Testowanie systemu ogrzewania „zrób to sam”: rodzaje technologii

System podgrzewania wody wyposażony w wiele domów. W praktyce, zarówno po budowie, jak i późniejszej eksploatacji mieszkań komunalnych, zawsze przeprowadza się próby ciśnieniowe systemów grzewczych.

Zwykle jest to wykonywane przez profesjonalne struktury - Usługi mieszkaniowe i komunalne i podobne organizacje. Czy możliwe jest zwiększenie ciśnienia w systemie grzewczym własnymi rękami, na przykład dla właściciela prywatnego domu?

Pomożemy Ci zrozumieć to pytanie. Artykuł szczegółowo opisuje zakres działań, które pozwalają zidentyfikować „słabe punkty” sieci grzewczej. Podano również praktyczne zalecenia dotyczące testowania i zaciskania systemu na różne sposoby.

Zadania prób ciśnieniowych ogrzewania w domu

Niezależnie od schematu organizacja systemu grzewczego (scentralizowane lub zdecentralizowane), wymagania SNiP przewidują techniczne przygotowanie takich systemów do uruchomienia.

Obejmuje to całą listę prac wykonanych na etapie przed uruchomieniem urządzenia grzewczego, a także prace, które należy wykonać już na etapie konserwacji.

Jednym z głównych wymagań przy uruchamianiu i konserwacji obiegu grzewczego ciepłej wody użytkowanego w domu prywatnym lub komunalnym jest próba ciśnieniowa. Zgodnie z zasadami i wymogami dotyczącymi instalacji sanitarnych wszystkie elementy obwodów systemu grzewczego są testowane pod kątem trwałości.

Oprócz testów przed uruchomieniem tradycyjnie przeprowadza się testy hydrauliczne lub pneumatyczne:

• przed każdym nowym sezonem grzewczym w celu zidentyfikowania miejsc obniżenia ciśnienia i obszarów osłabionych;
• po naprawach oraz wymiana sprzętu, armatury, uszczelek itp. przedmioty.

Oprócz głównego zadania, jakim jest identyfikacja obszarów i punktów, które mogą przechodzić przez czynnik chłodzący, próby ciśnieniowe pomagają uwolnić obwód od nierozpuszczalnych cząstek, które zatykają rurociąg.

Testy ciśnieniowe są w stanie wykonać właściciela domu własnymi rękami. Proces testowania za pomocą ciśnienia wody lub powietrza nie przewiduje żadnych skomplikowanych działań, ani też nie ma potrzeby nabywania drogich narzędzi i sprzętu technologicznego.

Aby sprawdzić szczelność systemu za pomocą metody hydrostatycznej, będziesz potrzebował

• napełnij obwód płynem chłodzącym (woda) o temperaturze 5-50 ° C;
• podłączyć pompę wodną do systemu - elektrycznego lub ręcznego;
• zainstalować przyrządy pomiarowe w obiegu grzewczym - manometry z górnym ciśnieniem granicznym dwukrotnie wyższym niż ciśnienie robocze.

Stosuje się również próbę ciśnieniową obiegu grzewczego bez wody - badanie pneumatyczne układu za pomocą ciśnienia powietrza (metoda pomiarowa).

Ta opcja ma swoje własne właściwości i jest często używana do testowania poszczególnych elementów obwodu grzewczego, takich jak grzejniki, panele grzewcze, wymienniki ciepła itp.

Jak przeprowadza się test szczelności?

Początkowym etapem jest napełnienie obiegu grzewczego wodą, której temperatura nie jest niższa niż 5 ° C. Następnie rozpoczyna się proces zaciskania - ciśnienie systemowe podnieść do wartości testowej (P_niewolnik × 1,5).

Biorąc pod uwagę, że testowany jest zdecentralizowany system prywatnego domu, ciśnienie robocze z reguły nie przekracza 0,1-0,2 MPa. Takie ciśnienie nośnika ciepła zapewnia większość nowoczesnych kotłów grzewczych wyposażonych w pompy obiegowe.

Jednak dla obwodów ze scentralizowanym połączeniem parametry są wyższe - do 1,5 MPa.

Na podstawie wartości ciśnienia roboczego zdecentralizowanego schematu ustaw wartość ciśnienia próbnego 0,2-0,3 MPa. Zwiększ ciśnienie w obiegu grzewczym do takich wartości, aby pomóc pompie w badaniu ciśnienia.

Możesz użyć urządzenia elektrycznego o małej pojemności, ale w sektorze prywatnym bardziej wskazane jest użycie pompy ręcznej.

Wybór takich urządzeń jest szeroki. Na przykład opressovochnye pompy serii HA, RP, TR - niedroga prosta i wygodna konstrukcja, wyposażona w wskaźnik kontroli. Ich koszt na rynku wynosi od 4000 do 9000 rubli.

Pompy elektryczne do zaciskania systemów grzewczych montowane własnoręcznie, jest to irracjonalne z powodu ich wysokich kosztów. Urządzenia te są zwykle zaprojektowane do wysokich ciśnień roboczych, co również nie jest konieczne przy sprawdzaniu zdecentralizowanego systemu prywatnego domu.

Jedyną korzyścią dla właściciela domu jest to, że nie musisz wykonywać żadnego dodatkowego wysiłku fizycznego. Dlatego dla tych, którzy chcą wybrać pompy MGF, RP, Saturn i inni. Zakres cen 17 000 - 65 000 rubli.

Priorytet wyboru pompy ręcznej powinien być również uzasadniony cechami konstrukcyjnymi. Ten typ sprzętu zapewnia płynny wzrost ciśnienia, co jest ważne zarówno pod względem bezpieczeństwa testera, jak i ochrony systemu grzewczego przed wstrząsy hydrauliczne.

W małych systemach z kotłami grzewczymi młot wodny może uszkodzić niektóre przedmioty. Dlatego instrukcja opressovochny Pompa jest optymalna do testowania małych, samodzielnych sieci cieplnych.

Subtelności procesu testowego

Napełnianie systemu wodą i późniejsze próby ciśnieniowe są dopuszczalne w warunkach dodatniej temperatury wewnątrz pomieszczeń. Kotły grzewcze i zbiorniki wyrównawcze podczas testu są odłączone od systemu.

Do kontroli konieczne jest użycie dwóch manometrów zainstalowanych w różnych punktach. Podczas testowania systemu grzewczego nie wolno próbować eliminować defektów, obracać trzpieni zaworów i przegubów.

Podczas procesu wzrostu ciśnienia należy zachować ostrożność usuwanie powietrza z systemu. Specjalne urządzenia zainstalowane w różnych punktach rurociągów pomagają to osiągnąć. odpowietrznik.

Jeśli obieg grzewczy nie jest wyposażony urządzenie odpowietrzające, powinieneś zwiększyć nacisk na pracownika, a następnie otworzyć na krótki czas dowolny kran znajdujący się w obiegu grzewczym na poziomie wyższym niż pozostałe.

Po usunięciu powietrza wzrost ciśnienia kontynuuje się do wartości testowej (co najmniej 0,2 MPa). W przypadku małych zdecentralizowanych systemów ogrzewania prywatnych gospodarstw domowych ciśnienie testowe wynosi zwykle 0,2-0,3 MPa.

Płyn w układzie pod takim ciśnieniem musi być utrzymywany przez określony czas. Minimalny czas ustawienia wynosi 5 minut. Jeśli w tym okresie nie nastąpił spadek ciśnienia o więcej niż 0,01-0,02 MPa, na ogół badanie ciśnienia systemu grzewczego własnymi rękami można uznać za udane.

Inne ważne punkty testowe

Podobnie jak w opisanym powyżej procesie, ogrzewanie z centralnym obiegiem przechodzi. To prawda, że ​​obliczenia ciśnień powinny być dokonywane z uwzględnieniem parametrów pracy właśnie takiego systemu. Po zaciśnięciu następuje obniżenie ciśnienia w systemie grzewczym do poziomu roboczego i starannie sprawdzane są wszystkie dostępne obszary.

W tym stanie obwód grzewczy jest sprawdzany wzrokowo pod kątem ewentualnych wycieków:

• sprawdzane są rurociągi i armatura;
• miejsca instalacji urządzeń pomiarowych;
• połączenia kołnierzowe pomp obiegowych;
• uszczelnia kotły grzewcze żurawi;
• zawory zbiornika wyrównawczego itp.

Test hydrauliczny, którego wyniki nie ujawniły wycieków w strefie spawania, zniszczenia lub odkształcenia rurociągów i elementy wyposażenia, naruszenia gęstości w połączeniach gwintowych, wycieki w urządzeniach grzewczych i zaworach uważa się za przepuszczone.

Hydrostatyczny test integralności i gęstości jest uważany za zawory zwrotne (zawory, zawory, zawory), jeśli po skręceniu trzpienia zaworu odcinającego dwukrotnie w obszarze dławnicy, wygląd ślady wody.

Pneumatyczna metoda zaciskania

Sprawdzenie szczelności domowej sieci grzewczej można wykonać pneumatycznie. Warto zauważyć, że metoda manometryczna umożliwia testowanie sieci i urządzeń w niskich temperaturach.

Zazwyczaj ta metoda testowa służy do testowania gęstości poszczególnych urządzeń grzewczych. Zatem powietrze pod ciśnieniem jest sprawdzane pod kątem grzejników szczelności, wymienników ciepła kotłów, zbiorników wyrównawczych.

Proces testowania powietrza pod ciśnieniem odbywa się analogicznie do techniki zaciskania hydraulicznego. Jako źródło czynnika roboczego stosuje się sprężarkę powietrza lub konwencjonalną samochodową pompę powietrza.

W tym przypadku nie działają duże ciśnienia. Aby sprawdzić gęstość metodą manometryczną, wystarczy małe ciśnienie (0,1-0,15 MPa).

Jeśli pod ciśnieniem powietrza 0,15 MPa wykryte zostaną wycieki z powodu wad montażowych, to uwalniają one ciśnienie i eliminują wady. Następnie proces powtarza się - system grzewczy jest napełniany powietrzem pod ciśnieniem 0,1 MPa i pozostaje w takich warunkach przez co najmniej 5 minut.

Kontrola prób ciśnieniowych w tym przypadku pozwala na spadek ciśnienia nie większy niż 0,01 MPa przez określony czas. Dzięki temu system jest uważany za kompletny i gotowy do pracy.

Często zdarzają się przypadki wprowadzenia określonego sprzętu do systemu grzewczego prywatnego przedsiębiorstwa. Nie zawsze jest również możliwe sprawdzenie sprzętu metodą hydrostatyczną, gdy ciśnienie jest wymagane do badania ciśnienia.

Na przykład SNiP i GOST zapewniają badania grzejników żeliwnych lub stalowych o ciśnieniu wody co najmniej 0,9 MPa (9 ATI). Aby jednak wykonać te same testy metodą manometryczną (pneumatyczną), wystarczające jest ciśnienie 0,1 MPa (1 ATI).

Moduły konwektorowe wymagają prób ciśnieniowych przy ciśnieniu wody co najmniej 1,5 MPa (15 kg / cm²). Jednocześnie, jeśli korzystasz z testów o charakterze pneumatycznym, naciśnij moduł konwektora, aby potwierdzić, że zapewnianie jakości jest dozwolone przez powietrze pod ciśnieniem 0,15 MPa.

Procedura testowania takich urządzeń jest następująca:

• napełnianie urządzeń powietrzem pod określonym ciśnieniem;
• zanurzenie urządzeń w pojemniku z wodą;
• sprawdzić nieszczelności w ciągu 5 minut.

Niektóre elementy technologiczne obiegu grzewczego mają konstrukcję dopuszczalną do sprawdzania integralności metody pneumatycznej. Możesz dowiedzieć się o tym z wytycznych dotyczących konserwacji urządzenia.

Zazwyczaj instrukcje dotyczące metod zaciskania są podane w instrukcji obsługi, za pomocą której wszelkie urządzenia grzewcze są ukończone.

Należy podkreślić: metoda pneumatyczna (manometr) jest przydatna do sprawdzania gęstości. Zaleca się jednak sprawdzenie siły systemu grzewczego, w tym systemu wykonanego ręcznie, metodą hydrauliczną. Również hydrostatyczne zaciskanie jest preferowane w przypadku systemów ogrzewania panelowego.

Sprawdzanie systemów ogrzewania parowego i płytowego

Testowanie ciśnienia hydrostatycznego systemów ogrzewania paneli odbywa się na etapie instalacji pod warunkiem pełnego dostępu do urządzeń i urządzeń przez okna instalacji. Warunki próby ciśnieniowej, w tym własnymi rękami, oznaczają wzrost ciśnienia wewnątrz układu do poziomu 1 MPa.

Test przeprowadza się co najmniej 15 minut. W tym czasie nie powinno być spadku ciśnienia o więcej niż 0,01 MPa.

Jeśli obieg grzewczy jest zbudowany z kombinacji paneli grzewczych z innymi urządzeniami grzewczymi, wartość ciśnienia próbnego jest ustawiana na równi z parametrami innych urządzeń grzewczych.

Próba ciśnieniowa systemów płyt grzewczych jest przeprowadzana metodą manometryczną pod ciśnieniem powietrza 0,1 MPa. Czas ekspozycji 5 minut. Dopuszczalny spadek ciśnienia nie przekracza 0,01 MPa.

Poszczególne warunki testowe dotyczą rurociągów i urządzeń systemu pary. Jeżeli ogrzewanie parowe jest zaprojektowane dla ciśnienia roboczego 0,07 MPa, wartość ciśnienia próbnego metodą hydrauliczną będzie wynosić 0,25 MPa.

Przy ciśnieniach roboczych większych niż 0,07 MPa, próbę ciśnieniową przeprowadza się pod ciśnieniem P slave + 0,1 MPa, ale nie mniej niż 0,3 MPa. Czas ekspozycji dla systemów parowych wynosi 5 minut. Dopuszczalna różnica ciśnień w minus nie więcej niż 0,02 MPa. Po zakończeniu testu obwód jest dodatkowo sprawdzany pod ciśnieniem roboczym pary.

Systemy ogrzewania z próbą cieplną

Oprócz testów hydraulicznych i pneumatycznych systemów grzewczych w sektorze mieszkaniowym przewiduje się również testy termiczne. Istotą tej procedury jest sprawdzenie równomiernego rozprowadzenia chłodziwa, testowanie ogrzewania i sprawności cieplnej każdego indywidualnego urządzenia grzewczego.

Proces przeprowadza się w warunkach dodatnich temperatur otoczenia. Temperatura nośnika ciepła nie jest niższa niż 60 ° С.

Jeśli badanie ciepła jest możliwe tylko w zimnej porze roku (na przykład z powodu braku chłodziwa), taki test jest wykonywany natychmiast po uruchomieniu systemu w trybie pracy. Są one testowane w temperaturze wody, która powinna odpowiadać rozkładowi temperatury ogrzewania, ale nie poniżej 50ºС.

Ciśnienie chłodziwa powinno odpowiadać pracownikowi. Czas testu ciepła wynosi co najmniej 7 godzin. W tym czasie okresowo sprawdzana jest równomierność ogrzewania wszystkich dostępnych urządzeń grzewczych.

Akt trzymania karbika

Podczas testowania wytrzymałości systemu grzewczego przeprowadzane są przez organizacje zawodowe w budynkach mieszkalnych z scentralizowanym systemem, konieczne jest sporządzenie oświadczenia o wykonanej pracy. Niniejszy dokument opisuje warunki testu i przedstawia opinię na temat jakości sieci i urządzeń grzewczych.

Jednak przeprowadzenie próby ciśnieniowej jest konieczne dla osoby odpowiedzialnej za działanie scentralizowanych systemów grzewczych.

W przypadku prywatnego przedsiębiorstwa ze zdecentralizowanym ogrzewaniem, zwłaszcza samodzielnym, osobą odpowiedzialną domyślnie jest sam właściciel. Naturalnie, wykonując prace mające na celu sprawdzenie integralności i niezawodności ogrzewania domu, właściciel prawdopodobnie nie napisze aktu testów przeprowadzonych dla siebie.

Nie będzie zbędne zapisywanie na przyszłość warunków i parametrów, w których przeprowadzono próbę ciśnieniową:

• wartości ciśnienia testowego;
• czas utrzymywania;
• temperatura ciekłego ośrodka;
• różnica ciśnień na początku i na końcu okresu utrzymywania.

Dane te będą przydatne do porównania ze wskaźnikami następnego sprawdzenia. Liczbami można do pewnego stopnia ocenić ogólny stan systemu grzewczego. Pożądane jest zapisywanie i przechowywanie informacji w specjalnie przygotowanym do tego celu magazynie domowym. Lub wybierz bardziej nowoczesną wersję - elektroniczny dziennik.

Pomimo stosunkowo niewielkich parametrów pracy zdecentralizowanego systemu ogrzewania prywatnego mieszkania zaleca się przeprowadzenie próby ciśnieniowej zgodnie ze wszystkimi prawami testowania takich systemów. Takie podejście zapewni ochronę przed niespodziewanymi impulsami, umożliwi terminową identyfikację potencjalnych wad.

Szczegółowe informacje na temat zaciskania rurociągów metalowo-plastikowych przedstawiono w ten artykuł.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Film o testowaniu systemu grzewczego metodą pneumatyczną:

Proces hydraulicznego badania ciśnienia ogrzewania w domu komunalnym:

Okresowa konserwacja pomaga utrzymać system grzewczy w dobrym stanie. A niezawodność sprzętu jest gwarancją stabilnego ogrzewania obudowy w okresie zimnym.

Czy masz praktyczne umiejętności zaciskania systemu grzewczego? Podziel się swoją wiedzą z naszymi czytelnikami i zadawaj pytania na temat artykułu w komentarzach poniżej.