Zrób to sam szwy płyt kartonowo-gipsowych: instrukcje, wideo

Płyty gipsowo-kartonowe to wszechstronny materiał budowlany, który ma wiele unikalnych zalet. Pozwala na realizację nietuzinkowych rozwiązań projektowych własnymi rękami i zaprojektowanie dowolnego kształtu - od owalu po wielokąt. Jest łatwy do cięcia i montażu bez większego wysiłku. Arkusze są całkowicie przyjazne dla środowiska, zdolne do tworzenia doskonałej izolacji akustycznej i termicznej. Nie ma znaczenia, w jakim stanie są oryginalne ściany i sufity, jak gładkie są ich powierzchnie. Ale jak zamknąć szew między prześcieradłami? porozmawiamy o tym w tym artykule.

Ogólne informacje o płytach gipsowo-kartonowych

Tylko jeden arkusz płyty gipsowo-kartonowej ma taki rozmiar, że zajmuje ponad dwa metry kwadratowe, zakrywając wszelkie ubytki i nierówności. Podczas instalowania konstrukcji wsporczych między podstawą a wykończoną powierzchnią powstaje przestrzeń, wystarczająca do ułożenia izolacji cieplnej lub akustycznej. Na płyty gipsowo-kartonowe można zastosować dowolne wykończenie: farba, tapeta, tynk dekoracyjny.

Uwaga! Zarobione na naszej stronie internetowej projektant kuchni. Możesz się z nim zapoznać i zaprojektować swoją wymarzoną kuchnię za darmo! Może się również przydać projektant szaf.

Ale gdy tylko ostatnia śruba samogwintująca zostanie wkręcona, pojawia się problem, jak prawidłowo i jak uszczelnić szwy w płytach kartonowo-gipsowych. Warto się martwić, w przeciwnym razie z biegiem czasu:

• na połączeniach arkuszy tworzą się pęknięcia;
• żywotność gotowej konstrukcji zostanie znacznie skrócona;
• powłoka wykończeniowa ulegnie pogorszeniu, a to doprowadzi do dodatkowych kosztów gotówkowych.

W rezultacie, jeśli nie zadasz na czas pilnego pytania, zamiast ekskluzywnego elementu głównego wystroju pokoju, możesz uzyskać nieestetyczną „bułkę”.

Zdarza się, że szwy tworzą się same, jeśli rama nie jest wystarczająco sztywna. Profile montażowe odkształcają się pod ciężarem hl, a krawędzie dołączonych arkuszy powtarzają swoje obrysy. Kolejnym czynnikiem jest utrata wymiarów liniowych konstrukcji w wyniku gwałtownego spadku temperatury. Mikroskopijne przesunięcia doprowadzą do pękania.

Aby tego uniknąć, podczas procesu instalacji między listwami HL należy zachować odstęp 1–2 mm. W najgorszym przypadku kit pęknie, ale same arkusze pozostaną nienaruszone. Nie ma znaczenia, czy płyta gipsowo-kartonowa jest zamontowana na metalowej ramie, czy przyklejona do płaskiej ściany. Podczas opracowywania instrukcji światowi producenci zalecają stosowanie technologii opartych na GOST i kodach budowlanych.

Siatka i inne materiały oraz narzędzia do uszczelniania połączeń blach

1. Szpachla. Zaleca się zakup kompletu szpatułek: wąskiej (do 8 cm), kanciastej, składanej (10-15 cm) i dużej (30-40 cm). Każdy finisher ma swoje preferencje, ale najważniejsza jest tutaj elastyczność ostrza. Dzięki zwiększeniu elastyczności narzędzia, łatwości obsługi trudno dostępnych miejsc, m.in. na suficie i gzymsach wzrasta wydajność pracy.
2. Kit. Do uszczelniania połączeń wielu rzemieślników używa tylko szpachli wykończeniowej. Zwiększa się szybkość pracy, ale istnieje również ryzyko powstania dużych szczelin na połączeniach blach. Specjalne rodzaje szpachli mogą znacznie poprawić jakość pracy. Jest to szczególnie konieczne, gdy warstwą wykończeniową jest farba lub tynk dekoracyjny. Jeśli tapetę nakleja się po prostu na płytę gipsowo-kartonową, wystarczy jedna szpachla, ponieważ sama faktura tapety może ukryć niektóre wady ścian. Obecnie istnieją dwa główne rodzaje szpachli: uniwersalne – startowe i wykończeniowe oraz specjalne – z zastosowaniem odpowiednich dodatków. Najbardziej znaną firmą jest Knauf, produkująca na bazie gipsu szpachlówki do uszczelniania połączeń płyt kartonowo-gipsowych: Fugenfüller, Fugenfinish i Uniflot. Zasłużonym zainteresowaniem cieszą się również produkty firm Kreisel i Vetonit. Gotowe szpachlówki Shitrok sprawdziły się dobrze.
3. Taśma wzmacniająca lub siatka serpyanka. Wzmacniają szwy i zwiększają ich odporność na pękanie. Rolki samoprzylepne są bardzo wygodne w użyciu. Szerokość taśmy dopasowana jest do wielkości szczeliny.
4. Elementarz. Wzmacnia podłoże, poprawia przyczepność (przyczepność) szpachli do podłoża, a także tworzy barierę dla wnikania wilgoci, co zapobiegnie odklejaniu się lakieru w przyszłości.
5. Pędzel, wałek lub spray. Służą do nakładania podkładu.
6. Wiertarka elektryczna ze specjalną przystawką lub mikserem budowlanym. Przeznaczony do przygotowania mieszanki szpachlowej.
7. Specjalny pojemnik do czyszczenia na sucho. Rozwiązanie zostanie w nim zmieszane.
8. Czysta woda w temperaturze pokojowej. Jest niezbędny do przygotowania suchej masy szpachlowej.
9. Specjalny metalowy narożnik lub taśma do formowania narożników. Pozwolą na dokładniejsze uszczelnienie połączeń na narożach.
10. Papier ścierny, klocek szlifierski lub siatka ścierna. Przydadzą się do czyszczenia. Wielkość ziarna uzależniona jest od wykończenia: w przypadku tapet - większe ziarno, a w przypadku barwienia - drobniejsze.
11. Środki ochrony. Może to być respirator, gogle, rękawiczki, specjalny kombinezon.

Prawidłowe przygotowanie powierzchni do zatapiania

Najpierw musisz sprawdzić, czy wszystkie połączenia arkuszy są bezpiecznie przymocowane do ramy nośnej i czy nasadki śrub wystają. Podczas napełniania łopatka będzie się na nich odbijać, będziesz musiał zabrudzić się w mieszance, zatapiając zapięcia poniżej poziomu arkusza. Płyty gipsowo-kartonowe, a tym bardziej fugi, nie powinny mieć łuszczącego się papieru, należy je odciąć pod podstawą i wyczyścić ściereczką szmerglową. Jeśli zostaną znalezione napady i zadziory, są one ostrożnie usuwane nożem budowlanym.

Tym samym narzędziem na styku końców prostych i wycinanych elementów, gdzie widoczna jest część gipsowa blachy, tzw. łączenie - faza o kącie 45 stopni, szerokość i głębokość do 5 mm. Spowoduje to, że szwy będą znacznie mocniejsze, ponieważ zostaną również wypełnione kitem. Strugarka do krawędzi znacznie przyspiesza fazowanie. W tym przypadku fabryczne krawędzie arkuszy nie wymagają dodatkowej obróbki. Ponadto jest oczyszczany z kurzu i brudu powstałego podczas procesu instalacji. Odbywa się to za pomocą odkurzacza lub zwykłej suchej szmatki.

Aby poprawić przyczepność, stosuje się specjalne podkłady. Szwy doczołowe są obrabiane pędzlem lub wałkiem 15 cm po bokach złącza. Warstwa gleby przeszkadza w niszczeniu płyt kartonowo-gipsowych, ponieważ chroni ją przed kurzem, wilgocią i zawiera składniki przeciwgrzybicze.

Przygotowanie zaprawy szpachlowej do spoin gl

Podczas pracy z suchą szpachlą można wybrać grubość roztworu. Konsystencja jest uważana za optymalną do aplikacji, w której stożek z mieszadła na powierzchni nie opada i nie rozprowadza się. Wtedy gotowa kompozycja niezawodnie przylega do szpatułki, doskonale przylega zarówno do ściany, jak i do sufitu.

Zgodnie z instrukcją wymaganą ilość suchej masy szpachlowej umieszcza się w specjalnie przygotowanym pojemniku, napełnia wodą i miesza do uzyskania gładkości. Jeśli tworzy się kurz, musisz zadbać o sprzęt ochronny. Wskazane jest, aby jednorazowo gotować nie więcej niż 5 litrów mieszanki, ponieważ jest to tzw. czas życia to tylko 30-40 minut.

Szwy pokrywamy mieszanką szpachlową

Sama technologia spoinowania spoin gkl jest prosta, a jej przestrzeganie daje doskonały efekt. W celu zakrycia porcję szpachli przenosi się szpachelką typową na szpachelkę roboczą i nakłada drobnymi pociągnięciami w poprzek szczeliny, starając się wypełnić całą jej głębokość. Warunkiem wstępnym jest duża grubość na powierzchni, ponieważ nadmiar mieszanki szpachlowej nie pozwoli jej zbytnio wyschnąć. Jeśli długość złącza jest znaczna, wygodnie jest pracować, dzieląc go na małe odcinki. Zaślepki wszystkich wkrętów samogwintujących należy wypełniać uderzeniami w kierunku krzyżowym.

Aby wyrównać szew i zapobiec powstawaniu pęknięć, tzw. banding - mocowane są taśmy wzmacniające z włókna szklanego lub specjalnego papieru. W zależności od obecności warstwy klejącej na powierzchni stosuje się je:

• Jeśli na taśmie znajduje się już warstwa samoprzylepna, to przed zakryciem szwów płyt kartonowo-gipsowych należy ją rozpakować i stopniowo odkręcać, przykleić wzdłuż wszystkich połączeń.
• Jeżeli nie ma warstwy samoprzylepnej, to po nałożeniu roztworu należy wtopić taśmę jak najgłębiej w jej grubość. Na uwagę zasługuje perforowana taśma papierowa. Papier i płyta gipsowo-kartonowa to materiały powiązane i dobrze ze sobą współpracują.

Szeroka szpatułka służy do szlifowania szpachli na płaską, równą powierzchnię. Elementy narożne projektuje się przy użyciu specjalnych urządzeń - narożników metalowych, taśm narożnych itp. Po 8-12 godzinach schnięcia można nałożyć kolejną warstwę szpachli - kryjącą, która wygładzi wszystkie niedociągnięcia stwierdzone podczas pierwszego przejścia i wzmocni szew.

Na suficie łatanie szwów jest pewną niedogodnością, ponieważ mistrz musi stale trzymać głowę odrzuconą do tyłu. Będziesz musiał przygotować trochę grubszą masę szpachlową, w przeciwnym razie spłynie z szpatułki i mocniej dociśnij samym narzędziem, aby dobrze wcisnąć masę w szczelinę na suficie. Ale podczas gruntowania nie można mocno dociskać wałkiem do płaszczyzny płyty gipsowo-kartonowej, aby nie odkleić jej części papierowej.

Szlifowanie szwów płyt kartonowo-gipsowych

Po całkowitym wyschnięciu szpachli przeszlifuj szwy siatką ścierną lub papierem ściernym. Celem jest tutaj zapewnienie, aby żadne wady nie były zauważalne. Jakość można kontrolować, oświetlając obszar szlifowania reflektorem. Z jego pomocą ujawniają się najmniejsze nierówności, zagłębienia i wybrzuszenia. Jeśli wszystko zostało zrobione poprawnie, otrzymasz całkowicie gładką powierzchnię. Pożądane jest, aby chronić go przed przesuszeniem, hipotermią i nasiąkaniem wodą w ciągu pierwszych trzech dni po zakończeniu pracy.

Zamykamy szwy hl własnymi rękami (wideo)

Film na końcu tego artykułu pomoże ci lepiej zrozumieć temat.