Treść artykułu:
Ziemniaki są prawie najbardziej popularnym warzywem, uprawianym przez ponad 80% letnich mieszkańców. To on jest najczęściej dotknięty przez różne infekcje. Bakteryjne, grzybowe lub wirusowe choroby ziemniaków mogą zniszczyć większość upraw nawet przed zbiorem. Nawet przy przechowywaniu zdrowego ziemniaka istnieje ryzyko zepsucia. W takim przypadku infekcja z bulwy może przejść do innych warzyw, przechowywanych razem z ziemniakami.
Aby uchronić się przed utratą zebranych i przechowywanych plonów, ważne jest, aby wykryć oznaki infekcji na czas. Najczęstsze należą do trzech grup:
- infekcje grzybicze - późna zaraza, alternaria, parch, rak, fomoza i fuzarioza;
- wirusy - mozaika i martwica;
- choroby bakteryjne - brązowe i pierścieniowe, czarna noga.
Każda grupa jest reprezentowana przez kilka szkodliwych infekcji, które mogą zmniejszyć 3-5-krotność plonów ziemniaków. Według statystyk, choroby grzybowe ziemniaka powodują największe straty plonów.
Zaraza późna
Najczęstszym zakażeniem jest późna zaraza. Straty plonu przy zakażeniu nim mogą osiągnąć 60% i więcej. Zewnętrzne objawy późnej zarazy zaczynają pojawiać się w fazie kwitnienia. Dolne liście ziemniaka pokryte są brązowymi plamami, które z czasem rosną, co ostatecznie pokrywa całe gniazdo. W deszczową pogodę na spodniej stronie chorych liści pojawia się biała powłoka - zarodnikowa tkanka grzyba Phytophthora infestans. Bulwy zainfekowane zarazy są pokryte ciemnymi plamami. Jednocześnie tkaniny pozostają suche i mocne.
Kiedy pojawiają się chore rośliny, ważne jest, aby ćwiczyć płodozmian ziemniaka, ponieważ zarodniki phytophthora utrzymują się w glebie, resztkach liści i bulwach.
Zarażone zarazą bulw nie jest zalecane do przechowywania, jak w tym przypadku istnieje ryzyko utraty całej plony, w tym warzywa znajdujące się w tym samym pomieszczeniu co chorzy ziemniaki.
Rak ziemniaka
Inną niebezpieczną infekcją jest rak ziemniaka. Na obszarach, na których ustalono przypadki zarażenia ziemniaków, wprowadzono reżim kwarantanny. Ta choroba grzybiczna dotyka bulw i rozłogów roślin, liści i łodyg. Na bulwach w bezpośrednim sąsiedztwie oczu pojawiają się wzrosty, które zwiększają rozmiar. Pomimo braku wyraźnej zgnilizny, chorych na raka gruźlicy nie można przechowywać.
Aby uniknąć pojawienia się choroby, ważne jest, aby wybrać odporne na nią odmiany. Kiedy zachodzi rak ziemniaka, konieczne jest zniszczenie zainfekowanych bulw. Pole, na którym znajdują się ogniska choroby, nie może być zasiane ziemniakami przez co najmniej 3 lata.
Alternaria ziemniaczane
Ta choroba może zniszczyć całą roślinę, w tym łodygi i bulwy. Najczęściej jego ofiary to średnio późne i późne odmiany. Pierwsze oznaki zakażenia można rozpoznać po pojawieniu się brązowych plam na liściach, które pojawiają się przed kwitnieniem rośliny. Z czasem chore liście zmieniają kolor na żółty i giną. Ogniska infekcji na bulwach można łatwo rozpoznać po brązowym kolorze i nieregularnym kształcie. Jeśli mikstura alternatywna ziemniaka wpływa na większość bulw, powierzchnia tych plam może wyglądać na pomarszczone.
Podobnie jak ta choroba objawia się i zgnilizna ziemniaków, z tą tylko różnicą, że plamy na bulwach nabierają szarawego odcienia, a ich wielkość nie przekracza 2-5 cm średnicy. Kolejną istotną różnicą jest czas infekcji. Jeśli alternaria przenika do młodych pędów rośliny, wówczas fumoza wpływa na łodygi w drugiej połowie wegetacji. Dojrzewają przez nie, zarodniki wraz z deszczówką wpadają do gleby, gdzie bulwy zostają zainfekowane.
Przed położeniem się do przechowywania materiału do sadzenia z miejsca, w którym znaleziono rośliny porażone przez fomozę i plantarię, ważne jest przeprowadzenie opatrunek bulw. Zakażenie może być ograniczone i przestrzeganie temperatury w piwnicy.
Strup
Można doznać dużych strat w żniwach i dotkniętych różnymi rodzajami parcha: zwykłego, sypkiego lub srebrzystego. Zwykły strup rozwija się tylko w wysokich temperaturach gleby i niskiej wilgotności. Chore bulwy pokryte są suchymi, lekko zabarwionymi ciemnymi plamami nad powierzchnią skóry. Wynika z tego, że ten rodzaj strupu nie uderza.
To samo dotyczy roślin i zapylonego parcha ziemniaków. Wpływa tylko na podziemną część roślin. W początkowej fazie pojawiają się na nich okrągłe plamki o średnicy 6-7 cm pokryte białą powłoką. Z biegiem czasu obszary te są niszczone, a na ich miejscu pozostają czerwone rany. W przeciwieństwie do zwykłego strupu, aktywność proszkowa jest widoczna tylko przy wysokiej wilgotności.
Srebrzysty strup wpływa tylko na bulwy podczas przechowywania. W wyniku infekcji tracą dużo wilgoci, przez co są lekkie i nadmiernie suche. Sadzenie takiego ziemniaka nie jest odpowiednie. Wywołuje wybuch choroby o wysokiej wilgotności (ponad 90%) i temperaturze powyżej 3 stopni.
Aby uniknąć masowego zakażenia bulw przez jakikolwiek strup, ważne jest obserwowanie rotacji płodozmianu ziemniaków. Ważne jest, aby zwracać uwagę i przygotowywać materiał do sadzenia: opatrunek przed przechowywaniem do przechowywania zapobiegnie ponownemu zakażeniu bulw i gleby.
Noga czarnego ziemniaka
Choroba rozwija się w wyniku porażenia rośliny bakteriami Pectobakterium. Źródłem zakażenia są chore bulwy ziemniaka, resztki roślin w glebie. Często rozprzestrzeniają go larwy owadów. Wpływa na prawie wszystkie części rośliny na dowolnym etapie rozwoju. Chroniczny charakter przybiera w suchych warunkach. Krzewy ziemniaka zaczynają boleć natychmiast po wschodzie. Najpierw liście zmieniają kolor na żółty, następnie zwijają się i wysychają. Krzew szybko zanika, łodyga staje się miękka i łatwo wyciągnięta z ziemi. Na bulwach czarna noga ziemniaka przejawia się jako ciemna zgnilizna w części stolonu.
Więdnięcie Fusarium
Kolejna choroba ziemniaków, w której utrata plonów może osiągnąć 50% - więdnięcie fusarium. Najczęściej rozwija się w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. Na początku fuzariozę można zaaplikować na choroby ziemniaków, których zdjęcia często migają w specjalistycznych publikacjach. Zakażenie wpływa na liście rośliny: górna staje się lekka, a krawędzie dolnego stają się cieniem antocyjanów. Z biegiem czasu tracą elastyczność i więdną. W dolnej części pędów znajdują się plamy pokryte odrobiną pomarańczy lub różu. Dostając się do gleby, infekcja wpływa na bulwy, powodując ich rozpad.
Aby uniknąć śmierci żniwa na skutek fuzariozy, wystarczy zmiażdżyć zainfekowane wierzchołki i usunąć wszystkie pozostałości roślin z miejsca. Dopiero potem możesz zacząć zbierać ziemniaki.
Jak leczyć ziemniaki z infekcji grzybiczych?
Konieczna jest walka z chorobami grzybowymi ziemniaków na etapie przygotowania materiału do sadzenia. Przed obróbką ziemniaków roztworem kwasu borowego lub siarczanu miedzi, ważne jest, aby zabrać bulwy nieuszkodzone przez infekcje. Podczas wegetacji konieczne jest ciągłe monitorowanie stanu wierzchołków. Przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest usunięcie dotkniętych roślin, a następnie przetworzenie sadzenia za pomocą 2% roztworu siarczanu miedzi, Hom lub Maxim.
Infekcje grzybicze często wpadają do gleby z niezupełnie zbutwiałymi pozostałościami roślin i obornikiem. Ważne jest, aby wykluczyć takie zjawiska, ponieważ zmniejszy to koszty pracy w przypadku przetwarzania roślin za pomocą specjalnych środków i zwiększy ilość zbiorów. Aby uniknąć infekcji bulw podczas zbioru, należy wcześniej skoszczyć wierzchołki i usunąć resztki roślin z miejsca. Bulwy, uszkodzone podczas transportu i przechowywania, powinny być spożywane w pierwszej kolejności, ponieważ najczęściej są dotknięte infekcjami.
Ważne jest również płodozmian ziemniaków. Większość chorób grzybowych występuje w glebie przez 2-3 lata. Jeśli na tym terytorium nie ma kultur, które mogą stać się nosicielami infekcji, spontanicznie znika.
