Gniazdo z wyłącznikami w jednej obudowie

Zaletą zaworów blokowanych jest nie tylko estetyka i ergonomia, ale także łatwość montażu i podłączenia. W takim przypadku nie ma potrzeby wiercenia kilku wgłębień w panelu ściennym i ciągnięcia do nich różnych przewodów.

Oczywiście rowki będą musiały zostać naprawione, jednak złożoność tej operacji jest nieporównywalnie mniejsza niż przy wymianie okablowania i kilku gniazd lub przełączników.

Kwestia wygody umieszczania klawiszy i panelu wtykowego na tym samym poziomie jest dość skomplikowana. Z punktu widzenia klasycznej ergonomii i zasad bezpieczeństwa elektrycznego optymalna wysokość gniazdka wynosi 50,0, a klawisze włączania urządzenia znajdują się 130-150 centymetrów od podłogi.

Przeciwnie, przepisy europejskich norm i przepisów dotyczących instalacji elektrycznych zalecają umieszczenie wszystkich elementów osprzętu elektrycznego, z wyjątkiem punktów przyłączeniowych źródeł światła, na tym samym poziomie.

Funkcje instalacji

Montaż i podłączenie trójkluczowego zaworu rozłączającego połączonego z gniazdkiem elektrycznym w jednej obudowie nie jest trudne.

Blok ten nie wymaga wybijania wielu wgłębień (wiercenia otworów), może być podłączony przy użyciu minimum przewodów i jest instalowany na dowolnym panelu ściennym.

Dostępne są modele do zabudowy i na zewnątrz, które nie wymagają wiercenia. Jednostka „gniazdkowa” produkowana jest zarówno w wersji zwykłej, przeznaczonej do montażu w pomieszczeniach mieszkalnych, jak i w wersji chronionej - do montażu na ulicy.

Jednocześnie otwory gniazd są zakryte specjalną osłoną, która wyklucza bezpośrednie wnikanie wilgoci na grupy styków oraz do wnętrza obudowy.

W przypadku samodzielnego montażu blokowanych osprzętu elektrycznego nie jest wymagane żadne specjalistyczne narzędzie.

Na DM wystarczy następujący miniarsenał:

1. Wiertarka elektryczna z kolumną wiertniczą.
2. Jeden lub dwa wkrętaki z izolowanymi uchwytami.
3. Szczypce i przecinaki do drutu (obcinaki boczne) z izolowanymi uchwytami.

Nowoczesne blokowane oprawy elektryczne można montować na każdym typie ściany - drewno, cegła czy beton, a także do każdego rodzaju wykończenia.

Wiele osób jest sceptycznie nastawionych do blokowanych osprzętu elektrycznego, uważając, że awaria jednego elementu (gniazda lub przełącznika) wymagają wymiany całego urządzenia, którego cena jest nieco wyższa niż łączny koszt pojedynczych gniazdek i przełączniki elektryczne. Różnica ta jest jednak na tyle nieznaczna, że ​​łatwość obsługi w pełni rekompensuje wszelkie straty finansowe.

Sekwencja instalacji

Nie ma zasadniczych różnic w łączeniu konwencjonalnych i kombinowanych osprzętu elektrycznego. W przypadku większości nowoczesnych blokowanych urządzeń elektrycznych wielkość podestu wewnętrznej części bloku przeznaczonego na ukryte okablowanie odpowiada wielkości pojedynczych gniazd i przełączników.

Jedyne, co może być wymagane przy okablowaniu kabla o większym przekroju, co jest niezbędne do podłączenia trzech gniazd jednocześnie, to wybicie rowka o większym przekroju.

Przybliżona sekwencja operacji podczas podłączania połączonej jednostki jest następująca:

1. Oznaczanie układania drutu (kabel) ze wskazaniem miejsc instalacji skrzynek przyłączeniowych, w których zostaną zamocowane blokowane osprzęt elektryczny.
2. W miejscu montażu skrzynki z wiertłemzainstalowany w wiertarce elektrycznej, wiercony jest otwór.
3. W pudełku musisz wyłamać perforowane zatyczki otwory w miejscach wprowadzenia kabla.
4. Odizolowane końce drutu kończą się wewnątrz pudełek.
5. Pudełka są mocowane w panelu ściennym.
6. Zdejmowanie osłony z gniazda połącz się z nią zaciski przewodowe.
7. Urządzenie jest zainstalowane wewnątrz pudełka i jest w nim utrwalony.
8. Do maskowania szczelin montażowych, panel dekoracyjny jest montowany na górze zainstalowanego i podłączonego zespołu gniazdowo-przełącznikowego.

Przy wyborze konkretnego modelu mogą wystąpić pewne cechy instalacji, jednak kolejność połączeń nie różni się od opisanej powyżej.

Połączenie jednym kluczem

Najbardziej rozpowszechnione są bloki osprzętu elektrycznego, w których jedno lub więcej gniazd jest sprzężonych wyłącznikiem jednoprzyciskowym.

W większości modeli kilka gniazd ma jedno połączenie - grupę dwóch zacisków zaciskowych dla fazy i zera, a zacisk fazowy ma zworkę na jednym ze styków przełącznika.

Sekwencja operacji jest następująca:

1. Z dozownika mieszkania do Skrzynka przyłączeniowake, podłączony jest kabel dwużyłowy, dostarczający fazę i zero.
2. W tej samej skrzynce należy doprowadzić trzy przewody z bloku "socket-switch"i dwa przewody od oprawy oświetleniowej.
3. W skrzynce przyłączeniowej przewód fazowy jest podłączony do przewodupochodzące z terminala gniazda.
4. Zero drutu od oprawy oświetleniowej jest podłączony w skrzynce z „zerem” z tablicy rozdzielczej, a drugi przewód z lampy jest podłączony do przewodu podłączonego do wolnego styku przełącznika.
5. Jeśli gniazdko w urządzeniu ma: uziemionynie („Norma europejska”), w tym celu konieczne jest ułożenie osobnego przewodu do styku zaciskowego w skrzynce przyłączeniowej.

Podłączenie przełącznika wieloprzyciskowego będzie się różnić jedynie ilością przewodów łączących styki przełącznika z oprawą oświetleniową.

Bloki z oświetleniem LED obwodów technicznie nie różnią się od konwencjonalnych blokowanych opraw elektrycznych. Jednocześnie obwód zasilania diody jest wkomponowany w konstrukcję urządzenia i nie wymaga dodatkowego podłączenia.

Wybór

Współczesny rynek urządzeń elektrycznych oferuje wiele różnych modyfikacji łączonych osprzętu elektrycznego.

Jednak wszystkie można sklasyfikować według następujących kryteriów:

1. Stosunek między liczbą zablokowanych gniazd i przełączników.
2. Sposób montażu - zewnętrzne lub wbudowane.
3. Projekt.

Dziś można znaleźć w sprzedaży blok składający się z jednego gniazdka i przełącznika z jednym trzema przyciskami lub można wybrać produkt z dwoma lub trzema gniazdami elektrycznymi i różną liczbą przełączników.

Oczywiście wybór tej lub innej modyfikacji zależy od liczby podłączonych odbiorców energii elektrycznej i liczby źródeł oświetlenia. Przełączniki wieloklawiszowe są niezastąpione przy podłączaniu żyrandoli wielościeżkowych, gdy intensywność oświetlenia można zmieniać krokowo za pomocą innej kombinacji wciskanych klawiszy.

Zewnętrzne oprawy elektryczne są wizualnie postrzegane jako nieco nieporęczne, a ich instalacja wynika z niemożności okablowania ukrytego okablowania.

Wskaźniki kosztów armatury kombinowanej

Koszt blokowanych gniazd i przełączników zależy od ich funkcjonalności. Oczywiście jednostka z kilkoma klawiszami z kilkoma gniazdami będzie kosztować znacznie więcej niż jedno gniazdo w połączeniu z przełącznikiem z jednym przyciskiem.

Większość osób w najmniejszym stopniu zorientowanych w elektrotechnice nie wybiera żadnych okuć zgodnie z wskaźnik ceny, ale niezawodność, którą pośrednio może określić marka (producent).

Jednocześnie zakupu należy dokonywać albo w sklepach firmowych, albo u dealerów firm elektrycznych, co gwarantuje brak możliwości sprzedaży podróbek.

W dzisiejszych czasach produkty elektryczne ze znakiem towarowym (marką) są dość poszukiwane Legrand i Schneider Electric (Francja), Lezard i Gira (Niemcy), Viko (Turcja) oraz jacyś inni.

Rozważ wskaźniki kosztów blokowanych instalacji elektrycznych na przykładzie francuskiej marki „Schneider Electric”:

1. Blok dwuprzyciskowy z jednym gniazdem Euro "Etude BPA16-242B" kosztuje około 300 rubli. Ta oprawa umożliwia podłączenie do gniazdka urządzeń elektrycznych o mocy do 3,5 kilowata. Podobny model w wodoodpornej konstrukcji, którego wylot ma osłonę ochronną, można kupić za 400-420 rubli.
2. Jednokluczowy trójgniazdowy zasilacz będzie kosztować 1100 rubli. Wysoki koszt wynika z obecności wbudowanego filtra.
3. Jednokluczowa jednostka z jednym gniazdem z uziemieniem kosztuje mniej niż 200 rubli.

Produkty Legrand kosztują nieco więcej. Zazwyczaj wszystkie oprawy elektryczne tej marki wyposażone są w ozdobne nakładki. Jednokluczowy blok „Legrand Valena”, uzupełniony dwoma europejskimi gniazdami, można kupić za 650-655 rubli.