Czynnik grzewczy do systemów grzewczych

Chłodziwo to płynna lub gazowa substancja krążąca w rurach lub otwarta kanałów i przekazywania ciepła w różnych systemach grzewczych, ciepłowniczych, wentylacyjnych i technologicznych urządzenia.

Stosowane są trzy rodzaje chłodziw: para wodna), płyn przeciw zamarzaniu, powietrze. Rozprowadzają ciepło za pomocą specjalnych urządzeń o różnej konstrukcji. Mogą mieć proste otwarte urządzenie lub złożony kompleks obejmujący sprzęt grzewczy: wymienniki ciepła, kotły, urządzenia pompujące i inne, połączone w jeden obieg zamknięty za pomocą rurociągów.

Powszechnym nośnikiem ciepła stosowanym w systemach grzewczych w Rosji jest kompozycja płynna. Charakterystyki techniczne cieczy stosowanej jako nośnik ciepła znacząco wpływają na jakość działania takich systemów.

Od jakich czynników zależy cena?

Na kształtowanie się ceny płynu niezamarzającego wpływają następujące czynniki:

1. Marka i charakter głównego składnika (glikol etylenowy jest tańszy niż glikol propylenowy).
2. Stężenie roztworu.
3. Charakter dodatków.
4. Producent oraz promocja pośredników.

Bardziej opłaca się kupować skoncentrowane płyny niezamarzające niż roztwory o niskim stężeniu, chociaż są one droższe i wymagają dodatkowego przygotowania (rozcieńczenia do wymaganego stężenia).

Pod względem kosztów po rozcieńczeniu cena jest niższa. Na przykład rozcieńczony płyn niezamarzający „Ciepły dom -30” ma cenę 65 rubli. za litr i koncentrat „Ciepły dom - 65” - 75 rubli. na 1 litr.

Po rozcieńczeniu w proporcji, która daje krytyczną temperaturę -30 ° Celsjusza, cena za 1 litr wyniesie tylko 48,75 rubli.

Przy wyborze chłodziwa na bazie glikolu oprócz ceny należy wziąć pod uwagę warunki, w jakich będzie on stosowany:

1. Charakter projektu systemu grzewczego (glikol etylenowy może być stosowany tylko w układach zamkniętych).
2. W jakich warunkach temperaturowych będzie działać kompozycja.

Najlepsi producenci

W Rosji popularne są płyny przeciw zamarzaniu produkowane przez firmy krajowe.

Popularne wśród nich to: „Ciepły Dom”, „EnergoLux”, Agent terminowy, „EnergoUniversal”, Dixis i inne. Importowane materiały nie są gorsze, ale są znacznie droższe.

Rosyjskie płyny produkowane są głównie na bazie glikolu etylenowego. Sprzedawane są w postaci skoncentrowanej o punkcie krytycznym -65 ° C oraz w stanie rozcieńczonym o temperaturze progowej -30 ° C.

Jeśli konieczne jest posiadanie innej temperatury krytycznej, środek przeciw zamarzaniu rozcieńcza się w niezbędnych do tego proporcjach. Ograniczenie stosowania glikolu etylenowego spowodowane jest jego właściwościami toksycznymi.

Zaleca się stosować tylko w systemach z urządzeniem jednoobwodowym. Ponadto stężenie roztworu musi zapewniać temperaturę graniczną nie niższą niż - 25 ° Celsjusza.

Opinie

Funkcje, rodzaje i skład

Każda ciecz używana jako nośnik ciepła musi być zdolna do wykonywania następujących zadań:

1. Przenieś maksymalną ilość ciepła w krótkim czasie nad ogrzewaną powierzchnią pomieszczenia. Aby spełnić te wymagania, płyny przenoszące ciepło muszą mieć dobrą pojemność cieplną, która określa ilość substancji przepompowywanej w jednostce czasu w celu przeniesienia danego ciepła.
2. Zapewniają nieznaczną utratę ciepła.
3. Mają niskie wartości lepkości, ponieważ wpływa na szybkość ruchu płynu i wydajność systemu.
4. Nie żrący (agresywność) na mechanizmy systemu.
5. Posiadają bezpieczne właściwości pod względem toksyczności zarówno samej cieczy, jak i jej par w podwyższonych temperaturach.
6. Mieć odpowiednią wartość: wysoka cena musi być uzasadniona operacją, która przez długi czas nie wymaga wymiany.

Wśród ciekłych nośników ciepła stosuje się głównie wodę i płyn niezamarzający.

Rozważmy ich zachowanie w różnych temperaturach i przenoszeniu ciepła.

Wodny nośnik ciepła

Woda jest najczęściej używanym składnikiem w systemie grzewczym domów prywatnych. Wynika to z jego dostępności, ponieważ jest zawsze pod ręką, a jego użytkowanie jest bardzo tanie.

Woda ma następujące właściwości:

1. Wysoka przewodność cieplna.
2. Niska lepkość.
3. Przyjazność dla środowiska.
4. Brak toksyczności.

Te cechy sprawiają, że system szybko się nagrzewa i rozchodzi się po całym pomieszczeniu. Nie trzeba obawiać się jej szkodliwego wpływu na organizm człowieka, wręcz przeciwnie, woda jest niezbędnym elementem życia człowieka.

Cząsteczki tlenu i soli są obecne w zwykłej wodzie z kranu, studni lub źródlanej. Ogrzewanie prowadzi do uwolnienia tych cząsteczek. Tlen ulatnia się, a sole wytrącają się jako osady kamienia kotłowego.

Dlatego woda ta nie jest pozbawiona pewnych wad.

Obejmują one:

1. Silny atak korozyjny zanieczyszczenia wodne na metalowych powierzchniach sprzętu.
2. Tworzenie się płytki nazębnejpowstają w wyniku podgrzania wody i reakcji korozyjnej na wewnętrznych ściankach instalacji.
3. Zamrażanie w ujemnych temperaturachw którym cząsteczki przestają się poruszać i tworzą kryształki lodu. W przeciwieństwie do innych płynów, wzrost objętości następuje z powodu rozszerzania, co powoduje pęknięcie elementów konstrukcyjnych, jego awarię.

Aby pozbyć się niedoborów wody, zmiękcz ją (pozbądź się zanieczyszczeń) za pomocą wstępne gotowanie przed napełnieniem systemu lub zastosowanie neutralizacji chemicznej z stosowanie odczynników.

Jako odczynniki często stosuje się sodę kalcynowaną, wapno hydratyzowane lub ortofosforan sodu. W wyniku reakcji z solami obecnymi w wodzie powstają nierozpuszczalne związki, które wytrącają się, które są usuwane przez filtrację.

Woda destylowana jest idealna, ale kosztuje i nie wszędzie jest dostępna. Ludzie są zaradni i często korzystają z wody deszczowej, która również jest miękka.

http://www.youtube.com/watch? v = lKKW_NrnUug

Płyn przeciw zamarzaniu

Płynny płyn niezamarzający jest stosowany jako alternatywa dla wody. Najczęściej stosuje się płyn na bazie glikolu ze składnikami etylenowymi lub propylenowymi.

Gdy temperatura spadnie poniżej krytycznej, płyn niezamarzający nie krystalizuje jak woda, ale zamienia się w żel. Po wzroście temperatury ponownie przechodzi w normalny stan ciekły, nie tracąc przy tym swoich właściwości technologicznych.

Stężony glikol etylenowy, w przeciwieństwie do wody, ma temperaturę zamarzania -65 ° C, ale jego pojemność cieplna jest o 20% mniejsza niż pojemność cieplna wody, a jego lepkość jest znacznie wyższa.

Dlatego pompowanie płynu niezamarzającego wymaga mocniejszego sprzętu: zbiorników i pomp. Ponadto płyn niezamarzający ma wysoką płynność, wyższą niż woda, dlatego aby zapobiec wyciekom, sprzęt musi mieć wysoką szczelność we wszystkich połączeniach. Dużą wadą glikolu etylenowego jest jego wysoka toksyczność.

Zabronione jest stosowanie w otwartych systemach grzewczych. Aby zmniejszyć toksyczność i lepkość, stosuje się glikol etylenowy rozcieńczony wodą. Proporcje wody i płynu niezamarzającego mogą się różnić w zależności od wymaganej temperatury zamarzania. Na przykład, aby uzyskać roztwór, który zamarza w temperaturze -30 ° Celsjusza, proporcja płynu niezamarzającego i wody wynosi 2: 1.

Środek przeciw zamarzaniu z glikolem propylenowym nie ma takiej toksyczności i ma wszystkie pozytywne cechy glikolu etylenowego. Ale jest znacznie droższy niż glikol etylenowy.

Aby poprawić właściwości płynów niezamarzających i przedłużyć ich żywotność, stosuje się specjalne dodatki (inhibitory). Należy je jednak stosować ostrożnie, ponieważ niektóre inhibitory mogą degradować materiały konstrukcyjne.

Jak uzupełnić płyn chłodzący

Do napełnienia chłodziwa używa się specjalnego sprzętu: pompa wibracyjna w komplecie z wężem i manometrem, tester ciśnienia, pojemnik do napełniania cieczy. Sprzęt musi spełniać właściwości płynu niezamarzającego.

Proces napełniania realizowany jest sekwencyjnie w następujących etapach:

1. Wstępne czyszczenie powierzchnii sprzęt.
2. Zwiększ ciśnienie w systemie grzewczym poprzez pompowanie wody pod ciśnieniem w celu sprawdzenia szczelności całego systemu.
3. Zbiornik jest wypełniony płynem nośnika ciepła.

Napełnianie cieczą konstrukcji typu zamkniętego odbywa się za pomocą pompy. Pompuje płynną substancję do zbiornika układu. Jednocześnie proces musi odbywać się pod kontrolą ciśnienia, którego wskaźniki znajdują odzwierciedlenie na manometrze.

Podczas procesu wtrysku wskaźniki te zmieniają się, dlatego należy upewnić się, że ciśnienie nie przekracza dopuszczalnej wartości maksymalnej. Stabilne ciśnienie jest wskaźnikiem pomyślnego napełnienia układu płynem.