Historia i odmiany szkła Murano

Dzięki wspaniałym kolorom, najwyższej jakości i profesjonalizmowi rzemieślników produkty ze szkła Murano zyskały światową sławę. Wszystkie te niesamowite funkcje można zobaczyć gołym okiem, wystarczy tylko dobrze się przyjrzeć.

Szkło z Murano miało już nieskazitelną reputację w XIV wieku. Państwo osiągnęło dobry zysk. Sukces sprzedaży doprowadził do tego, że głównymi mieszkańcami wyspy Murano byli prawie tylko producenci szkła. Mieli wiele przywilejów: nosić miecze, odkładać córki pod tytułem stajennych, odporność na ściganie. Można uczciwie założyć, że była to próba odizolowania dmuchaczy szkła, a tym samym zapobieżenia rozprzestrzenianiu się tajemnic tego statku od państwa. Dmuchacze szkła prawie stali się więźniami wyspy Murano.

Przez długi czas wyspa Murano była jedynym miejscem, w którym produkowano wysokiej jakości szkło. Tam, gdzie następnie, ulepszono i opracowano technologię produkcji szkła. A obecnie dmuchawcy szkła, zachowując starożytne technologie, robią wszystko, czego dusza zapragnie: od małe dekoracje i aż po duże eleganckie żyrandole, wzbudzające podziw i zazdrość mistrzom z całego świata światła.

Jak zrobić kolorowe szkło

Aby uzyskać dowolny kolor, używają związków chemicznych w określonej proporcji, co wymaga niewiarygodnej dokładności od mistrza i przestrzegania reżimu czasowego. W zależności od zastosowania różnych związków chemicznych (miedź, kobalt, złoto i inne metale) zostanie dodana ostateczna cena produktu.

Tworzenie dużych żyrandoli wymaga wielu kolorowych elementów, które topią się osobno w każdym piecu. Dlatego dmuchacze szkła potrzebują dużo czasu, aby stworzyć tylko jeden produkt. Nawet najmniejsze elementy produktów mistrza są wydmuchiwane ze szkła bez uciekania się do malowania. Wszystkie produkty ze szkła Murano są wykonywane ręcznie.

Odmiany szkła Murano

Przezroczyste szkło, które nazywają weneckim „cristallo”, nie jest gorszej jakości niż kryształ, ale związki ołowiu nie są dodawane do jego składu.

Szkło kolorowe - jest wytwarzane przy użyciu tlenku niektórych metali nieżelaznych. Pojawił się w XV wieku i został emaliowany.

Incalmo to specjalna technika łączenia mas kolorowych szkła w dużych produktach. Kolorowe masy nie mieszają się i mają dość wyraźne kontury.

Szklanka mleka jest nieprzezroczysta, nieprzezroczysta z odrobiną mleka. Zostało wykonane przez dodanie tlenku cyny do bazy krzemowej. To była jedna z pierwszych prób produkcji porcelany w Europie. Obecnie szkło mleczne jest rzadkością i ma wysokie koszty.

Chalcedon - składa się z wielokierunkowych kolorowych warstw szkła, z wyglądu przypomina kamienny chalcedon, stąd nazwa.

Awanturyn - specjalny rodzaj szkła, wymyślony przez dmuchaczy szkła w XVII wieku. Dodali cząsteczki miedzi. Okazało się, że jest to piękna szklanka z migoczącymi złotymi kropkami przypominającymi kamień awenturynowy.

Mozaika szklana - potrzebuje wykroju, który jest wykonywany z wyprzedzeniem, w postaci długich wielokolorowych szklanych prętów. W przekroju pręty te mają postać kwiatu, rozet, gwiazd. Po odlewie otrzymuje się rolkę w kolorze gorącym, z której później powstają różne produkty. Millefiore nazywano szkłem mozaikowym.

Trzeszczenie - to szkło jest uzyskiwane w ten sposób: prawie gotowy gorący produkt jest obniżany do wody z lodem, z tego powodu na powierzchni pojawiają się pęknięcia. Stanowią wówczas wyjątkową dekorację.

Technika w stylu Pulegoso opiera się na działaniu powstałych bąbelków. Efekt ten uzyskuje się poprzez obniżenie gorącego kęsa do wody, a następnie zawrócenie go do pieca. Ta technika pozwala uzyskać najbardziej niesamowite, niesamowite efekty upiększające.

Filigran - to cienko skręcona nić szklana, która jest wprowadzana do przezroczystego lub kolorowego produktu w procesie produkcyjnym.