Wybuchy, zniszczenia i zrujnowane życie to tragiczne konsekwencje niewłaściwego użytkowania sprzętu gazowego. Ich prawdopodobieństwo znacznie spada wraz z szybką identyfikacją i naprawą wycieku. Ale czy to takie proste? wykryć wyciek?
Wielokrotnie słyszałeś, że gaz sam pachnie, a gdy wycieka, to z niego pochodzi zapach, prawda? Ale ta opinia jest błędna - składnik znany jako zapach gazu ziemnego jest dodawany do ostatecznego składu zapachu.
W prezentowanym artykule szczegółowo omówiono właściwości i skład odorantów, główne sposoby ich wprowadzania w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w obiektach przemysłowych, jak iw życiu codziennym. Skrupulatnie przeanalizowano normy nawaniania gazu ziemnego, a także najnowsze zmiany legislacyjne. Aby ułatwić czytanie, tekst uzupełniono filmami i ilustracjami.
Treść artykułu:
- Główne właściwości odorantów
- Normy i skład substancji nawaniających
- Oznaczanie jakości nawaniania
-
Metody nawaniania gazu ziemnego
- Metoda nr 1 - wstrzykiwanie kroplowe substancji
- Metoda nr 2 - za pomocą nawaniacza knotowego
- Metoda nr 3 - bulgotanie zapachu w gazie
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Główne właściwości odorantów
Gaz jest szeroko stosowany w życiu codziennym i może wywołać poważne zatrucia, a jego wysokie stężenie tworzy środowisko wybuchowe. Początkowo gaz domowy (metan z innymi zanieczyszczeniami, m.in. propan, etan, butan) jest bezwonny, a ewentualny wyciek z układu zamkniętego można było wykryć tylko za pomocą specjalnych czujników.
Rozwiązują ten problem, dodając do gazu składnik o wyraźnym zapachu - środek zapachowy. A bezpośredni proces wejścia do strumienia nazywa się nawanianiem. Mieszanie odbywa się na stacji dystrybucji gazu lub w punktach scentralizowanych.
Idealnie substancje zapachowe powinny mieć następujące właściwości:
- Mają wyraźny, specyficzny zapach, który zapewnia wyraźne i szybkie rozpoznanie.
- Zapewnij stabilną dawkę. Zmieszane z metanem i transportowane rurą gazową muszą wykazywać odporność chemiczną i fizyczną.
- Mieć wystarczający poziom koncentracji, aby zmniejszyć ogólne spożycie.
- Podczas pracy nie tworzyć toksycznych produktów.
- Dodatki nie powinny wykazywać działania korozyjnego w stosunku do zbiorników, armatury, co zapewni długą żywotność urządzeń gazowych i rurociągów.
Nie istnieje żaden środek zapachowy, który w pełni spełnia wszystkie te kryteria. Dlatego dla Gazpromu opracowano specyfikacje techniczne TU 51-31323949-94-2002 i regulamin operacyjny. RDW 39-1.10-069-2002. Ale to są wewnętrzne dokumenty Gazpromu, które obowiązują tylko organizacje wchodzące w skład Grupy Gazprom.
Dokument WFD 39-1.10-06-2002 zawiera podstawowe wymagania dotyczące wytwarzania, przechowywania, transportu i stosowania dodatków.
Aby zneutralizować silny zapach odorantu w miejscach jego wycieku, stosuje się roztwór nadmanganianu potasu lub wybielacza. W takim przypadku na pewno będziesz potrzebować maski przeciwgazowej i innego sprzętu ochronnego.
Prawidłowe stosowanie odorantów reguluje Regulamin Eksploatacji Głównych Gazociągów STO Gazprom 2-3.5-454-2010, gdzie wskazano, że granica wybuchowości cieczy palnej wynosi 2,8-18%, a MPC 1 mg/m3.
Analizator gazów ANKAT-7631 Micro-RSH może służyć do określania intensywności zapachu nawaniacza w punktach, jak również do pomiaru jego stężenia masowego.
Wdychanie oparów może wywołać chęć wymiotów, utratę kreacji, w dużych ilościach substancja powoduje drgawki, paraliż i śmierć. W zależności od stopnia oddziaływania na organizm są to substancje niebezpieczne drugiej klasy zagrożenia. Ich stężenie w pomieszczeniu można określić za pomocą analizatora gazów typu RSH.
Normy i skład substancji nawaniających
Gaz ziemny powinien być wykrywany zapachem w powietrzu, gdy jego stężenie nie przekracza 20% dolnej granicy wybuchowości, która jest równa 1% udziału objętościowego związku organicznego. Co zrobić, jeśli twoje mieszkanie pachnie gazem, szczegółowo opisaliśmy w następny artykuł.
Ilość nawaniacza w gazie dostarczanym do odbiorcy zależy od składu chemicznego mieszaniny.
Regulamin eksploatacji technicznej GSD głównych gazociągów VRD 39-1.10-069-2002 wskazuje, że stawka uruchomieniowa merkaptan etylowy wynosi 16 g na 1000 m³ gazu.
Ten odorant był jednym z pierwszych dodatków przemysłowych stosowanych w byłym ZSRR, ale EtSH ma kilka istotnych wad:
- wykazuje łatwe utlenianie;
- oddziałuje z tlenkami żelaza;
- ma wysoką toksyczność;
- rozpuszcza się w wodzie.
Powstawanie siarczku dietylu, na który podatny jest merkaptan etylowy, zmniejsza intensywność zapachu, zwłaszcza przy transporcie na duże odległości. Od 1984 r. Mieszanina naturalnych merkaptanów jest stosowana praktycznie w całej Rosji, w tym merkaptan izopropylowy, merkaptan etylowy, merkaptan tert-butylowy, merkaptan butylowy, tetrohydrotiofen, merkaptan n-propylowy i merkaptan n-butylowy.
Odorant jest zgodny z TU 51-31323949-94-2002 „Naturalny odorant Orenburggazprom LLC”. Stawka za ten wieloskładnikowy suplement nie odbiega od zalecanej ilości merkaptanu etylowego.
Załadunek beczek do napełniania środkiem zapachowym, transport ładunków niebezpiecznych, ich przegrupowanie na miejscu powinno odbywać się wyłącznie w sposób zmechanizowany. Ma to na celu zapewnienie, że nie ma uszkodzeń pojemników, z których każdy musi być również oznaczony.
Tak zwana merkaptany produkowany na bazie siarkowodoru, siarki i siarczków. Ale nowoczesna produkcja opiera się na wykorzystaniu związków bezsiarkowych, na przykład w Niemczech wytwarza się produkt przyjazny dla środowiska o nazwie Gasodor ™ Bez S ™.
GASODOR™ S-Free™ Odorant oparty jest na akrylanie etylu i akrylanie metylu, które po spaleniu tworzą wodę i dwutlenek węgla. Pomimo dobrych właściwości użytkowych niektóre materiały polimerowe mogą powodować gwałtowny spadek stężenia akrylanów, a w efekcie zmniejszenie intensywności zapachu gazu
Ten środek zapachowy ma ostry specyficzny zapach, pozostaje stabilny nawet podczas długiego przechowywania, nie zmienia swoich właściwości pod wpływem zmian temperatury.
Dodatek jest również wysoko ceniony za to, że nie rozpuszcza się w wodzie. Podczas badań, które potwierdziły przydatność substancji, w jednym z krajowych zakładów Gazpromu zastosowano stężenie nawaniacza 10-12 mg/m³.
Etanotiol jest transportowany w cysternach drogowych i kolejowych, butlach, kontenerach. Maksymalna dopuszczalna pojemność magazynowa wynosi 1,6 tony w cylindrycznych zbiornikach naziemnych, współczynnik wypełnienia powinien wynosić 0,9-0,95
Aldehyd krotonowy postrzegany jako potencjalny środek zapachowy. Łatwopalna ciecz o ostrym zapachu, należy do drugiej klasy zagrożenia w zależności od stopnia oddziaływania na organizm.
Ma kilka znaczących zalet w stosunku do etanotiol:
- w składzie nie ma siarki;
- różni się mniej toksycznymi efektami;
- lekko lotny w normalnych warunkach.
Maksymalny poziom emisji z aldehydu krotonowego nie przekracza maksymalnej dopuszczalnej normy i wynosi 0,02007 mg/m3. Możliwość praktycznego zastosowania substancji jako środka zapachowego nie została jeszcze szczegółowo zbadana.
Oznaczanie jakości nawaniania
Coraz częściej pojawiają się skargi na ściśle uregulowane normy dotyczące nawaniania gazu domowego.
Zamiast tego proponuje się skupienie na kilku czynnikach wpływających na jakość nawaniania gazu ziemnego:
- Stan i długość gazociągu. Intensywność zapachu może ulec zmniejszeniu w wyniku reakcji chemicznych pomiędzy ściankami gazociągu a nawaniaczem, w takim przypadku konieczne będzie zwiększenie szybkości wprowadzania substancji do strumienia gazu.
- Konieczność zmiany szybkości może być również związana z ciężarem właściwym siarki merkaptanowej w składzie. Znając jego zawartość procentową, możesz zmniejszyć ilość nawaniacza. W przypadku złej jakości paliwa lub nagromadzenia kondensatu w gazociągu, wręcz przeciwnie, wymagane będzie zwiększenie stężenia substancji.
- Na intensywność zapachu wpływają również warunki transportu i przechowywania.. Stosowanie nieodpowiednich pojemników, w tym ze stali czarnej, nagłe zmiany temperatury i narażenie na opady atmosferyczne, niekorzystnie wpływają na jakość nawaniacza.
Jeśli chodzi o czynnik zmiany składu, analiza będzie wymagała znacznych kosztów. Możliwe jest ograniczenie nieuzasadnionego zużycia dodatków za pomocą zautomatyzowanego procesu ich wprowadzania, pozwoli to również na rozwiązanie kwestii ekologii i bezpieczeństwa.
Stężenie środka zapachowego można również oznaczać pod ciśnieniem w zamkniętym pojemniku. Czujnik, którego zasada działania oparta jest na metodzie hydrostatycznej, za pomocą mikroprocesorowej jednostki sterującej oblicza objętość, poziom i masę cieczy
Wydajność nawaniania zależy również od bazy sprzętowej, stopnia automatyzacji i metody mieszania, ten ostatni parametr rozważymy bardziej szczegółowo.
Metody nawaniania gazu ziemnego
Rodzaj nawaniacza wybierany jest na podstawie kilku wymagań:
- wymagany poziom dokładności;
- wystarczająca wydajność;
- możliwości materialne.
Dodatek stosowany jest zarówno w postaci płynnej, jak i parowej. Pierwsza metoda polega na wstrzykiwaniu kropli lub użyciu pompy dozującej. W celu nasycenia oparami do części strumienia gazu wprowadza się środek zapachowy przez rozgałęzienie lub zdmuchnięcie zwilżonego knota.
Metoda nr 1 - wstrzykiwanie kroplowe substancji
Ta metoda wprowadzania jest stosunkowo niedroga i prosta w użyciu. Zasada działania opiera się na zliczaniu liczby kropel na jednostkę czasu, co umożliwia uzyskanie wymaganego natężenia przepływu.
Do transportu gazu w dużych ilościach kropelki zamieniają się w strumień cieczy, w takich przypadkach stosuje się poziomowskaz lub specjalny pojemnik z podziałką.
Zakraplacz służy do wizualnej kontroli zużycia substancji agresywnych, w tym podczas dozowania środka zapachowego. Wszystkie części, w tym korpus, wykonane są z wytrzymałych materiałów
Metoda ta wymaga ciągłej ręcznej regulacji i weryfikacji natężenia przepływu, w szczególności gdy zmienia się liczba odbiorców.
Proces nie nadaje się do automatyzacji, więc jego dokładność jest niska - wynosi tylko 10-25%. W nowoczesnych instalacjach zakraplacz służy jedynie jako zabezpieczenie w przypadku awarii głównego sprzętu.
Metoda nr 2 - za pomocą nawaniacza knotowego
Inną metodą odpowiednią dla małych ilości gazu jest użycie nawaniacza knotowego. Wszystkie operacje wykonywane są ręcznie. Nawaniacz stosuje się do par i stanu ciekłego, jego zawartość określa ilość zużycia w jednostce czasu.
Odparowanie w nawaniaczach knotowych, w przeciwieństwie do innych urządzeń, następuje bezpośrednio z powierzchni, po której przepływa gaz. Okładka często składa się z knotów flanelowych
Reguluj przepływ, zmieniając ilość gazu, który przechodzi przez knot.
Metoda nr 3 - bulgotanie zapachu w gazie
Instalacje wykorzystujące bąbelkowanie, w przeciwieństwie do dwóch poprzednich, można zautomatyzować.
Nawaniacz jest podawany za pomocą membrany i dozownika, jego ilość wyliczana jest proporcjonalnie do natężenia przepływu gazu. Substancja jest dostarczana grawitacyjnie z pojemnika zasilającego. Za proces napełniania odpowiada wyrzutnik.
Schemat bulgoczącego nawaniacza. Główne elementy to membrana, przewód gazowy, zawór, komora i filtr. W zależności od wydajności stacji dystrybucji gazu produkowane są różne rozmiary urządzeń
Wśród najnowszych osiągnięć usprawniających proces nawaniania jest zastosowanie pomp dozujących. Składają się z filtra czyszczącego, elektronicznej jednostki sterującej i urządzenia sterującego - magnesu lub zaworu.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Pracownik Muzeum Głównego Transportu Gazu opowie szczegółowo o transporcie paliwa, sposobie i sposobie nawaniania gazu ziemnego:
Ciekawa opowieść o modernizacji nawanialni:
Montaż nawaniacza można zobaczyć na filmie wideo:
Pojawienie się charakterystycznego zapachu podczas wycieku gazu w pomieszczeniu to jeden z kluczowych warunków bezpieczne użytkowanie gaz w domu. W celu szybkiego wykrycia nieplanowanego uwolnienia gazu stosuje się odoranty.
Intensywność zapachu gazu musi być wystarczająca do wykrycia, a jednocześnie nie może przekraczać dopuszczalnego progu wybuchowości. Wraz ze spadkiem temperatury zapach słabnie, więc zimą ilość wprowadzanego nawaniacza powinna być kilkakrotnie mniejsza niż latem.
Jeśli masz jakieś pytania na ten temat lub chcesz dodać przydatne informacje na temat nawaniania gazu ziemnego, zostaw swoje komentarze. Blok znajduje się pod tekstem.
