Jak ułożyć trasę klimatyzatora: zasady układania i instalowania komunikacji

Trudno wyobrazić sobie nowoczesny komfortowy dom bez klimatyzacji. Zgadzam się, że nie wystarczy tylko zakup sprzętu o odpowiednich parametrach, ale trzeba też wiedzieć, jak ułożyć trasę klimatyzatora do jego normalnej pracy.

Montaż klimatyzatora i systemu dzielonego przestały być rzadkością, można je spotkać niemal w każdym domu. Prawidłowo ułożona trasa zapewni niezawodność połączenia elementów oraz zapewni najbardziej wydajną pracę sprzętu, znacznie wydłużając jego żywotność.

Zrozumiemy wszystkie zawiłości układania trasy i niuanse pracy. Rozważ metody śledzenia, które pozwalają zachować projekt pomieszczenia, nawet w przypadku, gdy praca jest wykonywana po zakończeniu napraw.

Co to jest ścieżka klimatyzatora?

Każdy system dzielony składa się z co najmniej dwóch modułów zewnętrznych i wewnętrznych. Liczba modułów wewnętrznych zależy od pojemności sprzętu i zależy od powierzchni pomieszczenia.

Wszystkie moduły są połączone systemem rurociągów, które zapewniają ruch czynnika chłodniczego i odprowadzanie kondensatu.

Oprócz orurowania wszystkie moduły są połączone kablem zapewniającym zasilanie i sterowanie. To właśnie ten kabel i rurociąg łączący wszystkie moduły otrzymały nazwę - trasa klimatyzatora.

Jak zaczyna się instalacja trasy?

Najlepiej rozpocząć pracę nad układaniem komunikacji klimatyzatora po zakupie sprzętu lub przynajmniej po wybraniu wymaganego modelu. Elementem definiującym każdej trasy jest średnica rur, która zależy od modelu.

Dodatkowo każdy z modeli klimatyzatorów posiada własne wartości graniczne na całej długości trasy. Maksymalna długość trasy klimatyzatora przy zastosowaniu naściennych domowych systemów split nie przekracza 20 metrów. Nie oznacza to, że system nie będzie działał. Samo przekroczenie progu limitu może znacznie obniżyć wydajność klimatyzatora.

Co należy wziąć pod uwagę przed ułożeniem trasy?

Jeszcze przed rozpoczęciem pracy ważne jest dokładne określenie lokalizacji montaż klimatyzatorów kasetonowych,, systemy kanałowe i wieloblokowe, ponieważ nie da się przesunąć klimatyzatora nawet o kilka centymetrów.

Jednostka zewnętrzna powinna być umieszczona w taki sposób, aby zapewnić łatwy dostęp w celu czyszczenia i konserwacji bez użycia specjalnego sprzętu.

Moc klimatyzatora znacznie obciąża komunikację elektryczną, dlatego zaleca się ułożenie oddzielnej linii zasilającej z własnym wyłącznik obwodu. Przed rozpoczęciem trasowania należy wybrać najbardziej optymalne miejsce do zainstalowania jednostki wewnętrznej i obliczyć długość linii.

Podczas umieszczania sprzętu należy wziąć pod uwagę następujące cechy:

• Nie wychodź poza wysokość jednostki wewnętrznej i zewnętrznej. W przypadku urządzeń gospodarstwa domowego liczba ta wynosi 7-12 metrów.
• Podczas układania odpływu należy zachować kąt nachylenia, aby skropliny swobodnie spływały do ​​kanalizacji. To wymaganie można pominąć, jeśli system odwadniający jest wyposażony w pompę, podczas której kondensat jest po prostu wypychany.
• Odległość od sufitu do górnej części jednostki wewnętrznej musi wynosić co najmniej 10 cm. Ta przestrzeń jest niezbędna do zapewnienia normalnej cyrkulacji powietrza.
• Jeszcze przed zainstalowaniem klimatyzatora należy przewidzieć położenie mebli, ponieważ strumień zimnego powietrza nie powinien być kierowany bezpośrednio na ludzi.
• Urządzenia nie należy umieszczać bezpośrednio nad łóżkiem w sypialni, ponieważ klimatyzator nie może działać całkowicie bezgłośnie.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe cechy, możesz rozpocząć układanie autostrady i wykonywanie prac instalacyjnych.

Kolejność pracy

Brak umiejętności pracy nie jest powodem do odmowy samodzielnego układania trasy. Znając zasadę działania sprzętu i mając w swoim arsenale zestaw narzędzi, możesz z łatwością samodzielnie zainstalować klimatyzator.

Oprócz sprzętu wymagane będą następujące materiały:

• Rury miedziane o odpowiedniej średnicy z mosiężnymi nakrętkami;
• Materiał termoizolacyjny;
• Szpachlówka.

Sprzęt ochronny nie będzie przeszkadzał, ponieważ podczas odpryskiwania ścian, nawet przy użyciu domowego odkurzacza, będzie dużo kurzu. A gdy klimatyzator jest napełniony czynnikiem chłodniczym, może wyciekać, co może negatywnie wpływać na układ oddechowy.

Najważniejszy jest etap przygotowawczy, ponieważ na tym etapie konieczne jest prawidłowe zorientowanie rozmieszczenia bloków i elementów trasy.

Prace prowadzone są w następującej kolejności:

• Oznaczenie na ścianie lokalizacji jednostki wewnętrznej;
• Znakowanie stroboskopów w ścianach z uwzględnieniem zboczy;
• Wycinanie otworów w ścianach;
• orurowanie czynnika chłodniczego;
• Wykładzina rur drenażowych;
• Układanie i instalacja kabli elektrycznych gniazda do klimatyzatora;
• Wycięcie w ścianie otworu do podłączenia jednostki wewnętrznej.

Ta procedura wykonywania pracy jest najtrudniejsza, ale jednocześnie uważana jest za najbardziej praktyczną, ponieważ pozwala zachować przyzwoity estetyczny wygląd pomieszczenia. Rury do jednostki wewnętrznej są montowane w ścianie i wychodzą od tyłu, widoczny jest tylko jeden plastikowy panel.

Należy pamiętać, że metoda cięcia jest bardziej pracochłonna i kosztowna.

Wybór sposobu ułożenia trasy

Istnieją dwa sposoby układania toru dla systemu podzielonego - instalacja komunikacji w ścianach lub skrzynkach.

Montaż w puszkach ma szereg zalet:

• Zmniejszona intensywność pracy. Mocowanie pudełka do ściany jest znacznie łatwiejsze i szybsze niż gonienie.
• Bez kurzu. Podczas pracy z szlifierką lub bruzdownicą nie da się uniknąć zapylenia pomieszczenia.
• Szybkość pracy. Możesz wywiercić otwory i naprawić skrzynkę w zaledwie kilka godzin, ale nie musisz przecinać toru jeden dzień, jeśli chodzi o montaż kilku systemów dzielonych i ich znaczną odległość od zewnątrz blok.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że urządzenie pudełkowe wygląda lepiej. Jednak w rzeczywistości wszystkie te zalety przeważają nad wadami, których nie można lekceważyć.

Poważnymi wadami są:

• Przewód odpływowy musi być nachylony w kierunku odpływu o co najmniej 3 stopnie. Przy standardowej wysokości 3 m nachylenie powinno już wynosić co najmniej 9 cm, a takie pochylenie będzie zbyt widoczne, naruszając estetyczny wygląd pomieszczenia.
• Jedno pudełko to za mało. Rura i kabel elektryczny muszą być ukryte w oddzielnych kanałach umieszczonych równolegle do siebie. W ten sposób część ściany będzie zajęta, co komplikuje rozwiązanie problemów podczas napraw kosmetycznych, stosowania mebli na zawiasach i elementów dekoracyjnych.
• Jeśli konieczne jest odprowadzenie drenażu do kanalizacji, skrzynkę trzeba będzie poprowadzić przez wszystkie pomieszczenia mieszkania lub domu.

Po rozważeniu wszystkich słabości każdej z metod staje się oczywiste, że wady montażu podtynkowego nie są tak znaczące.

Dzięki wysokiej jakości wykonywaniu prac przy układaniu rur i zgodności z normami nie musisz się martwić o naruszenie integralności systemu i konieczność naprawy.

Budowa toru klimatyzatora

Pierwszym etapem montażu trasy do połączenia systemu dzielonego z blokiem zewnętrznym jest oznaczenie rowka. Można to zrobić na wiele sposobów.

Podczas znakowania należy wziąć pod uwagę lokalizację innej komunikacji, aby uniknąć ich ewentualnego przecięcia lub uszkodzenia.

Kolejność wykonania bramkowania

Sposób zaznaczenia rowka uzależniony jest od charakterystyki systemu odwadniającego oraz miejsca odprowadzenia kondensatu:

• Przy równoległym ułożeniu rur drenażowych i freonowych wnękę należy wykonać ze spadkiem co najmniej 3 stopni, aby zapobiec stagnacji kondensatu.
• Jeśli rura spustowa znajduje się osobno z odpływem kondensatu do kanalizacji, wówczas nachylenie jest wymagane tylko dla urządzenia odwadniającego. Linia czynnika chłodniczego może być umieszczona bez spadków i zainstalowana zarówno na ścianie, jak i na suficie.
• W przypadku braku możliwości realizacji ruchu kondensatu grawitacyjnie, konieczne jest zapewnienie instalacji dodatkowego sprzętu pompującego.

Po wywierceniu otworu w ścianie, aby połączyć trasę z już zainstalowana jednostka zewnętrzna możesz rozpocząć wyznaczanie trasy, przechodząc od dziury w ścianie do dolnego rogu kryjówki. Podczas wykonywania zakrętów należy unikać ostrych zakrętów. Nachylenie najlepiej utrzymywać na stałym poziomie na całej długości autostrady.

Aby zapewnić równy rowek w ścianie, lepiej przyciąć krawędzie przed ściganiem szlifierką kątową. Następnie możesz wykonać pościg za pomocą dziurkacza.

Zwykle wystarczy wykonać rowek o głębokości 6 cm. W razie potrzeby można zmniejszyć głębokość o połowę, ale jednocześnie rozszerzyć stroboskop do 8 cm. W takim przypadku komunikacja zostanie ułożona w bruździe nie na głębokości, ale na szerokości.

Obliczanie wymaganych materiałów

W przypadku urządzeń AGD o mocy do 3 kW, w zależności od modelu, do ułożenia trasy klimatyzatora stosuje się rury miedziane o średnicy 1/4 lub 3/8 cala, co odpowiada 6 i 10 mm.

Przy obliczaniu długości rurki należy wziąć pod uwagę odległość pod blokiem wewnętrznym około pół metra, grubość ścianek, długość rowka, odległość od zewnątrz od ścianki do zaworów blokowych. Lepiej jest również, aby długość rury na zewnątrz wynosiła co najmniej pół metra, aby zapewnić płynne gięcie.

W podobny sposób oblicza się wielkość kabla elektrycznego. Jedyną różnicą jest to, że długość pod jednostką wewnętrzną wynosi około 1,2 m, a długość na zewnątrz jest o 0,2-0,3 m dłuższa niż rury. Nie będzie zbędne zapewnienie ułożenia dodatkowego kabla, który można wykorzystać do podłączenia dodatkowych czujników.

W przypadku urządzenia linii odwadniającej zaleca się użycie węża falistego o średnicy 16 mm. Obliczenie długości jest podobne do obliczenia długości rurociągu, biorąc pod uwagę długość pod jednostką wewnętrzną około 0,5 m, długość na zewnątrz - około 1,2 m.

Cechy instalacji trasy

Układanie trasy najlepiej rozpocząć od krawędzi zwróconej w stronę ulicy. Tworzymy wiązkę rurek i kabli elektrycznych, zakładamy na nią taśmę i owijamy taśmą na odcinku długości, który przejdzie przez ścianę. Jest to konieczne, aby zapobiec uszkodzeniu izolacji.

Następnie opaskę uciskową należy przeciągnąć przez ścianę, biorąc pod uwagę wcześniej obliczoną długość części zewnętrznej.

Ponadto wszystkie materiały należy umieścić w stroboskopie, przestrzegając następujących zasad:

• Wąż odpływowy powinien być pochylony na całej długości toru;
• Odpływ powinien znajdować się po lewej stronie rur na wylocie rowka po podłączeniu do jednostki wewnętrznej;
• Rury miedziane o średnicy do 10 mm można delikatnie wyginać ręcznie. W przypadku rur o większej średnicy należy zastosować giętarkę do rur.
• Tor ułożony w bramie należy przymocować taśmą montażową i zamocować kołkami. Konieczne jest kontrolowanie, aby komunikacja nie wystawała poza stroboskop, ponieważ może to powodować trudności podczas prac wykończeniowych.
• W celu sprawdzenia trasy wskazane jest wykonanie próby ciśnieniowej układu – pompowanie z butli z azotem pod ciśnieniem. Pomoże to sprawdzić integralność systemu i szczelność instalacji.

Po próbie ciśnieniowej konieczne jest usunięcie pozostałej cieczy z układu, podłączenie jednostek i napełnienie czynnika chłodniczego.

Po sprawdzeniu działania systemu można przystąpić do zamykania rowka zaprawą.

Mieszankę budowlaną należy wybrać w zależności od materiału, z którego wykonane są ściany. W przypadku ścian ceglanych i betonowych idealne są mieszanki na bazie cementu. Z doborem optymalnego czasu na montaż klimatyzatora zapoznasz się następny artykuł, z którą radzimy zapoznać się wszystkim potencjalnym nabywcom sprzętu.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Zasady układania trasy klimatyzatora, materiałów i sprzętu wymaganego do pracy:

Ułożenie trasy klimatyzatora jest bardzo ważnym wydarzeniem, gdyż od poprawności wykonania pracy zależy w dużej mierze wydajność i trwałość działania urządzeń klimatycznych. Większość pracy można wykonać własnymi rękami, nie wymaga to żadnych specjalnych umiejętności i specjalnego sprzętu.

Jeśli pójdziesz dalej, możesz samodzielnie przeprowadzić próby ciśnieniowe i napełnianie systemu, ale tutaj już musisz dokładnie rozważyć i zdecyduj, czy warto wydać pieniądze na zakup dodatkowego wyposażenia, czy skorzystać z usług instalatorów.

Ale oszczędności kosztów i tak będą oczywiste, bo ułożenie trasy jest dość kosztownym przedsięwzięciem, zwłaszcza jeśli stosuje się bruzdę, a rury są ukryte w ścianach.

Chciałbyś podzielić się własnymi doświadczeniami zdobytymi podczas budowy toru klimatyzacyjnego? Czy masz jakieś przydatne informacje na temat artykułu, którymi warto się podzielić z odwiedzającymi Twoją witrynę? Prosimy o wpisywanie komentarzy w bloku poniżej, zamieszczanie zdjęć i zadawanie pytań na temat artykułu.