Złączki gwintowane mosiężne: rodzaje, zastosowania do podłączenia, co jest potrzebne, jak wybrać

Gwintowane złączki mosiężne - najpopularniejszy rodzaj mocowania rur, ponieważ różnorodność ofert jest większa niż w przypadku elementów złącznych wykonanych z innego metalu. Mogą być używane do łączenia przedmiotów wykonanych z różnych materiałów: stali, polipropylenu, polietylenu niskociśnieniowego, metalu z tworzywa sztucznego i tak dalej. Ale czy oprócz plusów ta armatura ma też minusy? Jakie są niuanse jego instalacji?

Co to jest mosiądz - cechy metalu

Mosiądz jest stopem miedzi i cynku w różnych proporcjach. Taka kompozycja sprawia, że ​​materiał jest wysoce plastyczny i zaawansowany technologicznie. Pod względem odporności na korozję jest gorszy od miedzi, dlatego złączki mosiężne pokryte są chromem lub niklem. Do plusów należy dodać niską przewodność cieplną i elektryczną.

Specyfikacje mosiądzu:

• rezystancja elektryczna - 0,07-0,09 Ohm / m, dla stali 13-18;
• pojemność cieplna - 0,377 J / kg K, to w temperaturze +20 ℃;
• gęstość - 3000-5500 kg / m³;
• mosiądz topi się w temperaturze +900℃.

To właśnie te wskaźniki sprawiają, że okucia mosiężne są konkurencyjne.

Jak wyglądają mosiężne złączki gwintowane?

Wszystkie okucia wykonane ze stopów miedzi są produkowane zgodnie z GOST pod numerem 35585-2013. Dotyczy to zarówno elementów gwintowanych, jak i zaciskanych. Ponieważ rury można łączyć nie tylko wzdłuż jednej osi, odpowiednio łączniki mogą mieć inną konfigurację.

Często wymagane jest połączenie dwóch obwodów o różnych przekrojach przedmiotów. Takie elementy są również wykonane z mosiądzu. Główną różnicą między modelami gwintowanymi jest to, że gwint jest wewnętrzny lub zewnętrzny. Nie ma innych cech wyróżniających.

Do czego służą mosiężne złączki gwintowane?

Ich głównym celem jest łączenie ze sobą rurociągów. Ale wśród modeli gwintowanych są te, które są instalowane na końcach obwodów rurociągów. Na przykład korek lub złączka, przez którą do rury podłączony jest sprzęt hydrauliczny, przyrządy pomiarowe, zawory i inne urządzenia. Za pomocą tego ostatniego reguluje się przepływ medium przechodzącego przez obwód rur.

Rodzaje mosiężnych złączek gwintowanych do rur HDPE i innych materiałów

Istnieje wiele odmian okuć mosiężnych:

1. Sgonowie, oni złączki. Są to proste elementy łączące z gwintem zewnętrznym lub wewnętrznym. Służy do łączenia rur znajdujących się na tej samej osi. Ich długość jest standardowa: 100, 150 i 200 mm. Są mniejsze, zwane beczkami.
2. Gałęzie, to rogi. Pętle rurowe są połączone ze sobą pod kątem. Kąt pochylenia - 45-120º.
3. Koszulki. Za pomocą tego elementu połączone są trzy rury. Jeden z nich jest prostopadły do ​​dwóch pozostałych. Zwykle ten element łączący jest montowany na głównym rurociągu, z którego odchodzi obwód pomocniczy.
4. Przechodzić. Połączone są cztery rury, umieszczone ze sobą pod kątem 90º.
5. Amerykański. Jest to rodzaj złącza, w którym wykorzystuje się nakrętkę łączącą. Wygodny projekt. Różnorodność form jest ogromna.
6. Końcówka. Używany tylko wtedy, gdy konieczne jest zatkanie rury.
7. Sutek. Z jednej strony gwint, z drugiej odgałęzienie na wąż. Służy do połączenia rury i urządzenia pomiarowego.
8. Futorka. W formie i konstrukcji jest to korek, tylko z otworem przelotowym, w którym nacięty jest gwint wewnętrzny. Służy do podłączenia do rurociągu urządzeń.
9. Adapter. Jest instalowany na rurociągach w dwóch przypadkach. Pierwszy to połączenie dwóch rur o różnych średnicach. Ma dwa lub zewnętrzne gwinty lub wewnętrzne. Po drugie, gdy konieczne jest podłączenie rurociągu do urządzenia lub zaworów odcinających. Posiada jeden gwint zewnętrzny, drugi wewnętrzny.

Warunki pracy są jednym z głównych elementów długotrwałej eksploatacji mosiężnych złączek gwintowanych. Chodzi o mosiądz, jego właściwości techniczne. Nie możesz ich zainstalować w rurociągi, przez którą poruszają się media o temperaturze powyżej +2000℃ i ciśnieniu powyżej 20 bar przy braku pary. Jeśli obecna jest para, nie więcej niż 10 barów.

Mosiądz to metal ciężki. Produkty z niego również są ciężkie. Niektórzy producenci oszczędzają na grubości ścianek, co obniża jakość. Na przykład gałąź lub rękaw o średnicy 20 mm nie może ważyć mniej niż 200 g. Cienkie ściany to powód, by nie kupować takiego elementu.

Kolejny ważny punkt dotyczący ochrony gwintowanych złączek mosiężnych. Grubość warstwy chromowanej powinna mieścić się w granicach 0,3-1,4 mikrona, niklowana - 12,6-15,3 mikrona. Jeśli warstwa ochronna jest cieńsza, połączenie nie potrwa długo. Jeśli jest grubszy, to w krótkim czasie warstwa pęknie. W obu przypadkach prawdopodobieństwo korozji metalu jest wysokie.

Popularność gwintowanych kształtek mosiężnych jest duża, dlatego sprzedają je wszystkie sklepy z narzędziami. Na przykład Leroy-Merlin, Santehmir i inni. Przy wyborze należy zwrócić uwagę nie tylko na projekt, ale także na grubość ścianki, jakość powłoki.

Złączki gwintowane mosiężne. Kształtki do łączenia rur. Recenzja: wideo.

Czy kiedykolwiek kupowałeś mosiężne złączki gwintowane? Na co zwracali uwagę? Powiedz w komentarzach. Dodaj artykuł do zakładek, udostępnij go w sieciach społecznościowych.