Plastikowe płyty chodnikowe: zalety, wady, etapy produkcji, wytwarzane rodzaje, montaż, metody układania

Ze względu na łatwość produkcji plastikowe płyty chodnikowe stały się popularnym i niedrogim zamiennikiem kamionki i kamionki porcelanowej. Możesz wybrać taką powłokę do dowolnego projektu. Nie wymaga zaangażowania doświadczonych budowniczych do jego układania.

Produkowane typy

Podstawą do produkcji plastikowych płyt chodnikowych są polimery, które wykorzystywane są jako wszelkiego rodzaju odpady. Materiały nadające się do recyklingu znacznie obniżają koszty procesu, czyniąc go dostępnym dla wielu przedsiębiorców.

Kolor nawierzchni nadają różne barwniki. Dodatkowo do jego produkcji wykorzystuje się piasek, rozpuszczalniki, w szczególności kwas azotowy. Nie ma jednego przepisu. Każdy producent ma swoje.

Produkcja

Produkcja płyt chodnikowych z tworzyw sztucznychrealizowane w 5 etapach:

1. Kruszenie elementów.
2. Łączenie elementów w betoniarce.
3. Topienie powstałej mieszaniny. W tym celu stosuje się specjalny sprzęt do płyt chodnikowych wykonanych z tworzywa sztucznego. Nazywa się to „wytłaczarką”.
   instagram viewer
4. Formowanie wyrobów przez prasowanie.
5. Wysuszenie.

Istnieją 2 główne rodzaje powłok nawierzchniowych wykonanych z tworzyw sztucznych.

Kratowane, posiadające symetryczne otwory przelotowe:

Głuchy, mający wygląd zwykłej płytki:

Różnice dotyczą kształtu, rozmiaru, koloru. W zależności od zastosowanych wzorów, płyty chodnikowe mogą mieć dziwaczne kształty – motyle, jakieś zwierzę. Najbardziej popularny jest standardowy kwadratowy kształt o wymiarach 300x300x30 lub 500x500x50.

Główne zalety i wady

Nawierzchnia z tworzywa sztucznego ma szereg zalet w porównaniu z produktami wykonanymi z innych materiałów:

1. Łatwość. To znacznie upraszcza proces dostawy i instalacji.
2. Niska cena. Nie każdego stać na wykonanie powłoki kamiennej czy ceramicznej, a plastik jest dostępny dla każdego.
3. Łatwość instalacji. Układanie nie wymaga specjalnego przygotowania, skomplikowanej organizacji betonowej poduszki. Demontaż płytek, jeśli to konieczne, również nie jest trudny.
4. Względna siła, długa żywotność. Plastik może wytrzymać znaczne obciążenia, nie boi się mrozu, zmian temperatury.
5. Wodoodporny. Produkt z tworzywa sztucznego nie „boi się” wody. Podczas jego działania nie tworzy się grzyb i pleśń.
6. Łatwość pielęgnacji. Ta powłoka jest łatwa do mycia, czyszczenia, czyszczenia.
7. Wysoka odporność na ścieranie.

Ten produkt ma również wady:

1. Zwiększony poślizg. Ale ten negatywny efekt nie występuje w płytach chodnikowych z powierzchnią reliefową.
2. Występowanie reakcji podczas interakcji z niektórymi chemikaliami. Aceton i inne płyny mogą uszkodzić płytki.
3. Wytrzymałość płytki nie jest wystarczająco mocna, aby utrzymać ciężar ciężkiej maszyny. Ciężarówka, inny środek transportu może spowodować wygięcie elementów i załamanie się zamków dokujących.
4. Zmniejszona odporność na wysokie temperatury, promieniowanie UV, blaknięcie.

Montaż polimerowej powłoki piaskowej

Układanie nawierzchni z tworzywa sztucznego odbywa się na:

• Beton;
• podstawa z drewna;
• sprasowany piasek;
• poduszka cementowo-piaskowa.

W przypadku betonu lub drewna nie są wymagane żadne dodatkowe materiały i prace. Najważniejsza jest gładka, czysta powierzchnia bez śladów oleju i kwasu. Pozostaje nałożyć na niego klej do płytek i można zamontować nawierzchniową powłokę z piasku polimerowego.

Pracę rozpoczynamy od środka, przesuwając się równomiernie w różnych kierunkach, stukając powierzchnię płytki gumowym młotkiem, usuwając nadmiar kleju szmatką. Po ułożeniu kilku rzędów należy po nich przejść ubijakiem.

Jeśli właściciel własnej witryny wybrał jeden z ostatnich 2 sposobów instalacja, do tego będzie potrzebował:

• piasek;
• kruszony kamień o średniej frakcji lub żwirze;
• cement;
• geowłóknina;
• granica.

Niezależnie od tego, w jaki sposób dana osoba się zatrzyma, będzie musiała wykonać pracę w następującej kolejności:

1. Zastosuj znaczniki.
2. Usuń wierzchnią warstwę gleby na głębokość około 25-30 cm.
3. Zainstaluj obramowanie wokół obwodu.
4. Połóż geowłókninę na dnie wykopu.
5. Ułóż warstwę drenażową reprezentowaną przez kruszony kamień lub żwir. Jego wysokość powinna wynosić 10-15 cm.
6. Przykryć drenaż geowłókniną.
7. Wlać, ubić warstwę piasku o grubości 5-15 cm. Jeśli to konieczne, dodaj do niego cement.
8. Zamontuj płytki, pozostawiając szczelinę między poszczególnymi elementami.

Z reguły wystarczy to, aby uzyskać trwałą, wysokiej jakości powłokę. Ale jeśli na miejscu występują niestabilne, falujące gleby, wierzchnia warstwa musi być wykonana z monolitycznego betonu z obowiązkowym zbrojeniem.

Przede wszystkim plastikowe płytki nadają się do obszarów położonych na obszarach o ostrych zimach i chłodnych latach. Łatwość montażu i przystępna cena sprawiają, że jest to niezastąpiona powłoka wykończeniowa.

Jeśli już zainstalowałeś plastikowe płytki, podziel się swoim doświadczeniem z innymi, pomóż tym, którzy dopiero wybierają odpowiedni materiał na swoją stronę.

Ten film wyraźnie pokazuje, w jaki sposób przetwarzane są odpady z tworzyw sztucznych, a także powstają z nich płyty chodnikowe i płytki:

Zaopatrzenie w wodę zrób to sam w prywatnym domu: zasady aranżacji i najlepsze schematy. Możesz o tym przeczytać w naszym poprzednim artykule. połączyć.

Linki do źródeł:

• https://tplitka.com/trotuarnaya-plitka/plitka-iz-plastika
• https://stroy-podskazka.ru/trotuarnaya-plitka/plastikovaya