Jaka jest trudność z obliczeniem zużycia paneli warstwowych

Budowane są wszelkiego rodzaju konstrukcje z płyt warstwowych, od małych stoisk po zakłady produkcyjne. Przed rozpoczęciem budowy i zakupu materiałów ważne jest prawidłowe obliczenie liczby płyt warstwowych. Nawet doświadczeni budowniczowie czasami popełniają błędy, a pozostało dużo nadmiaru materiału lub odwrotnie, musisz go kupić.

Podczas montażu ścian z tego materiału należy wziąć pod uwagę, że podczas korzystania z połączenia grzebienia wpustowego panele są regulowane na długość bez zmiany stałej szerokości określonej przez producenta. Oznacza to, że nie powinieneś sam zmieniać szerokości. W takim przypadku właściwości konstrukcyjne połączeń są naruszone, a szew nie jest wystarczająco ciasny, prędzej czy później zaczyna zamarzać. Ponadto daje nieprzyjemny efekt wizualny. Takie połączenie nie może być maskowane, będzie to szczególnie zauważalne, jeśli zastosowane zostaną panele w różnych kolorach. Momentem decydującym przy obliczaniu zużycia płyt warstwowych powinna być szerokość robocza, którą określa producent.

Jeśli konieczne jest obliczenie ilości materiału do rekonstrukcji budynku, wówczas należy wybrać objętość, koncentruję się na dostępnych parametrach pomieszczenia. Ważne jest, aby nie zapominać, że na biegach i poprzeczkach panele warstwowe będą się zadokować. Nie ma innych opcji, ponieważ końce paneli muszą być w każdym przypadku zamocowane. Jeśli ten materiał zostanie użyty do montażu na dachu, należy je ułożyć od góry do dołu, to znaczy będą one układane wzdłuż odległości od kalenicy do balustrady. Jednocześnie skrzyżowanie na całej długości nie będzie miało wielkiego znaczenia.

Gdy występuje poziomy przekrój ściennych paneli warstwowych, długość określa się o 2 cm mniej niż odległość między osiami środkowymi dwóch sąsiednich kolumn. Długość paneli podczas cięcia pionowego jest również określana o 2 cm mniej niż odległość między górną i dolną poprzeczką ścian z muru pruskiego. Wyznaczona odległość jest niezbędna do zapewnienia izolacji termicznej dla połączeń, które są zamknięte specjalnymi płytkami. Połączenia w narożach są zwykle wykonane z typowych węzłów, często odbywa się to za pomocą specjalnych części wewnętrzne i zewnętrzne z cienkich blach stalowych pasujących kolorystycznie za pomocą izolacji między nimi. Materiał izolacyjny musi być odporny na tworzenie się grzyba i wystarczająco elastyczny, najczęściej jest to wełna mineralna.