Tynk dobrej jakości przy minimalnych kosztach

Prace tynkarskie przy użyciu nowoczesnych miksów i latarni sklepowych są, nie oszukujmy się, kosztowne. Tak, ten sam „Rotband” szybko schnie, a powierzchnia daje tak, że nie trzeba szpachlować (szczególnie pod tapetą). Ale cena za tę przyjemność jest odpowiednia. Dziś porozmawiamy o oszczędzaniu - jak tynkować ścianę przy minimalnych kosztach.

Wymagane narzędzie

Do pracy będziesz potrzebować:

• Betoniarka, zwłaszcza jeśli planujesz prace na dużą skalę i nie szkicujesz kilku metrów kwadratowych. Możesz sobie poradzić z korytem i łopatą lub zagnieść na kawałku ceraty, ale jest to mniej skuteczne.
• Kielnia, kielnia, kielnia.
• Siekiera, piła do metalu, młotek i gwoździe.
• Rolka sznurka polipropylenowego lub żyłki wędkarskiej.
• Wiadra i miska na zaprawę.
• Poziom i kilka zasad o różnych długościach.
• Pręt zbrojeniowy 12-14 mm docinany do wysokości tynkowanej powierzchni. Liczba prętów zależy od powierzchni ściany. Możesz również użyć jednorazowych beaconów sklepowych, ale nie jest to zbyt ekonomiczne.
  instagram viewer

Aby zaoszczędzić pieniądze, możesz sam zrobić rozwiązanie, a nie kupować gotowych suchych mieszanek. Różnica w cenie będzie ogromna. Teraz zastanówmy się dokładnie, jak zaoszczędzimy na mieszance.

Z czego zrobić zaprawę tynkarską

Opiszę miksturę, której sam używałem przy tynkowaniu swoich pomieszczeń. Dlatego nie zdziw się i nie zadawaj pytań typu „po co tyle cementu?” Po dziesięciu latach tynk świetnie się czuje, nigdzie nie odpadł, pomimo przeciętnego sześciocentymetrowego rzutu. W niektórych miejscach osiągał grubość dochodzącą do dwunastu centymetrów - tak budowano mury w latach powojennych. Tak więc przepis na jedną partię wygląda następująco:

• cement M400 - 1 część;
• piasek rzeczny - 3 części;
• tyrsa - 4 części.

W wielu źródłach znalazłem proporcje 1:2:6, ale moim zdaniem taki tynk nie jest zbyt mocny. Ale niewątpliwie tania, bo tyrsa jest warta grosza.

Dla tych, którzy nie do końca wiedzą, czym jest tyrsa, jest to pył z muszli lub wapienia, produkt uboczny wydobycia i produkcji. Stosowany jest jako tani zamiennik piasku morskiego i rzecznego.

Fajnie byłoby kupić piasek i tyrsu albo już przesiane albo samemu przesiać przez drobne sito. Na pierwszych szkicach zgrubnych nie jest to konieczne, ale kiedy skończysz fugowanie, więcej niż raz przypomnisz sobie to, o czym teraz mówię.

Etap przygotowawczy

Zaczynają od wbicia gwoździa po lewej i prawej stronie tynkowanej powierzchni wzdłuż trzech poziomów w ścianę. Jeśli to nie zadziała - trzymaj dziurkacz w dłoniach, wywierć otwory i wbij plastikowe kołki. Wkręcamy w nie wkręty samogwintujące. Całe to zamieszanie jest potrzebne, aby przeciągnąć sznurek polipropylenowy lub żyłkę wędkarską na trzech poziomach wysokości. I nie tylko ciągnij, ale wypoziomuj je w stosunku do pionu na całej długości. Wzdłuż tych trzech sznurów będziemy umieszczać latarnie. Aby nie biegać z poziomicą, użyj pionu - przywiąż sznurek z ciężarkiem (powiedzmy dużą nakrętką) do jednego z górnych gwoździ i wyrównaj na nim położenie linek.

Instalacja sygnalizatorów

Niektórzy używają rozwiązania do mocowania, przepis na który podałem powyżej. Ale łatwiej będzie przykleić się do ściany alabastrowe "ciasto", a beacony mogą być już do niego dołączone. W takim przypadku konieczne jest kontrolowanie, czy sygnalizatory są wyraźnie ustawione na poziomie wzdłuż linii. Ustaw je tak, aby reguła nakładała się na trzy sygnały nawigacyjne. Te, które znajdują się bliżej krawędzi ściany lub drzwi, umieszcza się z wcięciem około 10 centymetrów.

Jeśli mówimy o wygodzie pracy, łatwiej jest pracować z sygnalizatorami sklepowymi niż z armaturą. Ale mają szereg wad:

• znacznie mniej trwałe niż okucia - mogą się zginać i odkształcać;
• jednorazowe – po zdjęciu ze ściany nie pozostaje nic innego, jak je wyrzucić.

Ale są pewne plusy Po pierwsze, latarnia magazynowa jest lżejsza niż pasek zbrojenia o tej samej długości. Po drugie, odpowiednio pokrytą latarnię można „zakopać” w ścianie, bez względu na to, kto mówi o rdzy. I po trzecie, jeśli nie ukradłeś armatury na najbliższej budowie, to latarnia jest zdecydowanie tańsza pod względem ceny.

Szorstki projekt

Jeśli na ścianie jest już szkic, od razu zwrócę uwagę na to, że lepiej nie rzucać nowego na stary tynk. Nacięcia siekierą lub szlifierką nie są oczywiście złe - może się utrzymają. Jednak często w starym tynku osadza się grzybw ogóle niezdrowe. Nie bądź leniwy - odklej się do kamienia.

Niezależnie od tego, czy zaprawę olejujesz łopatą, czy betoniarką, składniki dodawaj stopniowo i na przemian - cement, piasek, tyrsa. Potem znowu cement i tak dalej. Przy ręcznym ugniataniu wszystko jest dokładnie wymieszane na sucho. Następnie stopniowo dodawaj wodę, kontynuując mieszanie, i osiągnij gęstość sklepowej śmietany. W betoniarce najpierw wlewa się trochę wody, a następnie suche mieszanki.

Przed szkicowaniem cała powierzchnia ściany jest dobrze spryskane wodą - przygwoździć kurz i, powiedzmy, ta sama skała z muszli zbiera wilgoć. Jeśli tynk nie zostanie rozlany wodą, może odpaść.

Może być kilka wstępnych szkiców. Nie ma potrzeby wykonywania grubej warstwy (ponad 2 centymetry) na raz - może nie pozostać na ścianie. Bazgrać w górę, wzdłuż odstępów między latarniami, zwanych pasami naramiennymi.

Po odstaniu roztworu przez 20-30 minut, stosując regułę, prowadząc go od dołu do góry, usuń nadmiar ze ściany. Dodaje się do nich wodę i doprowadza do poprzedniej konsystencji, a następnie spokojnie używa ponownie.

Jeśli zdecydujesz się odzyskać radiolatarnię, poczekaj około dnia, wtedy moje to. Następnie przystępujemy do ostatniego etapu operacji.

Cement

Ta procedura jest uruchamiana, gdy główna warstwa już się chwyciła i nie odpadnie. Do tych celów używamy zaprawy cementowej z przesianym piasek i tyrsa. Za pomocą skrobaka do piany wbijamy pozostałe dziury, pęknięcia i ślady po latarniach morskich na ścianie. Mijamy półtarki na całym obwodzie, a następnie pozwalamy, aby to wszystko ustabilizowało się na kilka dni.

Następnie ściana jest gotowa do obróbki za pomocą szpachli początkowej. Aby oczyścić sumienie, można chodzić po nim kostką ze ścierniwem zbożowym P80-P100 i zagruntować dla lepszej przyczepności szpachli.