Zrób to sam dobrze filtr: jak zrobić domowy filtr do studni

Aranżacja studni na terenie kraju zapewni jej właścicielom wodę. Ale bez odpowiedniego przygotowania nie można go używać do gotowania i picia. Do czyszczenia wstępnego możesz zrobić filtr do studni własnymi rękami. Praktyczny koszt domowy będzie znacznie mniejszy niż propozycja sprzedaży. A to dużo, zgadzam się?

Możesz zapoznać się z godnymi uwagi informacjami opartymi na wymaganiach standardów, czytając przedstawiony artykuł. Informacje w nim zawarte będą przydatne zarówno dla niezależnych mistrzów, jak i klientów usług wiertniczych. Znajomość konstrukcji urządzenia filtrującego i specyfiki opieki nad nim będzie również służyć podczas operacji.

W artykule wymieniono rodzaje filtrów wgłębnych, które pomogą określić najlepszą opcję. Skrupulatnie przeanalizowano technologię budowlaną, wymieniono szczegóły techniczne procesu produkcji i instalacji. Dla lepszego postrzegania imponujących materiałów informacyjnych wyświetlane są zdjęcia, diagramy i filmy.

Urządzenie i cel filtra wgłębnego

Wszystkie filtry do studni mają podobną strukturę. Pracują w pojedynczych i wielopoziomowych systemach oczyszczania wody. Są one odpowiedzialne za mechaniczne czyszczenie, zapobiegając przedostawaniu się cząstek gleby, ziaren piasku i innych stosunkowo dużych zanieczyszczeń do wnętrza obudowy.

Filtry składają się z trzech głównych elementów, znajdujących się od góry do dołu:

• Obszar przepełnienia. Część, która służy jako rodzaj mocowania podczas mocowania urządzenia do obudowy.
• Element filtrujący. Przegroda z otworami, która zapobiega przedostawaniu się zanieczyszczeń do wnętrza filtra.
• Sump. Zdolność do zbierania dużych cząstek, udało się wniknąć do obudowy.

Aby poprawić czyszczenie, można zastosować system wielopoziomowy, sugerujący obecność dodatkowych filtry przepływowektóre są już zainstalowane przed dźwigiem.

Urządzenia używane do czyszczenia podstawowego są podzielone na dwie grupy:

• Filtrowany. Pomiędzy zewnętrzną ścianą studni a powierzchnią obudowy znajduje się warstwa marmurowych wiórów lub żwiru, która „zbiera” brud i zapobiega szybkiemu zamulaniu się filtra.
• Bez wstępnego filtrowania.

Element filtrujący wariantu bez uprzedniej filtracji jest w bezpośrednim kontakcie z warstwą wodonośną.

Głównym celem filtra wgłębnego jest oczyszczanie wody z niepotrzebnych zanieczyszczeń. Jednak urządzenie usuwa tylko duże zanieczyszczenie, po nim obowiązkowe jest oczyszczanie. Jest to jedyny sposób na zmniejszenie mineralizacji i twardości, zmniejszenie stężenia fluoru, manganu i żelaza.

Wybór rodzaju dodatkowego systemu filtracji zależy od składu chemicznego wody pochodzącej ze studni. Oprócz głównego zadania filtr studzienny wykonuje drobne funkcje.

Dzięki argumentom przemawiającym za zastosowaniem filtrów studziennych wprowadzimy wybór zdjęć:

Zapewnia długą żywotność studni i zanurzonego w niej sprzętu, ponieważ chroni je przed zanieczyszczeniami, które mogą szybko wypełnić beczkę. W tym przypadku odwiert zostanie zamulony, stanie się nieczynny i potrzebuję czyszczenia.

Ważne jest, aby to zrozumieć sprzęt do pompowania Nie jest przeznaczony do długotrwałej pracy ze zwiększonym obciążeniem, co jest nieuniknione, gdy woda podnosi się z rozpuszczonymi w niej cząstkami stałymi.

W takich warunkach pompa doświadcza przeciążenia i bardzo szybko ulega awarii. Ponadto filtr podtrzymuje ściany studni, chroniąc je przed zawaleniem i opadami.

Materiały do ​​urządzeń filtracyjnych

Użyte materiały to stal nierdzewna, plastik i metale żelazne. Rozważmy bardziej szczegółowo cechy i cechy każdego z nich.

Niuanse stosowania stali nierdzewnej

Najlepszym materiałem do produkcji filtrów wgłębnych jest stal nierdzewna. Jest w stanie wytrzymać duże efekty zgniatania i zginania, a domieszkowanie czyni go odpornym na utlenianie.

Rury ze stali nierdzewnej charakteryzują się długą żywotnością, ale ich koszt jest dość wysoki.

Wszystkie cechy charakterystyczne stali nierdzewnej są również charakterystyczne dla siatki filtracyjnej i drutu używanego do nawijania części.

Cechy użycia plastiku

Tworzywo sztuczne to kolejny materiał, który jest powszechnie stosowany do produkcji filtrów. Tworzywo sztuczne jest absolutnie obojętne, dlatego nie podlega utlenianiu. Jest bardzo łatwy w obsłudze i ma długą żywotność.

Koszt części z tworzyw sztucznych jest niski, co przyciąga właścicieli.

Główną wadą plastiku jest niska wytrzymałość. W rezultacie nie jest w stanie wytrzymać dużych obciążeń ściskających, które są charakterystyczne dla dużych głębokości.

Subtelności stosowania metali żelaznych

Metale żelazne jako filtry mogą być stosowane tylko do studni, które dostarczają wodę do celów technicznych. Wynika to z faktu, że są one utleniane przez wodę, w wyniku czego pojawia się w nich tlenek żelaza. Lekarze nie udowodnili, że jest szkodliwy dla organizmu.

Jeśli jednak stężenie tej substancji jest większe niż 0,3 mg / l, woda pozostawi nieprzyjemne żółte plamy na instalacjach sanitarnych, naczyniach i bieliźnie. Ocynkowane metale żelazne podlegają również utlenianiu.

W rezultacie w wodzie pojawia się nie tylko tlenek żelaza, ale także tlenek cynku. Ten ostatni podrażnia błony śluzowe i prowadzi do niestrawności.

Dlatego eksperci zdecydowanie nie zalecają stosowania metali żelaznych do produkcji filtrów do odwiertu, w tym metali ocynkowanych.

Dotyczy to nie tylko podstaw, ale także ekranu filtra, dolnych części obudowy, a także drutu, który jest używany do mocowania i wytwarzania konstrukcji. W przeciwnym razie woda uzyskana ze studni z takim filtrem może być wykorzystana wyłącznie do celów technicznych.

Tak więc, w przypadku studni głębinowych najlepiej jest używać części ze stali nierdzewnej płytkie głębokości lub w przypadku dodatkowej obudowy optymalne jest zamontowanie plastiku akcesoria.

Odmiany konstrukcyjne filtrów

Istnieje kilka rodzajów filtrów wgłębnych, z których każdy jest przeznaczony do pracy w określonych warunkach. Wybór projektu zależy od cech geologicznych warstwy wodonośnej.

Studnie artezyjskie są wiercone w stabilnych i twardych wapiennych skałach, co umożliwia ich eksploatację bez filtra. Beczka jest po prostu otwarta.

Dobre ciśnienie wody, typowe dla takich studni, pozwala na ustawienie pompa głębinowa w imponującej odległości od dna, aby płynąca woda nie wymagała grubej obróbki.

W wapieniu nie ma prawie żadnych drobnoziarnistych zanieczyszczeń, a wnikanie do niego dużych cząstek skały jest praktycznie niemożliwe. Jeśli odwiert wykonany jest w niestabilnych żwirowych, solnych lub żwirowych skałach z dużych i drobnych cząstek, konieczny jest filtr.

W związku z tym pompa powinna być zainstalowana wystarczająco blisko ujęcia wody, co powoduje konieczność posiadania filtra. Najczęściej jest to filtr perforowany lub szczelinowy, który jest przeznaczony wyłącznie do czyszczenia zgrubnego. Jeśli w warstwie wodonośnej nie ma piasku, urządzenie będzie działać wydajnie i będzie działać przez bardzo długi czas.

Najbardziej „kapryśne” są studnie wykonane w glebach piaszczystych. Dostarczają maksymalnych kłopotów swoim właścicielom i wiertaczom. Praktyka pokazuje, że są one najbardziej powszechne, ponieważ piaszczyste nośniki wody najczęściej znajdują się najbliżej powierzchni.

Studzienki na piasku nie można eksploatować bez filtra siatkowego. Co więcej, żywotność studni zależy od jakości jej produkcji i materiału, z którego jest wykonana. Rozważmy szczegółowo każdy z typów filtrów wgłębnych.

Opcja # 1 - Filtr perforowany

Perforowane struktury są również nazywane perforowanymi, ponieważ są one rurą z otworami rozmieszczonymi w określonej kolejności. Takie filtry są w stanie wytrzymać dość wysokie obciążenia, ponieważ sztywność pierścieniowa rury nie jest zmniejszona.

Dlatego mogą być używane na dużych głębokościach, nawet przy dużym prawdopodobieństwie ruchów gleby. Eksperci zalecają instalowanie perforowanych filtrów na studzienkach z niewielkim ciśnieniem.

Z czasem wydajność takiego filtra nieuchronnie spada, ponieważ otwory w rurze są zamulone.

Urządzenie może być wykonane niezależnie. Aby to zrobić, potrzebujesz: wiertła, materiału szlifierskiego, korka z odpornego na wilgoć drewna i rury o pożądanej średnicy. Lepiej jest, jeśli pochodzi z asortymentu ropy naftowej lub eksploracji.

Jeśli wybierzesz plastik, upewnij się, że jest bezpieczny dla ludzi. Wielkość otworów zależy od rodzaju skały, więc średnica wiertła jest wybierana na podstawie wskaźników wielkości ziarna. Otwory w korpusie rury mogą być rozmieszczone liniowo lub naprzemiennie.

Ich liczba jest wybierana w stosunku 1: 4, czyli jedna czwarta całej rury musi mieć perforacje. Otwory są umieszczane w minimalnym stopniu 2-3 cm.

Operacje produkcji perforowanego filtra są wykonywane w następującej kolejności:

1. Układamy rurę na poziomej powierzchni i przechodzimy do znaczników. Z jednego końca zaznaczamy długość osadnika, około 50 cm. Bezpośrednio za nią znajduje się część filtracyjna, na której zaznaczamy otwory. Nie zapominaj, że zajmuje całą rurę.
2. Wiercimy pierwszy otwór. Mamy narzędzie tnące względem powierzchni rury pod kątem od 30 do 60 °. Wiercimy w kierunku oddolnym w stosunku do proponowanego położenia pionowego. Rezultatem jest owalny otwór o większej powierzchni.
3. Podobnie wykonujemy wszystkie niezbędne otwory zgodnie ze znacznikami.
4. Używając materiału szlifierskiego, delikatnie wyczyść wszystkie otwory.
5. Podnieś rurę, ustaw ją pionowo. Ostrożnie uwolnij wewnętrzną wnękę filtra z wiórów, które mogą w nim pozostać i zamknij otwory.
6. Bierzemy drewnianą czapkę i zamykamy nią dolną część rury.

Domowy perforowany filtr do studni jest gotowy.

Opcja # 2 - modele slotów

Otwory szczelinowe są bardzo podobne do perforowanych filtrów, ale zamiast otworów są wyposażone w szczeliny.

Które można znaleźć w następujący sposób:

• Rozłożone w poziomie. Segment szczeliny jest wykonywany, blok następujący po nim jest cięty z obrotem 45 °. Umożliwia to zapewnienie niezbędnej wytrzymałości strukturalnej bez wykonywania specjalnych usztywnień.
• Pionowo. Odległość między szczelinami musi wynosić co najmniej 10 mm. Takie systemy są podobne do filtrów z drutu dla studni na piasku.
• Poziomo z wieloma segmentami gniazd. Odległość między perforowanymi sekcjami, zwana pasem sztywności, nie powinna być mniejsza niż 20 mm, w przeciwnym razie rura straci niezbędną wytrzymałość. Skok szczeliny wynosi co najmniej 10 mm.

Filtry szczelinowe są stosowane w niestabilnych glebach, gdzie procent kamyków, tłucznia lub żwiru jest wysoki. Mogą być również używane w przypadku wysokiego ryzyka zawalenia się skały. Charakterystyczną cechą filtra szczelinowego jest wyższy poziom obciążenia.

Wynika to z faktu, że obszar szczeliny umieszczony na ramie rdzenia jest około sto razy większy niż obszar otworu perforowanego filtra. Główną wadą konstrukcji jest wysokie prawdopodobieństwo zablokowania szczelin drobnoziarnistym piaskiem.

Do samodzielnego wytwarzania filtra typu szczelinowego będziesz potrzebować: rury, metalu lub plastiku, drewnianej wtyczki i narzędzia do frezowania, lub palnik do cięcia (latarka). Wszystko zależy od sposobu wykonywania szczelin.

Operacje są wykonywane w następującej kolejności:

1. Układamy rurę na poziomej powierzchni i zaznaczamy ją. Odchodzimy od jednej krawędzi około 50 cm, będzie to studzienka. Następnie określamy położenie szczelin, nie zapominając o pasie sztywności, jeśli szczeliny znajdują się poziomo.
2. Na podstawie oznakowania w dowolny odpowiedni sposób wykonujemy sloty.
3. Podnieś rurę i uwolnij ją z wnętrza wiórów i brudu, które mogłyby się tam dostać.
4. Zainstaluj stub.

Filtr jest gotowy do pracy.

Z kolejnością wykonywania prac przy budowie filtra studziennego zaprezentowana zostanie galeria zdjęć:

Opcja nr 3 - sitka

Takie systemy są przeznaczone do instalowania na gliniastych nośnikach wody.

Sitko jest podstawą w postaci perforowanej lub szczelinowej konstrukcji, na której przymocowana jest siatka o drobnych oczkach, aby zapewnić dokładniejszą filtrację. Rozmiar i kształt jego komórek mogą się różnić.

Taki system jest uważany za dość trwały i trwały. Jego główną wadą jest zmniejszona wydajność, ponieważ małe otwory w siatce powodują dość silny opór przepływu.

W twardej wodzie takie filtry szybko zapychają się cząstkami związków żelaza.

Siatka pokrywająca strukturę może być:

• standard z komórkami w kształcie kwadratu;
• opiekunskładający się z kilku warstw;
• galon z komórkami o złożonym kształcie.

Rodzaj gleby decyduje o wyborze siatki. Do żwiru i gruboziarnistego piasku podnieś zaczep lub standardową siatkę, dla drobnych i średnio ziarnistych skał - galon. Rozmiary komórek mogą się wahać od 0,12 do 3 metrów kwadratowych. mm Aby poprawnie określić rozmiar za pomocą metody testowania.

Zbierz ziemię ze studni, a następnie przesuń ją przez różne wzory siatki. Ten, który opóźni co najmniej połowę cząstek gleby, można uznać za odpowiedni do pracy. Aby określić rozmiar komórek i, odpowiednio, cząstek gleby, garść ziemi jest wylewana na milimetrowy papier ze studni.

Ekrany filtrów mogą być wykonane z różnych materiałów:

• Metal - mosiądz lub stal nierdzewna. Takie produkty są trwałe, ich komórki, w razie potrzeby, można łatwo oczyścić. Główną wadą wyrobów mosiężnych jest duże prawdopodobieństwo, że podczas instalacji ogniwa siatkowe mogą zostać zdeformowane, co utrudni dostęp wody do wnętrza kolumny filtra.
• Włókno szklane lub włókno węglowe. Nie są odkształcane podczas instalacji, różnią się długą żywotnością. Główną trudnością w działaniu jest czyszczenie siatki.

Regularne mycie nie wystarczy, będziesz musiał użyć bardziej złożonych metod: odczynników chemicznych, wyładowań elektrycznych lub wstrząsu hydrodynamicznego.

Do samodzielnego wytwarzania filtra siatkowego potrzebne będą: rura z tworzywa sztucznego lub metalu, wtyczka drewniana, siatka, drut o przekroju co najmniej 3 mm, lutownica i narzędzie do wiercenia lub frezowania, w zależności od wybranej metody perforacja.

Pierwsze kroki:

1. Rurę kładziemy na płaskiej poziomej powierzchni i zaznaczamy pod perforacją.
2. Zgodnie z oznaczeniem wykonujemy otwory lub szczeliny.
3. Nakładamy drut na perforację. Nawinąć pod kątem 30-45 °, podczas gdy odległość między sąsiednimi zwojami powinna wynosić 2 ± 0,5 cm. Co 5-10 cm wykonujemy lutowanie punktowe, mocując drut do podstawy.
4. Sprawdzamy jakość wykonanego uzwojenia, w razie potrzeby powtórz lutowanie.
5. Nakładamy drut na drut i owijamy nim rurę i mocujemy.

W przypadku siatki metalowej używamy lutowania, lutowania wstęgi do drutu, części z tworzyw sztucznych są mocowane drutem metalowym.

Opcja # 4 - Filtr przewodowy

Takie urządzenie można uznać za rodzaj filtra siatkowego, z tą różnicą, że zamiast siatki, specjalny drut w kształcie klina jest nawijany na podstawę spirali. Wielkość cząstek zatrzymanych przez taki filtr jest określona przez kształt drutu i podziałkę uzwojenia.

Filtry tego typu wypadają korzystnie w porównaniu z odpowiednikami siatkowymi o wysokiej wytrzymałości i długiej żywotności, ze względu na większą grubość drutu w porównaniu z siatką. Oczywiste jest, że mówimy o wysokiej jakości produktach z rdzeniem ramowym, które są prawie niemożliwe do samodzielnego wykonania.

Jednocześnie filtry siatkowe łatwiej przenoszą lokalne uszkodzenia. W przypadku zniszczenia jednej lub kilku komórek siatki, w tym obszarze przejdzie on do kolumny większe cząstki zanieczyszczenia. Jednak reszta filtra w pełni zachowa swoje właściwości.

W przypadku filtrów przewodowych jest inaczej. Jeśli uzwojenie jest uszkodzone, produkt traci właściwości filtracyjne w segmencie między dwoma sąsiednimi punktami mocowania uzwojenia do ramy w obszarze podmuchu. Ponadto koszt sit jest znacznie niższy. Wynika to z faktu, że są one łatwiejsze w produkcji.

Wysokiej jakości filtry przewodowe są prawie niemożliwe do zrobienia samemu. Jeśli nadal naprawdę chcesz spróbować, będziesz potrzebować metalowej rury o żądanej średnicy, wtyczki, narzędzia frezującego lub przecinaka do gazu, metalowych prętów, lutownicy i drutu w kształcie klina.

Po pierwsze, podstawa jest wykonana w postaci filtra szczelinowego, którego szerokość szczelin musi odpowiadać średniej średnicy cząstek skały. Na przygotowaną ramę umieszczamy 10 lub 12 metalowych prętów o średnicy co najmniej 5 mm.

Nie pozwolą, aby drut leżał bezpośrednio na ramie i zamykał otwory. Baza jest gotowa, możesz rozpocząć nawijanie drutu. Specyfiką wytwarzania filtra drutu jest to, że jest on nawinięty na ramie pod napięciem. Łatwiej będzie nawinąć za pomocą tokarki.

Jeśli nie jest to możliwe, operacja jest wykonywana ręcznie, co jest bardzo czasochłonne i wymaga szczególnej ostrożności i cierpliwości. W procesie nawijania zwoje drutu ułożonego z wymaganym skokiem są koniecznie przymocowane do podstawy przez lutowanie.

Opcja # 5 - zasypka żwirowa

Niewielkie, gładkie fragmenty twardego kamienia lub żwiru można uznać za naturalny filtr o wystarczająco wysokim działaniu czyszczącym.

Potrafi zachować nawet bardzo małe elementy zanieczyszczeń i ma zdolność samoczyszczenia. Na tej podstawie można użyć małego żwiru jako dodatkowego filtra.

W tym celu umieszcza się go w strefie studni ujęcia wody. Skuteczność takiego filtra zależy od charakterystyki żwiru i wysokości jego warstwy. Im więcej cząstek zanieczyszczeń osiądzie na żwirze, tym mniej wpadnie do głównego filtra, co znacznie przedłuży pracę studni.

Istnieją dwa rodzaje filtrów żwirowych:

• Wypełnienie. Jest to warstwa materiału, wlewana bezpośrednio do studni przez otwory pierścieniowe. Może być stosowany tylko do konstrukcji, których średnica nie przekracza 10 cm w miejscu części filtrującej.
• Montowane na powierzchni. Mieszanka żwiru jest wytwarzana we wnęce pomiędzy dwiema warstwami materiału filtracyjnego z drutu lub siatki. Taki obwód po zapakowaniu jest opuszczany do studni. Szerokość jego ścian nie przekracza 3 cm.

Tylko pierwszy typ filtra może być wykonany niezależnie. Przede wszystkim musisz przygotować żwir. Praca powinna być podejmowana z wielką odpowiedzialnością, ponieważ jakość filtra zależy od jakości materiału.

Najpierw wybierz średnicę żwiru. Powinien być średnio 5-10 razy mniejszy niż średnica rury studziennej.

Wszystkie elementy są zaznaczone pod względem rozmiaru, skalibruj. Pożądane jest, aby były tej samej wielkości. Jeśli materiał jest bardzo brudny, może być konieczne jego umycie. Podczas ustawiania filtra żwirowego prace przygotowawcze rozpoczynają się na scenie wiercenie studni.

Możesz być także zainteresowany informacjami o tym, jak wiercenie studni i jak kołysać po wierceniu.

Otwór jest wykonany z myślą o przyszłym zraszaniu, czyli nieco większym niż wymagana średnica. Po przygotowaniu studni z głowicy studni wylewa się przygotowany żwir. Grubość natrysku - nie mniej niż 50 mm.

Praktyka pokazuje, że nawet początkujący kreator domu będzie w stanie samodzielnie zrobić filtr dla studni. Takie projekty są łatwe w produkcji i instalacji. Ważne jest tylko prawidłowe określenie typu urządzenia filtrującego i prawidłowy wybór materiału, z którego będzie wykonany.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Instrukcje krok po kroku dotyczące wytwarzania filtra siatkowego:

Ten film przedstawia sekwencję prac nad produkcją filtra odwiertu z rury z tworzywa sztucznego:

Jeśli wszystko odbywa się zgodnie z zasadami, filtr będzie działał przez bardzo długi czas, usuwając wodę, która wpływa do domu z zanieczyszczeń i chroniąc sprzęt wiertniczy przed przeciążeniem i przedwczesną awarią.

Czy masz własny filtr w studni, wykonany zgodnie z jedną z instrukcji omówionych w artykule? Powiedz nam, czy trudno było ci je zebrać i jakie napotkałeś niuanse.

Czy w trakcie budowy urządzenia filtrującego masz jakieś pytania? Możesz poprosić o radę, pozostawiając pytanie w bloku komentarzy - postaramy się pomóc.