Wlej monolityczny fundament własnymi rękami: rodzaje, płyty, jak samodzielnie obliczyć i wylać, instrukcje krok po kroku

Budowa na słabym, falującym gruncie będzie wymagała budowy odpowiednio mocnego i stabilnego fundamentu. Możesz wypróbować stosy, ale lepiej wylać monolityczny fundament.

Zwiększony nakład pracy jest więcej niż rekompensowany wyższą stabilnością i niezawodnością. Nawet w warunkach silnego podlewania latem i falowania gleby zimą dom na monolitycznej płycie pozostanie stały, a pale często trzeba ciąć i naprawiać.

Ogólne informacje o fundamencie - płyta monolityczna

Tematowi stosowania fundamentów płytowych towarzyszy zawsze wiele uprzedzeń i spekulacji. Przykładowo wielu potencjalnych klientów nie decyduje się na montaż płyty monolitycznej ze względu na wysoki koszt budowy. Uważa się, że wylanie monolitycznej płyty będzie kosztować co najmniej jedną trzecią szacunkowego kosztu domu.

Można spotkać się także z opinią, że bez specjalnego przebudowy terenu nie da się zalać fundamentu płytowego, najmniejsze nachylenie powoduje ślizganie się płyty po powierzchni gruntu. Jednak najczęstszym błędnym przekonaniem jest mit o izolacji termicznej. Uważa się, że monolityczny fundament jest bardzo zimny, wilgotny i do ogrzania domu potrzeba 60% niż w przypadku budynku na zwykłym MZLF.

Zanim spróbujesz wylać swój pierwszy monolityczny fundament, musisz zrozumieć jego główne zalety i wady.

Zastosowanie fundamentów płytowych, jego główne zalety i wady

Możesz zacząć od listy niedociągnięć. Nie ma ich wiele:

1. Wysoka pracochłonność lub wysoki koszt pracy. Przed wylaniem monolitycznego fundamentu własnymi rękami musisz dokonać prostego obliczenia: jaka część pracy możesz to zrobić sam i zaoszczędzić pieniądze, a dla jakich typów taniej jest skorzystać ze sprzętu lub zaprosić mistrzowie
2. Jeśli wypełnisz płytę monolityczną, nie będzie możliwe utworzenie pod nią piwnicy. Opcjonalnie można zbudować piwnicę pod płytą z wejściem od ulicy, ale takie projekty mają zły wpływ na trwałość fundamentu.
3. Na glebach o wysokim poziomie wody wymagany jest system drenażowy.
4. Wszystkie szczegóły i niuanse związane z wprowadzeniem komunikacji wewnątrz skrzynki budowlanej muszą zostać zaprojektowane i obliczone przed rozpoczęciem pracy. Po wylaniu betonu nie będzie możliwa zmiana układu kanałów w fundamencie.

Można również dodać, że monolityczna płyta fundamentowa będzie wymagała mocnej izolacji, skutecznego drenażu i hydroizolacji. Jednak zasadniczo wszystkie rodzaje betonowych systemów fundamentowych wymagają barier ochronnych i izolacyjnych. W przeciwnym razie beton zapadnie się w wyniku gromadzenia się wilgoci, a następnie w wyniku rozszerzania się wody podczas zamarzania.

Zalety schematu płyty:

1. Jeśli płyta zostanie odpowiednio wzmocniona i wylana, fundament monolityczny będzie wywierał mniejszy nacisk na podłoże niż jakikolwiek inny rodzaj fundamentu.
2. Nośność monolitu jest znacznie wyższa niż w przypadku innych rodzajów fundamentów. Jednocześnie płyta praktycznie nie boi się zalania lub silnego zamarzania gleby pod budynkiem.
3. Przy stosowaniu nowoczesnych rodzajów izolacji termicznej straty ciepła są zwykle minimalne. Są mniejsze niż te w tradycyjnych konstrukcjach obwodów.
4. Płyta monolityczna jest interesująca nie tylko dlatego, że solidnie i sztywno łączy szkielet budynku z podłożem. Znacząco zwiększa sztywność ścian.

Ostatni punkt można uznać za najbardziej odpowiedni w przypadku płyt monolitycznych i budynków wykonanych z betonu komórkowego lub piankowego. Jeśli prawidłowo wypełnisz płytę monolityczną, nie musisz się martwić, że skrzynka rozłoży się w piwnicy budynku. Chociaż ściany nad podstawą nadal będą musiały zostać wzmocnione.

Monolit nie powoduje również efektu cięcia na podłożu. Niewiele osób zwraca na to uwagę, ale nacisk pełnowymiarowego fundamentu listwowego, biorąc pod uwagę ciężar budynku, często blokuje (przeciska) przejścia podziemnych strumieni i żył wodnych.

W rezultacie w pobliżu domu pojawiają się mokradła. W fundamencie monolitycznym nacisk rozkłada się równomiernie na powierzchnię, dzięki czemu płyta nie oddziałuje na wody gruntowe.

Wskazane jest wylewanie monolitu na teren ze skałami osadowymi i skalistymi, nawet o nachyleniu do 15O. Oczywiste jest, że przed wylaniem płyty monolitycznej należy zaplanować powierzchnię zgodnie z poziomem horyzontu i przygotować podstawę. Na słabych glebach piaszczystych i gliniastych dozwolone jest niewielkie nachylenie do 8.Ow tym przypadku zaleca się wypełnienie płyty dodatkowymi usztywnieniami prostopadłymi do linii odpływowej.

Typowy schemat monolitycznego fundamentu płytowego

Standardową konstrukcją płyty jest płaska masa betonowa zbrojona co najmniej dwiema lub trzema warstwami zbrojenia. Płytę należy wlać do szalunku na wierzch poduszki z piasku i żwiru (plus hydroizolacja). Jest to opcja standardowa, najprostsza w projektowaniu i nie wymagająca wykopywania dużej ilości gruntu. Stosuje się go na glebach stosunkowo suchych o głębokości zamarzania do 150 cm.

Konstrukcję warstwa po warstwie monolitycznej płyty fundamentowej można podzielić na kilka poziomów:

1. Najniższa to przetworzona i zagęszczona gleba. Teoretycznie należy go przyciąć na głębokość 10 cm, przesiać, usunąć gruz i roślinność, wymieszać z drobnym przesiewem żwiru, ułożyć na dnie i zagęścić. Ale częściej dno wykopu jest po prostu zagęszczone.
2. Kolejną warstwą jest geowłóknina do budowy dróg. Wymagane w celu ochrony przed szkodliwym działaniem gleby na podłożu monolitycznym.
3. Kolejnym poziomem jest podsypka piaskiem o grubości do 300 mm, stosowana przede wszystkim jako warstwa pośrednia, której zadaniem jest równomierne przeniesienie obciążenia z płyty na zagęszczony grunt.
4. Następnie nakładana jest kolejna warstwa geowłókniny, na którą najpierw układany jest gruby żwir, następnie wylewana i wyrównywana jest warstwa drobnego żwiru. Na tym etapie należy poprawnie zaplanować powierzchnię zgodnie z poziomem horyzontu.
5. Następnie należy wylać warstwę wyrównującą betonu o grubości 4-5 cm. W przypadku zasypywania małych, zagęszczonych przesiewów żwiru zazwyczaj nie są wymagane żadne folie ani siatki.
6. Kolejne dwie warstwy to hydroizolacja pływająca i izolacja płytami styropianowymi.

Pod koniec etapu przygotowawczego instalowane jest zbrojenie i szalunki. Dopiero wtedy można wylać beton. Warstwa ta wyniesie się już ponad dół, dlatego końce monolitycznej płyty fundamentowej należy przykryć mastyksem lub papą ze szkła warstwowego. Po zakończeniu prac monolityczny fundament wypełnia się piaskiem na całym obwodzie.

Na glebach wilgotnych do powyższego standardowego schematu zostanie dodany system odprowadzania wody glebowej. Wokół płyty monolitycznej wykonuje się rów z poduszką żwirową (na wykładzinie hydroizolacyjnej), w który ułożona jest perforowana rura prowadząca do studni zbiorczej.

Jak obliczyć monolityczny fundament płyty

Można zastosować techniki budowlane, które szczegółowo i bardzo kompleksowo opisują obliczenia grubości żelbetowych płyt fundamentowych. Ale jego algorytm jest dość zagmatwany, wymaga użycia wielu parametrów dotyczących nośności gleby, klimatu, ilości opadów, temperatury powietrza w danym regionie w zimie i głębokości zamarzania. Zazwyczaj obliczeniami zajmują się wyspecjalizowane firmy budowlane.

W przypadku prywatnego domu o półtora do dwóch pięter obliczenia można wykonać według uproszczonego schematu. Będzie on opierał się na nośności różnych rodzajów gruntu, wielkości optymalnego obciążenia i ciężarze konstrukcji budynku. W momencie określania grubości monolitycznej płyty fundamentowej należy mieć pod ręką projekt budowlany z obliczonym ciężarem budynku.

Obciążenie gruntu i ciężar konstrukcji

Optymalne obciążenia parciem gruntu budynku (plus uwzględniony ciężar fundamentu monolitycznego), w zależności od rodzaju gruntu, pokazano w poniższej tabeli.

Na przykład dla twardej gliny piaszczystej optymalny nacisk wynosi 0,5 kg/cm2 lub 500 kg/m2. Jeśli fundament monolityczny ma powierzchnię 100 m2, wówczas dla tego rodzaju gleby można zainstalować budynek o wadze 50 ton.

Zazwyczaj dla budynku z betonu komórkowego o wymiarach 10x10 m rzeczywista waga wynosi 28-30 ton, a różnica między otrzymaną a rzeczywistą wynosi 50-32 = 22 tony - jest to ciężar monolitycznego fundamentu, który należy wylać, aby obciążenie gleby było optymalne oznaczający.

Nie zaleca się ładowania większej ilości, ponieważ glina piaszczysta nie jest najlepszą opcją do budowy domu. Nie można też zrobić mniej, w przeciwnym razie monolityczny fundament straci przyczepność do podłoża (gleby).

Grubość monolitycznej płyty zbrojonej

Jeśli znana jest masa i powierzchnia monolitu, można łatwo obliczyć grubość płyty, którą należy wylać na przygotowane podłoże żwirowo-piaskowe.

Gęstość betonu wynosi 2,1 tony, co oznacza, że ​​objętość płyty wynosi zaledwie 11-12 m3. Oznacza to, że biorąc pod uwagę wodoodporność, grubość monolitu wyniesie tylko 12 cm. W tym przykładzie wybrano najsłabszy grunt i najlżejszą wersję budynku z betonu komórkowego.

Zmiany w projekcie fundamentu monolitycznego w zależności od warunków pracy

W przypadku parterowych lekkich konstrukcji z betonu komórkowego i ram z prostym dachem dwuspadowym można wylać wzmocniony fundament o grubości 12 cm. To wystarczy do niezawodnego zamocowania na ziemi.

Często jednak należy zwiększyć grubość monolitu, aby zwiększyć sztywność monolitu:

1. Jeśli budynek ma wysoki wiatr ze względu na cechy konstrukcyjne dachu lub poszczególnych nadbudówek. W tym przypadku do płyty płaskiej o obliczonej grubości dodawane są żebra wzmacniające u podstawy fundamentu. Wykonane są z tej samej grubości co główna część monolitycznego fundamentu.
2. Na glebach silnie falujących zwiększ liczbę warstw zbrojenia dla fundamentu monolitycznego. Jest to konieczne, aby uniknąć pęknięć podczas osiadania lub podnoszenia poszczególnych odcinków monolitycznej płyty.

Fundamenty monolityczne są często stosowane w Skandynawii, gdzie gleba często zawiera duże ilości wilgoci, a klimat jest bardzo surowy. W tym przypadku monolityczny fundament jest odlewany zgodnie z fińskim schematem za pomocą izolacji i taśmy.

Specjalna wersja fundamentu monolitycznego

Przy obliczaniu fińskiej wersji płyty monolitycznej w konstrukcji uwzględniany jest dodatkowy element - betonowy pasek uformowany na obwodzie fundamentu.

Należy wypełnić taśmę w celu odciążenia środkowej części płyty, która dociska izolację. Główna część obciążenia z ciężaru budynku i samego monolitycznego fundamentu jest przenoszona na taśmę. Dlatego obliczenia nośności fińskiej wersji płyty przeprowadza się kompleksowo. Około 80% uważa się za MZLF, pozostałe 20% uważa się za metodę fundamentu płytowego.

Ten schemat nie został wybrany przypadkowo. Faktem jest, że zgodnie z instrukcją beton należy wylać na dość grubą warstwę izolacji - do 20 cm, a także ułożyć kanały dla systemu grzewczego, takiego jak ciepła podłoga. Dlatego też główne obciążenie zostało przeniesione na obwód (wstęgę) fundamentu. Niektórzy eksperci nazywają fińską wersję monolitu paskiem z dodatkowym wylewką betonową na podłogę na pierwszym piętrze.

Nośność gleby przy obliczaniu grubości płyty dobiera się jak dla gleb podmokłych, silnie nawodnionych. Jeśli weźmiemy pod uwagę mocną izolację, monolityczny fundament fińskiego parterowego domu okazuje się mocno niedociążony, prawie pływający. Błędem byłoby zatem zalewanie komunikacji betonem, należy ją prowadzić zdalnie, w izolowanych skrzynkach.

Głębokość fundamentowania i wykopu wykopu

Wymiary warstw przygotowawczych ustalane są na podstawie czynników zewnętrznych, niezależnie od grubości planowanej do wylania płyty żelbetowej monolitycznej.

Układ zakładki jest w przybliżeniu taki sam we wszystkich przypadkach. Ale czasami trzeba podjąć dodatkowe środki. Na przykład w zwykłym półtorapiętrowym domu prywatnym monolit można wylać bez pośredniej wylewki wyrównującej, zwanej przygotowaniem betonu. Natomiast w przypadku wyższych budynków warunkiem koniecznym jest wyrównanie powierzchni betonem pod płytą monolityczną.

Obowiązkowe elementy to hydroizolacja i izolacja. Warstwa izolacyjna powinna znajdować się 30 cm powyżej maksymalnego poziomu wody w gruncie. Grubość izolacji dla średnich szerokości geograficznych nie przekracza 75 mm, ale można ją zmniejszyć, jeśli gleba składa się głównie z grubego piasku.

Przygotowanie wykonuje się zawsze z głębokości 90-100 cm w przypadku fundamentów z płyt zanurzonych i 60-70 cm w przypadku, gdy płyta ma być wylana na powierzchnię gruntu.

Jak wykopać dół pod monolityczny fundament

Aby stworzyć monolityczny fundament, przede wszystkim musisz wykopać otwory kontrolne (dziury). Warto przed przystąpieniem do prac upewnić się, że na tym terenie nie ma ujścia wód gruntowych lub dokładnie określić jego lokalizację.

Jeśli istnieje podejrzenie istnienia podziemnego źródła (strumienia), należy je znaleźć, otworzyć, wykonać odpływ wody, ułożyć rury drenażowe i wyposażyć studnię do zbierania. W ten sposób możliwe jest obniżenie poziomu wody w gruncie, co pozwala na wykorzystanie maszyn do wykonywania wykopów.

Musisz wykopać dół nie później niż w sierpniu, przed rozpoczęciem pory deszczowej. Większość gleby jest otwierana za pomocą buldożera. W ciągu jednego dnia pracy maszyna usunie ziemię do głębokości 70 cm. Pozostałą część prac (oczyszczanie i zrzucanie kamienia poza teren budowy fundamentów) można wykonać ręcznie. Ponadto będziesz musiał ręcznie wyczyścić i wypoziomować krawędzie oraz usunąć nierówności na dnie wykopu.

Przygotowanie do zasypywania

Jeśli w glebie znajduje się dużo kamieni, gliny lub resztek korzeni drzew, lepiej odciąć wierzchnią warstwę na głębokość co najmniej 10 cm. Takie dno jest bardzo trudne do zagęszczenia i wypoziomowania. Dlatego jeśli chcesz wylać wysokiej jakości fundament, lepiej wypożyczyć minitraktor z frezem do gleby i przetworzyć dno wykopu w ciągu kilku godzin. Możesz ręcznie wybrać pozostałą materię organiczną, korzenie, kamienie i gruz. Grunt zagęszcza się za pomocą maszyny wibracyjnej.

W procesie zagęszczania powierzchni gleby pod poduszkę przyszłego fundamentu monolitycznego nie można zapomnieć o sprawdzeniu poziomu powierzchni za pomocą poziomicy. Nie powinno być żadnych dziur ani garbów.

Organizacja komunikacji

Rury do kanalizacji, zawsze w osłonie izolowanej, a także kanał doprowadzenia wody można ułożyć na dnie, w ziemi. Ale najczęściej komunikację umieszcza się w piaszczystej warstwie poduszki fundamentowej.

Rury kanalizacyjne owinięte pianką polipropylenową mocuje się za pomocą listew, kanały doprowadzające wodę wyprowadzono poza warstwę piasku, a także wzmacnia się rusztowaniami drewnianymi i plastikowymi. Szyje są podniesione, zamknięte zatyczkami i zawiązane plastikową folią. Komunikacja może być również wlana bezpośrednio w monolityczną płytę fundamentową.

Poduszka z piasku i żwiru do fundamentów płytowych

Domieszka gliny w glebie na dnie dobrze zatrzymuje wilgoć, więc kilka godzin po zakończeniu zagęszczania należy rozpocząć układanie piasku. Zaleca się najpierw przykryć dno arkuszem geowłókniny. Krawędzie paneli muszą zachodzić na boki wykopu. Geotekstyliów nie należy używać do uprawy sadzonek, ale do prac drogowych.

Będziesz potrzebował dużo piasku. Na przykład dla fundamentu monolitycznego 10 x 10 m, nawet jeśli planujesz wylać płytę o grubości zaledwie 12 cm, poduszka z piasku będzie wykonana co najmniej 20-25 cm. To co najmniej 2,5-3 metry sześcienne piasku oczyszczonego z gliny i gruzu.

Piasek powinien być lekko wilgotny. Materiał nakłada się w trzech warstwach po 70-100 mm każda, z obowiązkowym pośrednim ubijaniem powierzchni maszyną wibracyjną. Musisz także kontrolować horyzont i płaszczyznę terenu.

Następną warstwę wypełniamy żwirem o frakcji 15-25 mm. Grubość warstwy wynosi około 100 mm. Jeśli planujesz wylać cienką i szeroką płytę na monolityczny fundament dwupiętrowego domu, wówczas warstwa ma grubość 150-180 mm.

Zaleca się wypełnienie ostatnich 20-30 mm przesiewaczem żwiru lub drobnym kruszonym kamieniem. Dzięki temu materiałowi znacznie łatwiej jest zaplanować poduszkę fundamentową zgodnie z poziomem horyzontu. Przed ułożeniem asfaltu zagęszcza się także warstwę pokruszonego kamienia za pomocą maszyny wibracyjnej do stanu poduszki drogowej.

Zrób to sam, szalunki i hydroizolacja fundamentów

Jednym z problemów napotykanych podczas układania fundamentów jest deszcz. O wiele łatwiej jest wypełnić fundament listwowy betonem i zabezpieczyć go przed letnimi burzami niż monolityczny. Dość trudno jest rozciągnąć folię na dużej poduszce z kruszonego kamienia. W praktyce jest to możliwe tylko w przypadku małych powierzchni i tylko w przypadku płyty wierzchniej.

Dlatego wszystkie etapy przygotowania poduszki i montażu szalunku należy wykonywać jednocześnie, skracając w ten sposób czas przestoju poduszki na świeżym powietrzu. Nie możesz pozwolić, aby Twoje przygotowania zalały deszcz. Nawet niewielka ilość wody może wypełnić warstwę piasku i pokruszonego kamienia, częściowo ją zmyć i w ten sposób zdeformować piaszczyste podłoże.

Dlatego po zakończeniu prac związanych z zagęszczeniem gleby i wypełnieniem piaskiem montuje się brakujące elementy szalunku, układa izolację i przystępuje do przygotowania betonu.

Aby przyspieszyć pracę, można skorzystać z gotowych, prefabrykowanych zestawów szalunkowych. Są instalowane wzdłuż konturu fundamentu. Dzięki temu szalunkowi łatwiej jest wypoziomować podkładkę i wylać beton. W opcji budżetowej obwód można złożyć z tarcz na drewnianych słupkach ze wspornikami.

Trudniej jest wlać monolityczny fundament do domowego szalunku, zwłaszcza jeśli płyta jest planowana na powierzchni gruntu. Tarcze należy dokładnie dopasować i zszyć razem z poziomymi belkami. Większość problemów dotyczy połączeń w rogach.

Można zainstalować metalowe zamki hakowe, ale najczęściej do końców osłon przybijane są drewniane belki, których końce są po prostu wiązane w rogach miękkim drutem. Nawet jeśli szybko wylejesz beton, zamki druciane nie otworzą się.

Ponieważ trzeba wylać dość ciężki beton, same rozpórki nie wystarczą, aby utrzymać ściany szalunkowe w pozycji pionowej. Trzeba go podeprzeć bloczkami betonowymi, wbić w młotek stalowe spawane trójkąty lub dodatkowe kołki.

Montaż izolacji

W przypadku konieczności wylania izolowanego fundamentu monolitycznego, wówczas po zasypaniu żwirem zaleca się wykonanie warstwy pośredniej z piasku żwirowego: mieszaniny grubego piasku i przesiewaczy tłuczniowych o ułamku do 1 mm. Na wierzchu układana jest kolejna warstwa geowłókniny.

Nie zaleca się układania izolacji styropianowej bezpośrednio na czystym żwirze. Ciężar budynku plus masa fundamentu monolitycznego (nawet wylanego do minimum) może spowodować odkształcenie (przepchnięcie) warstwy izolacji. Najgorsze jest jednak to, że ostre krawędzie poszczególnych kamieni pod naciskiem przecinają stosunkowo miękką piankę styropianową niczym nóż.

Ważny!Czasami klienci oszczędzają pieniądze i próbują wylać wzmocnioną płytę bezpośrednio na izolację EPS. Jest znacznie silniejszy, ale nadal ten schemat nadaje się tylko do monolitycznych fundamentów parterowych domów szkieletowych. Wewnątrz budynku można wylać ocieploną podłogę, nic więcej.

Izolację układa się zgodnie ze schematem stosowanym przy układaniu izolacji termicznej ścian domu, w dwóch lub trzech warstwach z bandażowaniem szwów. W górnej warstwie złącza będą musiały zostać uszczelnione taśmą.

Przygotowanie betonu

Poduszka żwirowo-piaskowa i izolacja fundamentu monolitycznego są już prawie gotowe. Można już wylewać beton, ale pojawia się następujący problem. Powierzchnia ocieplenia czy wierzchnia warstwa poduszki jest daleka od ideału. Istnieje możliwość zamontowania podpór pod klatki zbrojeniowe, jednak wówczas w celu wylania betonu należy ograniczyć podawanie mieszanki do małych porcji, aby nie przewrócić zbrojenia.

Dość krytyczny jest moment, w którym zsyp zaczyna wlewać mieszankę, strumień betonu uderza w plastikowe stojaki, na których zawieszone jest zbrojenie. Aby uszkodzić fundament monolityczny, wystarczy, że co najmniej jedna podpora pod siatką wzmacniającą opadnie lub opadnie.

Ponadto musisz wykonać wysokiej jakości hydroizolację. Nie ma sensu przyklejać go do izolacji termicznej, potrzebne jest sztywne i solidne podłoże, wtedy można zastosować materiały nawierzchniowe, takie jak szklane pokrycie dachowe. Chociaż klienci często oszczędzają na hydroizolacji i po prostu kładą grubą folię polietylenową na betonie.

W celu prawidłowego wyrównania zbrojenia na poduszce żwirowo-piaskowej (z izolacją) wykonuje się wstępną wylewkę lub przygotowanie betonu. Grubość warstwy wynosi tylko 5 cm. Oznacza to, że dla fundamentu monolitycznego 100 m2 Do przygotowania trzeba będzie wylać tylko trzy do pięciu kostek betonu. Do przygotowania betonu stosuje się stosunkowo niskiej jakości gatunki B7-B10.

Rada! Przed wylaniem preparatu betonowego warstwę termoizolacyjną należy przykryć grubą folią z tworzywa sztucznego. Poprawi to ochronę miękkiego styropianu przed poziomym ślizganiem się masy betonowej monolitu.

Dzień po związaniu preparatu betonowego na jego powierzchnię nakłada się podkład i wtapia się szklany pokrycia dachowe.

Wzmocnienie fundamentu płyty i wylanie betonu

Następnym krokiem jest montaż ramy wzmacniającej przyszłego monolitu. Jeśli planujesz wylać monolityczny fundament o grubości 120-150 mm, wystarczy ułożyć dwie warstwy prętów zbrojeniowych z kwadratowymi komórkami o wymiarach 200-220 mm. Zgodnie z instrukcją odległość prętów do najbliższej płaszczyzny płyty powinna wynosić 4-5 cm.

Do wzmocnienia monolitycznych płyt fundamentowych stosuje się pręt zbrojeniowy o średnicy 10-16 mm. Jeśli fundament ma zostać wylany pod ramę lub parterowy dom z betonu komórkowego, wówczas pręt stalowy AIII można zastąpić wzmocnieniem z włókna szklanego o grubości 8-10 mm.

Na glebach falujących górna płaszczyzna monolitu jest silnie wzmocniona. W przypadku ciężkich budynków z cegły wykonuje się zbrojenie dwuwarstwowe lub wzmacnia się przeważnie dolną warstwę monolitycznego fundamentu.

Ten etap wylewania fundamentu monolitycznego charakteryzuje się zwiększoną pracochłonnością. Aby prawidłowo zmontować klatkę wzmacniającą, musisz umieć wykonać zbrojenie drutem za pomocą specjalnego klucza. Jeśli chcesz szybko wypełnić, lepiej zaprosić kilku profesjonalnych budowniczych do montażu zbrojenia. Jednocześnie istnieje możliwość nauczenia się i wykonania części pracy własnymi rękami.

W przypadku monolitycznych schematów fundamentów ze usztywnieniami rama będzie musiała zostać wzmocniona zespołami w kształcie skrzynki wykonanymi ze zbrojenia 8 mm. Najpierw należy wylać żebra, a po utwardzeniu płyta główna monolitycznego fundamentu zostanie wypełniona. Różnica czasu pomiędzy obiema procedurami nie powinna przekraczać 90 minut.

Wylewanie mieszanki betonowej

Lepiej jest wypełnić szalunek zakupionym betonem M300-350 (B22,5-B25). Ręczne przygotowanie wymaganej ilości mieszanki na podkład monolityczny jest zbyt czasochłonne i trudne. Jeden automikser może pomieścić do 3,5 metra sześciennego. Oznacza to, że do wylania monolitycznego fundamentu potrzebne będą dwie lub trzy betoniarki.

Główną trudnością tego etapu jest to, że monolityczny fundament należy wylać natychmiast, bez przerw w czasie. Chociaż według GOST i SNiP dozwolona jest przerwa między paskami wypełniającymi do 1,5 godziny.

Do wypełnienia szalunku potrzebny będzie zespół trzech osób:

• jeden pracownik będzie monitorował uwalnianie betonu i próbował równomiernie wypełnić wolną przestrzeń;
• drugim jest wypoziomowanie masy betonowej w szalunku za pomocą łopaty;
• trzeci polega na przebiciu betonu foremką lub wibratorem, aby zapobiec tworzeniu się ubytków i pęcherzyków.

Po całkowitym wyczerpaniu możliwe jest wypełnienie formy betonem z jednego mieszalnika w ciągu 4-5 godzin. Dlatego drugą maszynę należy zamówić u producenta betonu z niewielkim przesunięciem czasowym, co najmniej 5 godzin.

Rada!Zamawiając beton należy szczególnie podkreślić warunki dostawy betonu.

Zazwyczaj firma sprzedająca beton towarowy łamie warunki i dozuje mieszankę betonową w kilku maszynach jednocześnie. Konsument musi szukać sposobu na wylanie mieszanki betonowej z dwóch maszyn jednocześnie, w pośpiechu, co zawsze wpływa na jakość monolitycznego fundamentu.

Po napełnieniu formy płytkę przykrywa się folią z tworzywa sztucznego. Przez następne 4-5 dni codziennie rano należy zdjąć folię i spryskać powierzchnię betonu wodą. Jest to konieczne, aby uniknąć powstawania pęknięć. Ogólnie rzecz biorąc, wylanie szalunku i uzyskanie wyniku zajmuje tydzień.

Uproszczona wersja fundamentu monolitycznego

W warunkach budownictwa prywatnego monolityczne wersje fundamentów często zastępuje się prefabrykowanymi monolitycznymi. Konstrukcja ta wymaga niższych kosztów, jest łatwiejsza w montażu i jest prawie tak samo nośna jak konstrukcja monolityczna.

Aby wykonać prefabrykowany monolityczny fundament własnymi rękami, postępuj zgodnie z instrukcjami krok po kroku:

1. W przypadku prefabrykowanej wersji fundamentu przygotowanie dołu i wypełnienie poduszki odbywa się według tego samego schematu. Główną różnicą jest to, że podstawa nośna jest montowana z gotowych żelbetowych płyt drogowych M300 o wymiarach 3x1,75 m i grubości 17 cm. Jakość prefabrykatów betonowych jest znacznie wyższa niż ta, która była wylewana na miejscu.
2. Po wypoziomowaniu i związaniu płyt na zmontowanym monolitycznym prefabrykowanym fundamencie należy wylać jastrych cementowo-piaskowy. Grubość - 5-6 cm. Można go wypełnić wodnym obiegiem grzewczym dla ułożonej wewnątrz „ciepłej podłogi”.

Jeśli prawidłowo wypełnisz gotową podłogę, fundament będzie dość niezawodny i trwały.

Wyniki

Wypełnienie pełnoprawnego monolitycznego fundamentu własnymi rękami będzie kosztować więcej niż opcja paska lub MZLF. Jeśli zastosuje się technologię montażu, płyta wytrzyma znacznie dłużej niż konwencjonalne taśmy. Jednocześnie niezawodność i stabilność podstawy płyty jest znacznie wyższa niż podstawy listwy.

Opowiedz nam o swoim doświadczeniu w układaniu fundamentów płytowych. Na jakie cechy nalewania mieszanki, Twoim zdaniem, należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności? Udostępnij artykuł w swoich sieciach społecznościowych i dodaj go do zakładek. Pomoże to promować witrynę.