Paroizolacja zrób to sam do kąpieli od wewnątrz

Główne zadanie nowoczesnych wanien - trzymaj się ciepło. Dlatego podczas jego budowy motto powinno brzmieć: „Zbuduj wannę z efektem termosu”. A głównym pomocnikiem w rozwiązaniu tego problemu będzie paroizolacja.

Paroizolacja tworzona jest za pomocą folii paroszczelnej, która chroni dach i ściany przed parą wodną, ​​a taki układ nazywamy paroizolacją.

Łaźnia jest pomieszczeniem o wysokiej temperaturze i wilgotności, dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo kondensacji pary wodnej. I muszą istnieć sposoby na ucieczkę kropel z pomieszczenia. Dlatego taka konstrukcja powinna być chroniona przed gniciem i przyszłym zniszczeniem budynku. A ta ochrona jest paroizolacją.

Urządzenie tej ochrony wykonuje się nie tylko w wilgotnych pomieszczeniach, ale także w budynkach o niskim oporze dyfuzyjnym, a także w konstrukcjach o jednorodnym materiale ściennym.

Materiał paroizolacyjny jest stosowany w konstrukcjach całego budynku, od piwnicy po dach. Wybór dowolnej paroizolacji zależy od elementów konstrukcyjnych powierzchni.

Wymagane materiały i narzędzia:

• materiał paroizolacyjny (membrana, folia foliowa);
• skrzynia (drewniana lub metalowa);
• taśma łącząca z folii aluminiowej do szwów (samoprzylepna);
• brzeszczot;
• listwy drewniane;
• wiertarka elektryczna;
• Bułgarski;
• Śrubokręt;
• ruletka;
• szczypce;
• młotek;
• Śrubokręt;

Paroizolację wanny rozpoczynamy od następujących prac:

1. Oczyszczamy całą powierzchnię z kurzu i gruzu.
2. Pęknięcia pokrywamy specjalną masą budowlaną, jeśli jest.
3. Gruntujemy powierzchnię i czekamy, aż całkowicie wyschnie.

Materiały (edytuj)

Możesz zrobić paroizolację do kąpieli za pomocą improwizowanych środków, tak jak to zrobiono wcześniej, i przy użyciu nowoczesnych materiałów.

Improwizowane środki to glina zmieszana z trocinami.

Nowoczesne materiały obejmują:

• folia polietylenowa;
• folia aluminiowa;
• penotermiczna elektrownia jądrowa LF;

Nowoczesne materiały są bardzo poszukiwane, na przykład Armitex, Izospan, Penoplex.

Do każdego produktu dołączone są instrukcje, których nie należy lekceważyć. Można w nim dowiedzieć się, że strona porowata jest przyklejona do boku izolacji, a strona gładka jest przyklejona do wilgotnego środowiska itp.

Najtańszy rodzaj to papier woskowany i karton impregnowany olejem lnianym.

Film

Z kolei można go podzielić na 3 podgrupy:

1. Próbka standardowao gładkiej powierzchni po obu stronach.
2. Nowoczesna próbka, kiedy jedna strona jest gładka, a druga z kosmkami.
3. Rodzaj membrany, różni się od dwóch poprzednich bardziej złożoną strukturą. I różni się grubością, która może wahać się do kilku centymetrów. Służy zarówno do hydroizolacji, jak i paroizolacji.

Folia standardowa ma pewne wady. Po pierwsze, tworzy efekt cieplarniany. Po drugie, krople skroplin spływają po gładkiej powierzchni i są pochłaniane przez warstwę izolacji. Prowadzi to do przedwczesnego zużycia materiału termoizolacyjnego. Zaletą jest szybkie nagrzewanie pomieszczenia i oszczędność zasobów.

Idealną opcją jest folia membranowa. Tutaj izolowana powierzchnia „oddycha”, a także utrzymuje mikroklimat, a para nie osadza się w warstwach izolacji.

Folia aluminiowa

Produkt ma cienką podstawę, którą można stosować zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z rolką izolacji, włóknem szklanym, papierem pakowym.

Zastosowanie folii izolacyjnej doskonale nadaje się do łaźni parowych. Aluminiowy element pozwala nie tylko szybko nagrzać pomieszczenie, ale również ma doskonałą charakterystykę odbijania promieniowania podczerwonego i nie przepuszcza wilgoci. Skutecznym zastosowaniem tego typu jest izolacja stropów. Prace z folią należy wykonywać ostrożnie, ponieważ ma ona wadę - kruchość.

Penotherm elektrownia jądrowa LF

Jest to spieniona pianka polipropylenowa, który od góry pokryty jest folią aluminiową.

Jest uważany za najpopularniejszy materiał paroizolacyjny ze względu na jego pozytywne właściwości:

1. Krótki czas ogrzewania pomieszczenia.
2. Zmniejsza się zużycie energii na ogrzewanie.
3. Niezawodność paroizolacji.
4. Wysoka odporność na przenoszenie ciepła.

Według ekspertów folię należy stosować do leczenia łaźni parowych i myjni. Papier pakowy nadaje się do użytku w pokoju socjalnym lub garderobie. Folię można zastąpić folią grubą. Powinieneś prawidłowo dobierać materiały, postępować zgodnie z instrukcjami, wtedy jakość końcowego wyniku będzie gwarantowana i będzie trwać długo.

Technologia pracy

Wszystkie trzy prace: hydroizolacja, izolacja i paroizolacja są wykonywane w sposób zintegrowany, tylko wtedy można uzyskać doskonałe rezultaty. Mianowicie: zmniejszenie strat ciepła i ochrona przed wilgocią.

Wymagane będą różne materiały rolkowe: folie, folia, membrana. Łatwo się zastępują i wyróżniają się wytrzymałością dzięki wzmocnieniu tkaniną lub siatką.

Zwijana paroizolacja jest mocowana do szorstkiego sufitu za pomocą drewnianej lub metalowej listwy. Rozkładając rolki uzyskuje się paski, które należy układać z zakładką 15 cm, a spoiny, dla lepszego uszczelnienia, łączy się taśmą. Wygodnie jest wykonać tę pracę na trzy, tak aby dwa nacisnęły paski, a trzeci je naprawił.

Izolacja jest umieszczona we wstępnie zbudowanej ramie, ponieważ nie możesz użyć gwoździ, uzyskasz moment rozhermetyzowania.

Jako paroizolację stosuje się gorące bitumiczne lakiery mastyksowe lub gumowe. W końcu mastyksy mają wyjątkową właściwość: doskonale zatrzymują ciepło, zatrzymują wilgoć, aby nie wchłaniały się w sufit. Mówią o tym, że powierzchnia „oddycha” mastyksem.

Technologia paroizolacji wanny jest w następującej kolejności:

1. Praca przygotowawcza.
2. Hydroizolacja.
3. Ogrzewanie.
4. Paroizolacja.
5. Poszycie z materiałem wykończeniowym.

Instrukcje krok po kroku dotyczące ścian paroizolacyjnych

1. Na powierzchni ścian nośnych mocujemy łaty poziome i pionowe z prętów. Co więcej, grubość jest o 2 cm większa niż izolacja.
2. Izolację umieszczamy między listwami. Może to być wełna mineralna lub wełna szklana.
3. Materiał termoizolacyjny pokrywamy folią foliową. Połączenia uszczelniamy taśmą samoprzylepną.
4. Następnie naprawiamy skrzynię prętami o grubości 5 cm. Tworzy to wentylowaną szczelinę między wykończeniem a paroizolacją.
5. Przycinamy go klapą na górze.

Sufit

1. Bale sufitowe pokrywamy deskami do 5 cm. Na wierzchu desek wzmacniamy folię lub grubą tekturę olejowaną olejem lnianym lub papierem woskowanym.
2. Następnie kładziemy miękką glinę i zaczynamy izolować powierzchnię.
3. Na warstwę paroizolacyjną nakładamy izolację, aby nie było szczelin. Najlepszą opcją do izolacji jest użycie naturalnych materiałów: mchu, liny konopnej, filcu, włókna jutowego, kabla. Wiele osób woli korzystać z gotowych materiałów na bazie lnu i juty.
4. Na wierzchu izolacji wykonujemy wylewkę cementowo-piaskową lub wykonujemy podłogę z desek.

Możesz nieco zmienić sufit. Podczas deskowania pozostaw luki. Deski pokryjemy olejem lnianym, aby były wodoodporne, najlepiej dwuetapowo.

Przyklejamy na nich wzmocnioną folię. Wykonujemy zasypkę z żużla lub piasku na paroizolację lub specjalną izolację.

Paweł

Po wykonaniu hydroizolacji i izolacji kładziemy warstwę paroizolacyjną. Rozciągnij folię z normalnym naciągiem zakładki. Następnie wykonujemy łączniki ze zszywkami konstrukcyjnymi lub taśmą dwustronną.

Materiał paroizolacyjny kładziemy po obu stronach izolacji. Do tego używamy płynna guma na bazie bitumu nadaje się do wszystkich rodzajów podłóg. Nakłada się zarówno ręcznie, jak i kompresorem. Po wyschnięciu podłoga ma elastyczną folię, która nie przepuszcza wilgoci.

Rada

1. Lepiej jest użyć folii metalowej przeznaczonej do kontaktu z żywnością, ponieważ po podgrzaniu nie zostaną uwolnione żadne szkodliwe substancje.
2. Pomiędzy paroizolacją a izolacją ściany musi znajdować się szczelina powietrzna. W przeciwnym razie izolacja będzie gromadzić kondensację i stracić swoje właściwości.
3. Układanie folii nie różni się od folii, mocuje się ją jedynie taśmą termoodporną. Pracę z nim należy wykonywać bardzo ostrożnie, ponieważ jest delikatny.
4. Nie zapomnij zainstalować wentylacji przed rozpoczęciem procesu paroizolacji.