Walczymy z rhizoctonią lub parchem czarnego ziemniaka

Powiedz mi, proszę, jak radzić sobie z rhizoctonią ziemniaka. Z roku na rok na roślinach okopowych pojawiają się czarne narośla, po prostu nie wiemy co robić, przynajmniej nie sadzimy. Co może być przyczyną tej choroby i jak się jej pozbyć?

Parch czarny ziemniak jest jednym z głównych i najniebezpieczniejszych wrogów tej rośliny okopowej i ogrodnika. Nie tylko psuje plon, zmniejsza jego ilość i jakość, ale także pozbawia go możliwości pozyskania materiału siewnego z domu. Aby pokonać rizoctonię ziemniaka (jak nazywają tę chorobę), ważne jest, aby wiedzieć, co ją powoduje i jakie warunki sprzyjają rozwojowi.

"Culprit" z rhizoctonia

Czynnikiem sprawczym czarnego parcha jest pasożytniczy i bardzo żywotny grzyb Rhizoctonia solani Kuehn. Warto zauważyć, że ziemniaki nie są jedyną kulturą, którą kocha. Pasożyty grzybowe mogą mieć innych żywicieli, zarówno wśród upraw ogrodowych (psiankowate, dyniowe, krzyżowe), jak i wśród chwastów (szczególna preferencja dotyczy skrzypu polnego i stanowiska lochy).

Zarodniki grzyba doskonale zimują w glebie przez 4 lata, a także w wilgotnej i chłodnej pogodzie zaczynają się aktywnie rozwijać, podczas gdy im cięższa i uboższa gleba, tym lepiej czuć. Pasożyty grzybowe są również konserwowane na samych bulwach, co prowadzi do uszkodzenia plonu podczas przechowywania, a następnie zakażenia pędów.

Aby zjeść zainfekowane ziemniaki, jest to możliwe, ale do wykorzystania w celu reprodukcji - w żadnym wypadku.

Jak zrozumieć, że ziemniak jest chory?

Czarny parch zagraża ziemniakom na wszystkich etapach wegetacji. W zależności od tego, kiedy to się stało, aby ustalić, że kultura jest zainfekowana, można przez takie znaki:

• dojrzałe warzywa pokryte są czarnymi guzkami, czasami łączącymi się w stałe narośla;
• kiedy przechowywanie plonów dostrzeżone rośliny korzeniowe zaczynają gnić;
• jeśli ziemniaki były w stanie zimować, kiełki, które produkuje na wiosnę, są brązowoczerwone, silnie rozgałęzione i bardzo delikatne;
• na krzakach dotkniętych rhizoctonią, z początkiem kwitnienia pojawia się biała tablica pod łodygami i gniją;
• żyjące krzewy nie rozwijają się, pozostają niskie, liście od wierzchołka zaczynają się rumienić i zwijać;
• chory młody ziemniak również wyróżnia się wrzodami i stopniowo staje się zepsuty.

Środki kontrolne

Walka z rhizoctonią polega głównie na zapobieganiu powstawania sprzyjających warunków do rozwoju grzyba. Aby to zrobić, potrzebujesz:

1. Przetwórz materiał siewny przed posadzeniem fungicydów (Maxim, Bactofit i inne).
2. Co roku nawożymy glebę preparatami organicznymi (zwłaszcza nawozowymi) i mineralnymi.
3. Obserwować płodozmian w łóżkach ogrodowych.
4. Aby rozpocząć lądowanie nie wcześniej niż temperatura osiągnie 8 stopni ciepła, a nie "zakopać" bulw zbyt głęboko.
5. Być w czasie do zbioru przed początkiem chłodnej i wilgotnej jesiennej pogody, co przyczynia się do rozwoju grzyba (do września).
6. Wszystkie części rośliny zakażone rizoktonią, w tym chwastami, są spalane.

Jeśli znajdzie się w bulwach ziemniaka domowego z czarnym parchem, lepiej w następnym sezonie całkowicie zmienić inokulum, nabywając odmiany odporne na tę chorobę.

Film o tym, jak rhizoctonia ziemniaka objawia się w młodych krzewach