Złącze przejściowe z polipropylenu: rodzaje, średnica, gwint, zakres, cechy montażowe i doboru, recenzje

Planując obwód orurowanie polipropylenowe często dochodzi do sytuacji, gdy konieczne jest łączenie rur o różnych średnicach lub nawet z różnych materiałów. W takim przypadku polipropylenowa tuleja adaptera jest w stanie uprościć rozwiązanie problemu. Będzie można wykonać prace w jak najmniej kosztowny sposób. Ale jak to zrobić i jakie niuanse powinieneś znać?

Gdzie jest używany

Polipropylenowa tuleja przejściowa to uniwersalny element dodatkowy, który znajduje zastosowanie w prawie wszystkich rurociągach wykonanych z polipropylenu lutowanego PPR. Zewnętrznie wygląda jak okrągły plastikowy kubek o grubych ściankach bez dna. Taki kształt gwarantuje mocowane i bezpieczne połączenie.

Złączki redukcyjne do rur polipropylenowych stosuje się do:

• jednoczęściowe lutowane połączenie dwóch rur PPR;
• przejście z rury polipropylenowej na stalową lub metalowo-plastikową.

Nieokreślona część to wszechstronne narzędzie, które może pomóc rozwiązać małe, ale ważne problemy z wodą lub ogrzewaniem.

Wejście do mieszkania lub domu

Najpopularniejszą opcją jest przejście z rur o dużej średnicy na mniejsze. Zazwyczaj rura hydrauliczna w studniach budynków mieszkalnych jest wykonana z rury polipropylenowej o grubości co najmniej 2 ”. Układ mieszkania składa się do 3/4”. Dlatego na wylocie rury wodociągowej konieczne jest zamontowanie tulei wciąganej z gwintem zewnętrznym do podłączenia wodomierza.

Do zaopatrzenia w wodę użytkową stosuje się przejściową tuleję polipropylenową:

• do łączenia rur polipropylenowych i stalowych;
• w miejscach wkładania metalowych okuć - od mosiężnych kranów po filtry przeciwbłotne;
• przy wejściu do domu zwykle układa się polietylenową linię żywnościową, a następnie przejściówkę z polietylenu na metal. Ostatnia to przejściowa złączka polipropylenowa do lutowania;
• w kesonowych blokach studni do podłączenia dopływu wody do zbiornika wyrównawczego lub sprzętu pompującego.

Na końcu ślepej części instalacji wodociągowej często umieszcza się złączkę przejściową. W tym przypadku stosuje się polipropylenową tuleję przejściową z gwintem zewnętrznym. Na gwintowany odcinek przykręcany jest elastyczny przewód doprowadzający wodę do gazowego podgrzewacza wody, kotła dwuprzewodowego lub kotła.

Systemy grzewcze

Złączki polipropylenowe stosowane są w obiegu grzewczym do podłączenia grupy bezpieczeństwa, zbiorników wyrównawczych oraz montażu manometrów. Rury mogą być stosowane z polipropylenu, natomiast wszystkie zawory i armatura sterująca są wykonane wyłącznie z mosiądzu lub stali nierdzewnej.

Grzejniki wykonane z aluminium, bimetalu lub żeliwa w instalacjach grzewczych łączy się za pomocą złączek przejściowych, ale już za pomocą metalowej nakrętki łączącej.

Złączki kształtowe umieszcza się na rozdzielaczu, jeżeli oprócz grzejników w domu lub mieszkaniu stosowany jest system „ciepłej podłogi”.

Oprócz klasycznych kształtek prostych szeroko stosowane są modele kątowe, w których wlot i wylot mają różne średnice, a jednocześnie są ustawione pod kątem 90゜ względem siebie. Wylot może być wyposażony w metalową złączkę do gwintów rurowych.

W jakich warunkach może być eksploatowany

Złączki redukcyjne do rur polipropylenowych mogą pracować w ekstremalnych warunkach.

Na przykład w gorącej wodzie materiał może wytrzymać przez długi czas:

• ciśnienie robocze do 16 At;
• temperatura otoczenia do + 95 ℃.

Ani plastik wzmocniony metalem, ani usieciowany polietylen nie mogą konkurować z linkami polipropylenowymi. Połączenie mufowe uzyskuje się dzięki odlewanej, jednorodnej strukturze, nie ma łączeń, uszczelnień, szwów, przez które mogłaby „uciekać” gorąca woda lub para.

Tylko złączki polipropylenowe ze specjalnym dodatkiem wzmacniającym w postaci ciętego włókna szklanego mogą pochwalić się wysoką odpornością na parę i gorącą wodę. Dla armatury standardowej dopuszczalna temperatura wynosi 60℃ przy ciśnieniu do 20 At.

Dzięki odlewanej konstrukcji złączki przejściowe nie boją się naprężeń mechanicznych. Rury PEX zbrojone tworzywem sztucznym i polietylenem należy dodatkowo przymocować do ściany w miejscach montażu złączek zaciskowych. Odbywa się to w celu skompensowania ugięcia i obciążenia na połączeniach, w przeciwnym razie uszczelki szybko ulegną uszkodzeniu.

Nie jest to wymagane w przypadku rur polipropylenowych montowanych na złączach przejściowych lutowanych na gorąco. Rzemieślnicy zakładają zaciski i mocują rurociągi polipropylenowe tylko po to, aby poprawić ich wygląd. Rura PPR doprowadzająca ciepłą wodę rozszerza się i lekko zwisa po podgrzaniu. Siła i niezawodność adaptera się od tego nie zmienia.

Jedyną wadą zastosowania tulei redukcyjnej może być przejście z rury o dużej średnicy na małą. Jeżeli złączka jest spawana z lekkim przegrzaniem, a części zostały połączone z nadmierną siłą, to wewnątrz polipropylenowej tulei powstaje szew pierścieniowy. Praktycznie nie wpływa to na przepustowość, ale ze względu na przyspieszenie przepływu wody w rurze o mniejszej średnicy może powodować drgania dźwiękowe.

Złączki do rur polipropylenowych nie boją się korozji, nawet jeśli trzeba wykonać połączenie z rurą stalową lub metalowo-plastikową. W składzie polipropylenu nie ma substancji, które powodują powstawanie rdzy lub utlenianie aluminium, dzięki czemu nie ma problemów z kompatybilnością części polipropylenu i metalu.

Jak wybrać złączki redukcyjne

Niezbędny jest dobór odpowiedniej konstrukcji kształtki polipropylenowej. System przejściowy zakłada, że ​​w złączu spawanym zostaną połączone rury o różnych średnicach. Im bardziej różnią się przekroje na wlocie i wylocie, tym silniejsza turbulencja przepływu wody i większe straty hydrauliczne.

Opór wzrasta proporcjonalnie do różnicy średnic:

• jeśli różnica wynosi ½ ”, straty wzrastają o 25%;
• przez ¾ "- ciśnienie jest tracone o 35-40%.

Podane dane dotyczą tylko tych linii, w których prędkość przepływu w rurze jest większa niż 3 m/s. W przypadku rury polipropylenowej o przekroju ¾ " odpowiada to natężeniu przepływu wody dla wylewki w zakresie 0,7-1,0 l / s. W innych przypadkach można pominąć hydrauliczną utratę rezystancji w odcinku przejściowym.

Jeśli różnica średnic jest duża, można zainstalować kilka łączników pośrednich przy natężeniu przepływu większym niż 3 l / s. Jedyną uciążliwością może być nagromadzenie osadu i rdzy na styku dwóch rur polipropylenowych.

Należy wziąć pod uwagę charakter przejścia. Jeśli zamontowana jest armatura przejściowa z zewnętrznym gwintowanym odejściem, to model z krótkim gwintowanym odcinkiem będzie bardziej preferowany dla ciepłej wody. Dla ciśnień powyżej 10 atm stosujemy przedłużoną złączkę. W tym przypadku na gwincie nakłada się tuleję przejściową i nakrętkę mocującą.

Kolejnym niuansem jest jakość samych okuć. Złącza BOREALIS są uważane za najlepsze rozwiązanie pod względem ceny i jakości, chociaż czeskie lub tureckie złącza redukcyjne mogą być stosowane z równym powodzeniem.

Jak montuje się sprzęgło?

Połowa problemów z rurami PPR wynika z niskiej jakości instalacji złączki.

Sam proces wygląda na prosty:

• wycinamy półfabrykat rury za pomocą nożyc do cięcia. Nie zaleca się cięcia innym narzędziem;
• usuwamy fazkę na krawędzi wzdłuż końca;
• montujemy dysze na lutownicy zgodnie z rozmiarem rury i odpowiednim odcinkiem adaptera;
• podgrzej i szybko, ale bez pośpiechu, włóż obrabiany przedmiot do złączki. Siadamy bez większego wysiłku.

Po około 5-7 minutach punkt zgrzewania całkowicie się ochładza.

Jak najdokładniej obserwuj czas nagrzewania półfabrykatów polipropylenowych na dyszach lutownicy. Doświadczeni rzemieślnicy określają stopień ogrzewania na podstawie własnego doświadczenia i dla początkujących pracowników lepiej jest korzystać ze stołu.

Problemy z lutowaniem tulei wciąganej

Najczęściej spawanie odbywa się albo przegrzane, a następnie wewnątrz przedmiotu obrabianego tworzy się pierścieniowy ścieg lub przechłodzony, w którym to przypadku szew może być słaby. Jeśli nie ma praktycznego doświadczenia, możesz ćwiczyć na skrawkach polipropylenu.

Zwykle najpierw lutuje się wylot przejściowy, ten o mniejszej średnicy. Ułatwia to wykonanie bardziej złożonego złącza spawanego na rurze o większej średnicy. Należy spróbować założyć sprzęgło dokładnie wzdłuż osi, unikając odchyleń od wyrównania. W przeciwnym razie szew spawalniczy lub zadzior okażą się różnej grubości, co oznacza, że ​​mogą pozostać nielutowane obszary.

Kolejny niuans związany jest z instalacją okuć narożnych z gwintem zewnętrznym. Pierwszym z nich jest lutowanie złącza od strony rury polipropylenowej. Wyrównaj wstępnie położenie zagięcia przejściowego w stosunku do przekroju stalowego.

Oprawa metalowa jest owinięta wilgotną szmatką i przyspawana do części polipropylenowej. W tej formie należy pozostawić złączkę do całkowitego ostygnięcia, nie próbować przymiarki ssawy ani przykręcać złączki lub nakrętki. Wszelkie niedokładne obchodzenie się z gorącym łącznikiem może spowodować odklejenie polipropylenu wewnątrz obudowy.

Polipropylenowy rękaw przejściowy jest trwały i mocny. Dzięki pogrubionym, masywnym ściankom połączenie jest trwałe, jeśli dobór i montaż okucia przeprowadzono wysokiej jakości narzędziem przy użyciu sprawdzonej technologii.

Spawanie rur polipropylenowych o różnych średnicach i typach przez tuleję przejściową: wideo.

Podziel się swoimi doświadczeniami z łącznikami przejściowymi w komentarzach. Jakie problemy napotkałeś? Jak udało ci się je rozwiązać? Dodaj artykuł do zakładek, aby w każdej chwili móc wrócić do przydatnych informacji. Podziel się pieprzeniem w sieciach społecznościowych.