Naprawa pompy „zrób to sam”: popularne awarie

Czy do użytku domowego używasz zanurzalnej pompy elektrycznej Kid, ale czy on, jak każdy inny sprzęt, wymaga interwencji w czasie? Chociaż jego konstrukcja jest prosta i dość niezawodna, ale bez doświadczenia naprawczego, trudno jest znaleźć awarię bez korzystania z usług mistrza.

Zgadzam się, byłoby miło naprawić to samodzielnie, aby zaoszczędzić na opuszczeniu pracownika organizacji usługowej.

Pokażemy Ci, jak naprawić pompę własnymi rękami, bez pomocy ekspertów. W artykule przedstawiono główne typy błędów i sposoby ich wykrywania. Wybrane schematy urządzeń i elementy montażowe urządzenia, co upraszcza niezależną pracę.

Dla ułatwienia odbioru informacji oferujemy etapowy proces korygowania awarii, wyposażony w wideo. W rzeczywistości nie jest to trudne - wystarczy mieć zestaw naprawczy, który koniecznie wchodzi w skład pompy.

Modyfikacje pompy i różnice charakterystyczne

Wibrujący pompy zatapialne Wymyślony dawno temu. W 1891 r. Rosyjski inżynier V. G. Shukhov użył zasady wibracji dla pompy. Nawiasem mówiąc, w przybliżeniu taki system jest zaangażowany w pompę benzynową.

Później Argentyńczyk T. Bellock sfinalizował schemat - jest używany bez żadnych zmian.

Pierwsze do użytku domowego takie urządzenia uwolniły Włochów. W ZSRR projektanci moskiewskiej fabryki Dynamo pod kierunkiem M. podjęli się rozwoju pod koniec lat sześćdziesiątych. E. Breytora. Od 1971 roku w przedsiębiorstwach ZSRR zaczęto produkować pompę wibracyjną do użytku domowego - dotyczyło to hobby unifikacji.

Pompy były produkowane w Erewaniu, Livny, Moskwie, Bavleny i wielu innych przedsiębiorstwach. Można wymienić tylko najbardziej znane marki: „Dziecko”, „Neptun”, „Strunok”, „Sega”, „Streamlet”, „Żniwa”, „Bosna”, „Kasztan”.

Wszystkie one w rzeczywistości różniły się nazwami i kształtem ciała. I to nie zawsze jest. Obejmuje to również projekty włoskie i chińskie. Na przykład Dzhereltse.

Wszystko to są odmiany tego samego schematu. Czasami nazwy się zmieniały, ale esencja pozostała taka sama. Na przykład słynny „Kid-M” był nieco wcześniejszy „Beggar” i „Brook”. Dlatego awarie „streamlet” a metody ich eliminacji są bardzo podobne do najbliższego konkurenta - „The Kid”.

Jeśli zignorujemy zamieszanie z różnymi nazwami, wówczas wszystkie odmiany zostaną krótko zredukowane do trzech lub czterech typów pomp głębinowych:

• „Dziecko” - model zanurzeniowej pompy elektrycznej wibracyjnej z dolnym ujęciem wody. Najpotężniejsza ze wszystkich modyfikacji, ale słabo przystosowana do pracy na dnie - może wychwytywać brud lub błoto z dna i zawodzić.
• „Kid - M” opcja w górnym poborze wody. Nieco słabszy, ale nie zabiera brudu z dna. Rzadko zawodzi z powodu przegrzania - nawet jeśli poziom wody spadnie i ogrodzenie się skończy, kadłub jest nadal chłodzony - pozostaje zanurzony.
• „Kid - K” - model z niższym ujęciem wody, ale wyposażony w przekaźnik termiczny i trójżyłowy przewód z uziemieniem. Obecność wyłącznika termicznego ma pozytywny wpływ na żywotność i niezawodność, ale zwiększa jego koszt. Wcześniej ta modyfikacja była przeznaczona wyłącznie na eksport.
• „Baby - 3” - kompaktowy model o średnicy 80 mm dla wąskich studzienek.

W każdym przypadku pompy wibracyjne są cenione za swoją zwartość, niski koszt i prostotę. Ponadto są wystarczająco wytrzymałe młot wodnyktóre występują, na przykład, gdy linia wody jest zablokowana. Chociaż tutaj nie powinieneś się angażować - taka częsta praktyka nadal wyłącza pompę.

Urządzenie i zasada działania urządzenia

Zasada działania jest prosta. Mechanizm pobierania i podnoszenia wody za pomocą tłoka i zaworu jest znany od czasów starożytnych przez Herona z Aleksandrii. Różnica polega na tym, że schemat jest przetwarzany pod silnikiem elektrycznym.

Elektryczny prąd przemienny zmienia swój kierunek kilka razy na sekundę. W Rosji przyjęto standard 50 Hz. Oznacza to, że za chwilę prąd zmienia biegunowość 50 razy.

W związku z tym żelazny rdzeń umieszczony w polu magnetycznym wytworzonym przez prąd o takiej częstotliwości będzie wibrował z częstotliwością odwrócenia polaryzacji. Jeśli do takiego rdzenia zostanie dodany tłok z zaworem, pojawi się pompa.

Obudowa pompy składa się z dwóch połówek. W jednej z nich znajduje się cewka elektryczna tworząca pole elektromagnetyczne, aw drugiej cała mechanika ze stalowym rdzeniem.

Cewka ma rdzeń w kształcie litery U. Zmontowana ta część nazywa się jarzmem. Jest wciskany w obudowę i jest nalewany do uszczelnienia i izolacji za pomocą mieszanki - plastyfikowanej żywicy bakelitowej zmieszanej z piaskiem kwarcowym ze względu na lepszą przewodność cieplną.

W drugiej połowie ciała znajduje się komora hydrauliczna. Mieści rdzeń na gumowym amortyzatorze. Ruch rdzenia reguluje gumową membranę. Na rdzeniu znajduje się tłok. Aby sterować przepływem pompowanej cieczy, na kolektorze dolotowym umieszczony jest zawór zwrotny.

Mówiąc najprościej: cewka jest magnetytem, ​​rdzeń wibruje, amortyzator działa jak uszczelka korpusu i zwraca rdzeń w pozycji neutralnej membrana zapobiega kołysaniu się rdzenia, tłok wypycha wodę, zawór zapewnia jej ruch w jednym z boku.

To cały projekt - prosto i efektywnie.

Główne rodzaje błędów i ich przyczyny

Wszystkie błędy można zredukować do dwóch typów:

• część elektryczna;
• część mechaniczna.

Z kolei każdy z nich można podzielić na dwie podgrupy. Jest to całkowita niesprawność i częściowe zakłócenie pracy.

Częściowa utrata sprawności pompy niekoniecznie oznacza naruszenie regulacji. Czasami przyczyną jest awaria poszczególnych części. Ale zacznijmy od porządku.

Typ # 1 - awaria elektryczna

Najczęstszą wadą jest awaria cewki. Całkowite wypalenie lub uszkodzenie izolacji obudowy. Rzadziej występuje oderwanie od obudowy złożonej. Przyczyną błędów jest jedna - praca jest „sucha”, bez wody, co powoduje przegrzanie cewki.

Następnie izolacja pali się, związek spala się, a ze względu na różnicę rozszerzalności cieplnej różnych materiałów dochodzi do rozszczepienia nalewu i jarzmo wypada z obudowy.

Czasami pompa całkowicie przestaje pompować, ale może przerwać sprawę. Jest to najbardziej nieprzyjemne uszkodzenie, którego można uniknąć tylko przestrzegając zasad działania.

Wpisz # 2 - Mechaniczne uszkodzenie części

Istnieje wiele różnych przyczyn i konsekwencji:

1. Szczegóły wapnowania. Występuje z pompowaniem twardej wody. Jest to biały rodzaj kamienia w czajniku. W pracy nie jest to szczególnie odczuwalne, ale po długim przechowywaniu, na przykład w zimie, wapno może zablokować tłok. Usterka jest rzadka, z reguły komplikuje jedynie demontaż i nieznacznie zmniejsza właściwości pompy.
2. Naruszenie integralności ciała. Wrażenie jest dokładnie wycinane przez plik lub router. Zazwyczaj górna krawędź ciała. Powód jest prosty - kontakt z betonową powierzchnią studni podczas pracy.
3. Zatykanie przestrzeni roboczej pompy. Na przykład przez piasek. Piasek i kamyki, gałęzie, glony - wszystko to narusza szczelność zaworu do łóżka. Nie jest to krytyczne, ale nieprzyjemne - pompa nie wytwarza wymaganej mocy.
4. Poluzowane połączenia śrubowe. Występuje z powodu wibracji, występują rzadko. Na przykład nakrętki dokręcają tłok. Konsekwencje mogą być najbardziej dotkliwe - aż do zniszczenia ciała.
5. Pęknięcie gumy. Prowadzi do zmniejszenia mocy pompy. W rzadkich przypadkach całkowite zaprzestanie działania.

Najbardziej kapryśny i wrażliwy na osłabienie właściwości gumowego detalu, co dziwne, masywny amortyzator. Zbyt elastyczna guma przyczynia się do łamania rdzenia, zbyt mocno - zmniejszając amplitudę drgań i utratę mocy.

Ponadto, podczas obracania rdzenia w amortyzatorze, rzut podstawy trzonu (detal zwany kotwicą jest dociskany do trzpienia) nie pokrywa się całkowicie z jarzmem i jest do niego mniej przyciągany. Twardy tłok pogarsza wodę. Zepsuty tłok w ogóle się nie pompuje.

Zawór z utratą elastyczności działa gorzej, ale pompa nie zawodzi całkowicie. Obserwujemy również z naruszeniem regulacji zaworu.

Czasami następuje utrata mocy. Często przyczyną jest ponowne włączenie pompy bez zanurzenia w wodzie. Najczęściej jest to spowodowane zaniedbaniem zasad działania.

Na przykład, zawieszenie pompy na stalowym kablu i bez amortyzatora - mocowanie pompy musi być tłumione! Dlatego zestaw zawiera żyłkę lub nylonowy sznur oraz pierścień amortyzujący do mocowania.

Algorytm wyszukiwania i eliminacji awarii

Jeśli pompa odmawia pracy lub robi to w sposób nieprzekonujący, najpierw odłącz ją od sieci i wyjmij na powierzchnię.

Etap 1 - Uważne badanie zewnętrzne

Następnie następuje odłączenie węża zasilającego i kontrola wzrokowa. Czy są jakieś widoczne uszkodzenia?

Niestety, pęknięcia w ciele są traktowane tylko przez całkowitą wymianę ciała. Ale nawet tutaj warto pamiętać, że po prostu dlatego, że nie pojawiają się w castingu, pod presją - oto kolejny powód.

Jeśli obudowa jest kompletna, tester sprawdza rezystancję cewek i obecność zwarcia do obudowy. Dobre jarzmo będzie wykazywać opory rzędu 10 omów. Każdy ze styków (z wyjątkiem uziemienia) nie powinien powodować zwarcia z obudową pompy.

Jeśli tak, biznes jest zły. Wymiana samej cewki jest bardzo trudna, a próba daje słabe wyniki. Jednak zalecenia w tej sprawie będą nieco później.

Jeśli wszystko jest w porządku z obudową i elektrykiem, konieczne jest oczyszczenie pompy. To znaczy, po prostu dmuchnij w jego otwory wlotowe i zasilające. Powietrze powinno swobodnie przepływać w obu kierunkach.

Ale jeśli mocno uderzysz w dyszę zasilającą, zawór powinien zamknąć i zablokować dopływ powietrza.

Jeśli tak się nie stanie, wymownie mówi o naruszeniu regulacji pompy. Następnie potrząśnij pompą. Nic nie powinno w nim brzęczeć. Przyczyną obcych dźwięków jest oderwanie związku lub zniszczenie części mechanicznej.

Jeśli istnieją wątpliwości co do potrzeby demontażu, a pompa po prostu straciła moc, możesz spróbować bez demontażu. Przede wszystkim myjemy pompę strumieniem wody. Zadaniem jest oczyszczenie piasku i gruzu z wnętrza.

Następnie możesz spróbować zanurzyć się w wiadrze z wodą. W wodzie dodaj 9% octu (około 100 g na wiadro) lub worek kwasu cytrynowego. Pozostaw na sześć godzin. Następnie ponownie spłukać wodą. Cel procedury jest prosty - usunąć wapnowanie.

Następnie sprawdź regulację zaworu. Powinien leżeć luźno i mieć odstęp 0,5 - 0,8 mm. Wystarczy poluzować nakrętkę zabezpieczającą i nakrętkę zaciskową na wlocie pompy i wyregulować. Jak tylko to zrobią, zabezpieczamy je nakrętką zabezpieczającą. Proces kontroli jest prosty.

Opuszczamy pompę bez węża w wiadrze z wodą. Tak, że tylko końcówka węża zerka. I włącz go. W sprawnej i regulowanej pompie słup wody podnosi się o około metr.

Na tej fontannie oceniamy dostosowanie. Gdy tylko uzyskamy maksymalną wartość, naprawiamy tutaj wynik.

Wymieniliśmy najprostsze. W pozostałych przypadkach wymagany jest demontaż.

Etap 2 - Inside Look

Najpierw musisz zdemontować pompę. Wstępne pożądane jest wykonanie metek na obudowie. Aby następnie prawidłowo złożyć.

Niestety, odkręcając śruby mocujące tylko na nowej pompie - podczas pracy złącze gwintowane jest tak utlenione, że nadal jest to zadanie demontażu. Najlepszą pomocą jest cierpliwość i płyn WD40.

Nawiasem mówiąc, w ostatnich latach w fabryce na obcasach łączących w celu uniknięcia razbaltyvanie ogólnie zdobył rdzeń. Dziś są nieco bardziej humanitarne i używają nakrętek z plastikowym uchwytem. Podobnie, muszą być ustawione podczas montażu.

Jeśli demontaż nie jest ustawiony, musisz skorzystać z piły do ​​metalu lub szlifierki kątowej (bułgarskiej). Tylko bardzo ostrożnie, bez uszkodzenia skrzyni. Lepiej jest zastąpić standardowe śruby śrubami z łbem sześciokątnym - wtedy są łatwiejsze do odkręcenia.

Nawiasem mówiąc, należy go zdemontować i zmontować zgodnie z tą samą zasadą, co koła samochodowe lub blok silnika - stopniowo dokręcamy lub poluzowujemy łączniki.

Pompa dzieli się na dwie połowy - jarzmo znajduje się w górnej części, a cała mechanika znajduje się w dolnej.

Etap 3 - rozwiązywanie problemów elektrycznych

W elektrycznej połowie patrzymy na związek. Jeśli zostanie oderwany, a następnie przez dokładne uderzenie młotem w ciało, określamy obszar. Jeśli jest mały, możesz spróbować wyleczyć problem, wlewając żywicę epoksydową.

Jeśli węzeł wypadnie z ciała, nałóż płytkie nacięcie (za pomocą szlifierki) na związek nie głębszy niż 1 mm.

I przymocuj węzeł na miejscu za pomocą uszczelniacza, który jest używany do naprawy szyb samochodowych. Żywica epoksydowa nie jest odpowiednia - nie jest wystarczająco plastyczna i po prostu pęknie później z wibracji.

Wciskanie cewki na miejsce jest trudne - może być potrzebna prasa o sile około 300 kg. Możesz spróbować przewinąć cewkę, jeśli jest ona przepalona. Ale to trudniejsze.

Najpierw podgrzej ciało, aby je usunąć. Do około 120 stopni. Dopóki związek nie zostanie oderwany. Aby zrobić to lepiej na świeżym powietrzu - spalony związek nie jest zbyt dobry dla zdrowia.

Ostrożnie rozszczepiając, uwalniają cewki (są ich dwa) z pozostałości związku. Stary drut jest z nich nawinięty. Następnie nawiń nowe uzwojenie. Drut o średnicy 0,65 mm, gatunek PETV. Obróć, aby obrócić, około ośmiu warstw każdej cewki.

Zaciski cewek są przylutowane do odpornego na wilgoć drutu o przekroju 0,75 w podwójnej izolacji. Następnie cewkę wlewa się do obudowy żywicą epoksydową z dodatkiem kalcynowanego piasku kwarcowego.

Ale ogólnie rzecz biorąc, ta metoda naprawy nie jest bardzo niezawodna - w fabryce sprzęt i materiały pozwalają na to lepiej. A naprawa części elektrycznej może być zalecana tylko w ostateczności. Reszta lepiej skontaktować się z producentem.

Jeśli jednak masz dużo wolnego czasu i kręta maszyna i umiejętności do pracy z urządzeniami elektrycznymi, możesz spróbować. Ale częściej okazuje się, że taniej jest całkowicie wymienić cewkę na połowę ciała. Przy okazji, robią to w fabrykach. Można to uznać za naprawę zbiorczą.

Etap 4 - Korekta naruszeń mechanicznych

Dzięki mechanice łatwiejsze. Ostrożnie wyciągnij urządzenie z obudowy pompy. Po pierwsze, wizualnie określamy błędy: zniszczenie, przerwy, zanieczyszczenia i tak dalej. Jeśli jest czerń i opary, ponownie sprawdzamy elektryka.

Jeśli na metalowych częściach występują ślady zużycia mechanicznego, sprawdzamy szczeliny i amortyzator i ponownie sprawdzamy połowę elektryczną pod kątem rozwarstwienia związku. Można to zrobić stukając młotkiem - w miejscu oderwania dźwięk będzie głuchy.

Czasami zużycie jarzma i kotwicy następuje, ponieważ cewka jest przesunięta, wypada z ciała. Nie zawsze jest to zauważalne na starej pompie z powodu zanieczyszczenia.

Podczas demontażu czasami dochodzi do rozdarcia membrany i amortyzatora. Membrana nie wpływa szczególnie na wydajność pompy, a jeśli można ją przykleić klejem gumowym, może to być ograniczone. Ale w tym przypadku lepiej jest wymienić amortyzator.

Wnętrze pompy jest myte z piasku - jeśli jest. Płytka kamienna jest usuwana na tej samej zasadzie, co kamień w czajniku - kwas cytrynowy, ocet, środek do usuwania kamienia. Po prostu nie używaj silnych alkaliów i innych potężnych narzędzi - musisz oczyścić obudowę i nie rozpuścić jej.

Następnie spójrz, jak kotwica pręta jest zorientowana w kierunku cewki. Ich projekcje muszą się zgadzać. Nie obracać, poluzować nakrętki mocujące. Odległość od kotwicy do jarzma powinna wynosić 5 - 8 mm.

Ten luz jest regulowany przez podkładki i nakrętki zabezpieczające na podstawie trzpienia. Większa odległość nie pozwoli pompie rozwinąć mocy. Mniejsza prowadzi do złamania jarzma i kotwicy, a czasem kadłuba.

Jeśli kotwica na stadzie jest luźna - co jest niezwykle rzadkie - jest mocowana rdzeniem. Czasami samo zerwanie pręta w obszarze gwintu montażowego tłoka lub poluzowanie gwintu - istnieje już tylko wymiana.

Jeśli tłok się zużył lub stracił elastyczność, wszystko jest proste. Zmieniamy go na nowy z zestawu naprawczego i dostosowujemy odstęp między nim a łóżkiem w futerale. Odległość ta musi wynosić od 4 do 5 mm.

Jest po prostu regulowany - poprzez dodanie lub czyszczenie dystansów o grubości 0,5 mm. Znajdziesz je na samym magazynie powyżej i poniżej tłoka.

Podczas zmiany tłoka należy pamiętać o stalowej tulei, wciśniętej w środek. Aby go pobrać ze starego i wcisnąć do nowego, jest proste. Nie są wymagane nawet specjalne narzędzia. Z reguły wchodzi z ręcznego naciśnięcia.

Czasem imadło lub po prostu śruba z parą podkładek i nakrętką - wystarczy popchnąć tłok i tuleję kolejno na śrubę i dokręcić ją nakrętką - tuleja znajdzie się na swoim miejscu, jak powinna. Możesz nawet spróbować zrobić to dobrze na magazynie.

Membrana jest zmieniana niezwykle rzadko - tylko wtedy, gdy całkowicie się rozpadnie. Jeśli więc jest cała i guma nie straciła swojej elastyczności, nie zwracaj na nią większej uwagi. Najważniejsze jest to, że tak jest.

Dobrym wsparciem w pracy będzie zacisk z ogranicznikiem głębokości. Mierzą odległość od krawędzi lądowania ciała do dna zaworu, a następnie od zaworu do amortyzatora. I dostosuj je.

Zawór pompy jest również łatwy do wymiany - śruba i dwie nakrętki. Odległość między nim a otworem wlotowym jest regulowana przez proste naciśnięcie śruby. Jak już wspomniano, odstęp powinien mieścić się w zakresie 0,6 - 0,8 mm.

Pręt na amortyzatorze, zawór zwrotny a tłok jest przymocowany nakrętkami zabezpieczającymi. Traktujemy to poważnie.

Jeśli ten łącznik zostanie później odkręcony od wibracji, może to prowadzić do poważnych uszkodzeń - tylko jeden z głównych powodów zniszczenia obudowy lub uszkodzenia części gumowych.

Zbieramy ostrożnie. Zwracamy uwagę na pompy z górnym ujęciem wody zbieżnym z otworami w obudowie i amortyzatorem - w tym celu wykonaliśmy etykiety przed demontażem pompy. Obie strony są takie same i łatwe do pomylenia. W takim przypadku pompa po prostu odmawia pracy.

Śruby obudowy, jak powiedziano, stopniowo ciągną ją w poprzek. I bardzo ciasno. Orzechy są koniecznie nowe, z plastikowym uchwytem. Nie koliduje z podkładką Grover. Pamiętaj, że pompa dużo wibruje podczas pracy, której połączenia gwintowane nie lubią.

Sprawdzamy wszystko jeszcze raz. Mierzymy opór uzwojenia jarzma, dmuchamy pompę tam iz powrotem. Jeśli wszystko jest w porządku, przejdź do testu na wiadrze z wodą. Opuszczamy pompę do wody, pozostawiamy wąż na zewnątrz. Lub użyj do tego celu krótkiego węża. I wyglądamy, jakbyśmy pompowali wodę. Wszystko jest w porządku - dobrze. Słaby - wyreguluj zawór.

Po wyzdrowieniu pompa do studni lub w studni.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Mała wskazówka dotycząca naprawy i diagnostyki, która pomoże w naprawach:

Zawsze pamiętaj o bezpieczeństwie! Dlatego nawet upewniając się o integralności cewek i braku zwarcia na obudowie, nigdy nie trzymamy pompy podczas sprawdzania obudowy! Zawsze tylko na zawieszeniu dielektrycznym!

I nigdy do takich celów nie używaj przewodu zasilającego. Bezpieczeństwo nigdy nie jest zbędne.

Czy jest coś do uzupełnienia lub problemy z pompowaniem? Proszę zostawić komentarze do publikacji. Formularz do komunikacji znajduje się w dolnym bloku.