Jakie są rodzaje i rozmiary wkrętów samogwintujących do płyt kartonowo-gipsowych?

Dziś zamiast parowania roztworem tynku, wyrównując ściany i sufity, często stosuje się płytę gipsową lub płytę gipsowo-włóknową (dalej będę używał skrótu - GVL). Szybki, praktyczny i zrównoważony - czego chcieć więcej? Podczas wykonywania prac efekt końcowy zależy nie tylko od jakości płyty gipsowo-włóknowej, ale także od zastosowanych łączników. W tym artykule omówimy wkręty samogwintujące do płyt kartonowo-gipsowych i zastanowimy się, jakie są ich rodzaje i rozmiary. A jednocześnie przejdźmy do kryteriów jakości przy wyborze elementów złącznych.

Rodzaje mocowań w zależności od materiału ramy

Takie jak wkręty samogwintujące do płyt kartonowo-gipsowych nie osobno - wybór elementów złącznych do pracy odbywa się według szeregu kryteriów, o których teraz porozmawiamy.

Sama płyta gipsowo-kartonowa jako materiał jest bardzo delikatna i dość łatwo się kruszy. A jak ocenić, co lepiej w to wkręcić? W takim przypadku lepiej jest mówić o elementach złącznych, za pomocą których rama i GVL zostaną ze sobą połączone. W zależności od materiału, z którego rama jest montowana i jej grubości, możesz użyć:

• Wkręty samogwintujące do metalu bez wiertła - wykonane są ze stali węglowej lub nierdzewnej. Cynkowanie, utlenianie i fosforanowanie elementów złącznych stosowane są jako ochrona przed czynnikami atmosferycznymi. Produkty mosiężne, choć lepiej chronione przed utlenianiem, nie są wystarczająco mocne do pracy z metalem. Cechą charakterystyczną wkrętów samogwintujących do metalu jest częsty skok gwintu.
• Do metalu z wiertłem - jak i bez niego, wykonany ze stali. Cechą charakterystyczną jest obecność niezależnego wiertła na dyszy, co pozwala na pracę z metalowymi ramami o grubości 2 mm i więcej. Jeśli obejdziesz się bez takiej wskazówki, będziesz musiał wstępnie wywiercić otwory w ramie.
• Według drewna - jeśli rama drewniana jest osłonięta płytą gipsowo-kartonową, to wskazane jest zastosowanie tego konkretnego typu łącznika. W tym przypadku możemy mówić zarówno o wkrętach samogwintujących stalowych, jak i mosiężnych, ponieważ drewno jest dość miękkie.

Istnieją również tzw wkręty samogwintujące z podwójnym gwintem do łączenia ze sobą materiałów o różnej gęstości. Mają większy rozmiar nici niż inne. Podczas ich używania znacznie wzrasta niezawodność połączenia.

Na notatce. Jeśli podczas wkręcania mosiężnych łączników pojawią się problemy, takie jak wylizywanie szczeliny lub złamanie głowicy - wywiercić otwór o średnicy 2 mm mniejszej od grubości gwintu w miejscu proponowanego połączenia samogwintujące śruby. Rzemieślnicy sugerują również pranie nici – to też pomaga.

Najpopularniejsza długość zapięcia

Do montażu konstrukcji płyt kartonowo-gipsowych stosuje się głównie wkręty samogwintujące o długości do 200 i grubości do 5 mm. W zależności od konkretnego celu, do którego jest używany wkręt samogwintujący, polecam zaopatrzenie się w następujące wymiary:

• za komplet stelaż metalowy - mały, 9,5 mm, lepiej z wiertłem do szybkiej i łatwej pracy;
• łączenie arkusza z profilem - 25mm, rodzaj elementów złącznych i obecność wiertła, w zależności od materiału ramy;
• przy łączeniu ramy z dwiema warstwami płyt kartonowo-gipsowych - 35-40 mm;
• do łączenia ze sobą wieszaków i prowadnic - 45 mm.

Oczywiście nie da się wszystkiego przewidzieć, trzeba przyjrzeć się miejscu, jakich rozmiarów brakuje.

Trochę o automatach

Jeżeli stosowane są różne rodzaje łączników – do drewna, metalu, z wiertłem lub bez – zdecydowanie to polecam kupując zwróć uwagę na ich głowy, jeśli to możliwe, jeśli nie takie same, to przynajmniej podobne konfiguracja. Jak mówią, brzydkie, ale jednolite.

Kolejną rzeczą są szczeliny na tych głowach. Jeśli początkowo przegapisz ten moment, to w trakcie pracy będziesz musiał zmienić bit na śrubokręcie i marnować czas. Dlaczego nie wziąć wszystkich elementów złącznych pod splajn, powiedzmy Ph2 lub Pz2? Jest między nimi bardzo znacząca różnica i poczujesz ją, próbując skręcić je kijem o niewłaściwym rozmiarze lub standardzie.

Kryteria jakości doboru elementów złącznych

Kupując partię wkrętów samogwintujących, zwróć uwagę na następujące szczegóły:

• Spektrum kolorów. Nie ma potrzeby zastanawiać się nad czysto estetyczną stroną zagadnienia. Faktem jest, że przy złej jakości powłoce kolor elementów złącznych może się znacznie różnić. Zdarza się, że rdza na stalowych elementach złącznych, zwłaszcza z powłoką fosforanowaną, pojawia się nawet w sklepie.
• Otwór powinien znajdować się pośrodku łba śruby i mieć wyraźny kontur, bez obcych wtrąceń metalu. Jeśli przegapisz ten moment, podczas dokręcania takiego zapięcia padnie wiele cichych, miłych słów, a część zostanie wyrzucona.
• Równość elementów złącznych, szczególnie wystarczająco długo. Możesz z nim pracować, ale sam proces wywoła burzę emocji i znowu będziesz musiał trochę odrzucić.
• Upewnij się, że pakiet wszystkie wkręty samogwintujące pasują do gwintu i długości;, chyba że celowo kupujesz taką „mieszankę”.

Jakość materiału, z którego wykonane są zapięcia, niestety raczej nie zostanie zweryfikowana przy zakupie. Jeśli jest niski, będzie unosił się już w trakcie pracy - zaczną się łamać wielowypusty i głowy, a produkty podczas pracy z nimi mogą się wyginać jak szable tureckie.