Do montażu gazociągów stosuje się rury wykonane z różnych materiałów: HDPE, stal i miedź. Produkty polimerowe są używane tylko do układania pod ziemią, stalowe przewody montuje się wewnątrz domów i mieszkań.
Dziś, gdy jakość metalu wzrosła i stało się możliwe wytwarzanie produktów o wymaganej grubości i długości, coraz częściej instaluje się miedziane rury do gazu. Doskonale nadają się do gazociągów niskociśnieniowych i posiadają odpowiednie właściwości pod względem wytrzymałości, elastyczności i odporności na zużycie.
Jeśli zdecydujesz się samodzielnie zmontować własny gazociąg, poznanie go nie będzie zbyteczne właściwości rur miedzianych i pasowania wtłaczanego, dowiedz się więcej o metodach montażu i wymaganiach dla produkty.
Treść artykułu:
-
Jakie są wymagania dla rur miedzianych
- Normy i przepisy norm
- Rekomendacje rekrutacyjne
- Cechy montażu gazociągu miedzianego
-
Instrukcje instalacji rur
- Jak tnie się i wygina miedź
- Metody łączenia: zaciskanie i lutowanie
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Jakie są wymagania dla rur miedzianych
Firmy produkujące produkty do instalacji gazociągów nigdy nie stosują w produkcji stopów miedzi z innymi materiałami, ponieważ traci się jakość. Czystość metalu nie powinna być niższa niż 99,9%.
Gatunki stosowane do produkcji rur:
- w przedsiębiorstwach krajowych - М1, М2, М1р, М2р;
- zagraniczne analogi - Cu-DHP.
W zależności od metody produkcji i właściwości fizycznych gotowe produkty dzielimy na 3 kategorie: miękkie (R - wytrzymałość na rozciąganie 220 mPa), półtwardy (R - wytrzymałość na rozciąganie 250 mPa), stały (R - wytrzymałość na rozciąganie 290 mPa).
Do instalacji gazociągów zaleca się przyjmowanie rur o stałej lub zwiększonej twardości. Miękkie nadają się tylko do podłączenia do sieci urządzeń gazowych - kotłów, pieców, kolumn
Zauważa się, że długotrwałe przechowywanie wpływa na jakość miedzi – staje się ona trudniejsza. Możesz przywrócić dawne cechy przez wyżarzanie. Aby nie przeprowadzać dodatkowych zabiegów renowacyjnych, nie zalecamy kupowania produktów montażowych z magazynu.
Nie używaj produktów rurowych o grubości ścianki mniejszej niż 1 mm. Cienkie rury nie spełniają wymagań, mogą ulec uszkodzeniu podczas procesu montażu - podczas gięcia lub zaciskania
Zgodnie z technologią produkcji rury gazowe dzielą się na 2 grupy:
- spawane - w produkcji którego stosuje się spawanie, dlatego występują szwy;
- bezszwowe - monolityczne, bezszwowe produkty.
Lepiej jest użyć drugiej grupy, ponieważ szwy zawsze będą obszarami ze strefy ryzyka, to znaczy będą miały zmniejszoną charakterystykę pod względem szczelności.
Oprócz zwykłego rury i kształtki miedziane, produkują również produkty z powłoką zewnętrzną wykonaną z materiałów polimerowych - PVC lub spienionego polietylenu. Zaletami takich produktów jest dodatkowa ochrona zewnętrzna i rodzaj przebrania.
Produkty miedziane są często używane jako elementy projektu, dlatego umieszczają orurowanie w widocznym miejscu i montują je za pomocą stylizowanych okuć i łączników.
Szycie gazociągu miedzianego do ściany betonowej lub chowanie go za płytą kartonowo-gipsową jest prawnie zabronione.
Normy i przepisy norm
Gazociąg należy do konstrukcji, które stanowią potencjalne zagrożenie dla mieszkańców domu, dlatego produkcja wyrobów oraz prace instalacyjne podlegają wymogom określonym w przepisach dokumentacja.
Standardy z 1987 r. - SNiP 2.04.08-87 stały się podstawą nowoczesnych kodeksów postępowania.
Teraz interesujące informacje dotyczące rurociągów miedzianych można znaleźć w następujących dokumentach:
- SP 42-101-2003 - w sprawie projektowania i budowy systemów dystrybucji gazu;
- SNiP 42-01-2002 - normy i zasady Państwowej Służby Rejestracyjnej;
- OST 153-39.3-051-2003 - Działanie GDS.
Wraz z głównymi dokumentami należy przestudiować uzupełnienia i wyjaśnienia, które pojawiają się okresowo w związku z rozwojem technologii i wprowadzaniem nowych produktów. Załóżmy, że SNiP 42-01-2002 w 2011 roku został zmieniony i uzupełniony o materiały, w tym wymagania dotyczące wyrobów miedzianych. Nowe wydanie - SP 62.13330.2011.
Jeśli zawarłeś umowę z serwisem gazowym na instalację i konserwację gazociągu, pracownicy muszą zakupić materiały i zmontować rurociąg zgodnie z dokumentami regulacyjnymi
Ogólne wymagania należy dodać do zasad instalowania konstrukcji wykonanych z miedzianych rur gazowych. Przykładem takiego dokumentu jest STO „Projektowanie, montaż i eksploatacja gazociągów z rur miedzianych w zgazowanie budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej”, gdzie niuanse montażu gazociągu i wymagania dotyczące Rury.
Więcej informacji na temat wymagań dotyczących rur i kształtek miedzianych można znaleźć w następujących dokumentach:
- GOST 617-90;
- GOST 859-78;
- GOST R 52318-2005;
- EN1057 - normy europejskie;
- GOST R 52948-2008;
- GOST R 52922-2008;
- GOST R 52949-2008.
Ostrzegamy, że w przypadku korzystania z produktów niespełniających wymagań prawnych eksploatacja gazociągu staje się niebezpieczna.
Rekomendacje rekrutacyjne
Angażowanie amatorów w prace instalacyjne nie jest najlepszym rozwiązaniem. Radzimy skontaktować się z firmą, która od dłuższego czasu zajmuje się instalacją własnych gazociągów i ma w ramach tego doświadczonych instalatorów systemów gazowych.
Jeśli zdecydujesz się samodzielnie zająć się spawaniem, lutowaniem lub zaciskaniem rur miedzianych, prace powinny nadzorować mistrz z doświadczeniem i dopuszczeniem do takiej pracy.
Kwalifikacje pracowników są udokumentowane, więc masz prawo wymagać zaświadczenia.
Specjaliści, którzy otrzymali 4 kategorię i wyższą zgodnie z OK 016 mogą lutować lub spawać. Wniosek wydaje komisja atestacyjna na podstawie przepisów RD 03-495-02 i PB 03-273-99.
Próby ciśnieniowe mogą wykonywać pracownicy z oceną 3 i wyższą, którzy mają doświadczenie w montażu gazociągów miedzianych i przeszli określone testy. Aby uzyskać dopuszczenie do praktyki, wykonawca musi wykonać co najmniej 3 wysokiej jakości złączki zaprasowywane sprawdzone przez komisję. Kontrola wykonywanej pracy jest określana zgodnie z zasadami SNiP 3.01.01.
Cechy montażu gazociągu miedzianego
Montaż i podłączenie rur miedzianych do wewnętrznego gazociągu różni się od prac instalacyjnych prowadzonych przy innych rodzajach produktów - na przykład polimerowych lub stalowych.
Do lutowania elementów miedzianych stosuje się lut twardy. Różni się od miękkiej tym, że ma wyższą temperaturę topnienia - od +600 ° C i więcej
Lut stały jest stosowany bez topnika, popularne materiały to PMFOTsr6-4-0,03 i PMFS6-0,15 - związki miedziowo-fosforowe.
Jeśli lutowanie jest zaletą w okablowaniu wewnętrznym, to przy wejściu do domu, gdzie montowane są rury o dużej średnicy, prace przyłączeniowe wykonuje się za pomocą spawania łukiem argonowym lub gazowym.
Inne zasady prac instalacyjnych na urządzeniu gazociągu miedzianego:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Dla odróżnienia kształtek do gazociągu od innych oznacza się je nieścieralną farbą w kolorze żółtym lub zielonym, a od wewnątrz wkładane są żółte oringi.
W idealnym przypadku złączki powinny być wykonane z tego samego materiału co rury - miedzi. Złączki mocuje się przez zaciskanie, w przypadku rur o średnicy powyżej 54 mm stosuje się inne metody łączenia
Bezpośredni kontakt między rurami miedzianymi i stalowymi jest zabroniony, ponieważ korozja powstaje w wyniku interakcji metali. Do łączenia różnych części zaleca się stosowanie przekładek dielektrycznych lub produktów mosiężnych
Zgodnie z przepisami gazociąg miedziany musi znajdować się nad podłogą na wysokości co najmniej 0,6 m. armatura - zawory, zaślepki, kurki - należy zamontować w widocznym miejscu i zapewnić wolną dostęp
Oznaczenie części na żółto
Złączki miedziane do podłączenia
Połączenie elementów miedzianych i stalowych
Miejsce instalacji gazociągu miedzianego
Nie używaj plastikowych wsporników ani innych mocowań polimerowych. Jeśli rowki są wycięte w celu ułożenia okablowania wewnętrznego, to nie można ich zamknąć od zewnątrz, a przestrzeń wokół rur w rowku musi być wolna.
Instrukcje instalacji rur
Instalacja gazociągu obejmuje 3 etapy:
- projekt;
- przygotowanie rur;
- montowanie.
Na koniec przeprowadzany jest przebieg próbny i sprawdzany jest rurociąg pod kątem szczelności.
Przeanalizujemy główne metody przygotowania części do montażu – gięcie i cięcie, a także dwa popularne sposoby łączenia rur – prasowanie i lutowanie.
Jak tnie się i wygina miedź
Przed startem prace instalacyjne konieczne jest przygotowanie rur. Rzadko spotyka się gazociągi całkowicie proste, częściej składają się z kombinacji elementów prostych i giętych. Oznacza to, że materiał rury musi być cięty, a niektóre części muszą być starannie wygięte pod określonym kątem, 90 ° lub tępe.
Do cięcia można użyć piły do metalu, elektrycznej piły tarczowej, ale przecinak do rur jest uważany za najbardziej dopuszczalne narzędzie.
Obcinaki do rur różnią się tym, że wykonują idealnie proste cięcie prostopadłe do kierunku rury. Cięcie odbywa się szybko i dokładnie, a gładka krawędź obrabianego przedmiotu nie wymaga dodatkowej obróbki
Podczas procesu cięcia upewnij się, że rura nie jest zdeformowana – wszelkie wybrzuszenia, pęknięcia czy wgniecenia będą stanowić zagrożenie dla szczelności gazociągu.
Gięcie można wykonywać na zimno i na gorąco. Pierwszy stosuje się do cienkich rur, częściej używanych w życiu codziennym, o średnicy do 22 mm. Metodę gorącą stosuje się do produktów o dużej średnicy. Rura jest podgrzewana poprzez wypełnienie fałdy piaskiem. Jest to konieczne, aby nie było zagnieceń.
Do gięcia na zimno stosuje się giętarki do rur - specjalne maszyny. W życiu codziennym stosuje się urządzenia sprężynowe, w które najpierw wkłada się cienkie rurki, a następnie ostrożnie wygina
Do ogrzewania doświadczeni rzemieślnicy używają palnika, acetylenowo-tlenowego lub acetylenowo-powietrznego. Temperatura pracy - od + 650 ° С. Gotowość miedzi zależy od jej odcienia: gdy tylko stanie się ciemnoczerwona, można ją zgiąć. Zabieg przeprowadza się szybko, ale starannie.
Metody łączenia: zaciskanie i lutowanie
Jeśli masz czas, umiejętności i doświadczenie, możesz sam spróbować lutować rury miedziane. Ta metoda jest dłuższa niż zaciskanie, ale jest niedroga i niezawodna.
Lutowanie powinno odbywać się w określonych warunkach: w wentylowanym pomieszczeniu, w temperaturze od -10 ° C do + 40 ° C, lub lepiej w temperaturze pokojowej.
Procedura:
- Przygotowanie części: cięcie i gięcie rur, w razie potrzeby kielichowanie i kalibracja.
- Oczyszczanie końców łączonych segmentów, eliminowanie wszelkich wad.
- Włożenie końca jednej rury do kielichowego końca drugiej.
- Podgrzanie obszaru lutowania do temperatury topnienia lutowia.
- Lut w szczelinie między dwiema częściami.
- Schładzanie miejsca lutowania i czyszczenie złącza do połysku.
Po lutowaniu postawiona zostaje diagnoza. Testy szczelności systemu przeprowadza specjalna komisja.
Połączenie za pomocą złączek zaprasowywanych to niezawodna nowoczesna metoda, której główną zaletą jest szybkość montażu gazociągu.
Instrukcja łączenia elementów rurociągu przez naciśnięcie:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Wszystkie elementy przyszłego gazociągu do okablowania wewnętrznego muszą mieć taką samą średnicę i grubość ścianki. Do połączenia można użyć miedzianych i mosiężnych złączek i adapterów
Podczas montażu nie można używać produktów miedzianych przeznaczonych do zaopatrzenia w wodę lub innej komunikacji. Produkty dla gazociągu oznaczone są żółtymi oznaczeniami - kropkami, paskami, pieczęciami
Podczas prasowania stosuje się specjalne szczypce zaciskowe. Uniwersalne narzędzie uzupełnia komplet głowic do zaciskania złączek o różnych średnicach
Przed połączeniem kawałków rur miedzianych z kształtkami należy je przygotować - pociąć na pożądane fragmenty i w razie potrzeby wygiąć zgodnie z wcześniej przygotowanym schematem pod zadanym kątem
Końce segmentów łączonych kształtkami należy wygładzić specjalnym narzędziem w celu zacieśnienia połączenia.
Musisz wziąć złączkę o odpowiedniej średnicy i umieścić ją na przygotowanym końcu rury. W celu dokładnego zaciśnięcia, pasek jest przeciągany wzdłuż krawędzi złączki za pomocą czarnego markera
Głowicę zakłada się na okucie, mocuje i dociska - naciśnij dźwignię lub rączkę. Procedura odbywa się w trybie automatycznym
Do wstępnej kontroli można sprawdzić miejsce zaciśnięcia - miedziane elementy powinny ściśle przylegać na obwodzie, przy próbie rozłączenia z trudem należy zachować pozycję
Krok 1 - zakup rur i kształtek
Krok 2 - etykietowanie produktów na gaz
Krok 3 - przygotowanie zaciskarki
Krok 4 - przygotowanie rur do prób ciśnieniowych
Krok 5 - zdejmowanie izolacji z końców rur
Krok 6 - łączenie rur i kształtek
Krok 7 - zaciskanie połączenia cęgami zaciskowymi
Krok 8 - sprawdzenie szczelności połączenia
Jeśli ręka jest pełna, to przy składaniu małego fragmentu najpierw połącz kilka elementów za pomocą okuć, a następnie dociśnij je za jednym razem. Zaleca się montaż instalacji gazowej wewnętrznej w częściach – najpierw osobno, złożone sekcje z dużą ilością giętych elementów, a następnie pomiędzy nimi.
Złączki tulejkowe (zagniatane) są również stosowane w łączeniu rur miedzianych, które praktycznie nie są stosowane przy montażu linii gazowych ze względu na niezbyt wysoką niezawodność zespołu składanego. Najbardziej niezawodne są połączenia tworzone przez lutowanie.
Jednak do wdrożenia lutowanie rur miedzianych wymagane jest doświadczenie i odpowiednie narzędzia: palnik lutowniczy do połączenia niskotemperaturowego, palnik na propan lub acetylen do połączenia wysokotemperaturowego.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Przykład instalacji gazociągu miedzianego w wiejskim domu:
Jak wykonać zaciskanie złączkami miedzianymi:
O zaletach wymiany rur na miedziane:
Domowy gazociąg wykonany z rur miedzianych jest niezawodny i estetyczny. Jest uważany za jedną z najlepszych opcji instalacji w prywatnym domu lub mieszkaniu. Ale planując instalację konstrukcji miedzianej, nie zapomnij o bezpieczeństwie: jeśli nie masz doświadczenia z rurami, lepiej powierzyć instalację specjalistom.
Chcesz podzielić się własnym doświadczeniem w montażu rur miedzianych? Czy masz cenne informacje na temat artykułu, które mogą być przydatne dla odwiedzających witrynę? Prosimy o zostawianie komentarzy w poniższym bloku, zadawanie pytań na interesujące i kontrowersyjne tematy, zamieszczanie zdjęć.
