Kondensacja w wentylacji w prywatnym domu: przegląd przyczyn gromadzenia się wilgoci i jak rozwiązać problem

Właściciel prywatnego domu musi brać pod uwagę wiele czynników od samego początku budowy do pełnej gotowości mieszkania. Jeśli masz własny dom, prawdopodobnie wpadłeś w sytuacje, w których musiałeś zaplanować lub przerobić komunikację. Ważny punkt można pominąć nawet podczas pracy z mistrzem. Na przykład zamarznięty kondensat w wentylacji w prywatnym domu lub na dachu MKD wkrótce osłabi przeciąg, aż do całkowitego zatrzymania wymiany powietrza.

W zimnych porach wilgoć może gromadzić się w nadmiarze i niszczyć materiały. Wentylacji w dużym domu nie da się przebudować w jeden dzień, ale dzięki temu artykułowi poznasz wszystkie niuanse i będziesz gotowy do remontu. Nie popełnisz błędów, zaoszczędzisz czas i pieniądze. Opowiemy o cechach kondensatu i metodach jego eliminacji.

Kondensacja występuje z powodu mechanicznych problemów z wentylacją i pewnych warunków zewnętrznych. Istnieje wiele opcji, jak się go pozbyć, i trzy sposoby z bardziej dokładnym podejściem. Z artykułu zrozumiesz, która metoda będzie dla Ciebie wygodniejsza i uzasadniona.

Przyczyny gromadzenia się kondensatu

Kondensacja występuje z powodu czynników zewnętrznych, przy złych warunkach wentylacji. Instalatorzy czasami popełniają błędy i system jest słaby. Kondensacja tworzy się również z powodu dużej wilgotności w domu.

Nadmierna wilgotność w pomieszczeniu będzie sygnalizowana kroplami na wewnętrznej stronie okien. Latem potrzebna jest tylko częsta wentylacja, a w rurach nie będzie wilgoci. W chłodne dni powietrze skrapla się na ściankach kanałów powietrznych, głównie na styku ciepła i zimna.

Inne przyczyny kondensacji:

• przecieki wentylacyjne;
• zniszczenie rury od strony ulicy;
• bliskość kanałów do ściany zewnętrznej;
• rury nie były izolowane;
• niewystarczająca izolacja ścian;
• spadki temperatury w budynku/na zewnątrz;
• lukier w domu;
• woda w piwnicy;
• dom zbudowano na wilgotnym fundamencie;
• jest nieszczelność w dopływie wody.

Kanały wentylacyjne kondensatu będą stopniowo wypełniać się szkodliwymi mikroorganizmami. Trudno będzie je stamtąd usunąć, a dodatkowo pojawi się nieprzyjemny zapach i prawdopodobieństwo zachorowania.

Rury wentylacyjne wymagają czyszczenia. Dostają się tam owady, pająki, liście. W przesmykach ptaki budują gniazda. Z powodu osłabienia ciągu w jeszcze większej ilości dochodzi do kondensacji. Nie zaszkodzi sprawdzić siłę dopływu/wypływu powietrza za pomocą kartki papieru lub zapalonej zapałki. Niewłaściwe krążenie również zmniejsza apetyt.

Zimą zewnętrzny wylot może całkowicie zamarznąć, a jeśli nie zapanujesz nad tym momentem, na ścianach i sufitach będzie nadmiar wilgoci, a wykończenie ulegnie pogorszeniu.

Kondensację powodują również duże zbiorniki wodne w pobliżu. Czasami winni są sami lokatorzy - jeśli suszą ubrania w domu.

Jak pozbyć się kondensacji w wentylacji?

Kondensacja to przejście gazu lub pary nasyconej w wilgoć. Czasami nazywa się to przekształceniem od razu w ciało stałe (desublimacja). Podczas silnych mrozów wilgoć w głowicy wentylacyjnej szybko zamienia się w lód.

Mieszkańcom budynków prywatnych łatwiej jest rozwiązać problem: łatwiej jest znaleźć niezbędne wnioski, nikt nie zabrania zmiany wentylacji, a specjalne zezwolenia nie są potrzebne. Dzięki nowemu rury wentylacyjne kondensacja w domach prywatnych pojawia się później niż w starych wieżowcach, w tych samych warunkach.

W przypadku małego natężenia ruchu kanały czyści się szczotką do rur. Podczas dekompresji będziesz musiał poszukać dziury. Wilgotność wzrasta z powodu niezrównoważonej wymiany powietrza. W domach prywatnych jest więcej pomieszczeń, a system wentylacyjny powinien być ułożony z mocnym. Jeśli już działa, a wymiana jest niepożądana lub trudna, pozostaje stymulować usuwanie wilgotnego powietrza i dopływ świeżego powietrza.

Całkowity brak wilgoci i lodu w wentylacji oraz stabilny wynik zapewniają trzy metody:

1. Niezawodna izolacja termiczna (izolacja).
2. Wymuszona wentylacja.
3. Zmiana układu przewodu zewnętrznego - aby odprowadzić wilgoć do syfonu kondensatu.

Przy drugiej i trzeciej metodzie izolacja termiczna przyniesie dodatkowe korzyści. Pamiętaj, że w pierwszej i trzeciej opcji musisz pracować z całą zorganizowaną wentylacją naturalną: jej nawiewem, wywiewem i kanały nawiewne i wywiewne.

Czasami konieczna jest wymiana uszkodzonych lub starych elementów wentylacyjnych. W najgorszym przypadku przygotuj się na zainstalowanie nowego systemu i podłączenie starego. Problemu nie można zignorować, jeśli na poddaszu zawsze jest dużo wilgoci.

Metoda nr 1. Prawidłowa i wysokiej jakości izolacja termiczna

Warto zaizolować przede wszystkim miejsca o największej różnicy temperatur. Izolacja termiczna jest wymagana dla kanałów przy suficie górnej kondygnacji, na poddaszu i na dachu. Są one izolowane w tej kolejności, a następnie izolowane poniżej, jeśli tam również możliwy jest kontrast temperaturowy.

Systemy zasilające są idealnie izolowane nie tylko przez rury, ale także przez zawory. Po ułożeniu problematycznej części wentylacji będzie można zaoszczędzić na reszcie.

Odpowiednie są następujące grzejniki:

• pianka polietylenowa;
• spieniony polipropylen;
• polistyren ekspandowany;
• wełna mineralna;
• wełna szklana.

Wełna mineralna niezawodnie chroni przed zimnem, ale szybko psuje się przed wilgocią i częściowo traci swoje właściwości. Pomoże tylko warstwa hydroizolacji. Wełna szklana jest mocniejsza niż zwykła wełna mineralna, ale poza tym jest prawie taka sama.

Pianka polietylenowa ma dobrą odporność na wilgoć, niską wagę. Podobne właściwości obserwuje się w piance polipropylenowej. Polistyren spieniony (polistyren spieniony) prawie nie przepuszcza pary, co jest uważane za plus w warunkach nowoczesnego projektowania zatrzymywania ciepła.

Fazowana izolacja rur:

1. Wycieramy kanały, usuwamy całą wilgoć.
2. Na rury nawijamy materiał termoizolacyjny. Zaczynamy od kanałów górnej części budynku i obszarów problemowych. Naprawiamy to taśmą. Taśmę klejącą układamy wzdłużnie i dodatkowo owijamy w poprzeczne odcinki w małych odstępach.
3. Osiągamy maksymalną szczelność na połączeniach izolacji i rur.
4. Uszczelki cylindryczne nadają się również do kanałów okrągłych. Przecinamy je z jednej strony. Następnie przyklejamy i zabezpieczamy taśmą.
5. Nie możesz zostawić luki z powietrzem. Może się tam również tworzyć kondensacja, która zepsuje izolację termiczną. Doprowadzi to również do korozji.

Odległość między niektórymi rurami jest niewygodna dla izolacji, więc jest zamknięta. Montuje się tam szalunek podwieszany, po czym przestrzeń wypełnia się zaprawą cementową. W miejscach, gdzie wentylacja wychodzi za mur, warto szczelniej uszczelnić szwy, izolując pęknięcia. Powyższe nie ochroni w pełni przed zimnem, ale najważniejsze jest to, że zimne powietrze nie dostanie się do rur i nie spowoduje kondensacji.

Po prawidłowej pracy Punkt rosy porusza się poza wentylacją. A gdy tylko usuniesz kondensację, wilgotność drastycznie spadnie: w przypadku wentylacji w prywatnym domu zmiany będą znaczące - do 60% lub mniej.

Nie ma konieczności izolowania wąskich rur falistych wykonanych z metali ciągliwych. Są zastępowane plastikowymi.

Ocieplenie rozwiąże jednocześnie inne problemy. Zwiększy się bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Utrata ciepła zmniejszy się. Właścicielom nie będzie przeszkadzał hałas w kanałach wentylacyjnych.

Grubość izolacji należy dobrać od razu do wszystkich potrzeb. Aby pozbyć się kondensacji, zewnętrzna część wentylacji jest chroniona izolacją o grubości 50 mm lub lepiej - od 100 mm. Głowica rury jest wyposażona deflektor.

Metoda nr 2. Wymuszona wentylacja

Jego aranżacja zaczyna się od kuchni. Jest tam zainstalowany wentylator wyciągowy. Stara wentylacja naturalna jest pozostawiona lub zamknięta korkiem. Nowe urządzenie jest czasami montowane w skrzydle okiennym, zamiast skrzydła okiennego lub dużego skrzydła.

Bardziej komfortowa może być opcja układu wydechowego w ścianie lub w rurze biegnącej z pomieszczenia na ulicę. Otwór na wylot jest wykonany albo daleko od zewnętrznej części komina, albo nieco niżej.

Układ wydechowy z ulicy jest wyposażony w Sprawdź zawory. Urządzenia wyglądają jak załączniki. Dostępna jest wersja płaska z przegrodą z folii. Folia wygina się na zewnątrz i wypuszcza ciepłe powietrze z domu, ale zapobiega przedostawaniu się zimnego powietrza nawet przy silnym wietrze.

Są zawory z plastikową przegrodą, która lekko przesuwa się wzdłuż własnej osi, ale tylko przy wystawieniu do środka. Przy większej grubości takie urządzenie jest mniej szczelne.

Organizują wlot powietrza z ulicy zawór zasilający. Umieszcza się go obok baterii lub innego elementu grzejnego i w razie potrzeby reguluje. W domu nadal będzie ciepło, a prawie cała kondensacja zostanie usunięta z wentylacji.

Najlepszym materiałem na zewnętrzną rurę wymuszonej wentylacji jest plastik.

Metoda nr 3. Zmiana wzoru kanału zewnętrznego

Rozważ opcję, w której zewnętrzna część wentylacji wychodzi z budynku poziomo i ma wygięcie w górę. Następnie rura wentylacyjna jest dzielona na zagięciu. Pamiętaj, aby w najniższym punkcie - pamiętaj o tym, jeśli rysunek jest bardziej złożony.

W powstałym otworze zamocowany jest trójnik. Odciętą część umieszcza się w górnej rurze, a dolną zamyka się stożkiem (kolektorem kondensatu). Wypłynie przez nią kapiący kondensat. W inny sposób ta metoda nazywana jest drenażem kondensatu. Powstały system jest izolowany. Zmniejsza to prawdopodobieństwo zamarznięcia gałęzi podczas długich mrozów.

Do syfonu kondensatu można przymocować rurkę do odprowadzania cieczy, a wolny koniec skierować do wiadra. Dzieje się tak, jeśli kolekcja znajduje się w trudno dostępnym miejscu. Czasami radzą sobie z jednym wiadrem lub organizują odpływ do kanalizacji. Przy umiarkowanej ilości wilgoci w strefie filtracji umieszczany jest materiał chłonny. Kaseta z nim często musi być wyjęta i wysuszona.

Stożkowy kształt korka ma przewagę nad płaską, w której woda stoi i prawie nie wypływa pomimo otworów. Ciecz jest spuszczana z tego ostatniego ręcznie.

Zimą sytuacja nieco się zmienia - pojawiają się sople i pokrywają dużą powierzchnię na stożku. Powietrze z domu topi lód kilka dni po silnym mrozie i opadają. Długość dolnej rury trójnika jest wystarczająca, aby w tym czasie woda nie osiągnęła poziomu rozgałęzień. Uważaj na formowanie się lodu i w razie potrzeby strąć go kijem.

W domu z wentylacją, która nie została jeszcze ułożona lub nie jest całkowicie wykończona, warto zrobić wyjście boczne przez fronton. Zadanie samodzielnego układania stanie się łatwiejsze niż pomysł wywiercenia dziury w połaci dachu. Nie używaj tej opcji, jeśli rura biegnie daleko od szczytu.

Zakręt z długim kanałem za nim wyraźnie zmniejszy przyczepność. Z drugiej strony pomieszczenia poniżej lepiej zabezpieczą się przed wnikaniem wilgoci.

Jeśli zewnętrzna część wentylacji przebiega tylko poziomo, można ją w nią wyciąć w dowolnym miejscu. W rurze ściśle pionowej, podobnie jak w zakrzywionej, szukają najniższego punktu. Odpływ z płaskiego pionowego kanału zwykle trafia do domu.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Dobrym przykładem jest izolacja wentylacji wełną mineralną w celu usunięcia wilgoci:

Rura kanalizacyjna jako rura wentylacyjna ze specjalnym kanałem na kondensat:

Nadmiar wilgoci w wentylacji eliminowany jest na kilka sposobów. W tym celu rury są naprawiane i czyszczone, są izolowane lub instalowany jest dodatkowy system wentylacji. Jeśli mieszkasz w prywatnym domu, to w celu odprowadzenia kondensatu z wentylacji możesz w dowolny sposób zmienić strukturę rur. Czasami system jest całkowicie zmieniony, zastąpiony nowym. Jeśli w twoim przypadku było kilka negatywnych czynników, stan wentylacji pozwoli ci go utrzymać.

Zadawaj pytania i pisz komentarze dotyczące wentylacji w Twoim domu. Opowiedz nam o jej kondycji i skuteczności. Być może Twoje informacje będą interesujące dla innych użytkowników. Formularz kontaktowy znajduje się poniżej.