Kuchnia-salon lub kuchnia-studio to dziś bardzo popularne rozwiązanie do organizowania przestrzeni życiowej. O ile wcześniej takie połączone pomieszczenia były możliwe dopiero po przebudowie, dziś na rynku jest wiele gotowych mieszkań o podobnych układach. Kuchnia-pokój dzienny daje więcej miejsca na realizację dowolnych pomysłów. Wymaga to jednak również dokładnego przestudiowania projektu, rozmieszczenia mebli, zagospodarowania przestrzennego, aby pomieszczenie było funkcjonalne i wygodne.
Plusy i minusy projektu kuchni połączonej z salonem (zdjęcie)
Ta opcja jest idealna, jeśli jesteś właścicielem bardzo małego aneksu kuchennego o skromnych rozmiarach. Połączenie tych pomieszczeń pozwoli uzyskać znacznie więcej wolnej przestrzeni, w której można umieścić duże miejsce do pracy oraz pełny stół jadalny.
Uwaga! Zarobione na naszej stronie internetowej projektant kuchni. Możesz się z nim zapoznać i zaprojektować swoją wymarzoną kuchnię za darmo! Może się również przydać projektant szaf.
Jeśli często przyjmujesz gości, połączenie strefy gotowania i jedzenia ułatwi serwowanie i serwowanie potraw - nie musisz biegać po brakującą łyżkę lub nowe danie między pokojami.
Jeśli uwielbiasz oglądać telewizję podczas gotowania, nie musisz mieć dwóch – duży ekran w salonie będzie widoczny dla wszystkich.
Być może jedną z głównych zalet jest to, że kuchnia-salon będzie sercem domu, w którym zbierze się cała rodzina. Mamy sprzątające będą mogły brać czynny udział w życiu reszty rodziny – dzieci bawiących się w salonie, odrabiających lekcje przy dużym stole czy oglądając film z tatą.
Są też wady tego układu - jeśli masz ograniczoną ilość przestrzeni życiowej, to oddanie np. sypialni na rzecz salonu zdecydowanie nie jest tego warte. Wiele osób może nie lubić zapachów gotowanych potraw, które w taki czy inny sposób będą obecne w salonie. Jednak potężny kaptur pomoże rozwiązać ten problem.
Lada między holem a kuchnią - prawidłowe zagospodarowanie przestrzenne
Ponieważ przestrzeń kuchenna jest wielofunkcyjna, ważne jest, aby odpowiednio ją strefować. Podstawowe techniki projektowania, które pozwalają wizualnie podzielić na strefy:
- lada barowa;
- sofa (przeczytaj, jak ją ustawić tutaj) i stół jadalny za nim;
- różne wykładziny podłogowe, takie jak gres porcelanowy w kuchni i laminat w salonie;
- dwupoziomowa podłoga - np. kuchnia jest uniesiona ponad resztę pomieszczenia;
- sufity wielopoziomowe;
- różne oświetlenie w każdej strefie;
- schematy kolorów, które wyraźnie dzielą pomieszczenie na części.
Często kilka z tych technik odgrywa rolę w podziale na strefy.
Dzielenie kuchni blatem barowym
To najczęstsza i najwłaściwsza opcja wytyczenia przestrzeni między przedpokojem a aneksem kuchennym. Doskonale sprawdzi się zarówno w dużych pomieszczeniach, jak i bardzo skromnych pomieszczeniach. Jego zaletą jest uniwersalność, ponieważ nie tylko wizualnie uzupełnia przestrzeń, ale może służyć blat roboczy, stół jadalny lub lekka przekąska podczas serwowania jedzenia przy dużym stole nie jest czas.
Może być mobilna (w postaci małej konsoli np. na kółkach), ale częściej jest wykonywana stacjonarnie – wolnostojąca, naścienna lub połączona z meblami.
W małych pomieszczeniach regał może być bardzo wąski i krótki, około 30-40 cm szerokości i 60 cm długości. Zmieści się za nim tylko jedna osoba, ale jest to idealne rozwiązanie dla małej kawalerki. W przypadku większych pomieszczeń, w których gromadzi się duża rodzina, idealnym rozwiązaniem będzie wyspa – to duża wolnostojąca konstrukcja o szerokości co najmniej 1 metra i długości około 1,5 metra. Często wbudowane są w niego szafy, a nawet sprzęt AGD, co czyni go przedłużeniem przestrzeni roboczej.
Kiedy pasek nie jest potrzebny?
Bardzo często w pogoni za styl i wnętrze „jak magazyn” właściciele i projektanci starają się dopasować do projektu pokoju wszystko, co jest możliwe, zaśmiecając tym samym przestrzeń meblami.
Dzieje się tak często z licznikiem, który oprócz podziału na strefy nie pełni żadnej funkcji.
Jak zrozumieć, że możesz się bez niego obejść? Jeśli powierzchnia robocza w kuchni jest wystarczająco duża, a członkowie rodziny mają wystarczająco dużo czasu na jedzenie przy stole, a nie w biegu, może nie być często używane. Będzie również zbędny w domach, w których zwyczajowo zbiera się przy stole całą rodziną.
Trudno też wygodnie usiąść na wysokim hokerze, nawet jeśli jest on wyposażony w oparcie i podłokietniki. Dotyczy to zwłaszcza osób starszych i dzieci. Dla takich rodzin lepiej jest również zaoszczędzić miejsce i postawić pełny stół jadalny.
Którą opcję wybrać
Przede wszystkim przy wyborze należy zwrócić uwagę na wielkość pomieszczenia. Jeśli pomieszczenie jest małe, stelaż powinien mieć nie więcej niż 60 cm długości i około 30 cm szerokości. Do dużych pomieszczeń - od 1,2 metra długości do 60 cm szerokości. Jednak nawet w przypadku dużego pokoju możliwy jest niewielki blat, przeznaczony tylko do podziału na strefy, na poranną kawę i poczytanie gazety.
Jego wysokość zależy od funkcjonalności i konfiguracji. Jeśli jest częścią zabudowy kuchennej, to jej wysokość będzie zlicowana z blatem - od 85 do 90 cm. Ale mogą też być wysokie – ich wysokość może sięgać 130 cm.
Ważne jest, aby wybrać materiał. Często jest taki sam, jak na meblach kuchennych. Na przykład, jeśli regał jest wąskim blatem na chromowanym wsporniku, może być wykonany z płyty wiórowej lub MDF.
Bardziej solidna opcja, na przykład oparta na cokole, a nie na cienkiej podporze. Wtedy może to być kamień sztuczny lub naturalny, drewno (czytaj też Dekoracja pod drzewem).
I więcej opcji:
Opcja lekkiej kuchni
Pomarańczowa kuchnia
Opcja podziału na strefy kuchenne
Dzielenie kuchni
Jadalnia w odcieniach szarości
Połączenie salonu i kuchni
Opcja separacji salonu
Wnętrze jadalni z salonem
Mały projekt kuchni
Średnia ocena 0 / 5. Liczba ocen: 0
Brak ocen. Oceń jako pierwszy.