Wypełniacze elewacyjne do użytku na zewnątrz

Szpachlówka czołowa (szpachlówka) - materiał budowlany przeznaczony do wyrównywania powierzchni wykonanych z betonu, cegły, bloczków napowietrzanych, kamienia, płyt gipsowych i innych materiałów. Zastosowanie do prac zewnętrznych pozwala wyeliminować pęknięcia, odpryski na ścianach, zamknąć szwy, wygładzić nierówności i przygotować podstawę do prac wykończeniowych elewacji.

Nazwa mieszanki budowlanej „szpachlówka” lub „szpachlówka” jest różna, podobnie jak nazwa procesu: „szpachla” lub „szpachla” - ma wspólny rdzeń z niemieckiego słowa Spachtel, co w tłumaczeniu oznacza „łopatkę, łyżkę”. Szpatułka to narzędzie do nakładania zaprawy. W słownikach obie opcje są równoważne, chociaż we współczesnym środowisku zawodowym częściej używa się słów „kiszonka” i „szpachla”.

Opis

Szpachlówka ma konsystencję przypominającą pastę. Do nakładania na powierzchnię używa się szpatułki. Ściany pokrywa się niewielką warstwą i suszy przez kilka godzin. Nadmiar mieszanki usuwa się papierem ściernym, uzyskuje się wyrównanie powierzchni. Wybór odpowiedniego wypełniacza zależy od rodzaju podłoża i celu pracy.

Powołanie szpachli elewacyjnej

Żadna budowa domu, budynku lub domku nie odbywa się bez użycia szpachli.

Oprócz głównego celu - wyrównanie ścian, szpachlówka elewacyjna, której wytrzymałość związana jest z obecnością cementu i żywic syntetycznych, pełni dodatkowe funkcje:

• ochrona przed zewnętrznymi wpływami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi;
• wzmocnienie izolacji akustycznej i cieplnej budynku.

Skład i właściwości

Komponenty zapewniające podstawowe właściwości: plastyczność, wysoki stopień przyczepności (przyczepności do podłoża), odporność na wilgoć, mrozoodporność, odporność na ścieranie, pękanie, blaknięcie, ekstremalne temperatury, kompatybilność z farbami i lakierami materiały:

• cement, gips, kreda;
• specjalne wypełniacze mineralne (kwarc, marmur itp.);
• dodatki modyfikujące;
• specjalne plastyfikatory;
• klej;
• suszenie oleju, lakieru;
• talk, baryt.

Rodzaje mieszanek elewacyjnych

Ze względu na cel pracy

Istnieją rodzaje drobno zdyspergowanych kompozycji o frakcjach o różnej wielkości:

1. Szpachlówka startowa lub wyrównująca gruboziarnista struktura do nakładania pierwszej warstwy na materiał bazowy. Główna obróbka zgrubna i wygładzanie powierzchni odbywa się z uzupełnieniem ubytków: pęknięć, pęknięć, nierówności. Ważnymi kryteriami wyboru kompozycji do wypełnienia są stopień przyczepności do podłoża i wytrzymałość. Nakłada się warstwę od 2 do 25 mm.
2. Szpachlówka wykończeniowa lub druga warstwa drobnoziarnista struktura do ostatecznego wyrównania powierzchni przed dekoracyjnym wykończeniem. Bardziej płynną kompozycję nakłada się warstwą do 4 mm. Kryterium doboru - elastyczność na ekstremalne temperatury i skurcz ścian, kompatybilność z powłokami dekoracyjnymi.
3. Szpachlówka uniwersalna łączy w sobie cechy linii startu i mety, jest wygodny w użytkowaniu, ale jest gorszej jakości niż te zorientowane funkcjonalnie.
4. Szpachlówka specjalistyczna przeznaczony do rozwiązania konkretnego zadania: na przykład zamykania fug, tworzenia detali dekoracyjnych czy ochrony drewna przed warunkami atmosferycznymi. Wymaga precyzyjnej aplikacji zgodnie z instrukcją.

Dekor można nakładać na elewację wykończoną szpachlówką: mozaiką, glazurą, farbą, emaliami itp.

Według składnika w oparciu o kompozycję

1. Z dominującym składnikiem tynku - dobrze wyrównuje powierzchnię dzięki wysokiej plastyczności, nie kurczy się. Wadą jest niska odporność na wilgoć, dlatego zakres zastosowania jest ograniczony. Kompozycja gipsu jest wzmocniona dodatkami polimerowymi (polistyren ekspandowany, lateks), wzmacniający właściwości ochronne powłoki.
2. Z przewagą cementu - charakteryzuje się dużą wytrzymałością, odpornością na wilgoć, działaniem zmian temperatury, jest odporny na pękanie. Do prac wykończeniowych w składzie znajdują się składniki chemiczne, kruszywa marmurowe i kwarcowe (mikrokalcyt, marszalit), więc kolor może być biały, szary lub żółty. Wada – ma tendencję do kurczenia się, wysychania przez długi czas, skłonność do zanieczyszczenia.

   Ostrzeżenie: kit na bazie cementu jest często podrabiany, należy dokładnie rozważyć markę producenta i markowe opakowanie.

3. Korzystanie z komponentów polimerowych - wygodne w użyciu, odporne na wilgoć, plastikowe, nie kurczą się i nie wydzielają zapachów, mają zwiększoną wytrzymałość i trwałość, szczególnie wysoka manifestacja właściwości adhezyjnych, pozwalająca na szpachlowanie na dowolnym podłożu, w tym izolacja. Powszechną wadą spoiw polimerowych jest niekompatybilność z niektórymi rodzajami materiałów budowlanych, na przykład z poliuretanem. Przy wyborze wymagane jest dokładne przestudiowanie instrukcji użytkowania:
   • Szpachlówki akrylowe nadaje się zarówno do pierwszej warstwy, jak i warstwy wykończeniowej. Służą do obróbki betonu, pianobetonu, powierzchni otynkowanych. Nakłada się warstwą do 3 mm, w przypadku głębokich pęknięć możliwe jest dodatkowe wypełnienie. Doskonale wygładza powierzchnię dzięki swojej elastyczności. Szybko schnie i jest wysoce samoczyszczący. Wada - podczas szlifowania należy użyć dmuchawy.
   • Szpachlówki lateksowe. Sprzedają gotową do użycia kompozycję przypominającą pastę. Przyjazny dla środowiska. Główne cechy to odporność na wilgoć, plastyczność, trwałość. Wadą jest aplikacja na dodatkowo zagruntowaną powierzchnię.

Według składu do użytku

Suchy

Specjalna mieszanka proszkowa do długiego przechowywania w niskiej wilgotności. Doskonale znosi transport w workach i jest przygotowywany przed użyciem ściśle według załączonej instrukcji.

Zalety:

• łatwość przygotowania (rozcieńczanie wodą) przy ścisłym przestrzeganiu określonej receptury;
• używać na wszystkich etapach pracy.

Niedogodności:

• sporządzanie obliczeń zużycia roztworu na 1 mkw. powierzchnie ze względu na krótki okres użytkowania po rozcieńczeniu wodą: do 3 godzin;
• możliwość błędów w przygotowaniu kompozycji do użytku.

Pasztecik

Gotowy do użycia - przechowywany w plastikowych pojemnikach. Przed użyciem zaleca się ubijanie mikserem budowlanym.

Zalety:

• zgodność z wymaganymi proporcjami;
• łatwość użycia;
• długi okres trwałości.

Niedogodności:

• Niemożliwy do zastosowania w cienkich warstwach ze względu na tendencję do kurczenia się. Nie zaleca się stosowania gotowych szpachlówek w warstwach o grubości powyżej 5 mm.
• Wysoka cena.

Kryteria wyboru szpachli elewacyjnych

• odporność na warunki atmosferyczne i uszkodzenia techniczne;
• frakcje (wypełniacz) o różnych rozmiarach, wpływające na stopień wyrównania obrabianej powierzchni;
• kompatybilność z materiałami późniejszego dekoracyjnego wykończenia elewacji;
• trwałość, odporność na pękanie;
• łatwość użycia;
• wysoki stopień przyczepności do materiału bazowego (przyczepność);
• stosunek wskaźników ceny do jakości.

Optymalne właściwości powłok elewacyjnych posiadają mieszane kompozycje pasty z drobnoziarnistą frakcją odpowiednią do wszystkich etapów wypełniania.

Porównanie rodzajów szpachli

Przegląd głównych producentów

Znani producenci, których produkty są poszukiwane na rynku budowlanym, to:

• Niemiecka firma Knauf. Zewnętrzne szpachlówki cementowe są odporne na mróz i wilgoć, idealnie nadają się zarówno do wykańczania nowych, jak i renowacji starych elewacji. Kategoria średniej ceny.
• Fińska firma Vetonit. Mieszanki na bazie akrylu są szczególnie popularne na podłoża betonowe i drewniane w warunkach dużej wilgotności. Kategoria średniej ceny.
• Ceresit - wyprodukowany w Rosji. Zapewnia szeroką gamę mieszanek do różnego rodzaju powłok szpachlowych. Kategoria średniej ceny.
• „Poszukiwacze” - wyprodukowane w Rosji. Znana marka, materiały są przystępne cenowo i spełniają wymagania jakościowe.
• Bolary - wyprodukowane w Rosji. Wyróżnia się dobrą jakością mas szpachlowych oraz trwałością użytkowania. Ceny budżetowe, szeroki wybór szpachli zgodnie z przeznaczeniem pracy.

Przed zakupem należy określić ilość pracy, cel szpachlówki, warunki stosowania kompozycji i ocenić recenzje praktyków zaznajomionych z produktami różnych firm. W wyborze mogą pomóc rekomendacje i komentarze. Koszt może zależeć od firmy producenta, miasta zakupu i dostawcy towaru.

Technologia przygotowania roztworu

Jeśli musisz samodzielnie przygotować roztwór z suchej mieszanki szpachlowej, zaleca się ścisłe przestrzeganie instrukcji producenta. Główne kroki są następujące:

1. Suchą mieszankę wsypać w częściach do przygotowanej wody w proporcji według podanej receptury. Ta metoda mieszania pozwala uniknąć tworzenia się grudek.
2. Za pomocą wiertarki (stosowana jest specjalna dysza) wymieszaj roztwór do jednolitej konsystencji. Możesz także mieszać ręcznie, ale proces potrwa dłużej.
3. Pozostaw na 5 minut i ponownie wymieszaj roztwór.

Objętość pierwszej części nie powinna być duża, jej użycie pozwoli w przyszłości oszacować wymaganą ilość roztworu dla objętości obszaru roboczego. Przygotowany roztwór z suchej mieszanki ma żywotność nie dłużej niż 3 godziny. Dlatego aplikacja jest przeprowadzana natychmiast.

Technologia aplikacji rozwiązania

Tynk elewacyjny można nakładać ręcznie i mechanicznie. W przypadku metody mechanicznej wymagana jest specjalna jednostka. Podczas korzystania z niego wzrastają wymagania dotyczące jednorodności konsystencji roztworu.

Wadą tej metody jest niewystarczająco równomierne nakładanie szpachli. Dlatego często wolą korzystać z metody ręcznej. Do pracy potrzebne będą dwie szpatułki, szeroka i wąska.

Zaleca się przestrzeganie następujących zasad:

1. Powierzchnia jest wstępnie oczyszczona z brudu.
2. Szpachlówkę nakłada się najpierw na wszystkie wgłębienia, zagłębienia, pęknięcia, pęknięcia, eliminując główne nierówności.
3. Przed nałożeniem nowej warstwy należy odczekać czas wystarczający na wyschnięcie poprzedniej. W instrukcji należy podać minimalny czas.
4. Okres schnięcia ostatniej warstwy jest dłuższy niż pierwszej. Szpachlówkę należy chronić przed nagłymi zmianami temperatury i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
5. Nie nakładaj szpachli podczas deszczu, śniegu lub przy nagłych podmuchach wiatru. Temperatura dopuszczalna do pracy wynosi od 5 do 30 C. Świeżo nałożoną szpachlówkę należy chronić przed wysychaniem i nasiąkaniem wodą.
6. Powlekanie ściany roztworem odbywa się wzdłuż latarni morskich. Pierwsze paski pokazują wymaganą grubość warstwy, następnie praca jest kontynuowana.
7. Po całkowitym wyschnięciu szpachli ściany szlifuje się środkami ściernymi.

Zapamietaj to:

• Instrukcje mogą wskazywać na małe „sztuczki” tej kompozycji lub pracować z nią. Dokładnie przestudiuj wszystkie zalecenia.
• Jeśli planujesz pomalować elewację po wypełnieniu, wybierz lekką kompozycję, zachowa ona jasność farby.