Treść artykułu:
Lupin jest jaskrawym przedstawicielem rodziny Bobovów, która jest ceniona przez hodowców kwiatów za bardzo piękny charakter kwitnienia i światła. W naturalnych warunkach roślina jest w stanie przetrwać nawet przy długotrwałym braku opadów, więc gdy wyhoduje się ją w domu, nie spowoduje większych problemów.
W kwietnikach często można znaleźć dekoracyjne odmiany wieloletniego łubinu o różnych kolorach. Na zewnątrz łubin wygląda jak wyprostowany krzew lub mały krzew z grubą łodygą, długie liście są przymocowane do niego długimi ogonkami, przypominającymi rozłożoną dłoń z długimi palcami. Podczas kwitnienia krzew produkuje długą doniczkę (czasami o wysokości do 1 m) w postaci gęsto porośniętej drobnymi kwiatami szczotki.
Charakterystyczną cechą łubinu są potężne kiście-kłącze z guzkami, które wnikają głęboko w ziemię, które transportują azot z powietrza do gleby. Zwykle łodygi długookresowe wysiewa się jesienią na łóżku. Dzięki tej metodzie uprawy kwitnie dopiero w przyszłym roku.
Aby zobaczyć kwitnienie w roku sadzenia, zaleca się stosowanie metody sadzonek. W tym przypadku łubin zakwitnie już pod koniec lata.
Jak wyhodować sadzonki łubinu?
Nasiona do sadzonek można wysiewać już w marcu. Aby to zrobić, przygotować luźną i pożywną glebę, mieszając:
- jedna część ziemi torfowej i torfowej;
- połowa drobnego piasku.
Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion w mieszance gleby, można również dodać pokruszone suche grudki z dorosłych łubin, a także wstępnie namoczyć nasiona.
Wykonuj rowki, nawilż je i rozłóż nasiona w taki sposób, aby sadzonki nie były zatłoczone, ponieważ nie lubi przeszczepu. Na górze z ziemią. Przed wylaniem zakryj pojemnik folią. Okresowo wietrzyć i zlać wodę. Przeszczep na łóżku powinien być mocny, zdrowe sadzonki, gdy są utworzone na 3 tej ulotki. Przełożenie przeszczepu nie jest tego warte, w przeciwnym razie można uszkodzić długi rdzeń macierzysty sadzonki.
Nie zaleca się uprawy sadzonek o białym zabarwieniu sadzonek, ponieważ przy tej metodzie reprodukcji nie zachowuje się biały kolor, w przeciwieństwie do fioletu i różu.
Błędy w uprawie łubinu
Obserwując proste zalecenia, nie jest trudno wyhodować zdrowe sadzonki. Czasami jednak zdarza się, że młode sadzonki zaczynają boleć i więdnąć. W jaki może być powód i co zrobić, gdy zginą siewki wieloletniego łubinu?
Najczęstszą przyczyną śmierci sadzonek są nieodpowiednie warunki, niewłaściwa pielęgnacja lub choroba, a mianowicie:
- Zwiększona kwasowość gleby. Sadzonki rozwijają chlorozę. Gleba alkaliczna musi być wapnowana i rozcieńczona torfem.
- Ostra zmiana warunków pogodowych. Delikatne pędy nie tolerują nawracających mrozów, więc wczesne sadzenie w ziemi może wymagać dodatkowego schronienia po raz pierwszy.
- Nadmierne podlewanie. Ponieważ łubin jest rośliną odporną na suszę, podlewanie sadzonek powinno być umiarkowane. Stale wilgotna gleba może powodować rozwój chorób grzybiczych. W przypadku ich wystąpienia należy traktować sadzonki fungicydami.
- Brak oświetlenia. Sadzonki powinny być umieszczone w dobrze oświetlonym miejscu, inaczej rozciąga się. Słabe krzewy mogą nie przetrwać kolejnego przeszczepu do gleby.
Podczas niszczenia łubinu, szkodniki nasienne muszą być traktowane specjalnymi preparatami owadobójczymi.
