Oświetlenie awaryjne: rodzaje, wymagania, urządzenie, obwody, kontrola stanu technicznego

Jeśli w przypadku awarii zasilania dla gospodarstw domowych problem nie stanowi dużego zagrożenia, to w sytuacjach awaryjnych w dużych obiektach przemysłowych, organizacjach i zatłoczonych miejscach możliwe jest ryzyko wypadków i obrażeń ludzie Oświetlenie awaryjne służy do zapobiegania takim sytuacjom.

Głównym celem takich instalacji oświetleniowych jest stworzenie minimalnego wymaganego poziomu widoczności na klatkach schodowych, przy wyjściach, w pobliżu niebezpiecznych obiektów i innych pomieszczeń. W celu zapewnienia bezpiecznej ewakuacji personelu lub gości w przypadku awarii zasilania.

Rodzaje oświetlenia awaryjnego

W zależności od przypisanych zadań takie instalacje mogą wykonywać określone funkcje - niektóre działają jak alarmy przejść, inne utrzymują poziom oświetlenia niezbędny do wykonania dowolnej technologii procesy Zgodnie z wymaganiami SNiP, który reguluje normy oświetlenia, oświetlenie awaryjne dzieli się na dwa rodzaje: awaryjne i rezerwowe.

Oświetlenie ewakuacyjne

Oświetlenie ewakuacyjne jest uważane za taką kategorię urządzeń, które są instalowane w ciasnych pokojach, przejściach, na zewnątrz budynków w celu bezpiecznego wyjścia ludzi. Ta kategoria urządzeń oświetleniowych jest włączana w przypadku awarii, w przypadku pożaru, wystąpienia klęski żywiołowe, które spowodowały spadek lub całkowity brak głównego źródła zasilacz.

Pamiętaj, aby zainstalować:

• Na przejściach i schodach, przy wyjściach ewakuacyjnych, jeśli obliczona liczba osób poruszających się po nich w sytuacji awaryjnej wynosi 50 lub więcej.
• W budynkach o co najmniej 6 piętrach.
• Jeśli liczba pracowników jest większa niż 100, umieszczenie lamp powinno być wykonane we wszystkich obiekty przemysłowe, w których występuje zwiększone ryzyko obrażeń i wzdłuż trasy personel.

Do poprawnego działania takich instalacji oświetleniowych stosuje się specjalne technologie i schematy połączeń.

Oświetlenie bezpieczeństwa (czuwanie)

Oświetlenie rezerwowe jest uważane za taką kategorię sprzętu oświetleniowego, że w przypadku głównej awarii zasilania nadal oświetla obszary produkcyjne, które stanowią potencjalne zagrożenie wypadkowe lub w których wymagana jest ścisła zgodność z przepisami przeciwpożarowymi bezpieczeństwo

Obejmuje to procesy technologiczne, które muszą zostać zakończone, nawet w sytuacjach awaryjnych, na przykład w elektrowniach, pompowniach, centrach komunikacyjnych, placówkach opieki nad dziećmi i innych. Dlatego oświetlenie bezpieczeństwa powinno zapewniać wystarczające warunki do wykonywania niektórych operacji w miejscu pracy.

Należy zauważyć, że takie sztuczne oświetlenie jest obowiązkowe dla organizacji przedszkolnych i szkolnych, niezależnie od tego, ile osób w nich jest.

Charakterystyczne cechy standardów europejskich.

Zgodnie z EN-1838 oświetlenie ewakuacyjne dzieli się na trzy kolejne kategorie:

1. Do dróg ratunkowych - zapewnia możliwość bezpiecznego opuszczenia obszaru produkcji na ustalonej trasie;
2. Oświetlenie antypaniczne - zapewnia możliwość przedostania się do wyjścia z miejsc o dużym tłumie, dla których stosuje się oświetlenie awaryjne;
3. Do obszarów bardzo niebezpiecznych - jest instalowany w pobliżu maszyn i mechanizmów z obracającymi się lub innymi niebezpiecznymi elementami, w przypadku zaniku oświetlenia roboczego, w pobliżu którego istnieje niebezpieczeństwo zranienia.

Porównując inne kryteria separacji dla SNiP i EN przedstawione na rycinie 1, można zobaczyć ich tożsamość w odniesieniu do głównych rodzajów oświetlenia awaryjnego.

Wymagania i przepisy

Główne dokumenty regulacyjne regulujące wymagania dotyczące urządzenia i działania to: GOST R IEC 60598-2-22-99 dla lamp do oświetlenia awaryjnego; GOST R 55842-2013 (ISO 30061: 2007), SNiP 23-05-95 w zakresie odpowiedniej sekcji; Zasady instalacji elektrycznej w zakresie odpowiedniego rozdziału. Wskazują wymagania dotyczące samych opraw jako urządzeń, podają klasyfikację urządzeń i ustanawiają zasady umieszczania, podłączenia do sieci elektrycznej oraz normy dotyczące ich normalnej pracy.

W oparciu o powyższe dokumenty na urządzenia oświetlenia awaryjnego nałożone są następujące wymagania prawne:

• Autonomiczne jedzenie powinno zapewniać oświetlenie obszarów do poruszania się w pomieszczeniu od 0,5 luksa, a na otwartej przestrzeni od 0,2 luksa.
• Z powodu nierównomiernego rozmieszczenia lamp lub lamp LED nierównomierny poziom oświetlenia wzdłuż osi ruchu nie powinien przekraczać stosunku wartości maksymalnej do minimalnej - 40: 1.
• W pomieszczeniach dozwolone jest stosowanie lamp bezpieczeństwa do zasilania ze źródeł rezerwowych jako ewakuacyjnych.
• Stosowanie znaków ewakuacyjnych jest obowiązkową normą dla takich chodników i wyjść z budynków, w których jednocześnie może być 100 lub więcej pracowników. A w przypadkach, gdy nie ma naturalnego oświetlenia, minimalna liczba do zainstalowania wskaźników świetlnych jest zmniejszona do 50 osób. Te same wymagania dotyczą pomieszczeń o powierzchni powyżej 150 m2.
• Oprócz światła możesz zainstalować znaki, które same nie płoną z autonomicznej mocy, ale są oświetlone lampami awaryjnymi.
• Ogólne wymiary znaków powinny zapewniać ich wystarczającą widoczność, a odległość między nimi nie powinna przekraczają więcej niż 25 m. Ponadto są umieszczane na zakrętach na skrzyżowaniach innych pomieszczeń, wejść i wychodzi.
• Dozwolone jest instalowanie zarówno pracujących tylko w trybie autonomicznym, jak i wspomagających spalanie w połączeniu ze scentralizowanym zasilaniem.
• Oświetlenie bezpieczeństwa, jako opcja awaryjna, może być wykonane przez dowolne urządzenie oświetleniowe, z wyjątkiem tych opcji, gdy światło jest włączane tylko wtedy, gdy jest wyzwalane. Następnie do instalacji elektrycznej można stosować wyłącznie żarówki.

W zależności od lokalnych warunków można zastosować jedną z metod łączenia i wdrażania systemu.

Urządzenie i obwód sieci oświetlenia awaryjnego

Takie schematy muszą koniecznie obejmować trzy główne elementy - autonomiczne źródło zasilania, urządzenia oświetleniowe i przełączniki. Te ostatnie wykonują przełączanie między dwoma źródłami zasilania - głównym i awaryjnym.

Obwód zasilania z różnymi źródłami światła jest wykorzystywany w obiektach o niskiej mocy.

Należą do nich: Żarówki L (1 główne i 2 światła awaryjne), styki przekaźnika K, bezpieczniki Pr, prostownik B i akumulator AB. Gdy główne zasilanie jest wyłączone, przekaźnik przełącza się, a światła awaryjne są zasilane z instalacji akumulatorowej.

Obwód awaryjny obejmuje żarówki o znacznie niższej mocy niż główne, ponieważ ich zadaniem jest zapewnienie minimalnego oświetlenia. Prostownik jest zaprojektowany do ciągłego ładowania akumulatora w trybie normalnym. Zaletami takiego schematu jest to, że główne oświetlenie może wykorzystywać lampy fluorescencyjne, lampy LED lub gospodynie domowe.

Obwód zasilający z jednego źródła (rysunek 4) najlepiej nadaje się do zastosowań, w których awaria zasilania instalacji elektrycznych musi zapewniać taki sam poziom oświetlenia jak w przypadku tryb normalny.

Należy pamiętać, że tutaj lampa jest zasilana z głównego źródła zasilania podczas normalnej pracy, a jeśli nie ma na nim napięcia, styki przekaźnika przenoszą tę samą lampę na akumulator odżywianie. Samo źródło autonomiczne jest również stale ładowane z sieci zewnętrznej, podobnie jak w poprzedniej wersji, za pośrednictwem prostownika. Wadą tego schematu jest ogromny koszt energii elektrycznej do zasilania lamp żarowych.

Rozwiązanie tej wady dla dużych obiektów i przedsiębiorstw przemysłowych jest możliwe, gdy falownik jest włączony do obwodu zasilania awaryjnego.

Spójrz na rysunek 5, tutaj prąd stały jest przetwarzany, który pochodzi z zasilacza na prąd przemienny, co pozwala na włączenie dowolnego rodzaju lampy.

Praktyczne zastosowanie jednego lub drugiego schematu należy przeprowadzić na podstawie szczegółowej analizy warunków pracy, mocy urządzeń oświetleniowych i cech produkcyjnych. Zastanów się także, jak układać linie dla mocy i ich rodzaju.

Technologie i urządzenia do oświetlenia awaryjnego

Technologie oświetlenia awaryjnego zapewniają dwie opcje działania urządzeń oświetleniowych: te, które są włączane tylko na wypadek awarii i te, które są stale włączone. Pierwszy z nich działa na podstawie sygnału pochodzącego z dodatkowego drutu podłączonego do panelu rozdzielczego. Przenosi potencjał do jednostki logicznej, która zapewnia, że ​​przekaźnik jest utrzymywany w pozycji głównego oświetlenia, dzięki czemu awaria jest w stanie wyłączonym. Jeżeli napięcie w rozdzielnicy znika w dodatkowym przewodzie, potencjał zanika, a przekaźnik przełącza oświetlenie w stan awaryjny.

Druga technologia oferuje modele LED zasilane z autonomicznego akumulatora. Ze względu na małą moc nie wypalają się i mają długą żywotność.

Kontrola zdrowia

Zarówno podczas rozruchu, jak i podczas eksploatacji, taki system musi zostać przetestowany pod kątem możliwości serwisowania. Można do tego wykorzystać dwie opcje - lokalną i centralną.

1. Monitorowanie lokalne zapewnia możliwość sprawdzania każdego urządzenia po kolei. Oczywiście taka metoda jest wskazana tylko dla obiektów o małym obszarze, w których można ominąć każdą lampę. W tym teście używana jest funkcja testu ręcznego, która jest wbudowana w niektóre typy urządzeń lub odpowiedni przycisk. Przymusowo wyłączają główne zasilanie i dają sygnał na płycie lub wskaźnik stanu urządzenia.

Wadą metody lokalnej są cechy lokalne, gdy niewygodne umieszczenie: bałagan lub wysoka lokalizacja utrudniają weryfikację.

2. Centralny monitoring zbiera informacje o stanie zdrowia z grupy urządzeń. Po co używać kabli do transmisji danych, istniejących obwodów logicznych lub kanałów bezprzewodowych. Utworzenie takiego systemu monitorowania jest odpowiednie w dużych obiektach przemysłowych lub strategicznych. Zaletą centralnego monitorowania jest szybkość testowania automatycznego włączenia, możliwość uzyskania szczegółowych danych weryfikacyjnych i raportowania.

Na podstawie wyników kontroli akt jest zestawiany z danymi dotyczącymi testu każdej lampy. Jeśli problemy zostaną zidentyfikowane, są one eliminowane, po czym przeprowadzany jest drugi test. Uruchomienie lub późniejsza obsługa z wadliwymi elementami w systemie jest niedozwolona.