Jakie są ukryte wady w gazobetonie

Beton komórkowy jest rodzajem materiału komórkowego, w którym do 85% stanowi powietrze. Ma dużą popularność ze względu na dobre właściwości termoizolacyjne, niewielką wagę, łatwość obróbki i przystępną cenę. Jest dostarczany w postaci dużych bloków i służy do budynków prywatnych i profesjonalnych.

Ukryte problemy domów z bloków gazowych

Pomimo dużej liczby pozytywnych cech, gazobeton ma ukryte wady, które pojawiają się podczas pracy domu.

Higroskopijność i niska odporność na mróz

Beton komórkowy jest bardzo podatny na pochłanianie wilgoci, która kondensuje się wewnątrz porów gazu. W temperaturach poniżej zera woda zamarza i rozszerza się, niszcząc bloki od wewnątrz. Dlatego w pierwszą zimę dom nie powinien pozostać nieogrzewany, zwłaszcza jeśli nie ma dekoracji zewnętrznej. Aby zapobiec zniszczeniu bloków, ściany są wodoodporne i izolowane.

Jednym z najlepszych sposobów jest stworzenie wentylowanych fasad i okładzin z cegły silikatowej. Szczelina wentylacyjna od 2 do 4 cm. Stosując te same metody, zapobiega się niewystarczającej mrozoodporności betonu komórkowego. W przypadku materiałów wysokiej jakości liczba cykli zamrażania i rozmrażania wynosi 50, a w przypadku betonu komórkowego tylko 35.

Do dekoracji wnętrz najlepiej stosować mieszanki gipsu, a jako nawierzchniową farbę na bazie wody.

Pęknięcia

Pęknięcia mogą pojawić się zarówno na etapie szorstkich prac, jak i po zakończeniu. Główną przyczyną ich występowania jest zamarzanie wody w porach i ich późniejsze rozszerzanie się. Aby zapobiec ich pojawieniu się, użyj następujących wykończeń: kit gipsowy lub tynk, wklejanie włókno szklane o dowolnej gęstości za pomocą specjalnego kleju, powlekanie kilku warstw wykończenia kity Takie wykończenie zapobiegnie rozszerzaniu się starych pęknięć i zapobiegnie tworzeniu się nowych.

Pęknięcia pojawiają się również z powodu niewystarczająco wzmocnionego fundamentu. Ten przedmiot jest szczególnie ważny, jeśli budynek wznoszony jest na falującej ziemi. Jako środki zapobiegawcze stosuje się żwir, ekspandowaną glinę, żużel wielkopiecowy, piankę lub wełnę mineralną. Gleba w miejscu fundamentu jest całkowicie usunięta, wokół niej wybucha wykop i zalana zostaje cieplejsza gleba, może to być piasek perlitowy.