Cegła elewacyjna

Cegła licowa (lub licowa), stosowana do okładzin ścian zewnętrznych, piwnicy i podmurówki budynku.

Materiał elewacyjny to zwykła cegła ceramiczna, ale na zewnątrz znajduje się dekoracyjne wykończenie. Wykonany jest z gliny, zawiera specjalne zanieczyszczenia, które sprawiają, że produkt jest mocniejszy i bardziej odporny na ekstremalne temperatury.

Pod względem wagi odbiega od zwykłych, dekoracyjny jest lżejszy, nie obciąża budynku. Produkty elewacyjne różnią się wielkością, wagą, kształtem, kolorem. Ich powierzchnia jest zawsze gładka, równa, bez pęknięć i innych wad.

Koszt takiego wykończenia jest z powodzeniem spłacany przez godne właściwości materiału.

Dekoracyjne cegły elewacyjne pełnią następujące funkcje:

1. Dekoracyjny. Takie wykończenie pozwala stworzyć niepowtarzalną kompozycję elewacji, która podkreśli dom, nada mu wyjątkowości i indywidualności;
instagram viewer
2. Ochronny. Okładzina chroni ściany domu przed naprężeniami mechanicznymi, zjawiskami atmosferycznymi, zniszczeniem.

Aby te funkcje mogły być wykonane, materiał musi mieć następujące właściwości:

1. Wytrzymałość.
2. Odporność na mróz.
3. Minimalna absorpcja wody.
4. Stabilność koloru.

Wyświetlenia

W zależności od głównego materiału wykonania:

Ceramiczny

Różnią się następującymi cechami:

1. Trwałość.
2. Trwałość na wilgoć, światło słoneczne, różne temperatury. Nie zapada się, nie blaknie.
3. Wytrzymałość Struktury.
4. Atrakcyjne dane zewnętrzne.
5. Minimalna opieka.

Materiał dostępny w różnych kształtach i powierzchniach: gładkie i szorstkie, faliste i równe.

Jedyne wady można przypisać temu, że powierzchnia okładziny wymaga dodatkowej obróbki środkiem hydrofobowym, aby chronić ją przed zamarzaniem. Jednocześnie należy wybierać takie kompozycje, które nie tworzą na powierzchni filmów uniemożliwiających ulatnianie się pary. W przeciwnym razie okładzina zapadnie się.

Ponadto z biegiem czasu na powierzchni okładziny pojawiają się wykwity, które jednak można łatwo usunąć za pomocą specjalnych rozwiązań.

Posiadają następujące atrakcyjne właściwości:

1. Doskonałe parametry izolacja akustyczna i cieplna.
2. Doskonała stabilność do niskich temperatur.
3. Wodoodporny.
4. Przepuszczalność pary wodnej.
5. Zrównoważony rozwój na naprężenia mechaniczne, zjawiska atmosferyczne, nie są podatne na wykwity.
6. Szeroka gama kolorów.

Ten typ jest bardzo drogi, cena jest dwukrotnie wyższa od kosztu materiału ceramicznego. Produkty powoli chłoną wodę, dlatego podczas instalacji każdy rząd trzeba na chwilę odstawić, aby chwycił się roztworem.

Są rodzajem cegieł ceramicznych.

Nadciśnienie

Mają doskonałe dane:

1. Doskonała mrozoodporność.
2. Odporność na wilgoć.
3. Wytrzymałość i trwałość.
4. Atrakcyjna cena (w porównaniu z ceramiką) wynika to z niskich kosztów produkcji.
5. Różnorodność kolorów i formularze.

Ten rodzaj materiału ma niestabilny kolor, jest podatny na blaknięcie i nie przepuszcza dobrze pary. Powierzchnia jest bardzo gładka, co utrudnia jej przyczepność do innych materiałów. Z biegiem czasu możliwe jest pękanie powierzchni, dlatego wymaga to również dodatkowej obróbki hydrofobami.

W zależności od wielkości rozróżnia się jednostki:

1. Pojedynczy.
2. Jeden i pół.
3. Cegły "Euro".

Według struktury są to:

Korpulentny

Dziurawy

Druga opcja charakteryzuje się zwiększoną kruchością, ale ma doskonałe właściwości termoizolacyjne. Służy do dekoracji elewacji domów wiejskich. Cegła pełna służy do licowania fundamentu i piwnicy.

Kryteria wyboru

Wybierając licowy materiał elewacyjny, należy kierować się następującymi kryteriami:

1. Kształt produktu. Pożądane jest, aby każda jednostka była równa, w przeciwnym razie wzrośnie zużycie zaprawy murarskiej. W związku z tym koszt okładziny będzie droższy.
2. Z reguły do ​​okładzin wybierane są wąskie cegły., które są nieco tańsze. Cienka cegła przypomina płytkę, stosuje się ją tylko na idealnie płaskich powierzchniach.
3. Brak pęknięć na powierzchni. Następnie przepuszczają wilgoć, co jest niszczące dla materiału. To znacznie skróci żywotność materiału.
4. Pożądane jest pobranie materiału do okładzin z jednej partiijeśli kolor jest taki sam. Odcienie mogą się różnić w zależności od partii.
5. Nie warto kupować wyrobów ceramicznych zawierających wapień. Nastąpi szybsze ich niszczenie z wody. Widać to na żetonach, kolor powinien być jednolity.
6. Łatwo sprawdzić siłę produktuuderzanie go ciężkim przedmiotem, takim jak młotek. O wysokiej wytrzymałości świadczy fakt, że cegła nie pęknie, odlecą z niej tylko drobne kawałki.

Rekomendacje! Przed zakupem materiału należy dokładnie obliczyć wymaganą ilość. W każdym razie musisz wziąć z marginesem co najmniej 10 procent całości.

Metody murarskie

Istnieje kilka rodzajów murów używanych do licowania elewacji budynku.

Najczęstsze są następujące typy:

1. Łóżko - powierzchnia powstaje wzdłuż największej krawędzi produktu.
2. Łożkowy - układanie odbywa się wzdłuż wąskiej krawędzi, wzdłuż długości.
3. Tychkovy - na powierzchni widoczne są wąskie i krótkie krawędzie materiału.

Aby uzyskać powierzchnię dekoracyjną, stosuje się następujące rodzaje stylizacji:

1. Standard. W inny sposób nazywa się to „w pół cegły”, to znaczy każdy kolejny rząd jest przesunięty względem poprzedniego o pół cegły. Można zastosować dowolną metodę układania.
2. Półki na książki. W tym przypadku pionowe szwy rzędów pokrywają się. Wygląda atrakcyjnie, ale okładzina nie jest szczególnie trwała.
3. Flamandzki. Jest to połączenie murowania łyżką i spoiwem.
4. Amerykański. Tutaj metody układania zmieniają się nie w jednym rzędzie, ale w sąsiednich.

Technologia okładzin

Najlepiej powierzyć pracę nad wykonaniem okładziny doświadczonemu murarzowi, ponieważ niedoświadczonej osobie trudno jest stworzyć równe rzędy i utrzymać jakość.

Oprócz cegieł licowych w wymaganej ilości do pracy potrzebne będą następujące narzędzia:

1. Kielnia. Konieczne jest nałożenie zaprawy na materiał, usunięcie nadmiaru podczas montażu, przycięcie rzędów muru.
2. bułgarski i tarcze kamienne do cięcia materiałów budowlanych, jeśli to konieczne.
3. Sztywna szczotka.
4. Wybierać (mały młotek z zaostrzoną stroną).
5. Poziom i pion do regulacji dokładności rzędów.

Etapy pracy są następujące:

1. Tworzenie wentylacji. Zapewnia to utrzymanie idealnej temperatury, opiera się „efektowi cieplarnianemu”, chroni ściany przed zniszczeniem. Kanały wentylacyjne to pionowe łączenia ścian, które nie są wypełnione materiałem elewacyjnym. Niezbędne jest również pozostawienie otworów wentylacyjnych nad i pod elewacją.
2. Przygotowanie zaprawy murarskiej. Ważne jest prawidłowe wykonanie rozwiązania, ponieważ od tego zależy jakość i trwałość muru. Podstawowe zasady jego przygotowania i użytkowania:
   • Rozwiązanie jest przygotowywane ściśle według instrukcji.
   • Pamiętaj, aby go wymieszać przed użyciem.
   • Roztwór nakłada się równomiernie, aby cała powierzchnia była wypełniona. Zapewni to doskonałą przyczepność i wytrzymałość szwów.
   • Idealnie grubość szwów powinna wynosić 9-12 milimetrów.
   • Z przedniej strony muru nadmiar mieszanki należy natychmiast usunąć, a po wyschnięciu stanie się to trudne.
3. Powstaje próbny mur, około 1 metr kwadratowy. Jest to konieczne do przetestowania rozwiązania.
4. Układany jest pierwszy rząd. O tym, jak płynnie się to odbywa, powinien decydować poziom. Pozostałe rzędy należy również sprawdzić pod kątem szwów poziomych i pionowych.
5. Ostatni etap. Po wykonaniu okładziny jej powierzchnię należy oczyścić z resztek zaprawy, szwy wygładzić i zagęścić. Po wyschnięciu muru jego powierzchnię traktuje się kompozycją kwasu nadchlorowego (10 procent), aby uzyskać bardziej równomierny ton.

Zalecenia

1. Zużycie cegiełoblicza się w następujący sposób: tworzony jest rząd próbny, bez rozwiązania. Jednocześnie należy zadbać o prawidłowe tworzenie opatrunków narożnych.
2. Wybór metody murowania, należy go przykleić na całej powierzchni. Przejście na inne widoki nie jest tego warte, aby nie zepsuć wyglądu elewacji.
3. Tworząc rozwiązanieeksperymenty są niedopuszczalne! Należy ściśle przestrzegać instrukcji producenta. Są to dodatkowe zagrożenia, które mogą pogorszyć jakość okładziny.
4. Dla bardziej jednolitego koloru muruprodukty powinny być pobierane z różnych palet.
5. Aby poprawić wytrzymałość murucegłę należy zanurzyć w wodzie. W przeciwnym razie cegła natychmiast wchłonie wodę z roztworu. Dodatkowo oczyści cegłę z kurzu.
6. Rób przerwy w pracy, aby ocenić z boku swoją pracę, poprawność murowania. Jeśli wady zostaną znalezione na czas, łatwiej je wyeliminować.
7. Możesz pracować w dodatniej temperaturze. Niskie temperatury negatywnie wpłyną na wytrzymałość okładziny.
8. W razie potrzeby szwy można otynkować.aby nadać im bardziej estetyczny wygląd.
9. Aby stworzyć wentylację, co 5 szwów pionowych i 2 szwy poziome należy pozostawić bez zaprawy.
10. Okładzina jest przymocowana do rogówwykonany ze stali, przykręcony do podłoża za pomocą śruby kotwiące. Ściana jest montowana na fundamencie, który w razie potrzeby jest uzupełniany.