Agrest to dość powszechna uprawa jagód. Jego zaletą jest wysoka płodność, wysoka roczna wydajność, wczesna dojrzałość, użyteczne właściwości, wartość odżywcza, właściwości terapeutyczne i dietetyczne, wieloaspektowe zastosowanie. Przydatnymi właściwościami agrestu jest to, że witamina C w jagodach jest w harmonii z witaminą P, co jest bardzo ważne, ponieważ te witaminy najskuteczniej współpracują ze sobą.
.- Przydatne właściwości agrestu
- Charakterystyka botaniczna i biologiczna agrestu
Ojczyzną agrestu jest Kanada, gdzie jej dzikie gatunki rosną niemal do koła podbiegunowego. Pierwsze informacje o nim pojawiły się we Francji w XIII wieku. Na początku był używany jako krzew do żywopłotów. Dopiero w XVI wieku agrest wprowadzono do hodowli we Francji, skąd rozprzestrzenił się w całej Europie. W Ameryce zaczęto uprawiać go znacznie później.
Według znanej w Rosji hodowczyni hodowli Claudia Dmitrievna Sergeeva, agrest był hodowany w ogrodach klasztornych już w XI wieku. Jednak ta kultura w Rosji była szeroko uprawiana w ogrodach amatorskich dopiero w XIX wieku ze względu na uprawę najlepszych europejskich odmian.
Obecnie kultura agrestu jest szeroko rozpowszechniona w Rosji, Polsce, Niemczech, Anglii, Francji, Belgii, Holandii, USA, Kanadzie i innych krajach. Na przykład na Węgrzech zbiory jagód tej kultury wynoszą 8-13 tys. ton rocznie, tutaj uprawiać odmiany Zeld aroiash, Pallagi Oryash, Santendrej Feher, Piroš Izletesh. W południowych regionach Ukrainy zajmuje 8-10% całkowitej powierzchni jagód. Na terenie Rosji agrest są szeroko rozpowszechnione w regionach gospodarczych Północno-Zachodniej, Środkowej, Centralnej Czarnej Ziemi, Wołga-Wiatka, Wołga.
.Wśród owoców jagodowych agrest jest najwyższą roczną wydajnością.
↑ powrót do treści ↑Przydatne właściwości agrestu
Jagody są piękne, różnorodne, przydatne, mają wysoki smak, są bogate cukry, kwasy, minerały, kalorie, dobrze zachowane podczas transportu do odległych odległość. Dzięki możliwości transportu przewyższa wszystkie inne uprawy jagodowe.
Jagody zawierają kwasy organiczne do 3, a cukry do 13%. Sto gramów owoców zawiera 200 mg potasu, 75 - fosforu, 30 - wapnia, - żelaza, mg - 10% związków azotu. Skład biologicznie aktywnych substancji jagód agrestu obejmuje witaminę C (30-40 mg%), witaminę P (100-250 i jej odmiany barwniki wiśni zawierają do 700-1000 mg%), witaminę B, kwas foliowy 05 5 mg%), witaminę A (karoten mg%). Obserwuje się wysoką zawartość żelaza (, mg%) i serotoniny (, mg%) - związku, który zwiększa ciśnienie krwi u pacjentów z hipotensją i zmniejsza się u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.
Jagody agrestu są bogate w substancje aktywne (kakhetiny, antocyjany). Ze względu na wysoką zawartość substancji pektynowych mają zdolność wiązania się z ciałem ludzkim, a także usuwania z niego pierwiastków radioaktywnych - strontu, kobaltu i innych. Jest to kolejna przydatna właściwość agrestu.
Jagody są zalecane do zapobiegania nerek, pęcherza, niedokrwistości. Promują wzmocnienie naczyń krwionośnych, są stosowane w chorobach przewodu pokarmowego, z beri-beri.
Agrest to dobry surowiec do produkcji soków, dżemów, galaretek, dżemów. Jego owoce mogą być solone, są doskonałym składnikiem połączenia dżemu z jabłek, irgi, jarzębina, porzeczki.
Najbardziej przydatne, cenne produkty z agrestu to sok (dużo pektyn, zapobieganie chorobom popromiennym), surowy dżem (znaczna zawartość witamina P, zapobieganie nadciśnieniu tętniczemu, stwardnieniu naczyń) i dżemowi bogatemu w oksykumaryny (zapobieganie krzepnięciu krwi, krzepnięcie naczyń krwionośnych skrzepami krwi, zawał serca).
Jagody z deserowych odmian agrestu wyróżniają się wysoką jakością, dużą różnorodnością smaku, aromatu. Są przydatne do świeżej konsumpcji, są polecane przez lekarstwo jako produkt dietetyczny do profilaktycznych celów medycznych. Ponadto mogą być używane jako zielone lub dojrzałe.
Liście agrestu są używane jako hemostatyki. Wywar z liści stosuje się jako środek moczopędny, z kolką żołądkowo-jelitową, zaburzeniami żołądka.
.Obejrzyj film o korzystnych właściwościach agrestu i cechach niektórych odmian.
↑ powrót do treści ↑Charakterystyka botaniczna i biologiczna agrestu
Agrest należy do rodziny agrestu - Crossulariaccoe Dumont, rodzaj - Grossularia Mill. Rodzaj zawiera 52 gatunki. Mamy tylko trzy gatunki: odrzucone (do Europy) - G. reclinata (L.) Mill., igiełkowaty - G.aciculatis (Smith) Spach i Burei (na Bliski Wschód) - G. bureienses (o. Schm) Berger. Jednak wiele amerykańskich gatunków zostało wykorzystanych do uzyskania wielu odmian uprawianych w naszym kraju.
Wśród upraw jagodowych najbardziej agresywnymi cechami morfologicznymi jest agrest.
Rośliny są typowym długim, średnim i dużym krzewem na wysokości, - czasami, m i z reguły o tej samej średnicy.
Według habitusu korony wyróżniają się prostymi, zwartymi, środkowo-rzadkimi, rozłożystymi krzewami. Dla technologii zmechanizowanej uprawy, zbiory są bardziej akceptowalne gąbczastymi i slaboroskidistaya formami krzewów.
.Korzenie pędów agrestu są proste, odchylone, wygięte, w wielu odmianach z zawieszonym wierzchołkiem, w kolorze górnej części latem - zielony, czerwony, fioletowe, różne odcienie, jesienią po ligowaniu - szarawe, brązowe, ciemnobrązowe, z lub bez powłoki woskowej, owłosione lub rozebrane, matowe lub błyszczące.
Ważną cechą aprobaty są kolczaste gałęzie agrestu. Kolce są pojedyncze, 2-4-osobne, długie, krótkie, grube, średnie, cienkie, jasne lub ciemne.
Pąki są wciskane lub odchylane od pędu, stożkowe, podłużne, z ostrą lub tępą końcówką.
Liście agrestu są proste, regularne, 3-5-klapowe, z głębokimi lub płytkimi nacięciami, tępym lub spiczastym wierzchołkiem, duże, średnie lub małe. Kolor jest zielony, jasnozielony, żółtozielony. Powierzchnia płyty jest prosta, wypukła lub wklęsła, pomarszczona lub gładka, skórzasta lub miękka, błyszcząca lub matowa, z lub bez pokwitania. Podstawa arkusza jest prosta, wypukła lub z wycięciem. Zęby krótkie, średnie lub długie, tępe lub spiczaste, zgięte lub nieugięte.
.Liście wegetatywnych pędów i gałęzi owocowych agrestu to nie to samo. Różnią się rozmiarem, kształtem, kolorem. Bardziej trwałe, typowe i wyróżniające się cechy to liście środkowej części rocznych pędów wegetatywnych.
Kwiatostan (szczotka do kwitnienia) znajduje się w zatokach liścia. Są zredukowane, w nich 1-3, czasem 4-5 kwiatów.
Kwiaty do, cm. Składają się z nieokreślonej owocni, kielichowatego kielicha utworzonego przez pięć krzywych działek i pięć bardzo małych płatków. Przegrody są zielonkawe lub zielonkawoczerwone, blade lub jasne, połączone w podstawę z rurką. Płatki są białe, zielonkawe, różowe, czerwonawe lub żółtawe, naprzemiennie z pięcioma pręcikami. Tłuczek jest jednym pakarapny, składający się z dwóch owoców, u góry rozwidlone. Jajnik gorszy, pojedyncza jama, wiele nasion, w tym 25-16-jaj. Owoc jest fałszywą jagodą, w której formowaniu bierze udział naczynie.
Główną cechą wyróżniającą odmiany agrestu są owoce (jagody). Wielkość owoców dzieli się na duże (ważące 4 gramy lub więcej), średnie (waga od 2 do 4 g), małe (o wadze do 2 g), w kształcie - okrągłe, okrągłe, okrągłe, owalne, owalne, w kształcie gruszki, podłużne i inni.
Kolor jagody jest białawy, zielony, żółty, czerwony, fioletowy, różowy, złoty, ciemny czerwony, czarny.
W takim przypadku każdy kolor może mieć różne odcienie, skóra owocu - cienka, średnia, gruba, miękka lub gęsta; pokwitanie skóry jest proste, gruczołowe, czasem zmieszane.
W amerykańskich odmianach agrestu jagody pokryte są woskową powłoką o różnej gęstości, barwie (częściej szarej lub fioletowej). Hodowla wyróżnia się rodzajem rozgałęzienia. Nawyki mogą być równoległe, bez mostów lub (w większości odmian) rozgałęzione. Szypułka może mieć kształt długi, średni, krótki, stożkowy lub cylindryczny. Karczoch, który pozostaje wysuszony na wierzchu owocu, może być otwarty, półotwarty, pokryty.
Aby zasmakować, jagody odznaczają się słodkim, kwaśno-słodkim, kwaśnym smakiem.
Dorosły krzew agrestu składa się z kilku osiowych odgałęzień rodnikowych, które tworzą się z śpiących i przydatków pąków znajdujących się u podstawy łodygi. Pędy podstawowe (zero) w pierwszym roku osiągają wysokość do 1 mi prawie nie rozgałęziają się. Nerki na rocznych pędach rosną. W drugim roku gałęzie drugiego, trzeciego i kolejnych zamówień formowane są w dolnej części rocznych pędów. Z wierzchołkowego pąka rozwija się pęd kontynuacyjny, który w swojej długości jest znacznie mniejszy niż wzrost poprzedniego roku. Następnie maleje wartość rocznych przyrostów wzdłuż osi środkowej i odgałęzień bocznych. W ten sposób rozwinięte podstawowe pędy, tworzące boczne gałęzie, zamieniają się w gałęzie, a następnie zaczynają przynosić owoce.
Pierwsze kwitnące pąki agrestu częściej kładzione są na trzecim roku życia na rozgałęzieniach drugiego rzędu, czasami na jeden-dwa lata, nawet na zerowych pędach. W ich strukturze są mieszane. Po owocowaniu z tej samej nerki rośnie niewielka paczka zastępcza. W ten sposób powstają krótkie (około 3 cm) płody (pierścienie). W wielu odmianach żyją, owocują przez 2-3 lata, w innych, tworząc kolejne boczne gałęzie, zamieniają się w gałązki bukietu (o długości do 5 cm), które mogą żyć i owocować przez 10-15 lat. W większości przypadków maksymalna wydajność daje 1-2 lata wzrostu w oddziałach w wieku 4-7 lat.
Krzew agrestu powinien mieć 15-25 gałęzi. Gałęzie wyrastają dobrze i owocują do pewnego wieku, następnie ich wzrost słabnie lub całkowicie ustaje, jagody stają się małe, plon maleje, gałęzie starzeją się, giną. Aby uniknąć znacznego spadku wydajności, stare gałęzie są wycinane, zastępowane nowymi.
W jednym miejscu z dobrą opieką agrest może rosnąć, uzyskując 25-30 lat. Jednak największą wydajność tej uprawy obserwuje się w ciągu 12-15 lat.
W międzywęźlach pędów agrestu powstają zmienione liście - ciernie. Większość z nich znajduje się u podstawy nerek. W zależności od rodzaju kolców może występować od 1 do 4 sztuk, do 2 cm długości. Istnieją odmiany (rosyjski, finik, itp.), W których, w drugim roku życia, gałąź, do połowy długości, oczyszcza się z kolców. Latem, w kątach ciernia, a także w szczelinie pędów, powstają nerki, z których powstają nowe pędy, a następnie gałęzie.
System korzeniowy to agrest, kierunek pionowy. Główna masa korzeni jest skoncentrowana w 50-centymetrowej warstwie gleby, tylko pojedyncze korzenie wnikają na głębokość do, m. W Kuban na nadmiarowe humus czarnoziemy - do 2 m. Zasadniczo korzenie rozprzestrzeniają się pod koroną krzaka w odległości do, m od niego centrum.
Wśród upraw jagodowych agrest, wraz z porzeczką, wyróżnia się najwcześniejszym otwarciem pąków. Jego roślinność zaczyna się nawet w średniej temperaturze dziennej powyżej 5 ° C. Najbardziej intensywny wzrost radykalnych pędów występuje w okresie kwitnienia, a także na początku powstawania jagód.
Zdecydowana większość gatunków, odmian agrestu jest samozapłodnych. Jednak stopień ich samopoczucia różni się znacznie. Zgodnie ze stopniem samopłodności (wiązanie jagód podczas samozapylenia) odmiany agrestu dzieli się na cztery grupy:
- z dobrą samopłodnością (30-42%) - Moskwa czerwony, rosyjski, rosyjski żółty, śliwka, malachit, zmiana;
- ze średnią samopłodnością (20-30%) - afrykańskie, północne winogrona, Houghton, śliwki, Finik, angielska żółć, jubileusz, brazylijski, różowy wcześnie;
- o niskiej samopłodności (5-14%) - Chelyabinsk zielony, Slaboshishovaty 3, Chernomor, Bureinsky;
- self-fruit (mniej niż 3%) - odmiana Record and wild species - Potężna, rozprowadzająca, barwienie, Beshipny, góra Ałtaj.
Pomimo samozapylenia, obecność kilku odmian agrestu na miejscu poprawia zapylenie, zwiększa plon. Zapylacze to pszczoły.
.Po kwitnieniu i zapłodnieniu kwiatu jajnik agrestu zaczyna gwałtownie wzrastać. Długość okresu od wiązania do pełnego dojrzewania jagód zależy od odmiany, warunków meteorologicznych. Ten okres trwa 2, miesiąc. Warunki pełnego dojrzewania jagód to (w przybliżeniu):
- Region Leningrad - pierwsza połowa sierpnia,
- Region Tambowski - pierwsze dni lipca i początku sierpnia,
- Region Krasnodar jest w połowie czerwca.
