Budowa studni bez kesonu: opcje i technologie

Jeśli na miejscu zostanie wywiercony odwiert, warto ustanowić autonomiczny system zaopatrzenia w wodę. Jednak zorganizowanie prywatnego ujęcia wody w standardowy sposób z instalacją kesonu jest bardzo kosztownym przedsięwzięciem. Nie trzeba wydawać znacznych sum na tę strukturę wymiarową.

Pokażemy ci, jak zbudować studnię bez kesonu. Dla Ciebie przynieśliśmy technologie krok po kroku, szczegółowo opisane metody i niuanse implementacji. Aby uzyskać wizualną percepcję informacji i jasne zrozumienie procesów roboczych, dodaliśmy materiał zawierający instrukcje dotyczące zdjęć i filmów.

Konstrukcja szybu: zalety i wady

Jeśli nie możesz wydać imponujących pieniędzy na

urządzenie kesonoweproblem rozwiązuje się na dwa sposoby: buduje się i osadza jamę lub instaluje adapter wgłębny.

Najprostszym rozwiązaniem pod względem instalacji jest studzienka.

Jest to uproszczony analog kesonu, który jednocześnie spełnia kilka funkcji:

• chroni zainstalowany sprzęt przed zimnem;
• chroni odwiert przed opadami i ściekami domowymi;
• działa jak struktura wewnątrz, w której wygodnie jest umieścić zestaw mechanizmów zapewniających płynne działanie pompy.

Ze względu na brak szczelności konstrukcji, studzienki nie nadają się do stosowania w obszarach o bliskości powierzchniowej wód gruntowych. Przy znaku lustra na głębokości większej niż 5 m, budowa dołu jest dość opłacalną i uzasadnioną decyzją.

Jedyną wadą jest brak szczelności. Połączenia między betonowymi pierścieniami a murami mogą pomijać napowietrzne i opadowe oraz domowe odpływy. Z tego powodu nie zaleca się instalowania zbiornika hydraulicznego i systemu automatyki w studzience.

Zrób to sam

Prace ziemne są pożądane do przeprowadzenia w poza sezonem. W tym okresie schłodzona mokra gleba ma bardziej zwartą strukturę i dlatego nie jest tak obsypana wodą.

Kopanie dołu

Do budowy wykopu wykopują dół o głębokości 1,5-2 metrów. Jego wymiary powinny być o 30-40 cm większe niż wewnętrzna część budowanej konstrukcji. Dno studzienki jest wyrównane i starannie ubite. Aby zabezpieczyć ściany wgłębienia przed wnikaniem wody, konieczne jest na chwilę pokrycie ich folią.

Najbardziej popularne i proste to dołki prostokątne i okrągłe.

To, czy konieczne jest betonowanie dna dołu, jest kwestią kontrowersyjną. Z jednej strony monolityczna „podłoga” jest wygodna do przeprowadzania napraw i konserwacji.

Zapobiegnie to przedostawaniu się wód powodziowych do pierścienia w przypadku zalania konstrukcji w czasie poza sezonem. Jednak ruch naziemny, który występuje w wyniku okresowego zamrażania i rozmrażania, może go poważnie uszkodzić i zniekształcić.

Najlepszym sposobem ułożenia dna dołu jest zbudowanie „poduszki” z gruzu i piasku o grubości 10–15 cm. Glina może być używana jako warstwa wodoodporna. Doły wynikające z kurczenia się gleby będą musiały być tylko okresowo wyrównane.

Konstrukcja ścienna

Ściany studzienki można budować za pomocą pierścienie betonowe do studni lub połamane cegły pozostałe po demontażu jakiejkolwiek konstrukcji. Do budowy ścian o pożądanej grubości cegła jest układana w jednej warstwie.

W razie potrzeby ściany konstrukcji mogą być wykonane jako beton. Aby to zrobić, ze starych nieobrzynanych desek tworzą deskowanie w odległości 7-10 cm od ścian studzienki, aby zainstalować siatkę wzmacniającą. I wtedy wnęka szalunku jest wylewana betonem.

Po 5-7 dniach, gdy roztwór osiągnie niezbędną wytrzymałość, dół jest pokryty drewnianymi belkami lub deskami.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo erozji ścian studzienki wodą powodziową, są one pokryte zewnętrzną warstwą żwiru. Po wewnętrznej stronie budynku lepiej jest ułożyć warstwę izolacji, na przykład arkuszy ekstrudowana pianka polistyrenowa.

Czapkę można objąć wyborem:

• pokrywa betonowa;
• właz metalowy;
• promenada, wzmocniona drewnianymi prętami.

Pokrywka studzienki jest wyjmowana, dzięki czemu można w dowolnym momencie przeprowadzić rutynową kontrolę lub naprawę. Na przykład: zdemontuj rurę lub podnieś pompę.

Zagłębienie jest zasadniczo improwizowanym kesonem. Proste sposoby aranżacji są opisane w artykule - Jak zrobić keson dla studni z twoimi rękami: opcje dla urządzenia i jak je wdrożyć

Budowa głowicy odwiertu z końcówką

Jeśli głowica odwiertu nie zostanie zakopana w ziemi, zostanie wyposażona w instalacje odwiertów. Chroni wodę przed kurzem i brudem, a także przed dostaniem się owadów i gryzoni do pnia kopalni.

Wadą otwartego schematu organizacyjnego jest niemożność umieszczenia dodatkowego wyposażenia w pobliżu ust i brak ochrony przed ingerencją wandali.

Urządzenie i zasada działania adaptera

Drugi niedrogi sposób rozwoju studni polega na użyciu specjalnego urządzenia - adaptera. W tym przypadku wyciąganie rur wodnych przez obudowę.

Ta metoda układania jest doskonała do nieregularnego użytkowania studni, co zakłada „zamrożenie” konstrukcji przez kilka miesięcy i ciągłe całoroczne pobieranie wody.

Instalacja adaptera odbywa się na wszystkich rodzaje obudówwykonane z polimeru lub stopu stali. Rury muszą mieć wystarczającą wytrzymałość, ponieważ są zaprojektowane tak, aby wytrzymać ciężar pompy głębinowej i podłączonych do niej komunikacji.

Adapter jest urządzeniem składającym się z dwóch części ciała, połączonych ze sobą za pomocą szybkozłączki bez połączenia gwintowego. Głównym zadaniem, które zostanie rozwiązane przez zainstalowanie tego urządzenia, jest ochrona zewnętrznej gałęzi systemu zaopatrzenia w wodę przed zamarznięciem.

Dzięki jego zastosowaniu rurociąg ze studni można układać poniżej horyzontu sezonowego zamarzania gleby.

Główne elementy adaptera to:

• Naprawiono element. Jest to gwintowany sutek. Jest zamocowany na obudowie poniżej poziomu zamarzania przez specjalnie wykonany otwór. Tworzy szczelną jednostkę do wyjścia z rurociągu, który dostarcza wodę do domu.
• Przeciwny wymienny element. Wygląda jak trójnik z pojedynczą pustą ścianą. Z jednej strony jest zamontowany na rurze wlotu wody prowadzącej do pompy głębinowej. Drugi jest podłączony do stacjonarnego elementu adaptera. Wyposażony jest w łączący gwint techniczny, który jest niezbędny do hermetycznego połączenia obu części adaptera.

W procesie wypompowywania ze studni woda najpierw unosi się w górę wzdłuż kolumny, a następnie przesuwa się do adaptera, przez który jest przekierowywana i wchodzi do rurociągu prowadzącego do domu. Dzięki częściowemu oddzieleniu pierwiastków woda zaczyna po prostu wtapiać się w studnię.

Adaptery do odwiertów wykonane są z brązu, mosiądzu, stali nierdzewnej. W szerokim asortymencie na rynku znajdują się produkty wykonane z połączonych stopów metali.

Zalety i wady korzystania z urządzenia

Studnia bez urządzenia kesonowego, wyposażona w adapter, ma wiele niezaprzeczalnych zalet.

Wśród głównych zalet tego typu aranżacji warto podkreślić:

• Oszczędność kosztów. Koszt urządzenia jest wielokrotnie niższy niż cena sprzętu dekompresyjnego. A koszt jego instalacji i połączenia jest minimalny.
• Łatwa instalacja i konserwacja. Instalacja urządzenia nie oznacza trudnych etapów pracy przy użyciu tego samego sprzętu spawalniczego. Może być nawet wykonywany przez mistrza z podstawowymi umiejętnościami naprawczymi.
• Wszechstronność użycia. Urządzenie służy do cięcia wody we wszystkich typach obudów. Ze względu na to, że ogniwa urządzenia ściśle przylegają do siebie, uzyskuje się maksymalną szczelność konstrukcji.

Kompaktowe wymiary adaptera pozwalają na zainstalowanie go na ścianach studni, dzięki czemu staje się niemal niezauważalny dla osób postronnych. Jest to szczególnie prawdziwe, pod warunkiem, że kradzież nie jest rzadkością.

Prawdziwe źródło, wyposażone w adapter, ma kilka wad.

Obejmują one:

• Złożoność naprawy. Aby wykonać operacje naprawy lub rutynową kontrolę, musisz najpierw wykopać punkt połączenia adaptera, co nie zawsze jest możliwe.
• Ograniczenia mocy. Chociaż producenci twierdzą, że urządzenie jest w stanie wytrzymać duże spadki ciśnienia, ale z nie jest jednak konieczne wybieranie dużych jednostek pompujących wydajność.

W porównaniu z układem studzienki instalacja adaptera w tym traci hydroakumulator, dźwigi i systemy automatyki będą musiały być wyjęte w oddzielnym pomieszczeniu.

Ponadto, w przypadku niewłaściwego połączenia elementów podczas pracy struktury hydraulicznej, dość problematyczne jest kontrolowanie przepływu powrotnego do pnia produkcyjnego wód podziemnych.

Rozprężanie elementów może wystąpić nawet wtedy, gdy elementy łączące konstrukcji są wykonane nierówne metale o różnym zużyciu starzejącym się i różnie reagujące na wpływ temperatury i wilgoć.

Technologia montażu adaptera

Przy wyborze adaptera do ułożenia studzienki, dopasuj rozmiar urządzenia do średnicy obudowy i rozmiaru pompy głębinowej, jeśli planowane jest jej uruchomienie.

Do wykonania pracy wymagane będą następujące materiały:

• adapter do odwiertu;
• nożyce do koron;
• ściągacz;
• łączniki;
• metalowe kołki.

Przy obliczaniu wymiarów urządzenia należy pamiętać, że powinien on wystawać około 1-3 cm od wnętrza obudowy.

Aby traktować elementy konstrukcyjne przed kopaniem w punktach wkładania, należy użyć neutralnego smaru hydrofobowego.

Z narzędzi należy przygotować:

• łopata bagnetowa;
• wiadro do pogłębiania;
• klucz nastawny;
• rura montażowa;
• Fum taśma.

Klucz montażowy można wykonać ręcznie z metalowego lub plastikowego cięcia rury o odpowiedniej średnicy z gwintem. W efekcie przybiera on formę konstrukcji w kształcie litery T, długości równej głębokości instalacji urządzenia plus pół metra metr dla ułatwienia instalacji.

Gwint jest potrzebny, aby móc przykręcić do niego pasującą część adaptera. Przeciwległy koniec jest wyposażony w trójnik, który upraszcza proces odkręcania urządzenia po zamocowaniu zamontowanej części urządzenia.

Prace wykopaliskowe

Aby położyć rurociąg, musisz wykopać wykop ze studni do punktu, w którym system wchodzi do domu. Głębokość wykopu wynosi 30-40 cm poniżej poziomu sezonowego zamarzania. Są one potrzebne do formowania zagęszczonej poduszki z piasku o długości około 20 cm i z wyłączeniem prawdopodobieństwa przypadkowego zamarznięcia rurociągu.

Dla średnich szerokości geograficznych poziom sezonowego zamrażania gleb szacuje się na 1,2-1,8 m, w zależności od rodzaju gleby.

Podczas kopania rowu należy zauważyć, że rurociąg należy układać ze spadkiem od domu do konstrukcji hydraulicznej w przypadku odprowadzania wody z systemu przed konserwacją. Nachylenie powinno wynosić 3 cm na metr.

Oznacza to, że poszukuje się głębokości punktu połączenia adaptera, dodając poziom zamarzania, 30-40 cm do urządzenia poduszki i pomnożonego przez 3 długości zewnętrznej gałęzi akweduktu.

Jeśli odległość od domu do studni wynosi 10 m, obliczenia będą wyglądać mniej więcej tak: 1,5 m + 0,4 m + 0,3 m.

Obok studni należy poszerzyć wykop i wkopać go w coś takiego jak otwór, którego wymiary określa się na podstawie wygody umieszczenia w nim instalatora adaptera. Aby wykonać pracę przy włożeniu urządzenia, wystarczy studzienka o szerokości pół metra.

Bezzałogowy adapter Well Equipment

Instalacja sprzętu odbywa się w dwóch etapach. Najpierw zainstaluj główną część urządzenia. Aby to zrobić, na głębokości układania wody za pomocą frezu koronowego na otworze rury osłonowej. Średnica otworu może być równa 1ʺ, 1 _1/4ʺ lub 2ʺ. Najważniejsze jest dopasowanie rozmiaru adaptera.

Nieruchoma część urządzenia jest wprowadzana do otworu wywierconego w obudowie i mocowana za pomocą nakrętki kołpakowej. Nakrętka za pomocą klucza nastawnego dokręca się do końca.

Uszczelki gumowe zapewniają szczelność konstrukcji w połączeniach, minimalizując prawdopodobieństwo przedostania się wód gruntowych do studni.

Przed zamontowaniem rury łączącej urządzenia, kabla elektrycznego i kabla podłączonego do pompy. Kabel i kabel elektryczny powinny być ustawione w taki sposób, aby zajęły miejsce po przeciwnej stronie adaptera.

Rura wodna jest mocowana za pomocą połączenia gwintowanego przez złącze. Aby zwiększyć szczelność połączenia, należy zagęścić FUM taśmą.

Ponieważ w trakcie pracy, wibracja pompy, wraz z ciężkością rury wypełnionej wodą, będzie stworzyć znaczne obciążenia, należy podłączyć adapter do rury wznośnej mosiężne sprzęgło.

Trudność montażu odpowiednika urządzenia polega na zanurzeniu i dokładnym kontakcie z gwintem nieruchomego elementu. Możesz ułatwić sobie zadanie, używając rury montażowej w kształcie litery T. Aby przyspieszyć ten proces, niektórzy mistrzowie dodatkowo oświetlają dziurę latarką opuszczoną na linie.

Części adaptera są połączone za pomocą zespołu „jaskółczego ogona”. Odpowiednik urządzenia jest zamocowany za pomocą rury montażowej. Po zakończeniu instalacji rura montażowa jest usuwana na powierzchnię.

Po zakończeniu montażu systemu na ustaloną głębokość opuścić pompęi koniec rury jest cięty. Bardziej wygodne jest wykonywanie tej pracy z partnerem: pierwszy zanurza pompę, drugi trzyma urządzenie i prostuje wąż.

Na ostatnim etapie pozostaje tylko zasilanie urządzenia i sprawdzenie jego działania.

Podczas późniejszej eksploatacji obiektu konieczne jest sprawdzenie stanu uszczelek adaptera raz na sezon. Należy pamiętać, że kontakt z podłożem na zewnątrz staje się bezużyteczny przez 2-3 sezony.

Elementy łączące mogą w końcu przylegać do siebie. Aby zapobiec temu zjawisku, konieczne jest okresowe demontowanie i smarowanie.

Dodatkowe informacje na temat funkcji instalacji i użytkowania adaptera wiertniczego przedstawiono w ten artykuł.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Co jest lepsze: adapter wgłębny lub keson?

Wskazówki wideo na temat budowy dołu:

Opcja dobrego rozmieszczenia przez zainstalowanie adaptera:

Każda z powyższych metod ma swoje zalety i wady. Dlatego przy wyborze najlepszej opcji należy skoncentrować się na lokalizacji urządzenia hydraulicznego i rodzaju sprzętu używanego w układzie systemu.

Czy masz doświadczenie w aranżacji studni bez kesonu? Czy masz pytania na ten temat? Podziel się swoją opinią i zostaw komentarze w poniższym formularzu.