale także do zwiększenia proporcji wapnia, magnezu i innych użytecznych mikro i makroelementów. Dlatego wapnowanie gleby jest nie tylko spadkiem kwasowości, ale także ważnym nawozem dla roślin.
Zalety wapnowania można również przypisać zwiększonej sypkości gleby - gleba dobrze wchłonie wilgoć i utrzymuje ją blisko powierzchni. Tak więc korzenie roślin otrzymają optymalną impregnację wodą nawet przy upalnej pogodzie. W warunkach wilgotności i nasycenia, użyteczne elementy gleby szybko rozwijają mikroflorę gleby, co prowadzi do naturalnego nawożenia łóżek. Jednocześnie rośliny okopowe nie będą wchłaniały dużej ilości toksycznych substancji, jak byłoby, gdyby wapnowanie nie odbywało się na czas.
Nie można jednocześnie wapnować gleby i nawozić jej obornikiem, w wyniku czego powstanie mieszanina nierozpuszczalna i bezużyteczna dla roślin.
Zbyt kwaśne gleby mają zły wpływ na rozwój upraw. Jeśli na terenie znajduje się gleba o wysokiej kwasowości, trudno będzie uzyskać dobre zbiory wszystkich rodzajów buraków, a także kapusty, kukurydzy i roślin strączkowych. Jeśli gleba jest również piaszczysta, nasadzenia będą pozbawione magnezu i wapnia. Szkodliwe dla roślin związki manganu i aluminium, przeciwnie, wykazują zwiększoną aktywność.
Oznaczanie kwasowości gleby
W domu możesz samodzielnie sprawdzić, czy wapienne gleby są wymagane na twojej stronie. W tym celu najłatwiej jest użyć papieru lakmusowego lub specjalnych przyrządów, aby znaleźć granicę kwasowości gleby. Jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia dokładnej analizy, będziemy musieli polegać na "ludzkich środkach
- Trawy chwastów, takie jak skrzyp polny i mniszek lekarski rosną bardzo szybko na ziemi z braku alkaliów. Kwaśna gleba jest preferowana przez szczaw, miętę i babkę. Na koniczynie zasadowej lub neutralnej ziemi, matka-i-macocha i komosa ryżowa dobrze rosną.
- Górna warstwa gleby przypomina popiół drzewny, na niektórych obszarach widoczna jest nawet szara warstwa.
- Zwróć uwagę na naturalne kałuże i niziny w miejscu - po deszczu woda staje się czerwona, czasem na wierzchu pojawia się ledwo widoczna folia opalizujących kolorów.
- Weź małą garść ziemi z działki i przelej ją na stół octu. Jeśli nic się nie dzieje - jest to również oznaką zwiększonej kwasowości (ponieważ ocet jest kwasem, nie należy się spodziewać gwałtownej reakcji po zmieszaniu z kwaśną glebą). Ale jeśli ziemia zaczęła syczeć i pienić się - wtedy jest albo neutralna, albo alkaliczna, w tym przypadku nie jest konieczne prowadzenie wapnowania gleb.
Wapnowanie i gips w glebie
Gips różni się od wapnowania gleby wapnem, ponieważ nie tylko obniża kwasowość, ale pozwala pozbyć się nadmiaru sodu w glebie. Sód wpływa niekorzystnie na fizyczne i chemiczne właściwości ziemi, a uprawa roślin na takich obszarach jest bardzo skomplikowana.
Jakie są reakcje chemiczne po dodaniu gipsu do gleby? Procent sodu zmniejsza się i zastępuje go obficie wprowadzany do gleby przez wapń. Ponieważ wapń jest użyteczny dla roślin, jego stosowanie korzystnie wpływa na wzrost plonów.
W przypadku gipsu zwykle stosuje się odpady przemysłowe o podwyższonej zawartości gipsu i fosforu, a także surowego gipsu. Aby określić, ile gipsu należy dodać, najpierw przeprowadza się biochemiczną analizę gleby, określając zawartość sodu w nim zawartą. Średnio potrzeba od 3 do 15 ton nawozu, a solony i solonety są najbardziej potrzebne dla gipsu.
Gips może być wykonywany podczas orki, siewu roślin wieloletnich lub nawadniania. W rezultacie wydajność upraw wzrosła o 3-6 kwintali na hektar. Należy pamiętać, że najskuteczniejszy jest odlew nawadnianych obszarów, ale zmniejsza się również okres melioracji działki.
Rodzaje nawozów wapniowych
Do przeprowadzania wapnowania można użyć proszków (kreda, dolomit, wapień) lub odpadów przemysłowych o dużej zawartości procentowej wapna, w wyniku wypalania lub szlifowania.
Głównym sposobem wapnowania gleby jest wapienna mąka, prawie w całości złożona z węglanu wapnia (CaCO3). Jeśli mieszanina zawiera oprócz węglanu wapnia dużą ilość węglanu magnezu (MgCO3), wówczas ta mieszanina jest nazywana mąką dolomitową. Skały magnezu są trwalsze i nieco trudniej uzyskać z nich mąkę, ale w rezultacie nawóz jest bardziej przydatny w przypadku upraw. Największy niedobór soli magnezowych testowany jest przez piaszczyste gleby, więc dla nich czyste wapno praktycznie nie jest używane. Aby uzyskać najlepszy wynik, do mieszanki można dodać margle, a nawet zwykły pył cementowy.
Jakość proszków wprowadzanych do gleby zależy od zawartości węglanów wapnia i magnezu (szczególnie ważnej w przypadku odpadów przemysłowych) oraz od stopnia rozdrobnienia. Duże cząstki mają mniejszą rozpuszczalność, więc gleba "wchłania" je wolniej. Aby uzyskać maksymalną wydajność, pożądane jest wybranie mąki wapiennej o grubości szlifowania nie większej niż , 5 mm.
Środkiem do skutecznego wapnowania jest wapno gaszone. Jest to proszek uzyskiwany podczas kalcynacji skał wapiennych, połączonych z wodą. Wapno hydratyzowane lub pushetka w pierwszych latach neutralizuje glebę szybciej niż zwykła mąka wapienna. Po kilku cyklach wapnowania skuteczność tych dwóch preparatów staje się w przybliżeniu równa.
Jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia klasycznego wapnowania, w domu można zastosować popiół z popiołu - wylewa się go pod korzenie kwasów wrażliwych na kwasy.
Wapnowanie gleby: dawka nanoszenia
Zwykle w obliczeniach kieruje się tak zwaną pełną szybkością - ilością wapna (tony na hektar), przy której kwasowość zmniejsza się do słabo kwaśnej reakcji.
Przed obliczeniem, ile wapna jest potrzebne na działkę, konieczne jest określenie nie tylko obszaru zajmowanego przez nasadzenia, ale także następujących cech:
- Skład mechaniczny gleby.
- Naturalna kwasowość gleby na terenie.
- Cechy uprawianych roślin uprawnych na danym terytorium. Na przykład koniczyna, kapusta i buraki są wrażliwe na stosowanie nawozów wapniowych, dlatego pożądane jest zapewnienie pełnej dawki wapna w obszarach przez nie zajmowanych. Ale dla łubinu lub ziemniaków kwasowość praktycznie nie ma wpływu - nie ma sensu przeciążać gleby wapnem, a zatem można obniżyć normę o jedną dwie trzecie.
Stopień wapnowania gleby przez jakąkolwiek mieszaninę betonową oblicza się według następującego wzoru: H = norma wapna dla obliczona przed kwasowością * 10 000 i podzielona przez procent wapna w mieszance * (100-procentowa zawartość dużych cząsteczki).
Tutaj współczynnik wapna jest brany pod uwagę w tonach na hektar. Duże cząstki są cząstkami o średnicy większej niż 1 mm.
Jeśli konieczne jest przeprowadzenie wapnowania kwaśnej gleby na dużą skalę, można wcześniej sporządzić mapę działki ze wskazaniem upraw. W niektórych miejscach kwasowość może być wyższa i na odwrót, w celu optymalnego rozmieszczenia łóżek należy wziąć pod uwagę różnicę między glebami.
Metody i warunki wapnowania gleby
Najlepiej jest wykonać wapnowanie gleby wiosną przed zasadzeniem roślin lub jesienią przed wykopaniem podłoża, aby dodane substancje nie pozostały na powierzchni. Jeśli planowane jest wiosenne wapnowanie, należy przeprowadzić procedurę nie później niż trzy tygodnie przed sadzeniem.
Mąkę dolomitową można stosować do wapnowania nawet w zimie - do tego jest ona rozpraszana na polach bezpośrednio nad pokrywą śnieżną.
Pierwotne wapnowanie przeprowadza się przed sadzeniem i burakiem lub kapustą. Inne rodzaje upraw nie nawożą gleby wapnem wielokrotnie i naprzemiennie, a efektywność nawożenia nie zmniejsza się.
W trakcie sezonu niektóre z dodanych wapna są tracone, dlatego przeprowadzane jest okresowe (niekoniecznie co roku) ponowne wapnowanie. Po raz pierwszy wprowadza się taką ilość mączki wapiennej lub dolomitowej, aby całkowicie zneutralizować kwasowość gleby. Wielokrotnie - tylko małe dawki, stale kontrolując poziom kwasowości i utrzymując optymalną zawartość wapnia i magnezu.
Jak właściwie nawozić glebę wapnem:
- Jeśli mieszanka wapna lub dolomitu nie jest wystarczająco drobno zmielona, zanim zostanie dodana do gleby, zostaje zmielona do postaci proszku.
- Gotowa kompozycja jest równomiernie rozmieszczona w całym serwisie.
- Ręcznie lub przy pomocy maszyn rolniczych, wymieszać wapno z glebą na głębokości 20-25 cm. Jeśli procedura zostanie powtórzona, a całkowite tempo wapna nie zostanie zastosowane, głębokość poluzowanej gleby nie powinna przekraczać 4-6 cm.
Jesienne wapnowanie umożliwia dokładniejsze dostosowanie proporcji kwasów i zasad w glebie, a wynik zostanie zachowany przez dłuższy czas niż przy stosowaniu wapna na wiosnę. Nawożenie wapnem jesienią jest również bezpieczniejsze, podobnie jak niektóre związki (np. Wapno gaszone) lub popiół z drewna) są dość żrące i mogą bezpośrednio uszkodzić korzenie roślin kontakt. W takim przypadku nie ma potrzeby głębokiego rozluźniania terenu - po deszczu i opadach śniegu mieszaniny naturalnie osiągają wymaganą głębokość.
Przy prawidłowym wstępnym obliczeniu konieczne jest powtórzenie procedury nie wcześniej niż za 5-7 lat.
W razie potrzeby można mieszać mąkę wapienną lub dolomitową, a także proszek gipsowy z nawozami borowymi, miedzianymi, kobaltowymi, potasowymi lub nawet bakteryjnymi. Aby zapewnić większą płodność, odpowiednie są również superfosfaty.
Wyniki regularnego wapnowania
Wapnowanie gleb kwaśnych jest prostym i przyjaznym dla środowiska sposobem na zwiększenie żyzności ziemi na terenie. Czynniki, dzięki którym uzyskuje się pozytywny efekt:
- aktywacja żywotnej aktywności niektórych mikroorganizmów przydatnych dla roślin ogrodowych, takich jak bakterie brodawkowe itp .;
- zwiększyć wodoodporność i mechaniczne polepszenie gleby, dzięki czemu woda wraz z nawozami nie pozostawia wystarczająco długo korzeni i bulw;
- wzbogacenie ziemi w użyteczne pierwiastki (wapń, magnez, fluor);
- zapobieganie absorpcji substancji toksycznych przez rośliny - szczególnie ważne dla obszarów przyległych do stref przemysłowych;
- szybsza asymilacja pierwiastków mineralnych.
Wszystkie te czynniki pozwalają zebrać ekologicznie czyste i bogate zbiory z początkiem jesieni.
Aby zapewnić terminowe wapnowanie gleby, można obliczyć korzyści ekonomiczne wynikające z procedury - czas zwrotu i zysk netto. W tym celu należy obliczyć koszty zakupu mieszanek wapiennych i ich dystrybucji na terytorium, a także wzrost zbiorów w kolejnych latach po wapnowaniu. Oczywiście, najszybszy zwrot może być osiągnięty, jeśli wapnowanie jest silnie kwaśne Gleba, a następnie uprawiane kultury, które są wrażliwe na wapnowanie (warzywa, rośliny pastewne i ziemniaki). W wyniku neutralizacji gleby rośliny nie cierpią już na szkodliwe działanie kwasów i otrzymują znacznie więcej składników odżywczych niż wcześniej.
