Jak zabezpieczyć połączenia gwintowane rur wodociągowych

Stalowe rury wodne są najczęściej łączone za pomocą gwintu, który jest bardzo trudny do uszczelnienia i uszczelnienia. Konieczny jest jednak proces, aby uniknąć wycieków.

Odmiany połączeń gwintowych

Różne połączenia gwintowe są stosowane w różnych odcinkach rur stalowych, między innymi:

1. Połączenia sekcji - stosuje się złącza z gwintem wewnętrznym o tej samej średnicy po obu stronach.
2. Przejście między różnymi średnicami. Sprzęgła redukcyjne stosuje się z gwintami wewnętrznymi o różnych średnicach lub części z gwintami wewnętrznymi i zewnętrznymi o różnych średnicach.
3. Połączenie kolankowe - stosuje się złączki kątowe 90 stopni.
4. Rozgałęzienie i rozgałęzienie - stosowane są trójniki, krzyże.
5. Koniec rury - stosowane są zaślepki: zaślepki i zaślepki.

Jak i jak uszczelnić rurę

Zawsze pomiędzy rurą i kształtką jest szczelina, która nie jest widoczna dla oka, ale woda płynie przez nią cicho. Szczeliny między żeliwnymi częściami a rurą osiągają rozmiary do 1 mm.

Najczęstszym sposobem uszczelnienia połączenia gwintowego jest użycie uszczelki i nakrętki złączkowej. Często ta para jest wykorzystywana w pracy polegającej na przymocowaniu mieszadła lub kolumny gazowej do rurociągu. Rura podłączonego obiektu musi być bez gwintu, rozszerzana. Nakłada się na nią nakrętkę kołpakową, uszczelka znajduje się między rurą a urządzeniem. Po ustanowieniu połączenia nakrętka jest dokręcana. Jeśli zastosujesz zbyt dużą siłę, materiał uszczelki rozerwie się na gwincie, połączenie nie będzie uważane za szczelne.

Zaletą tego połączenia jest to, że woda nie wchodzi w kontakt z gwintem, co zapobiega korozji. Łatwo jest odkręcić nakrętkę i wymienić uszczelkę, która jest niedroga. Jednak zastosowanie takiego połączenia nie jest możliwe wszędzie, ponieważ proces wymaga rozszerzenia rurki.

W przypadku standardowych związków najczęściej stosuje się uszczelnienia lniane. W tym celu pobierane są domowe nici lniane, które można kupić na rynku wodno-kanalizacyjnym. Dobry materiał powinien być elastyczny, z cienkimi nitkami, bezwonny i bez drobinek. Sam len nie nadaje się do uszczelniania, ponieważ stale gnije i nie chroni stali przed korozją, gdy jest w stałym kontakcie z wodą. Dlatego jest impregnowany pastami ochronnymi, na przykład suszącym olejem lub minium ołowiu.

Makaron jest przygotowywany sam, w tym celu bierze się suszący olej i ołów ołowiowy czerwony, hodowane do gęstej konsystencji. Kompozycja nie powinna dawać smug, a jednocześnie powinna być łatwo rozmazana w cienką warstwę.