Zużycie gazu do ogrzewania domu o powierzchni 200 m²: przykład obliczenia zużycia gazu ziemnego i skroplonego

Właściciele średnich i dużych domków powinni zaplanować koszty ich utrzymania. Dlatego często pojawia się zadanie obliczenia zużycia gazu do ogrzewania domu 200 m² lub większy obszar. Oryginalna architektura zwykle nie pozwala na zastosowanie metody analogii i znalezienie gotowych obliczeń.

Za to zadanie nie trzeba jednak płacić. Wszystkie obliczenia możesz wykonać samodzielnie. Będzie to wymagało znajomości niektórych przepisów, a także zrozumienia fizyki i geometrii na poziomie szkoły.

Pomożemy Ci zrozumieć tę istotną kwestię dla ekonomisty. Pokażemy Ci, jakie formuły są używane do obliczania, jakie cechy musisz znać, aby uzyskać wynik. Prezentowany przez nas artykuł zawiera przykłady, na podstawie których łatwiej będzie dokonać własnej kalkulacji.

Znalezienie ilości utraconej energii

Aby określić ilość energii, którą dom traci, konieczne jest poznanie cech klimatycznych obszaru, przewodności cieplnej materiałów i szybkości wentylacji. A żeby obliczyć wymaganą objętość gazu, wystarczy znać jego wartość opałową. Najważniejszą rzeczą w tej pracy jest dbałość o szczegóły.

Ogrzewanie budynku musi kompensować straty ciepła, które powstają z dwóch głównych powodów: wycieku ciepła po obwodzie domu oraz napływu zimnego powietrza przez system wentylacyjny. Oba te procesy opisane są wzorami matematycznymi, według których można samodzielnie przeprowadzać obliczenia.

Przewodność cieplna i opór cieplny materiału

Każdy materiał może przewodzić ciepło. Intensywność jego transmisji wyraża się współczynnikiem przewodności cieplnej λ (W / (m × ° C)). Im jest niższy, tym lepiej konstrukcja jest chroniona przed zamarzaniem w zimie.

Jednak budynki można składać lub izolować materiałami o różnej grubości. Dlatego w praktycznych obliczeniach stosuje się współczynnik oporu wymiany ciepła:

R (m² × ° C / W)

Z przewodnością cieplną wiąże się następujący wzór:

R = h / λ,

gdzie h - grubość materiału (m).

Przykład. Określmy współczynnik oporu przenikania ciepła bloczków z betonu komórkowego D700 o różnych szerokościach przy λ = 0.16:

• szerokość 300 mm: r = 0.3 / 0.16 = 1.88;
• szerokość 400 mm: r = 0.4 / 0.16 = 2.50.

Do materiały izolacyjne i pustaków okiennych można podać zarówno współczynnik przewodzenia ciepła, jak i współczynnik oporu przenikania ciepła.

Jeśli otaczająca konstrukcja składa się z kilku materiałów, to przy określaniu współczynnika oporu przenikania ciepła całego „ciasta” sumuje się współczynniki jego poszczególnych warstw.

Przykład. Ściana zbudowana jest z bloczków z betonu komórkowego (λ_b = 0,16) o grubości 300 mm. Na zewnątrz jest izolowany ekstrudowana pianka polistyrenowa, (λ_P = 0,03) o grubości 50 mm, a od wewnątrz osłonięty klapą (λ_v = 0,18) o grubości 20 mm.

Teraz możesz obliczyć całkowity współczynnik oporu wymiany ciepła:

r = 0.3 / 0.16 + 0.05 / 0.03 + 0.02 / 0.18 = 1.88 + 1.66 + 0.11 = 3.65.

Można pominąć udział warstw nieistotnych pod względem parametru „oszczędność ciepła”.

Obliczanie strat ciepła przez otaczające konstrukcje

Strata ciepła Q (W) na jednolitej powierzchni można obliczyć w następujący sposób:

Q = S × dT / R,

gdzie:

• S - powierzchnia rozważanej powierzchni (m²);
• dT - różnica temperatur między powietrzem wewnętrznym i zewnętrznym (° С);
• r - współczynnik odporności na przenikanie ciepła powierzchni (m² * ° C / W).

Aby określić całkowity wskaźnik wszystkich strat ciepła, wykonaj następujące czynności:

1. przydzielić obszary, które są jednorodne pod względem współczynnika odporności na przenoszenie ciepła;
2. obliczyć ich obszary;
3. określić wskaźniki oporu cieplnego;
4. przeprowadzić obliczenia strat ciepła dla każdej z sekcji;
5. podsumować uzyskane wartości.

Przykład. Pokój narożny 3x4 metry na ostatnim piętrze z zimnym poddaszem. Ostateczna wysokość sufitu to 2,7 metra. Znajdują się tam 2 okna o wymiarach 1×1,5m.

Znajdźmy straty ciepła przez obwód przy temperaturze powietrza wewnątrz „+25 ° С”, a na zewnątrz - „–15 ° С”:

1. Wybierzmy obszary, które są jednorodne pod względem współczynnika oporu: sufit, ściana, okna.
2. Powierzchnia sufitu S_NS = 3 × 4 = 12 m². Powierzchnia okna S_O = 2 × (1 × 1,5) = 3 m². Powierzchnia ściany S_z = (3 + 4) × 2.7 – S_O = 29,4 m²².
3. Współczynnik oporu cieplnego stropu składa się ze wskaźnika zakładki (płyta o grubości 0,025 m), ocieplenie (płyty z wełny mineralnej o grubości 0,10 m) oraz drewniana podłoga poddasza (drewno i sklejka o łącznej grubości 0,05 m): r_NS = 0.025 / 0.18 + 0.1 / 0.037 + 0.05 / 0.18 = 3.12. W przypadku okien wartość pobierana jest z paszportu jednostki z podwójnymi szybami: r_O = 0.50. Dla ściany złożonej jak w poprzednim przykładzie: r_z = 3.65.
4. Q_NS = 12 × 40 / 3,12 = 154 W. Q_O = 3 × 40 / 0,50 = 240 W. Q_z = 29,4 × 40 / 3,65 = 322 W.
5. Ogólne straty ciepła pomieszczenia modelowego przez otaczające konstrukcje Q = Q_NS + Q_O + Q_z = 716 W.

Obliczenia według podanych wzorów dają dobre przybliżenie pod warunkiem, że materiał spełnia deklarowane właściwości przewodzące ciepło i nie ma błędów, które można popełnić podczas budowy. Problemem może być również starzenie się materiałów i ogólnie budowa domu.

Typowa geometria ścian i dachów

Parametry liniowe (długość i wysokość) konstrukcji przy określaniu strat ciepła są zwykle przyjmowane jako wewnętrzne, a nie zewnętrzne. Oznacza to, że przy obliczaniu przenikania ciepła przez materiał bierze się pod uwagę obszar kontaktu ciepłego, a nie zimnego powietrza.

Na przykład przy wielkości domu 8 × 10 metrów i grubości ścian 0,3 metra obwód wewnętrzny P_int = (9,4 + 7,4) × 2 = 33,6 m, a zewnętrzna P_{na zewnątrz} = (8 + 10) × 2 = 36 m.

Podłogi międzykondygnacyjne mają zwykle grubość od 0,20 do 0,30 m. Dlatego wysokość dwóch pięter od podłogi pierwszej do sufitu drugiej z zewnątrz będzie równa h_{na zewnątrz} = 2,7 + 0,2 + 2,7 = 5,6 m. Jeśli dodasz tylko wysokość końcową, otrzymasz mniejszą wartość: h_int = 2,7 + 2,7 = 5,4 m. Zakładka międzywarstwowa, w przeciwieństwie do ścian, nie pełni funkcji izolacji, dlatego do obliczeń należy wziąć h_{na zewnątrz}.

Do domów piętrowych o wymiarach około 200 m² różnica między powierzchnią ścian wewnątrz i na zewnątrz wynosi od 6 do 9%. Podobnie wymiary wewnętrzne uwzględniają parametry geometryczne dachu i podłóg.

Obliczanie powierzchni ścian dla domków o prostej geometrii jest elementarne, ponieważ fragmenty składają się z prostokątnych przekrojów i frontonów pomieszczeń na poddaszu i poddaszu.

Przy obliczaniu strat ciepła przez dach w większości przypadków wystarczy zastosować wzory, aby znaleźć pola trójkąta, prostokąta i trapezu.

Powierzchnia ułożonego dachu nie może być brana pod uwagę przy określaniu strat ciepła, ponieważ trafia ona również do nawisów, które nie są brane pod uwagę we wzorze. Ponadto często materiał (na przykład papa lub profilowana blacha ocynkowana) układa się z niewielkim zakładem.

Prostokątna geometria okien również nie sprawia problemów w obliczeniach. Jeśli okna z podwójnymi szybami mają złożony kształt, ich powierzchni nie można obliczyć, ale nauczyć się z paszportu produktu.

Straty ciepła przez podłogę i fundament

Obliczanie strat ciepła do gruntu przez podłogę dolnego piętra, a także przez ściany i podłogę piwnicy jest rozpatrywane zgodnie z zasadami określonymi w załączniku E do SP 50.13330.2012. Faktem jest, że tempo propagacji ciepła w ziemi jest znacznie niższe niż w atmosferze, więc gleby można również warunkowo przypisać materiałowi izolacyjnemu.

Ale ponieważ charakteryzują się mrozem, powierzchnia podłogi podzielona jest na 4 strefy. Szerokość pierwszych trzech wynosi 2 metry, a pozostała część odnosi się do czwartej.

Dla każdej strefy określa się współczynnik oporu wymiany ciepła, który dodaje grunt:

• strefa 1: r₁ = 2.1;
• strefa 2: r₂ = 4.3;
• strefa 3: r₃ = 8.6;
• strefa 4: r₄ = 14.2.

Gdyby podłogi są ocieplone, a następnie, aby określić całkowity współczynnik oporu cieplnego, zsumuj wskaźniki izolacji i gruntu.

Przykład. Załóżmy, że dom o wymiarach zewnętrznych 10×8 mi grubości ścian 0,3 metra jest podpiwniczony o głębokości 2,7 metra. Jej sufit znajduje się na poziomie gruntu. Konieczne jest obliczenie strat ciepła do gleby przy temperaturze powietrza wewnętrznego „+25 ° С”, a zewnętrznej - „–15 ° С”.

Niech ściany wykonane z bloczków FBS o grubości 40 cm (λ_F = 1.69). Od wewnątrz osłonięte deską o grubości 4 cm (λ_D = 0.18). Posadzka piwnicy wypełniona jest keramzytem o grubości 12 cm (λ_{W celu} = 0.70). Następnie współczynnik oporu cieplnego ścian piwnic: r_z = 0,4 / 1,69 + 0,04 / 0,18 = 0,46 oraz płeć r_NS = 0.12 / 0.70 = 0.17.

Wymiary wewnętrzne domu wyniosą 9,4×7,4 metra.

Obliczmy powierzchnie i współczynniki oporu przenikania ciepła według stref:

• Strefa 1 biegnie tylko wzdłuż ściany. Ma obwód 33,6 mi wysokość 2 m. Dlatego S₁ = 33.6 × 2 = 67.2. r_h1 = r_z + r₁ = 0.46 + 2.1 = 2.56.
• Strefa 2 na ścianie. Ma obwód 33,6 m i wysokość 0,7 m. Dlatego S_2C = 33.6 × 0.7 = 23.52. r_s2s = r_z + r₂ = 0.46 + 4.3 = 4.76.
• Strefa 2 według piętra. S_2p = 9.4 × 7.4 – 6.8 × 4.8 = 36.92. r_z2p = r_NS + r₂ = 0.17 + 4.3 = 4.47.
• Strefa 3 biegnie tylko po podłodze. S₃ = 6.8 × 4.8 – 2.8 × 0.8 = 30.4. r_h3 = r_NS + r₃ = 0.17 + 8.6 = 8.77.
• Strefa 4 biegnie tylko po podłodze. S₄ = 2.8 × 0.8 = 2.24. r_h4 = r_NS + r₄ = 0.17 + 14.2 = 14.37.

Straty ciepła piwnicy Q = (S₁ / r_h1 + S_2C / r_s2s + S_2p / r_z2p + S₃ / r_h3 + S₄ / r_h4) × dT = (26,25 + 4,94 + 8,26 + 3,47 + 0,16) × 40 = 1723 W.

Rozliczanie nieogrzewanych pomieszczeń

Często przy obliczaniu strat ciepła pojawia się sytuacja, gdy w domu znajduje się nieogrzewane, ale izolowane pomieszczenie. W tym przypadku transfer energii odbywa się w dwóch etapach. Rozważ tę sytuację na przykładzie strychu.

Główny problem polega na tym, że powierzchnia podłogi między poddaszem a górną kondygnacją jest inna niż powierzchnia dachu i szczytów. W takim przypadku konieczne jest zastosowanie warunku bilansu wymiany ciepła Q₁ = Q₂.

Można go również napisać w następujący sposób:

K₁ × (T₁ - T_#) = K₂ × (T_# - T₂),

gdzie:

• K₁ = S₁ / r₁ + … + S_n / r_n nakładać się na ciepłą część domu i chłodnię;
• K₂ = S₁ / r₁ + … + S_n / r_n do nakładania się chłodni na ulicę.

Z równości przenikania ciepła znajdujemy temperaturę, która zostanie ustalona w chłodni przy znanych wartościach w domu i na ulicy. T_# = (K₁ × T₁ + K₂ × T₂) / (K₁ + K₂). Następnie podstawiamy wartość do wzoru i znajdujemy straty ciepła.

Przykład. Niech wewnętrzny rozmiar domu wynosi 8 x 10 metrów. Kąt dachu wynosi 30°. Temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosi „+25 ° С”, a na zewnątrz - „–15 ° С”.

Współczynnik oporu cieplnego stropu oblicza się jak w przykładzie podanym w rozdziale dotyczącym obliczania strat ciepła przez konstrukcje osłaniające: r_NS = 3.65. Powierzchnia zakładki wynosi 80 m²², dlatego K₁ = 80 / 3.65 = 21.92.

Powierzchnia dachu S₁ = (10 × 8) / sałata(30) = 92.38. Współczynnik oporu cieplnego obliczamy biorąc pod uwagę grubość drewna (łaty i wykończenia - 50 mm) oraz wełny mineralnej (10 cm): r₁ = 2.98.

Powierzchnia okna na szczyt S₂ = 1,5. Dla zwykłego okna z podwójnymi szybami opór cieplny r₂ = 0,4. Powierzchnia frontonu jest obliczana według wzoru: S₃ = 8² × tg(30) / 4 – S₂ = 7.74. Współczynnik oporu przenikania ciepła jest taki sam jak dachu: r₃ = 2.98.

Obliczmy współczynnik dla dachu (nie zapominając, że liczba szczytów wynosi dwa):

K₂ = S₁ / r₁ + 2 × (S₂ / r₂ + S₃ / r₃) = 92.38 / 2.98 + 2 × (1.5 / 0.4 + 7.74 / 2.98) = 43.69.

Obliczmy temperaturę powietrza na poddaszu:

T_# = (21,92 × 25 + 43,69 × (-15)) / (21,92 + 43,69) = –1,64 ° С.

Zastąp uzyskaną wartość dowolnym wzorem do obliczania strat ciepła (pod warunkiem, że są one równe w bilansie), a otrzymamy pożądany wynik:

Q₁ = K₁ × (T₁ – T_#) = 21,92 × (25 - (-1,64)) = 584 W.

Chłodzenie przez wentylację

System wentylacyjny jest zainstalowany w celu utrzymania normalnego mikroklimatu w domu. Prowadzi to do napływu zimnego powietrza do pomieszczenia, co należy również uwzględnić przy obliczaniu strat ciepła.

Wymagania dotyczące objętości wentylacji są określone w kilku dokumentach regulacyjnych. Projektując system wewnątrzdomowy domku, przede wszystkim należy wziąć pod uwagę wymagania §7 SNiP 41-01-2003 i §4 SanPiN 2.1.2.2645-10.

Ponieważ ogólnie przyjętą jednostką pomiaru strat ciepła jest wat, pojemność cieplna powietrza C (kJ / kg × ° С) należy zmniejszyć do wymiaru „W × h / kg × ° С”. W przypadku powietrza na poziomie morza możesz przyjąć tę wartość C = 0,28 W × h / kg × ° С.

Ponieważ objętość wentylacji jest mierzona w metrach sześciennych na godzinę, konieczna jest również znajomość gęstości powietrza Q (kg/m²³). Przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym i średniej wilgotności wartość tę można przyjąć q = 1,30 kg / m³.

Zużycie energii na kompensację strat ciepła w wyniku wentylacji można obliczyć za pomocą następującego wzoru:

Q = L × q × c × dT = 0,364 × L × dT,

gdzie:

• L - zużycie powietrza (m³ / h);
• dT - różnica temperatur między powietrzem pokojowym a nawiewanym (° С).

Jeśli zimne powietrze dostaje się bezpośrednio do domu, to:

dT = T₁ - T₂,

gdzie:

• T₁ - temperatura wewnętrzna;
• T₂ - temperatura na zewnątrz.

Ale w przypadku dużych obiektów system wentylacji jest zwykle zintegrować rekuperator (wymiennik ciepła). Pozwala to znacznie zaoszczędzić zasoby energii, ponieważ częściowe nagrzewanie dopływającego powietrza następuje z powodu temperatury strumienia wychodzącego.

Sprawność takich urządzeń mierzy się ich sprawnością k (%). W takim przypadku poprzednia formuła przyjmie postać:

dT = (T₁ - T₂) × (1 - k / 100).

Obliczanie zużycia gazu

Porozumiewawczy całkowita utrata ciepła, można po prostu obliczyć wymagane zużycie gazu ziemnego lub skroplonego do ogrzewania domu o powierzchni 200 m².

Na ilość uwolnionej energii, oprócz objętości paliwa, wpływa ciepło spalania. W przypadku gazu wskaźnik ten zależy od zawartości wilgoci i składu chemicznego dostarczanej mieszaniny. Rozróżnij najwyższy (h_h) i niższy (h_ja) Wartość opałowa.

Aby obliczyć ilość paliwa, która z pewnością wystarczy do ogrzewania, do wzoru, który można uzyskać od dostawcy gazu, podstawiona jest wartość ciepła spalania. Standardową jednostką wartości opałowej jest „mJ / m³„Lub„ mJ / kg ”. Ale ponieważ jednostki miary mocy kotłów i strat ciepła działają z watami, a nie dżulami, konieczne jest wykonanie konwersji, biorąc pod uwagę, że 1 mJ = 278 W × h.

Jeżeli wartość kaloryczności netto mieszaniny jest nieznana, dopuszczalne jest przyjęcie następujących wartości uśrednionych:

• na gaz ziemny h_ja = 9,3 kW × h / m³;
• na gaz płynny h_ja = 12,6 kW × h / kg.

Kolejnym wskaźnikiem wymaganym do obliczeń jest sprawność kotła. K. Zwykle jest mierzony w procentach. Ostateczny wzór na zużycie gazu w czasie mi h) ma następującą postać:

V = Q × E / (H_ja × K/100).

Okres włączenia centralnego ogrzewania w domach zależy od średniej dziennej temperatury powietrza.

Jeżeli w ciągu ostatnich pięciu dni nie przekroczy „+ 8 ° C”, to zgodnie z dekretem rządu Federacji Rosyjskiej nr 307 z 13.05.2006 r. należy zapewnić dopływ ciepła do domu. W przypadku domów prywatnych z autonomicznym ogrzewaniem liczby te są również wykorzystywane przy obliczaniu zużycia paliwa.

Dokładne dane dotyczące liczby dni z temperaturą nie wyższą niż „+ 8 ° C” dla obszaru, na którym buduje się domek, można uzyskać w lokalnym oddziale Centrum Hydrometeorologicznego.

Jeśli dom znajduje się w pobliżu dużej osady, łatwiej jest skorzystać ze stołu. 1. SNiP 23-01-99 (kolumna numer 11). Mnożąc tę ​​wartość przez 24 (godziny na dobę) otrzymujemy parametr mi z równania do obliczania natężenia przepływu gazu.

Jeżeli objętość przepływu powietrza i temperatura wewnątrz pomieszczenia są stałe (lub z niewielkimi wahaniami), to straty ciepła zarówno przez otaczające konstrukcje, jak i na skutek wentylacji pomieszczeń będą wprost proporcjonalne do temperatury powietrze na zewnątrz.

Dlatego dla parametru T₂ w równaniach do obliczania strat ciepła można przyjąć wartość z kolumny nr 12 tabeli. 1. SNiP 23-01-99.

Przykład dla domku o powierzchni 200 m²

Obliczmy zużycie gazu w domku w pobliżu miasta. Rostów nad Donem. Czas trwania okresu grzewczego: mi = 171 × 24 = 4104 godz. Średnia temperatura zewnętrzna T₂ = - 0,6 ° C. Pożądana temperatura w domu: T₁ = 24°C.

Krok 1. Obliczmy straty ciepła przez obwód bez uwzględnienia garażu.

Aby to zrobić, wybierz jednorodne obszary:

• Okno. W sumie 9 okien o wymiarach 1,6×1,8m, jedno okno o wymiarach 1,0×1,8m oraz 2,5 okien okrągłych o powierzchni 0,38m² każdy. Całkowita powierzchnia okien: S_okno = 28,60 m²². Zgodnie z paszportem produktu r_okno = 0.55. Następnie Q_okno = 1279 W.
• Drzwi. Posiada 2 izolowane drzwi o wymiarach 0,9 x 2,0 m. Ich powierzchnia: S_drzwi = 3,6 m²². Zgodnie z paszportem produktu r_drzwi = 1.45. Następnie Q_drzwi = 61 W.
• Pusta ściana. Sekcja „ABVGD”: 36,1 × 4,8 = 173,28 m². Działka „TAK”: 8,7 × 1,5 = 13,05 m². Sekcja "DEJ": 18,06 m²². Powierzchnia szczytu dachu: 8,7 × 5,4 / 2 = 23,49. Całkowita, pusta powierzchnia ściany: S_Ściana = 251.37 – S_okno – S_drzwi = 219,17 mln². Ściany wykonane są z betonu komórkowego o grubości 40 cm i pustaków licowych. r_ściany = 2.50 + 0.63 = 3.13. Następnie Q_ściany = 1723 W.

Całkowite straty ciepła przez obwód:

Q_perim = Q_okno + Q_drzwi + Q_ściany = 3063 W.

Krok 2. Obliczmy straty ciepła przez dach.

Izolacja to solidna listwa (35 mm), wełna mineralna (10 cm) i podszewka (15 mm). r_dachy = 2.98. Powierzchnia dachu nad budynkiem głównym: 2 × 10 × 5,55 = 111 m², a nad kotłownią: 2,7 × 4,47 = 12,07 m². Całkowity S_dachy = 123,07 m². Następnie Q_dachy = 1016 W.

Krok 3. Obliczmy straty ciepła przez podłogę.

Odporność na przenikanie ciepła zapewniają szorstkie deski podłogowe i sklejka pod laminatem (łącznie 5 cm) oraz izolacja bazaltowa (5 cm). r_seks = 1.72. Wtedy straty ciepła przez podłogę będą równe:

Q_piętro = (S₁ / (r_piętro + 2.1) + S₂ / (r_piętro + 4.3) + S₃ / (r_piętro + 2.1)) × dT = 546 W.

Krok 4. Obliczmy straty ciepła przez zimny garaż. Jego podłoga nie jest ocieplona.

Ciepło przenika z ogrzewanego domu na dwa sposoby:

1. Przez ścianę nośną. S₁ = 28.71, r₁ = 3.13.
2. Przez murowaną przegrodę z kotłowni. S₂ = 11.31, r₂ = 0.89.

dostajemy K₁ = S₁ / r₁ + S₂ / r₂ = 21.88.

Ciepło wychodzi z garażu w następujący sposób:

1. Przez okno. S₁ = 0.38, r₁ = 0.55.
2. Przez bramę. S₂ = 6.25, r₂ = 1.05.
3. Przez ścianę. S₃ = 19.68, r₃ = 3.13.
4. Przez dach. S₄ = 23.89, r₄ = 2.98.
5. Przez podłogę. Strefa 1. S₅ = 17.50, r₅ = 2.1.
6. Przez podłogę. Strefa 2. S₆ = 9.10, r₆ = 4.3.

dostajemy K₂ = S₁ / r₁ + … + S₆ / r₆ = 31.40

Obliczmy temperaturę w garażu, z zastrzeżeniem bilansu wymiany ciepła: T_# = 9,2°C. Wtedy straty ciepła będą równe: Q_garaż = 324 W.

Krok 5. Obliczmy straty ciepła spowodowane wentylacją.

Niech obliczona objętość wentylacji dla takiego domku, w którym mieszka 6 osób, wyniesie 440 m³/час. System posiada rekuperator o sprawności 50%. W tych warunkach utrata ciepła: Q_{kratka wentylacyjna} = 1970 W.

Krok. 6. Określmy całkowitą utratę ciepła, sumując wszystkie lokalne wartości: Q = 6919 W.

Krok 7. Obliczmy ilość gazu potrzebną do ogrzania domu modelowego zimą o sprawności kotła 92%:

• Gazu ziemnego. V = 3319 mln³.
• Gaz płynny. V = 2450 kg.

Po obliczeniach można przeanalizować koszty finansowe ogrzewania oraz wykonalność inwestycji mających na celu ograniczenie strat ciepła.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Przewodność cieplna i odporność na przenoszenie ciepła materiałów. Zasady obliczania ścian, dachu i podłogi:

Najtrudniejszą częścią obliczeń do określenia objętości gazu potrzebnego do ogrzewania jest znalezienie strat ciepła ogrzewanego obiektu. Tutaj przede wszystkim musisz dokładnie rozważyć obliczenia geometryczne.

Jeśli koszty finansowe ogrzewania wydają się nadmierne, warto pomyśleć o dodatkowej izolacji domu. Ponadto obliczenia strat ciepła pokazują strukturę studni zamarzania.

Prosimy o zostawianie komentarzy w poniższym bloku, zadawanie pytań o niejasne i ciekawe punkty, zamieszczanie zdjęć na temat artykułu. Podziel się własnym doświadczeniem w przeprowadzaniu obliczeń, aby poznać koszt ogrzewania. Możliwe, że Twoja rada bardzo pomoże odwiedzającym witrynę.