Jak zaoszczędzić na kleju do płytek bez utraty jakości układania

Klienci i finaliści często stają w obliczu zwiększonego zużycia materiałów. Na przykład przyklej do płytek, które mogą kosztować przyzwoite pieniądze. Opcje oszczędności, które nie pociągają za sobą negatywnych konsekwencji, są realne. Trzeba tylko dowiedzieć się, co dokładnie wiąże się z nieuzasadnionym zużyciem kleju.

Niektórzy mistrzowie instalują płytki, ignorując wyrównanie powierzchni. Dlatego mają dwie opcje:

1. Dostosuj krzywiznę, dodając mieszaninę pod każdą płytką. Jeśli zakrzywienie powierzchni jest poważne, zużycie kleju będzie gigantyczne, a praca jakoś się posunie. Niemal wszystkie nowoczesne mieszanki do montażu płytek dają znaczny skurcz, co oznacza przesuwane płytki, obecność pustek pod nim, a także niedopuszczalną jakość końcową. Tylko bardzo doświadczony mistrz jest w stanie wykonać taką pracę na przyzwoitym poziomie. Ale najprawdopodobniej wolałby nie używać cementu, ale mieszanki cementowo-piaskowej.

2. Układaj płytki ceramiczne na nierównej powierzchni, powtarzając ich zagięcia i nachylenia. W takim przypadku przekroczenie poziomu materiału nie będzie tak znaczące, ale nadal nie spełni limitów określonych przez producenta. Dzieje się tak pomimo faktu, że powstały samolot będzie daleki od ideału.

Najbardziej optymalnym sposobem oszczędzania kleju do płytek jest tynkowanie powierzchni „pod latarnią”, jeśli chodzi o ściany. Baza zbliżona do idealnej pozwoli na nałożenie minimalnej warstwy roztworu - 3-4 mm. Co czyni go jeszcze mniej zabronionym przez SNiP. Do takiej warstwy konieczne jest użycie pacy zębatej o głębokości zęba 6 mm. W przypadku tej metody instalacji zużycie materiału zostanie zadeklarowane 3-4 kg / m2.

Powierzchnia podłogi do układania płytek jest zwykle wyrównana jastrychem cementowo-piaskowym „pod latarnią morską”. W przypadku płytek podłogowych prawidłowa technologicznie grubość warstwy wynosi 5-6 mm. W takim przypadku wymagana jest szpachelka o głębokości zęba 8-10 mm, w zależności od wymiarów zamontowanego produktu.

Całkowicie dopuszczalną metodą oszczędzania jest zastąpienie kleju mieszanką cementowo-piaskową. Ale brak doświadczenia mistrza doprowadzi do wysokich kosztów. Inną akceptowalną metodą dla ścian jest zastąpienie zaprawy murarskiej mastyksem bitumicznym. Ale wtedy potrzebujesz prostych, gładkich ścian o minimalnej higroskopijności. Dodając gips do kleju, można również osiągnąć oszczędności. Niezawodność rozwiązania jest bardzo wątpliwa.