Wymiana kanalizacji w mieszkaniu: instrukcje wymiany pionu i rur własnymi rękami

W starszych budynkach mieszkalnych często problemem numer jeden jest wadliwa kanalizacja. Zgadzam się, to nieprzyjemne, gdy w domu rozprzestrzenia się ostry zapach ścieków, stale powstają blokady lub sąsiedzi są zalani z powodu przeciekania starych rur kanalizacyjnych. Sytuację można naprawić, wymieniając kanalizację w mieszkaniu.

Jeśli przyciągniesz specjalistów, aktualizacja systemu kanalizacyjnego może kosztować sporo. Ale sam możesz sobie z tym poradzić. I powiemy Ci, jak to zrobić w naszym artykule - porozmawiamy o tym, jak wybrać odpowiednie rury, a także przedstawimy szczegółowe instrukcje ze zdjęciami wizualnymi dotyczące wymiany pionu i rur w mieszkaniu.

Rodzaje rur i końcówki do wyboru

Przed przystąpieniem do demontażu starej kanalizacji należy policzyć wszystkie dostępne punkty poboru wody w obudowie i zrób schemat nowa kanalizacja. Uwzględniają nie tylko hydraulikę, ale także urządzenia, do których podłączone są rury kanalizacyjne.

Na podstawie schematu obliczają wymaganą liczbę rur i dodatkowych elementów: złączki, adaptery, łuki i tak dalej. Aby podczas montażu systemu nie było problemów z dopasowaniem elementów, lepiej kupować wszystkie materiały od jednego producenta.

Charakterystyka ceramicznych rur kanalizacyjnych

Takie produkty rurowe są wykonane z wysokiej jakości glina ogniotrwała. Wewnątrz pokryte są warstwą glazury glinianej, która zapobiega wchłanianiu wilgoci do materiału.

Produkowane są rury o średnicy 10-60 cm i długości 100-150 cm. Ich gabaryty i właściwości pozwalają na zastosowanie ich w systemach kanalizacyjnych.

Do głównych zalet rur ceramicznych należy odporność na korozję i agresywne media.

Z niedociągnięć należy zauważyć możliwość uszkodzenia w wyniku silnego uderzenia. Ponadto produkty są krótkie (maksymalnie 150 cm), podczas procesu instalacji będą musiały być ze sobą częściej łączone, co jest również droższe kosztem i wymaga więcej wysiłku.

Cechy rur stalowych i żeliwnych

Do układania kanałów ściekowych stosuje się również rury ze stali lub żeliwa. Stal produkty rurowe mogą transportować substancje o wysokich temperaturach. Są trwałe i niedrogie. Nie nadają się jednak do montażu w mieszkaniach, ponieważ są podatne na korozję.

W przeciwieństwie do stali, rury żeliwne bardziej odporny na procesy korozyjne. Żeliwo może być stosowane w kanalizacji zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz. Projekt będzie trwały i posłuży przez długi czas.

Jeśli jednak konieczna będzie wymiana takich rur kanalizacyjnych w mieszkaniu, wymagany będzie dodatkowy sprzęt instalacyjny. Wady produktów rurowych obejmują wysoki koszt i dużą wagę.

Główne właściwości rur polimerowych

Najlepszą opcją dla kanalizacji wewnętrznej są rury stabilizowane polipropylenem. Są dostępne w kolorze szarym i produkowane metodą wytłaczanie na gorąco.

Główne zalety:

• Od wewnątrz ściany są całkowicie gładkie - odpady łatwo wsuwają się do rury nie tworząc osadów na powierzchni.
• Lekka waga - łatwo pracować z rurami nawet samodzielnie. Gotowa pętla odpływowa zdecydowanie nie jest w stanie przebić się przez wykładzinę podłogową.
• Odporny na korozję - polimery nie rdzewieją, więc nie trzeba obawiać się, że rura z czasem "przecieka" i przecieka.
• Może transportować odpady w warunkach wysokiej temperatury - materiał zaczyna się topić w temperaturze +175°C.
• Szybka instalacja i łatwa konserwacja - rur nie trzeba malować, po prostu wyciera się je z kurzu. Jeśli odcinek rury ulegnie awarii, można go łatwo wymienić bez demontażu całego systemu kanalizacyjnego.

Istnieją również rury z polichlorku winylu (PVC). Są odporne na promieniowanie UV i mają dobrą trwałość.

Rury PVC mogą być stosowane w kanalizacji, ale po podgrzaniu materiał uwalnia szkodliwe substancje. Dlatego częściej służą do aranżowania kanalizacja zewnętrzna,. Ponadto takie rury mają niską odporność na agresywne media, a ich odporność na zużycie powierzchni jest gorsza niż w przypadku wersji polipropylenowych.

Rury polimerowe łączy się metodą kielichową - wąski koniec jednej rury umieszcza się w kielichu (część rozszerzona) drugiej. Aby uszczelnić połączenie rurowe, użyj materiał uszczelniający.

Rozważaliśmy więcej zaleceń i funkcji dotyczących wyboru rur do kanalizacji wewnętrznej w następny artykuł.

Instrukcje krok po kroku dotyczące wymiany

Z narzędzi potrzebna będzie wiertarka lub perforator, pistolet montażowy, dłuto, młotek, klucz nastawny, szlifierka, poziomica i ołówek. Zestaw niezbędnych urządzeń uzależniony jest od rodzaju przyłącza oraz materiału rur kanalizacyjnych: ceramika, metal lub polimer.

Etap 1 - demontaż starej kanalizacji

Właściciele domów na wyższych kondygnacjach mogą od razu rozpocząć prace nad wymianą kanalizacji. Reszta mieszkańców wielopiętrowych budynków, przed wymianą starej kanalizacji w swoim mieszkaniu, musi ostrzec sąsiadów z góry, aby jeszcze nie spuszczali wody.

Przed przystąpieniem do prac demontażowych należy zakręcić wodę i odłączyć całą instalację wodno-kanalizacyjną, aby nie uszkodzić jej podczas prac naprawczych. Stare rury przylegające do pionu należy przyciąć w dogodnym miejscu i usunąć z systemu rurociągów. Następnie zaczynają demontować pion. Wszystko to należy robić ostrożnie, aby nie zepsuć rur, które trafiają do sąsiadów.

Algorytm demontażu:

1. Pod niewielkim kątem szlifierka wykonaj dwa poziome nacięcia: pierwsze z wcięciem 10 cm od sufitu, drugie - 80 cm od trójnika. Nie należy od razu kończyć docinania rury do końca, ponieważ można uszczypnąć tarczę szlifierki.
2. Dłuto nakłada się na górny rzaz - trzeba go uderzyć młotkiem. Wykonaj tę samą manipulację z dolnym nacięciem. Stara rura żeliwna między nacięciami powinna pęknąć, a jej fragmenty można łatwo usunąć.
3. Wystająca część rury z sufitu pokryta jest folią.
4. Zdemontuj dolną część pionu za pomocą trójnika i okuć. Możesz poluzować mocowanie do kwaśnej koszulki za pomocą łomu. Cement w miejscach łączenia trójnika usuwa się za pomocą perforatora.
5. Zdemontuj starą trójnik z systemu. Jeśli trójnika nie można zdjąć, złączkę odcina się szlifierką, cofając się o 3 cm od gniazda.
6. Pozostałe rury są przygotowywane do montażu nowego pionu. Usuń brud i zmiel końcówki rur szlifierką.

Jakość i szybkość montażu nowej kanalizacji zależy od prawidłowego demontażu starej kanalizacji.

Etap 2 - montaż i instalacja pionu

Pion kanalizacyjny w wieżowcach to złożona konstrukcja. Do wymiany w mieszkaniu potrzebne będą rury polipropylenowe o średnicy 110 cm, trójnik z wylotami z tego samego materiału, zaciski lub specjalny uchwyt do pionu.

Aby zorganizować przejście między pozostałościami żeliwnej rury a plastikowymi produktami rurowymi, musisz kupić gumowe mankiety, a także rurę rozprężną.

Podczas prac instalacyjnych potrzebne będzie również mydło w płynie. Nakłada się na krawędzie rur, ułatwiając w ten sposób ich wejście do elementów łączących. Potrzebny będzie również poziom pionowy.

Najpierw koszulkę montuje się na dole. W tym celu wkłada się go do kielicha rury z gumowym mankietem, a powstałe połączenie uszczelnia się uzwojeniem lub uszczelniaczem. Odstęp między rurą pionową a trójnikiem powinien wynosić zaledwie 10 mm.

Powinieneś również przymocować gumową tuleję do końca rury wystającej z sufitu. Następnie od góry podłącza się specjalny adapter.

Wypróbuj rurę do pionu i przytnij wymaganą długość. Dopasowanie kontrolne wszystkich elementów odbywa się z już założonymi dylatacjami.

Następnie mocowanie jest oznaczone i instalowane są górne i dolne zaciski. Jeśli między ścianą a przyszłym pionem jest niewielka szczelina (do 7 cm), zaciski są mocowane za pomocą kołków. W innym przypadku najpierw mocuje się do ściany metalowe narożniki lub deskę wstępnie potraktowaną środkiem antyseptycznym.

W konstrukcję wsuwane są gumowe uszczelki, a w dolnym trójniku montuje się pion. Następnie połącz górną część i dokręć zaciski. W mieszkaniach o standardowej wysokości sufitu do mocowania zwykle stosuje się trzy zaciski.

Etap 3 - orurowanie wewnętrzne

Ale wewnętrzne rurociąg wykonaj zgodnie z wcześniej opracowanym schematem, zaczynając od pionu. Następnie instaluje się i podłącza hydraulikę.

Mocowanie rur powinno być łączone: sztywne i w niektórych miejscach pływające. W przeciwnym razie nie da się uniknąć stresu wewnętrznego.

Niuanse pracy:

• aby zapobiec nieszczelności instalacji, kielichy należy zamontować w kierunku ruchu odpływów;
• nachylenie kanalizacji zrobione w kierunku pionu;
• nie można zmienić kształtu ani wymiarów okuć;
• połączenie pionu z rurą wylotową nie może być wykonane pod kątem prostym.

Po zakończeniu prac instalacyjnych i zainstalowaniu całej instalacji wodno-kanalizacyjnej należy przetestować system. Aby to zrobić, spuść wodę ze wszystkich urządzeń, spójrz na szybkość wypływu i sprawdź, czy nie ma wycieków.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Przykładowe instrukcje montażu rur kanalizacyjnych podano poniżej:

Prawie każdy może samodzielnie zmienić kanalizację w swoim mieszkaniu. Zwłaszcza jeśli system jest wykonany z rur polipropylenowych. Do ich połączenia nie trzeba używać spawania. Rury są wkładane do kielicha z gumowymi uszczelkami, a uszczelniacz służy do uzyskania doskonałego uszczelnienia. Instalacja takiego systemu kanalizacyjnego będzie niedroga i potrwa dłużej niż żeliwo.

Czy ostatnio zmieniłeś odpływ w swoim mieszkaniu i chcesz podzielić się swoim doświadczeniem z innymi użytkownikami? Powiedz nam, jakie trudności napotkałeś podczas wymiany pionu - formularz komentarza znajduje się poniżej.

Jeśli masz pytania dotyczące tematu naszej publikacji, nie wahaj się zwrócić do naszych ekspertów o radę - my i inni odwiedzający stronę postaramy się Ci pomóc.