Jak nauczyć się prawidłowo gotować za pomocą spawania elektrycznego?

Wśród genialnych wynalazków ludzkości spawanie elektryczne bez wątpienia zajmuje jedną z czołowych pozycji - tak bardzo uniwersalna i wszechstronna jest metoda łączenia części poprzez topienie elektrody pod wpływem prąd elektryczny.

Zastosowanie tej metody łączenia części i konstrukcji metalowych już dawno wykroczyło poza zwykłe rozumienie spawania jako metody łączenia części metalowych z metali żelaznych.

Od dawna takie rodzaje spawania elektrycznego jak spawanie konstrukcji aluminiowych, żeliwnych, spawanie części pod wodą, w przestrzeni pozbawionej powietrza, a nawet eksperymenty medyczne na łączeniu tkanek organizm.

A jednak technologia spawania elektrycznego znalazła największy rozwój w budownictwie i inżynierii mechanicznej, podczas gdy technologia spawania łukowego w środowisku ochronnym (MMA) stała się najbardziej rozpowszechniona.

Podstawowe podstawy spawania

Opanowując pierwsze kroki w spawaniu, należy zrozumieć, że udane szkolenie jest wynikiem opanowania zarówno wiedzy teoretycznej, jak i umiejętności praktycznych.

Wiedza teoretyczna powinna obejmować:

• znajomość teoretycznych podstaw fizycznych procesów spawania łukiem elektrycznym;
• znajomość głównych cech i zasady działania różnych rodzajów sprzętu spawalniczego;
• znajomość procedury organizacji pracy, wpojone środki bezpieczeństwa;
• znajomość podstawowych oznaczeń elektrod, technologii spawania różnych materiałów i komponentów.

Technologię spawania krok po kroku można przedstawić w następujący sposób:

• prąd elektryczny o dużej sile od 10 do 160, a nawet 250 amperów tworzy łuk elektryczny między elektrodą a spawanymi powierzchniami metalowymi;
• z powodu powstania łuku elektrycznego temperatura elektrody wzrasta i mieszanina spala się podczas spalania zaangażowane są substancje, które spalają wokół nich tlen, tworząc niewielką objętość przestrzeni chronionej przed tlenem;
• powstający wysokotemperaturowy gaz topi rdzeń elektrody, która tworzy jeziorko spawalnicze, w którym metal jest w stanie ciekłym i wypełnia szew pomiędzy spawanymi częściami.

Wymagane materiały/narzędzia/ochrona

Przechodząc do praktycznego rozwijania umiejętności spawalniczych, warto wybrać spawarkę:

• Spawarka transformatorowa - poprzednio najpopularniejszym typem sprzętu spawalniczego, który wytwarza prąd przemienny był, sprzęt spawalniczy, jest prosty, bezpretensjonalny w działaniu, ale wymaga dobrego okablowania i normalnego napięcie sieciowe;
• Falownik spawalniczy - stosunkowo nowy typ sprzętu spawalniczego, lekki zarówno pod względem pracy, jak i wagi, może pracować z dość znacznymi różnicami napięcie, w przeciwieństwie do transformatora, wytwarza prąd stały, dziś jest to najbardziej obiecujący rodzaj sprzętu dla amatorów posługiwać się;
• Półautomaty spawalnicze - jest to sprzęt do różnego rodzaju spawania drutem spawalniczym w atmosferze gazu obojętnego, do pracy przy spawaniu półautomatycznym wymagane jest użycie butli z gazem obojętnym, jest to bardzo drogi sprzęt, jednak półautomat spawalniczy może spawać nawet bardzo cienkie Detale.

Minimalny wymagany zestaw narzędzi spawacza obejmuje:

• młot spawalniczy;
• metalowa szczotka;
• różne klipsy i zaciski;
• szlifierka z kompletem tarcz tnących i szlifierskich.

Ważny! Biorąc pod uwagę, że podczas spalania elektrody światło emitowane jest 55-70 razy intensywniej niż słońce, maska ​​spawacza ze specjalną przyciemnioną szybą jest nieodzownym elementem ochrony spawacza.

Dodatkowo spawacz musi posiadać:

• Specjalne rękawice żaroodporne.
• Specjalny kombinezon spawacza wykonany z brezentu.
• Wskazane jest również posiadanie specjalnego obuwia - kozaki lub botki, natomiast spodnie kombinezonu powinny być spuszczone na kozaki lub czubki butów. Może to być niemodne rozwiązanie, nie pozwoli na przedostanie się wagi do buta podczas pracy.
• A jeśli spawacz chce mieć na głowie modne włosy przez długi czas, to czapka lub czapka powinny stać się obowiązkowym elementem garderoby.

Jak wybrać odpowiedni sprzęt, elektrody i sprzęt?

Wybierając spawarkę do opanowania początkowych umiejętności pracy, wystarczy użyć spawarki transformator, falownik spawalniczy jako sprzęt wyższej klasy, warto kupować z myślą o stała praca.

Standardowe kable do zgrzewarki, najczęściej 1,5 m długości, co wyraźnie nie wystarcza do pracy na wysokości lub w małych pomieszczeniach, dlatego zaleca się zakup dłuższych kabli.

Spawarki najnowszej generacji, niezależnie od tego, czy transformator czy falownik, są dziś wyposażone system wymuszonego powietrza, więc przy zakupie warto sprawdzić ich wydajność, gdy sprzęt jest włączony do sieci.

Przy zakupie elektrod do wstępnego szkolenia zaleca się bardziej efektywne opanowanie umiejętności kup nie paczkę 5 kg, ale kup kilka paczek elektrod o różnych średnicach od 2 mm do 5 mm, po 1 kg. Ta liczba elektrod wystarczy, aby zrozumieć, jak gotować.

Ważnym punktem przy zakupie elektrod jest oznaczenie - SSSI, marka elektrod na prąd stały, i próba założenia prawidłowego szwu na aparacie transformatora nie będzie miała sensu. Elektrody ANO-4 mają uniwersalne właściwości i mogą być używane do spawania dowolnym urządzeniem.

Wybierając maskę ochronną należy mieć świadomość, że największy efekt mają nowoczesne maski z automatyczną ochroną, nie wymagają ciągłego trzymania w dłoni filtr włącza się automatycznie, gdy pojawia się łuk, ale niestety dzisiaj takie maski są nadal bardzo drogie dla wielu początkujących mistrzowie.

Maski w starym stylu z niezmiennym filtrem światła, a zwłaszcza te, które są standardowo sprzedawane w zestawie spawalniczym, wymagają pewnych modyfikacji:

• Najpierw, nie posiadają szkiełka ochronnego, takie zwykłe szkło wkłada się od zewnątrz maski i chroni filtr światła przed iskrami i osadzaniem się kamienia. Z biegiem czasu takie szkło jest po prostu usuwane i zastępowane nowym.
• Po drugie, sam filtr światła w takich maskach ma dość wysoki stopień ochrony, dla początkującego nie jest to do końca poprawne, ponieważ początkujący tylko opanowuje umiejętności pracy i nie spawa przez 6 godzin z rzędu. Dlatego zaleca się wymianę filtra na bardziej przezroczysty np. filtr świetlny nr 3, który daje znacznie lepszy efekt.

Instrukcja spawania krok po kroku

Przygotowanie do prac spawalniczych oznacza nie tylko przygotowanie materiałów i sprzętu, ale także ścisłe przestrzeganie zasad bezpieczeństwa!

Należy mieć świadomość, że prace spawalnicze to praca o podwyższonym ryzyku, dlatego ścisłe przestrzeganie zasad eksploatacja instalacji elektrycznych, bezpieczeństwo przeciwpożarowe podczas pracy musi być ściśle przestrzegane:

• miejsce pracy powinno zapewniać swobodny dostęp do konstrukcji spawanych;
• materiały łatwopalne należy usunąć;
• spawanie powinno odbywać się w suchym pomieszczeniu, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa elektrycznego;
• spawacz musi być wyposażony w odpowiedni kombinezon specjalny, rękawice, buty.

Pierwsze kroki:

• spawane części są oczyszczone z rdzy, farby, smary i inne substancje;
• punkty spawania są dokładnie dopasowane zadziory są czyszczone pilnikiem lub szlifierką;
• spawane części są dociskane do siebie i są rejestrowane;
• przewód uziemiający jest przymocowany do jednej z części za pomocą uchwytu;
• spawarka jest podłączona do sieci;
• elektroda jest umieszczona w uchwycie elektrody stroną wolną od powłoki;
• kilkoma ruchami elektroda jest przytrzymywana wzdłuż jednej z części, aby sprawdzić obecność prądu i zapłonu elektrody;
• maska ​​jest zabierana, elektroda jest doprowadzana do miejsca spawania, maska ​​jest przyłożona do oczu, a części są zgrzewane kilkoma małymi szwami 3-5 mm;
• po zgrzaniu szwów sprawdzana jest poprawność połączenia, ponieważ podczas spawania łukowego części i sam metal mogą zostać przemieszczone, w wyniku czego powstają wystarczająco duże szczeliny;
• 1-2 minuty po zamocowaniu części za pomocą młotka spawalniczego, ostrożnie, zakładając zwykłe okulary ochronne, żużel i łuskę są strącane lekkimi uderzeniami, sprawdzana jest jakość szwu;
• z wynikiem zadawalającym przeprowadza się spawanie ciągły szew na całej długości części;
• po 3-5 minutach szew jest czyszczony młotkiem i metalową szczotką, jakość jest sprawdzana;
• urządzenie się wyłącza, miejsce pracy jest sprzątane.

Jak wykonać różne rodzaje szwów

Umiejętność spawacza kształtuje się stopniowo i nie należy stawiać sobie niemożliwego zadania nauki gotowania po 1-2 elektrodach. Mistrzostwo pojawi się, gdy spawacz nauczy się nie tylko prawidłowego trzymania elektrody, ale także określania dotykiem rozmiaru szwu i kąpieli.

Zapalając łuk, konieczne jest kilkukrotne przytrzymanie elektrody wzdłuż powierzchni w kierunku szwu, topnik zacznie się stopniowo topić i zacznie tworzyć się kąpiel. Prowadząc elektrodę w bok wzdłuż szwu należy zwrócić uwagę nie na iskry, ale na powstałe jeziorko, kontrolując w ten sposób proces spawania.

Podczas spawania grubych elementów należy najpierw rozgrzać metal przez 2-3 sekundy, uformować kąpiel, a dopiero potem utworzyć szew.

Po nauczeniu się trzymania łuku następnym krokiem w opanowaniu umiejętności będzie umiejętność tworzenia szwu. W zależności od warunków pracy za główne umiejętności będą uważane umiejętności spawalnicze:

• szew poziomy;
• szew pionowy;
• szew łączący rurę,;
• szew sufitowy (spawarka znajduje się pod spawanymi częściami, cała praca wykonywana jest na górze).

Na początkowym etapie wystarczy opanować umiejętności tworzenia prostego poziomego szwu. Dla tego:

• elektroda jest utrzymywana w odległości 2-3 mm od powierzchni, powstaje kąpiel;
• z lekkim ruchem elektrody w bok kąpiel rozciąga się wzdłuż szwu;
• podczas ruchu końcówka elektrody zakreśla półkole, topiąc metal w postaci łusek.

Po zakończeniu spawania, po oczyszczeniu spoiny z żużla, wynik powinien być równy spoinie w postaci pasa pokrywających się płatków.

Podczas spawania pionowych szwów szew jest prowadzony od dołu do góry lub od góry do dołu, dzięki czemu elektroda niezawodnie utrzymuje kąpiel, w tym celu oprócz opisania półkola z elektrodą, należy go przybliżyć lub usunąć z powierzchni, zagotowując metal na odpowiednią głębokość.

Szew sufitowy powstaje w ruchach zygzakowatych, ale do tego rodzaju prac stosuje się specjalne elektrody, których powłoka tworzy miseczkę ze stopionym metalem wewnątrz. Takie elektrody umożliwiają spawanie części bez rozprzestrzeniania metalu i tworzenia dużej liczby iskier.

Cechy spawania rur

Spawanie rur, w zależności od położenia szwu, odbywa się w następujący sposób:

• na końcach spawanych rur powstaje faza;
• spawane końce są wyrównane ze sobą;
• szew jest zajęty w kilku punktach;
• w układzie poziomym od najniższego punktu sektor gotuje się do środka rury od dołu, a następnie od góry.

Profesjonaliści wykonują szew ciągły, zmieniając położenie elektrody, początkującemu wystarczy poparzyć dolną, a następnie górną część.

Przy spawaniu rur o dużej średnicy i grubości ścianki spawane są rury powyżej 6 mm w 2 warstwach, tym więcej średnica i grubość ścian, im więcej warstw trzeba zagotować, warunkowo co 6 mm grubości dodaj jedną warstwa.

Konwencjonalnie cienki metal jest uważany za metal o grubości do 2 mm. Głównym problemem przy spawaniu takich produktów jest przebicie otworu elektrodą. W tym celu stosuje się elektrody o małej średnicy - 2 i 2,5 mm oraz o małej sile prądu.

Tak więc do spawania metalu o grubości 1 mm wystarczy elektroda 2 mm, a natężenie prądu falownika spawalniczego wynosi 30-35 amperów. Dodatkowo do spawania cienkich blach i grubszych podłoży stosuje się różne nakładki grubszych blach, które można naspawać na cienką blachę.

Porady & Triki

Podczas spawania części należy pamiętać, że istnieje niebezpieczeństwo odkształcenia termicznego metalu, zwłaszcza gdy części, które mają być spawane, nie są całkiem w tym przypadku ściśle przylegają do siebie, zaleca się najpierw chwycić konstrukcję w kilku miejscach, a następnie wykonać ostateczną spawalniczy.

Planując prace spawalnicze, konieczne jest suszenie elektrod w wysokiej temperaturze, mokra powłoka nie pozwala na utworzenie normalnego szwu, kruszy się, rozpada i tworzy dużą ilość żużla.

Po ostygnięciu szwu konieczne jest sprawdzenie muszli. Muszą być oczyszczone z żużla i ponownie zagotowane.