Komin ze stali nierdzewnej zrób to sam: rodzaje, sposób wykonania, montażu i instalacji, bezpieczeństwo przeciwpożarowe

W ostatnim czasie komin wykonywano głównie z cegły, czasem z wkładami azbestowo-cementowymi lub żeliwnymi. Kanały kominowe można spawać z blachy stalowej. Jednak praktyka pokazuje, że najlepszym rozwiązaniem jest komin ze stali nierdzewnej.

Będzie kosztować więcej niż kanały azbestowo-cementowe, ale montaż rury ze stali stopowej jest znacznie łatwiejszy niż wersja ceglana. Jednocześnie przy prawidłowym montażu kominów ze stali nierdzewnej żywotność jest dość duża, ogranicza ją jedynie jakość, grubość metalu i niezawodność mocowania.

Rodzaje

Wszystkie kominy stalowe są wykonane modułowo lub piętrowo, to znaczy komin o wymaganej długości i konfiguracji można złożyć z oddzielnych sekcji (modułów) o standardowym rozmiarze. Często stal nierdzewną montuje się wewnątrz kanału wykonanego z ceramiki żaroodpornej, cegieł, bloczków z wełny mineralnej, jeżeli kanał kominowy wykonany jest wewnątrz budynku drewnianego.

Z punktu widzenia warunków pracy komina system modułowy nie jest zbyt dobry, ponieważ każdy dodatkowe złącze stwarza ryzyko wycieku gorących gazów lub wycieku powietrza, co zmniejsza wcisk kanał kominowy.

Do aranżacji komina stosuje się dwa rodzaje kształtowników ze stali nierdzewnej:

• jednowarstwowe lub częściej nazywane są jednoprzewodowymi;
• rury warstwowe lub sekcje dwuprzewodowe.

Oprócz modułów prostych, do montażu komina ze stali nierdzewnej potrzebna będzie znaczna liczba sekcji przejściowych, kolanek o zwoju przepływu 30-90O, trójniki, adaptery z większej średnicy na mniejszą, złączki, obejmy i oczywiście węzeł do przejścia przez dach lub strop.

W najlepszym przypadku pofałdowanie wykonuje przejście na ruchomym odcinku ściany, ramy dachu lub sufitu. W miejscach, gdzie na skutek skurczu i przemieszczania się drewnianych konstrukcji dachowych może dojść do odcięcia sztywno zamocowanego odcinka komina.

Zdrowy: Wentylator w kominie poprawiający ciąg.

pojedynczy obwód

W związku z masową reklamą większość użytkowników ma błędne przekonanie, że rury warstwowe są jedynym możliwym, uniwersalnym rozwiązaniem dla kominów ze stali nierdzewnej. Ale tak nie jest.

Jednoprzewodowe rury kominowe mają pewne zalety w porównaniu z konstrukcjami warstwowymi:

1. Lekka i łatwa w montażu, nie wymagająca starannego dopasowania połączeń pomiędzy sekcjami.
2. Niewielka cena, jednoprzewodowa rura ze stali nierdzewnej kosztuje 2,5 razy taniej niż kanapka. Można go ciąć szlifierką, nożyczkami, maszyną do cięcia, dostosowując długość przekroju.

Czasami poszczególne fragmenty rury trzeba zespawać za pomocą urządzenia półautomatycznego lub argonu, aby zbudować lub wykonać komin o indywidualnym kształcie. A to jest niezwykle istotne dla prawidłowego dopasowania długości poszczególnych odcinków, zakrętów i stref narożnych.

Ważny! Aby ciąg w kominie ze stali nierdzewnej utrzymywał się na stałym, wysokim poziomie, bez spadków i spadki odwrotne, nie należy dopuszczać do komina więcej niż trzech sekcji z obrotem przepływu (odchylenie od pionowy).

Średnica jednego końca jest o 1-2 mm większa niż rozmiar drugiego. Oznacza to, że kształtowniki ze stali nierdzewnej można układać jeden na drugim, a ilość takich połączeń w jednym kominie ograniczona jest jedynie wysokością komina i stabilnością konstrukcji.

Czasami poszczególne odcinki rury ze stali nierdzewnej są wykonane w postaci ciągłego odcinka bez szwów. Kilka modułów zespawanych jest w jeden bezszwowy odcinek o długości 2-3 m. Zwykle jest to prosty odcinek pionowy. Ta część komina służy jako źródło ciepła na poddaszu lub w salonie na drugim piętrze budynku. Spawanie jest konieczne, aby uniknąć otwierania połączeń i wycieku produktów spalania drewna opałowego lub gazu węglowego przez zamki.

Spawane konstrukcje jednoobwodowe stosowane są także w pierwszych (dolnych) odcinkach kominów stalowych pieców do saun. Kanapki z podwójnym obwodem często nie wytrzymują wysokich temperatur. Powierzchnia stali nierdzewnej nagrzewa się od spalin do temperatury 500-600OZ.

Bazaltowa izolacja termiczna jest w stanie wytrzymać więcej, ale na tym poziomie ogrzewania połączenia między sekcjami zaczynają się rozchodzić. Dlatego właściciele, aby nie przepalić się w łaźni parowej, wolą, aby pierwsza, najcieplejsza część komina (nad grzejnikiem) była łączona poprzez spawanie.

Ale taki schemat ma jedną poważną wadę - stal nierdzewna ma duży współczynnik rozszerzalności cieplnej. Jeżeli sekcja komina jest złożona z oddzielnych sekcji, wówczas wzrost długości rury w wyniku przegrzania stali nierdzewnej jest kompensowany przez szczeliny w zamkach.

Jeśli jednak zainstalujemy jeden długi, solidny odcinek rury o długości 2-2,5 m, wówczas całkowite wydłużenie może okazać się duże, co może prowadzić do otwarcia złącza gdzieś pod stropem.

To w tym miejscu szwy na kominie najczęściej się rozchodzą. W efekcie pod stropem przedostają się gorące gazy, co może skutkować zapaleniem okładziny sufitu.

Wymiary i materiał kominów jednoprzewodowych

Średnica, wysokość przekroju i szerokość pasa lądowania od dawna zostały doprowadzone do jednego standardu. Do wyposażenia kominów w domach prywatnych, łazienkach, kuchniach letnich stosuje się sekcje o średnicy od 100 mm do 200 mm.

Szerokość paska - 50 mm. Grubość ścianki - 0,8-1,6 mm. Najpopularniejsze rozmiary to od 140 mm do 200 mm. Kominy ze stali nierdzewnej o większej średnicy praktycznie nie są stosowane w domach prywatnych.

Oprócz kanałów o przekroju kołowym do komina można zastosować odcinki rur „owalnych”. W reklamie często nazywane są eliptycznymi lub owalnymi, jednak w rzeczywistości przekrój takiego modułu ma kształt zbliżony do prostokąta z zaokrąglonymi narożnikami.

Dlaczego to takie ważne? Ponieważ obliczając charakterystykę komina ze stali nierdzewnej, musisz dokładnie znać powierzchnię przekroju przepływu kanału. W przypadku kształtów okrągłych i eliptycznych powierzchnię światła można łatwo obliczyć za pomocą wzoru. W kominach owalnych przekrój poprzeczny określa się z dużym błędem.

Kominy ze stali nierdzewnej montowane z kształtowników owalnych są trudne do zainstalowania wzdłuż zewnętrznej ściany domu. Należy uwzględnić obciążenie wiatrem. Chociaż jeśli prawidłowo zaplanujesz i zmontujesz wszystkie sekcje, owalny komin ze stali nierdzewnej nie będzie działał gorzej niż zwykły okrągły przekrój.

Trwałość rury kominowej zależy bezpośrednio od marki stali nierdzewnej. Metal może znacznie różnić się właściwościami w zależności od zawartości dodatków stopowych. Jest to największy problem w przypadku kominów jednoprzewodowych ze stali nierdzewnej.

Jeśli potrzebujesz komina do pieca do sauny, musisz wybrać żaroodporną stal nierdzewną o dużej zawartości chromu. W przypadku kanałów zewnętrznych układanych wzdłuż zewnętrznej ściany domu zwykle wybiera się gatunki odporne na korozję. Nawet specjalista ma trudności z rozróżnieniem wyglądu stali nierdzewnej, dlatego przy zakupie kształtowników należy określić markę metalu zgodnie z dokumentami.

Dwuprzewodowe rury warstwowe zwykle nie mają takiego problemu. Okładziny zewnętrzne najczęściej wykonywane są z czarnej lub taniej stali niskostopowej. Aby nadać wygląd, jest pokryty ocynkowanym chromem i polerowany na połysk. Kanał wewnętrzny może być wykonany z wysokiej jakości odpornego na korozję materiału X18H9T lub jego odpowiednika. Ale metal można sprawdzić tylko poprzez nacięcie na końcu sekcji.

Rury kanapkowe

Każda sekcja komina warstwowego składa się z podwójnej rury ze stali nierdzewnej, jednej umieszczonej w drugiej. Izolacja termiczna z włókna bazaltowego jest wciskana w ścianę pomiędzy nimi.

Konstrukcja zamków końcowych każdego segmentu warstwowego została zaprojektowana w taki sposób, aby pomiędzy izolacją termiczną obu segmentów nie powstała szczelina powietrzna, w której mogłaby gromadzić się wilgoć. Dodatkowo niektóre kominy warstwowe ze stali nierdzewnej wyposażone są dodatkowo w system usuwania kondensatu, co znacząco wpływa na żywotność izolacji termicznej.

Jeśli umieścisz komin bez uwzględnienia przepływu kondensatu, warstwa termoizolacyjna zbiera wilgoć i często zapada się w ścianie. Jednocześnie zewnętrzne i wewnętrzne ściany komina ze stali nierdzewnej pozostają nienaruszone i mogą nadal służyć przez kilkanaście lat. Trzeba zdemontować każdą sekcję i ręcznie wymienić izolację termiczną.

Rura typu Sandwich idealnie nadaje się do wykonania komina wewnątrz domu. Oczywiste jest, że w przypadku komina wewnętrznego zaleca się stosowanie sekcji wysokiej jakości.

Ważny! Pierwszym i najważniejszym wymaganiem stawianym rurom wielowarstwowym jest prawidłowe spawanie stali nierdzewnej. Prosty jednoprzewodowy komin do pieca garnkowego można wykonać z blachy nierdzewnej dosłownie na stole lub „na kolanie”. Jeśli mówimy o kanale kominowym do kotła na paliwo stałe, to należy zastosować rurę warstwową dwuobwodową z podłużnym szwem spawanym wykonanym od końca do końca za pomocą lasera lub palnika argonowego.

Jakość metalu i spawania musi być potwierdzona certyfikatami. Nie zaleca się instalowania rur nitowanych lub modeli ze szwem walcowanym na kotłach grzewczych o dużej wydajności. W przeciwnym razie cała sadza i sadza zgromadzą się wewnątrz izolacji termicznej, odprowadzając kondensat wzdłuż zewnętrznej powierzchni okładziny.

Istnieją dwa sposoby łączenia sekcji warstwowych:

1. Do gazów spalinowych. Oznacza to, że dolna krawędź górnego odcinka rury posiada rozwiercenie i zakłada się je podczas dokowania nad dolną częścią.
2. Przez kondensat.W tym przypadku górny koniec dolnej części posiada wydłużony kielich i górna część jest w niego wkładana jak do miski. Odbywa się to tak, aby produkty kondensacji nie przepływały przez szew na zewnętrzną powierzchnię komina.

Podłączenie „gazów spalinowych” odbywa się w celu uniknięcia wycieku produktów spalania przez złącze pomiędzy dwoma modułami warstwowymi ze stali nierdzewnej. Jeśli połączenie na złączu okaże się luźne, wówczas spaliny będą zasysać powietrze i unosić je kanałem kominowym.

Nie wejdą na teren obiektu. Zwykle ten typ dokowania służy do odprowadzania stosunkowo lekkich i lotnych produktów spalania z kominów kotłów gazowych.

Schemat kondensatu stosuje się przy spalaniu drewna, węgla lub brykietów. Takie spaliny zawierają dużo smoły, sadzy, kondensatu fenolowo-wodnego. Są bardzo gorące, ciąg w kominie ze stali nierdzewnej jest bardzo silny. Ale jednocześnie ilość kondensatu i sadzy opadającej na ściany wzrasta o rząd wielkości. Dlatego należy za wszelką cenę unikać wycieków cieczy na śluzach, zmuszając ją do spływania po ściankach do kolektora kondensatu.

Jak zrobić komin ze stali nierdzewnej

Konkretny schemat kanału kominowego, jego wymiary, linię przejścia przez stropy i dach dobiera się w zależności od konstrukcji kotła. Jeśli kocioł jest gazowy, zwykle z górnym kołnierzem wylotowym, wówczas komin można wykonać kombinowany. Oznacza to, że w przypadku budynków parterowych rura będzie montowana z odcinków jedno- i dwuprzewodowych.

Zasady instalacji

Planując komin dla kotła gazowego, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad:

• rura kominowa musi mieć własne mocowanie, w żadnym wypadku nie powinna opierać się o sufit lub części ramy dachu (ciasto dachowe);
• odcinek komina przechodzący przez strop lub pokrycie dachowe musi być wykonany z dwuobwodowego odcinka warstwowego;
• na głowicę komina zakłada się grzyb i deflektor.

Ostatni element jest wymagany tylko w przypadku kotłów gazowych. W przypadku kominów ze stali nierdzewnej instalowanych na kotłach na paliwo stałe grzyb nie jest instalowany. Zamiast tego zamontowany jest deflektor.

Konstrukcja komina ze stali nierdzewnej

Jest to klasyczna wersja komina do kotła gazowo-metanowego sieciowego. Konstrukcja składa się z dwóch części. Pierwsza (dolna) wykonana jest z rury jednoobwodowej, prowadzącej od kotła do wspornika montażowego, wykonanego ze stali nierdzewnej AISI304 o grubości 1 mm.

Następnie przychodzi adapter typu wzmocnionego z przyspawanymi dodatkowymi występami. Za ich pomocą komin można bezpiecznie przymocować do metalowej ramy (wspornika ściennego). Górna część komina wykonana jest ze stali nierdzewnej tej samej marki, z obiema rurami: wewnętrzną i zewnętrzną. Grubość stali - 0,8 mm.

Dlaczego wybrano ten projekt?Główną częścią produktów spalania metanu lub propanu jest gorąca para wodna, dwutlenek węgla i azot atmosferyczny. Wydech jest bardzo czysty, umiarkowanie gorący i dość lekki.

Wewnętrzne ściany kanału kominowego ze stali nierdzewnej praktycznie nie są porośnięte sadzą. Dlatego dolna część komina może być wykonana z jednoprzewodowej stali nierdzewnej. A wszystko powyżej będzie musiało zostać zaizolowane, aby utrzymać przyczepność w kanale.

Pomiędzy adapter a jednoobwodową stal nierdzewną wkłada się trójnik, który będzie potrzebny do czyszczenia komina.

instrukcje składania

Konstrukcja ma 8 połączeń, z których każdy może „bawić się” szerokością wzajemnego zachodzenia na siebie o kilka milimetrów. Może się okazać, że po zmontowaniu dolnej części jednotorowej, zamontowaniu stożka przejściowego i kanapki, cała ta część po prostu nie zmieści się w szczelinie pomiędzy kotłem a dachem domu.

Dlatego przed montażem wnętrza komina wszystkie części układa się na podłodze w pożądanej kolejności i łączy bez sztywnego mocowania. Jest to konieczne, aby ponownie sprawdzić wysokość wnętrza komina i obliczyć poziom mocowania wspornika z pętlą do ściany.

Następnie montuje się rurę wielowarstwową, a gorącą część kanału kominowego układa się wewnątrz okładziny. Następnie instalowane są wkładki mocujące, które nie pozwolą na wypadnięcie izolacji po zakończeniu pracy.

Na dolną krawędź kanapki zakłada się adapter stożkowy.

Ważny! Montaż komina odbywa się na sucho, podczas końcowego montażu wszystkie złącza należy dodatkowo uszczelnić żaroodpornym uszczelniaczem.

Następnym krokiem jest montaż jednoobwodowego odcinka komina. Teraz możesz nałożyć na wierzch wcześniej zmontowaną część kanapki ze stożkiem i trójnikiem, a następnie przymocować części za pomocą zacisków ze stali nierdzewnej.

Dopiero potem możliwe będzie naniesienie na ścianę oznaczeń umożliwiających zamocowanie wspornika.

Stalową ramę z pętlą mocuje się do ściany w stanie surowym, bez demontażu wcześniej zmontowanej części komina.

Teraz musisz określić miejsce wiercenia otworu w dachu na montaż przejścia. Do tego potrzebujesz:

• przymocuj dolną część komina za pomocą pętli na wsporniku;
• odkręcić nakrętkę zabezpieczającą na pętli wspornika;
• wyrównaj dolną część w pionie, korzystając z poziomu budynku lub linii pionu.
• po wyrównaniu dokręca się nakrętkę na pętli wspornika, wzdłuż górnej krawędzi rury ołówkiem wyznacza się kontur przyszłego otworu na zespół przelotowy.

Ponieważ kocioł jest stosunkowo zimny, temperatura okładziny zewnętrznej jest dość niska, można wykonać zespół przelotowy proste z blachy nierdzewnej, zaizoluj je warstwą bazaltowej termoizolacji i przyklej na poszyciu dachu od wewnątrz lokal.

Przed zamontowaniem zespołu przelotowego należy założyć zacisk na wierzch kanapki. Dzięki niemu możliwe będzie zamocowanie połączenia dolnej części komina z górną, która jest wyświetlona na dachu.

Przed założeniem płetwy i grzybka cała konstrukcja jest sprawdzana ponownie z poziomu budynku. W razie potrzeby położenie komina ze stali nierdzewnej reguluje się obracając nakrętkę zabezpieczającą na uchwycie wspornika.

Jeśli wysokość komina nad dachem przekracza 170 cm, należy założyć dodatkową obejmę z „uszami” i przymocować rurę za pomocą szelek.

Cechy instalacji kominów ze stali nierdzewnej do pieców na paliwo stałe

W przypadku kotłów grzewczych na paliwo stałe wymagania dotyczące ułożenia komina są znacznie bardziej rygorystyczne. W pierwszej kolejności konieczne jest wyposażenie rewizji i kolektora kondensatu. Po drugie, cała konstrukcja komina musi być w dolnej części dwuobwodowa (od kotła do sufitu) i najlepiej izolowana w obszarze od węzła przelotowego do górnego cięcia rury.

Oczywiste jest, że temperatura gazów spalinowych wewnątrz przewodu kominowego jest znacznie wyższa niż w kotłach gazowych. Dlatego cały system kominowy musi być wykonany z wysokiej jakości stali nierdzewnej żaroodpornej.

W przypadku kotłów na paliwo stałe wylot tradycyjnie wykonuje się z tylnej (tylnej) ściany. Jest to specjalne rozwiązanie dla paleniska na paliwo stałe, uwzględniające montaż trójnika, a następnie całego komina ze stali nierdzewnej. Oznacza to, że do czyszczenia sadzy potrzebny będzie trójnik na wylocie kotła, a na dole będzie również szklanka do zbierania kondensatu. Tylko w ten sposób można zabezpieczyć palenisko kotła przed kondensacją wody i substancji żywicznych na stali nierdzewnej.

W przypadku kotła o mocy 18-25 kW wymagany jest komin o wystarczająco dużym przekroju. Zwykle wybiera się kanapkę z kanałem wewnętrznym o średnicy 180 mm i kanałem zewnętrznym o średnicy 280 mm. Dotyczy to kominów o wysokości co najmniej 8 m. W przypadku skromniejszych rozmiarów 5-6 m należy zwiększyć średnicę rury.

Inną sprawą jest to, że wydajność i trwałość komina ze stali nierdzewnej na kotle na paliwo stałe w dużej mierze zależy od temperatury spalin. Na przykład, jeśli na linii powrotnej (rura powrotna obiegu grzewczego) temperatura wody wynosi co najmniej 60OC, wówczas kanał kominowy ze stali nierdzewnej będzie działał stabilnie przy każdej pogodzie.

To prawda, że ​​​​w tym celu musisz wybrać wysokiej jakości stal nierdzewną i nie zadowalać się zamiennikami. Mistrzowie zalecają wybieranie kanapek z dętką i zewnętrzną wyściółką ze stali żaroodpornej o dużej zawartości krzemu, chromu i niklu.

Wszystkie opcje budżetowe z powierzchnią ocynkowaną, chromowaną lub niklowaną są tymczasowe. W takich rurach pojawienie się korozji na skutek zadrapań po oczyszczeniu sadzy jest kwestią czasu.

Izolowane, gorące kominy ze stali nierdzewnej nagrzewają się w ciągu kilku minut. Jest to szczególnie widoczne przy silnych mrozach. Jednocześnie izolacja termiczna dobrze zyskuje i zatrzymuje ciepło.

Problem polega na tym, że główne osadzanie się sadzy i tworzenie się kondensatu następuje w okresie grzewczym komina. Jeśli nie zaizolujesz stali nierdzewnej, nawet najlepszej marki, to jednak podczas pracy na paliwie stałym kanał szybko zarasta sadzą, która gromadzi się podczas rozpalania.

Kolejnym niuansem jest to, że grzybów i „czapek” nie umieszcza się na główkach kominów ze stali nierdzewnej.Przepływ spalin wewnątrz kanału kominowego o gładkich ścianach przyspiesza do dużej prędkości, uderza grzyb, odbija i wyrzuca sadzę, sadzę, kondensat wody smołowej na powierzchnię pokrycia dachowego dachy. Z biegiem czasu tworzy się ogromna czarna plama, którą można zmyć i zamalować, co jest po prostu nierealne.

Problemy komina ze stali nierdzewnej dla kotła na paliwo stałe

Budowa komina ze stali nierdzewnej do kotła na paliwo stałe to słuszna decyzja. Ale stal nierdzewna jest inna. Ogrzewanie drewnem lub węglem powoduje, że ilość sadzy na ścianach ze stali nierdzewnej będzie rosła znacznie szybciej.

Jeśli rury ceglane są czyszczone mniej więcej raz na dwa lub trzy lata, na drewnie sosnowym, może trochę częściej, to na stali nierdzewnej, co roku trzeba będzie usuwać narośla sadzy. Na jeden sezon grzewczy powierzchnia przepływu zmniejsza się ze 180 mm do 150 mm, jeśli nie zostanie oczyszczona, kocioł na paliwo stałe zaczyna się dusić. To prawda, że ​​​​będzie to zauważalne tylko w okresie największego obciążenia pieca.

Komina ze stali nierdzewnej nie można wyczyścić, ale wypalić. Na przykład, jeśli zamiast chińsko-białoruskiej rury ze stali nierdzewnej zostanie zainstalowany drogi, ale wysokiej jakości system, taki jak „CRAFT”. Taki komin będzie kosztować około dwa do trzech razy więcej niż konwencjonalna kanapka z rurą wewnętrzną wykonaną ze stali 300 lub 400 i ocynkowaną okładziną zewnętrzną.

Główną zaletą takich systemów jest to, że dzięki odpowiedniemu metalowi rura wewnętrzna z łatwością wytrzymuje nagrzewanie do 550-600oZ.I przez długi czas. Ponadto włókno bazaltowe izolacji termicznej wytrzymuje 800-900OC przez 10-12 godzin bez znaczącego spadku właściwości ochronnych.

Nie oznacza to, że takie systemy można palić bez ograniczeń, ale kominy rzemieślnicze z łatwością wytrzymują procedurę spalania sadzy i kondensatu bez spalania stali nierdzewnej. W przypadku konwencjonalnych kominów warstwowych izolacja termiczna jest spiekana w temperaturze 600OC przez 2-3 godziny, po czym rurę można wyrzucić.

Co to daje? Sadzę i kondensat w kanale można po prostu wypalić i zapomnieć o ręcznym czyszczeniu na 10-15 lat. Oczywiste jest, że instalując CRAFT i podobne systemy, należy dokładnie postępować zgodnie z instrukcjami krok po kroku instalacji, zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego, należycie wyposażyć podłogę i montaż przejścia dachowego zgodnie z normami Fantastyczna okazja.

Komin walcowany ze stali nierdzewnej

Istnieje wiele opinii na temat sposobu pielęgnacji kominów walcowanych ze stali nierdzewnej, niezależnie od tego, czy można je stosować w kotle domowym, czy nie.

Wielu ekspertów całkowicie odrzuca pomysł stosowania kanałów kominowych ze stali nierdzewnej z walcowanym (żłobionym) szwem wzdłużnym zamiast spawanym. Ogólnie przyjmuje się, że taki szew nie wytrzymuje ciepła, przepuszcza parę wodną, ​​a nawet kondensat. Ale z drugiej strony obecność walcowania wzdłużnego znacznie zwiększa sztywność rury kominowej, zwłaszcza jeśli jest ona wykonana ze stosunkowo cienkiej stali nierdzewnej o grubości 0,5 mm.

Oczywiście takie półfabrykaty można zastosować do okładziny zewnętrznej sekcji wielowarstwowej. Ale można je również zastosować do kominów o małym przekroju, na przykład do pieca zewnętrznego lub pieca garnkowego.

Rura kominowa do pieca garnkowego

W niektórych przypadkach droga kanapka nie jest potrzebna ze względu na warunki pracy. Wystarczy prosta jednoprzewodowa rura ze stali nierdzewnej. Nie sprawdza się go pod kątem wycieków, w stanie gorącym przy podwyższonym ciśnieniu w przypadku ciągu wstecznego.

Wysokość takiego komina nie przekracza 2-3 m, nie jest on wynoszony na dach, ale po prostu wystawiony przez okno (dziura w ścianie). Teoretycznie komin można nitować ze zwykłej blachy stalowej, ale temperatura spalin pozostaje bardzo wysoka, dlatego lepiej jest wykonać konstrukcję ze stali nierdzewnej.

Proces montażu komina do pieca garnkowego rozpoczyna się od ułożenia arkusza. Konieczne jest odcięcie przedmiotu obrabianego o szerokości równej obwodowi na końcu plus margines 40 mm dla walcowanego szwu.

Następnie arkusz układa się z występem (20 mm) na krawędzi stołu warsztatowego i mocuje za pomocą zacisku.

Dociskając stal nierdzewną deską, uderzeniami młotka, krawędź blachy zagina się pod kątem prostym. Następnie przedmiot jest odwracany, a krawędź jest wyginana do 120-160O.

Podobne zagięcie wykonuje się po przeciwnej stronie arkusza.

Następnie pusty arkusz odwraca się „na grzbiet”, za pomocą dowolnego półwyrobu trzpienia o odpowiedniej średnicy, stal nierdzewną przekręca się ręcznie kilka razy, aż materiał zamieni się w rodzaj rury.

Teraz musisz ułożyć w środku drewnianą listwę 30x40 mm, połączyć dwa zagięcia na krawędziach i tymczasowo zamocować w tej pozycji. Następnie młotkiem przez drewniany klocek zwiń szew.

Problem polega na tym, że trzeba równomiernie rozłożyć szew na całej długości stali nierdzewnej, w przeciwnym razie rura kominowa okaże się z lekkim zwężeniem.

Ważny! W zamku nie ma żadnych uszczelniaczy ani uszczelek.

Teraz będziesz musiał wywiercić kilka otworów wzdłuż szwu i zainstalować nity zrywalne, 5-6 sztuk wystarczy na cały przedmiot obrabiany.

Jeśli komin jest złożony np. z dwóch części, to na końcu jednej z nich konieczne będzie wykonanie radełkowania przekładni. Możesz użyć szczypiec okrągłych, specjalnych szczypiec lub zwykłego młotka ze śrubokrętem i kilkoma kawałkami drewna.

Aby połączyć dwie części komina jednoprzewodowego, wystarczy wsunąć jedną w drugą i kilka razy dobrze uderzyć rurą o podłogę.

Jaką stal nierdzewną wybrać do komina

W przypadku kanałów kominowych prywatnego domu należy wybrać rury wielowarstwowe o grubości metalu co najmniej 0,8 mm, w przypadku systemów oddymiania o wysokości większej niż 5 m ściana powinna mieć grubość od 1 mm lub więcej.

Opcja garażu lub domu wiejskiego

Jeśli wykonujesz komin do małego pieca garażowego, najlepiej jest zastosować stosunkowo tanią i plastikową stal nierdzewną klasy 400. Dokładna zgodność z niektórymi GOST nie jest wymagana. Piec garnkowy nie jest kotłem ani piecem węglowym, w którym temperatura spalin na wylocie może osiągnąć 900OZ.

Ale musisz upewnić się, że stal nierdzewna jest wystarczająco plastyczna. Możesz odwołać się do certyfikatu. Ale ponieważ rura jest często wykonywana własnymi rękami z dowolnej dostępnej stali nierdzewnej, trudno jest udokumentować skład.

Możesz przetestować metal komina. W tym celu należy kilkakrotnie podgrzać i ochłodzić próbkę na palniku gazowym, a następnie sprawdzić za pomocą szczypiec, czy nie ma przerwy. Nie powinno być żadnych pęknięć.

W przypadku wszelkich domowych kominów stal nierdzewna musi być plastikowa, lepka. Podczas pracy pieca kominkowego metal kanału kominowego podlega ogromnym naprężeniom termicznym.

Rury jednoprzewodowe, a nawet kanapki spawane laserowo, przy okresowym przegrzaniu, naprężenia w szwie często deformują ściany komina w harmonijkę, spoina jest pokryta pęknięciami. I to pomimo tego, że szew spawalniczy wykonano na sprzęcie produkcyjnym. Dlatego jeśli wykonasz komin ze stali nierdzewnej własnymi rękami, to tylko nitowany i walcowany.

Materiał na kominek i kocioł w domu

Jeśli w domu planowany jest kominek lub kocioł opalany drewnem, najlepszym rozwiązaniem będzie rura ze stali nierdzewnej 306 o grubości ścianki 1-1,2 mm. W kominie kominkowym można umieścić rurę w wersji jednoobwodowej. Mimo to trzeba będzie go przykryć cegłą. Alternatywnie istniejący kanał ceglany można wyłożyć jednoprzewodowym kominem ze stali nierdzewnej.

W przypadku domowego systemu ogrzewania gazowego lub drewna można również zastosować stal gatunku 306, która wytrzyma nawet jeśli właściciele chcąc zaoszczędzić pieniądze będą ogrzewać drewnem sosnowym lub tanim paliwem w postaci domowego wyrobu brykiety.

Jeśli kocioł będzie opalany węglem lub brykietem mieszkaniowym, wówczas do komina konieczne będzie dobranie stali nierdzewnej w gatunku 316 i wyższym. Jest to stal naprawdę żaroodporna i jednocześnie odporna na korozję. W takim przypadku ścianki rur mogą być nieplastikowe, ale odporne na korozję.

Palenisko węglowe wytwarza ogromną ilość tlenku węgla i lotnych związków siarki, które mogą przepalić każdą stal, nawet stal nierdzewna, jeśli zawartość stopu w metalu nie została specjalnie zaprojektowana z uwzględnieniem uderzenia siarka.

Zwykle są to stale o dużej zawartości niklu, manganu, chromu.

wymagania straży pożarnej

Może się zdarzyć, że przed uruchomieniem instalacji grzewczej konieczne będzie uzyskanie zgody z przeglądu. Istnieje dość obszerna lista wymagań dotyczących rozmieszczenia kominów, w tym stali nierdzewnej. Panuje błędne przekonanie, że komin ze stali nierdzewnej nie może być źródłem zapłonu. W rzeczywistości może, zwłaszcza jeśli komin jest montowany z naruszeniami.

Rzeczy do rozważenia:

• ogranicz do minimum liczbę odcinków poziomych, porzuć je lub zmniejsz długość do minimum;
• stosować do przejść instalacyjnych pod kątem nie większym niż 30O i tylko jeden - 90O, należy go zamontować na wylocie kotła;
• odległość kanapki od najbliższego materiału palnego musi wynosić co najmniej dwukrotność średnicy komina (300-400 mm);
• nie używaj zamków z ząbkowaną krawędzią, a także wkrętów samogwintujących. Złącze należy mocować wyłącznie za pomocą zacisków.

Dodatkowo średnica przewodu kominowego gorącego musi być równa lub większa od średnicy wylotu na kotle. Nie można go zmniejszyć.

Jednym z problemów kominów kompozytowych ze stali nierdzewnej jest nieszczelność powietrza na złączach i osadzanie się w tych miejscach sadzy. Podczas gdy kocioł się pali, rura po prostu zasysa powietrze. Gdy tylko spadnie moc, sadza zapala się i może palić się w kominie godzinami. Problematyczne obszary są wyraźnie widoczne na polerowanej stali nierdzewnej w postaci brudnych plam sadzy i kropel kondensatu.

Wyniki

Wykonanie komina ze stali nierdzewnej własnymi rękami jest całkiem realistyczne dla każdej osoby, która wie, jak obchodzić się z metalem. Wystarczy wybrać odpowiedni projekt kanału kominowego i kupić wysokiej jakości rury ze stali nierdzewnej. Reszta to kwestia dopasowania i montażu, jak u projektanta dziecięcego.

Podziel się z nami swoim doświadczeniem w budowie kominów ze stali nierdzewnej. Na jakie niedociągnięcia należy przede wszystkim zwrócić uwagę? Na ile uzasadnione jest zastosowanie stali nierdzewnej w kotłach w domach prywatnych? Udostępnij także artykuł w sieciach społecznościowych i dodaj go do zakładek.