Rozcięcie sufitu pod okablowanie: dobór narzędzi, przygotowanie

Strobowanie nie jest najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem układania przewodów elektrycznych, ale czasami nie można się bez niego obejść. Ten rodzaj prac budowlanych może być wymagany w kilku przypadkach:

• jeśli potrzebujesz zmodernizować istniejącą sieć energetyczną;
• przełączniki i gniazdka nie są rozmieszczone tak, jak chcieliby właściciele;
• w przypadku uszkodzenia któregokolwiek z kabli (np. w wyniku zalania przez sąsiadów od góry).

Jak rozciąć sufit pod okablowanie?

Rowek to specjalny rowek w betonie, odpowiednio rowkowanie to proces jego tworzenia. Jest złożony, czasochłonny, wymaga wielu szczegółów i różni się w zależności od zastosowanych urządzeń.

Wybór narzędzi

W sekwencji „od bardziej pracochłonnego do mniej” można wymienić: młotek i dłuto, wiertarkę udarową, szlifierkę z tarczą diamentową i bruzdownicę. Zgodnie z kryteriami „od taniego do drogiego” i „od mniej pracy do więcej” kolejność pozostanie taka sama. Dlatego pierwsze narzędzia są zwykle używane do ścigania niewielkich odległości na suficie jednego pokoje, a te ostatnie są wykorzystywane przez profesjonalnych budowniczych, jeśli konieczne jest stworzenie intra-house elektrycy.

Szkolenie

W skrócie można to opisać w trzech krokach: wybór sposobu ułożenia kabla, sporządzenie rysunków (wskazujących wszystkie węzły łączeniowe i punkty połączeń) oraz zakup narzędzi. Bardzo ważne jest zwrócenie maksymalnej uwagi na bezpieczeństwo.

• wszystkie urządzenia oświetleniowe nie mogą być podłączone do jednej maszyny;
• najpierw instalowane są skrzynki, a dopiero potem układane jest okablowanie elektryczne;
• kable nie powinny się krzyżować;
• w celu uniknięcia pożaru ważne jest, aby nie pomylić przekroju kabla (oblicza się go z uwzględnieniem maksymalnego obciążenia);
• w pomieszczeniach o dużej wilgotności (kuchnia, łazienka) instalowane są skrzynki odporne na wilgoć;
• przy rysowaniu rysunków należy obliczyć najkrótszą drogę, a wszystkie rogi muszą być proste;
• prace należy wykonywać w gumowych rękawiczkach, okularach budowlanych chroniących oczy, opatrunku z gazy (w celu ochrony płuc przed kurzem) oraz w butach na bazie gumy;
• pomieszczenie musi być wentylowane;
• warto wziąć pod uwagę odległości: od rowka do najbliższego narożnika - nie mniej niż 100 mm, a do gazociągu - nie mniej niż 400 mm.

Prace przygotowawcze mogą obejmować również wyrównanie sufitu tynkiem, jeśli jego powierzchnia nie jest wystarczająca.

Patroszenie

Metoda pracy będzie się różnić w zależności od narzędzia.

Pierwszym krokiem jest oznaczenie przyszłego stroboskopu. Jeśli używany jest młotek i dłuto, wybijane są małe wgłębienia wzdłuż jego krawędzi. Następnie stopniowo się pogłębiają (optymalna głębokość rowka to 10 mm). Proces będzie wymagał dużo czasu i wysiłku, dlatego ta metoda jest zwykle stosowana w przypadku braku dostępu do sieci.

Do pracy z wiertarką udarową potrzebna jest szeroka dysza. Materiał pozostający między dołami usuwa się specjalną szpachelką i wygładza nią nierówności. Główną wadą tej metody jest trudność w stworzeniu równego rowka, a także ryzyko uszkodzenia sufitu.

Szlifierka jest używana w komplecie z dłutem lub perforatorem. Najpierw odbywa się wzdłuż linii bocznych, a następnie usuwa się materiał pozostający między nimi. Uzyskuje się proste linie, ale to narzędzie szybko się nagrzewa, dlatego wymaga okresowych przestojów.

Najwygodniejszym urządzeniem jest bruzdownica, ponieważ została zaprojektowana specjalnie do tej pracy. Ale jego koszt jest również wysoki. Jedyne, co jest dodatkowo wymagane do manipulowania nim, to podłączenie rury odkurzacza (aby zassać latający kurz i kawałki gruzu).

Kolejne kroki to ułożenie kabla, zabezpieczenie go i uszczelnienie rowka tynkiem.

Ważny! Przed wyjęciem rowków upewnij się, że na zewnątrz pozostała wystarczająca ilość kabla, ponieważ ponadto może się przydać podczas instalowania gniazd i przełączników oraz podczas podłączania przewodów w rozdzielni pudła.

Jeśli nie zostało to zrobione wcześniej, konieczne jest usunięcie kurzu z rowków i kabla. Tynk jest rozcieńczany i szczelnie zamykany na całej długości rowka szeroką szczotką, podczas gdy kabel jest dociskany do wewnątrz. Ruchy wykonywane są w jodełkę lub w poprzek. Ostatnim krokiem jest usunięcie nadmiaru szpachelką i wygładzenie powierzchni.

W których domach nie można wyżłobić sufitu

Takie prace można wykonać nie w każdym budynku mieszkalnym, a ignorowanie tego faktu jest obarczone zawaleniem się sufitu! Co więcej, może się to zdarzyć zarówno w trakcie, jak i bezpośrednio po nim, a także po kilku latach.

Przede wszystkim w strefie ryzyka znajdują się stare budynki mieszkalne - budynki z wielkiej płyty i "Chruszczow". Ich stropy są zwykle wykonane z płyt betonowych z wewnętrznymi pustkami. Najniebezpieczniejsze prace kończą się na ich skrzyżowaniu.

Przy okazji! Jeśli istnieje pilna potrzeba ukrycia przewodów, czasami budowniczowie wykonują następującą sztuczkę. Wiercą dwa otwory w suficie (tam, gdzie są puste przestrzenie) i za pomocą drutu przeciągają przez nie drut. Ale nawet to nie jest w stu procentach bezpieczne. Co więcej, nie powinieneś robić tego sam, bez pomocy profesjonalistów.

Jeśli ta metoda nie jest odpowiednia i konieczne jest uciekanie się do cięcia, ważne jest, aby zminimalizować ryzyko. Na przykład warto zrezygnować z metody polegającej na wierceniu listew i dalszym drążeniu materiału. Lepiej jest zastosować następujące: najpierw beton jest cięty na pożądaną głębokość, a następnie bruzdy są ukośnie wydrążone ostrzem perforatora. Głębokość takich rowków nie powinna przekraczać 10 mm.

Okazuje się, że jeśli można obejść się bez strobowania, to lepiej to zrobić. Na przykład kable można mocować pod sufitami podwieszanymi bez takich prac. Warto też zastanowić się kilka razy, czy jedynym powodem odprysków jest estetyka wykonania. Czasami należy to zaniedbać ze względu na bezpieczeństwo. Najlepszym wskazaniem do takiej pracy są niezawodne sufity, przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa, a najlepiej również ręce profesjonalistów.