W pomieszczeniu wypełnionym świeżym powietrzem łatwiej jest oddychać, jest bardziej wydajny w pracy i lepiej spać. Ale otwarcie okna na wietrzenie co 2-3 godziny jest problematyczne, zgadzasz się? Zwłaszcza w nocy, kiedy wszyscy członkowie rodziny śpią słodko.
Jednym z zautomatyzowanych rozwiązań tego problemu jest wentylacja nawiewno-wywiewna (UIP) pomieszczenia. Ale jak to zrobić? Pomożemy Ci poznać zasadę działania i poradzić sobie z cechami aranżacji.
W tym artykule rozważane są elementy składowe układu wydechowego powietrza wywiewanego, zasady ich obliczania oraz normy wymiany powietrza w różnych typach pomieszczeń.
Przygotowano układ wentylacji, zdjęcie z obrazem poszczególnych elementów systemu, podano użyteczne zalecenia wideo dotyczące systemu wentylacji w prywatnym domu własnymi rękami.
Treść artykułu:
- Czym jest wentylacja?
- Fizyczne podstawy systemu wentylacyjnego
- Cechy wentylacji wyciągowej
-
Dynamiczne parametry wentylacji
- Przepisy dotyczące uzgodnień
- Formuły i wyjaśnienia dla nich
- Specyfika instalacji wentylacji mechanicznej
- Cechy konstrukcji naturalnego PVV
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Czym jest wentylacja?
Jak często przewiewamy pokój? Odpowiedź powinna być jak najbardziej uczciwa: 1-2 razy dziennie, jeśli nie zapomnisz otworzyć okna. A w nocy, ile razy? Pytanie retoryczne.
Zgodnie ze standardami sanitarnymi i higienicznymi, całkowita masa powietrza w pomieszczeniu, w którym ludzie są stale, musi być całkowicie aktualizowana co 2 godziny.
W normalnej wentylacji rozumiem proces wymiany mas powietrza między zamkniętą przestrzenią a środowiskiem. Ten molekularny proces kinetyczny zapewnia zdolność do usuwania nadmiaru ciepła i wilgoci za pomocą systemu filtracji.
Wentylacja zapewnia również, że powietrze w pomieszczeniu spełnia wymagania higieniczne i sanitarne nakłada własne ograniczenia technologiczne na sprzęt, który to wygeneruje proces.
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
System wentylacji nawiewno-wywiewnej jest przeznaczony do realizacji działań związanych z wymianą powietrza, czego wynikiem są standardy sanitarne w pomieszczeniu
Działania, które zapewniają zarówno dopływ świeżego powietrza, jak i usuwanie masy powietrza wylotowego, są potrzebne głównie tam, gdzie wymagana jest intensywna wymiana powietrza.
W układach zasilania i wydechu łączone są urządzenia, które stymulują albo odprowadzanie powietrza, albo jego dopływ, albo wymuszanie i zasysanie powietrza w tym samym czasie.
Wszystkie konstrukcje wentylacji nawiewnej i wywiewnej należą do kategorii mechanicznej, która wymaga instalacji urządzeń technicznych i wykorzystania energii elektrycznej
Systemy wentylacyjne typu nawiewnego i wywiewnego mogą filtrować, nawadniać, podgrzewać lub chłodzić powietrze. Jednak klimatyzatory, które często są używane jako dodatkowy sprzęt klimatyzacyjny, są znacznie lepsze w obsłudze przepływu powietrza.
Kanały powietrzne i urządzenia systemów wentylacyjnych tylko w budynkach przemysłowych są układane w sposób otwarty. W pomieszczeniach komercyjnych i mieszkalnych są one ukryte na strychach lub za sufitami podwieszanymi, z wyjątkiem stylu loft.
Tradycyjnie montaż kanałów powietrznych wykonano z elementów, z których wykonano stal ocynkowaną. Cyna jest nadal używana w przedsiębiorstwach i budynkach przeznaczonych do publicznych wizyt.
Kanały wentylacyjne w prywatnych kuchniach, domach wiejskich i na terenie przedsiębiorstw, które nie wymagają budowy potężnych systemów, są zbudowane ze sztywnych, plastikowych i falistych rur z tworzyw sztucznych.
Kanały wentylacji wyciągowej
Jednostka napływowa i wydechowa
Obwody zasilania i wydechu w obiektach przemysłowych
Sufitowe kanały wentylacyjne
Wentylacja współpracuje z klimatyzatorami
Lokalizacja systemów wentylacyjnych
Montaż kanałów wentylacyjnych z cyny
Otwory i fałdy polimerowe
Podsystem wentylacji to zestaw urządzeń technologicznych i mechanizmów pobierania, usuwania, przemieszczania i oczyszczania powietrza. Jest częścią zintegrowanego systemu komunikacji dla budynków i lokali.
Nie zalecamy dopasowywania pojęć. wentylacja i klimatyzacja - bardzo podobne kategorie, które mają wiele różnic.
- Główna idea. Klimatyzacja zapewnia wsparcie dla niektórych parametrów powietrza w zamkniętej przestrzeni, mianowicie temperatury, wilgotności, stopnia jonizacji cząstek i tym podobnych. Wentylacja powoduje kontrolowaną wymianę całej objętości powietrza przez dopływ i wylot.
- Główna funkcja. System klimatyzacji współpracuje z powietrzem znajdującym się w pomieszczeniu i wcale nie może być świeżego powietrza. System wentylacji zawsze działa na granicy zamkniętej przestrzeni i środowiska poprzez wymianę.
- Środki i metody. W przeciwieństwie do wentylacji w uproszczonej formie, klimatyzacja jest modularnym schematem kilku bloków, które radzi sobie z niewielką częścią powietrza, dzięki czemu utrzymuje parametry sanitarne i higieniczne powietrza w określonych warunkach zasięg.
System wentylacja w domu można rozszerzyć do dowolnej żądanej skali i zapewnia, w przypadku zagrożenia w pomieszczeniu, dość szybką wymianę całej objętości masy powietrza. Co dzieje się z wydajnymi wentylatorami, grzejnikami, filtrami i rozbudowanym systemem rur.
Możesz być zainteresowany informacjami na temat rozmieszczenia kanału wentylacyjnego z przewodów plastikowych, omówionych w nasz inny artykuł.
Oprócz głównej funkcji, systemy wentylacyjne mogą być częścią wnętrza w stylu przemysłowym, który jest wykorzystywany do powierzchni biurowych i handlowych, obiektów rozrywkowych.
Istnieje kilka klas wentylacji, które można podzielić w odniesieniu do metody wytwarzania ciśnienia, dystrybucji, architektury i przeznaczenia.
Sztuczne wtryskiwanie powietrza do systemu odbywa się za pomocą instalacji wtryskowych - wentylatorów, dmuchaw. Zwiększając ciśnienie w układzie rur, można przesuwać mieszankę gaz-powietrze na duże odległości i w znacznej objętości.
Jest to typowe dla obiektów przemysłowych. pomieszczenia produkcyjne oraz obiekty publiczne z centralnym systemem wentylacji.
Generowanie ciśnienia powietrza w systemie może być kilku typów: sztuczne, naturalne lub połączone. Często stosowano metodę łączoną
Rozważ systemy wentylacyjne lokalne (lokalne) i centralne. Lokalne systemy wentylacyjne są wąsko ukierunkowanymi rozwiązaniami „punktowymi” dla konkretnych pomieszczeń, w których konieczne jest ścisłe przestrzeganie norm.
Centralna wentylacja zapewnia możliwość regularnej wymiany powietrza dla znacznej liczby podobnych obiektów.
I ostatnia klasa systemów: zasilająca, wydechowa i kombinowana. Systemy wentylacji nawiewno-wywiewnej zapewniają jednoczesne dostarczanie i odprowadzanie powietrza w przestrzeni. Jest to najczęstsza podgrupa systemów wentylacyjnych.
Takie konstrukcje zapewniają łatwe skalowanie i konserwację wielu różnych obiektów przemysłowych, biurowych i mieszkalnych.
Fizyczne podstawy systemu wentylacyjnego
System wentylacji wymuszonej i wywiewnej to wielofunkcyjny kompleks ultraszybkiej obróbki mieszanki gaz-powietrze. Chociaż jest to system wymuszonego transportu gazu, oparty jest na dość zrozumiałych procesach fizycznych.
Aby uzyskać efekt naturalnej konwekcji przepływu powietrza, źródła ciepła są umieszczane jak najniżej, a elementy wlotowe w lub pod sufitem
Słowo „wentylacja” jest ściśle związane z pojęciem konwekcji. Jest to jeden z kluczowych elementów w ruchu mas powietrza.
Konwekcja to zjawisko cyrkulacji ciepła między zimnym i ciepłym przepływem gazu. Istnieje naturalna i wymuszona konwekcja.
Trochę szkolnej fizyki, aby zrozumieć istotę tego, co się dzieje. Temperatura w pomieszczeniu zależy od temperatury powietrza. Nośniki ciepła są cząsteczkami.
Powietrze jest wielomolekularną mieszaniną gazów, która składa się z azotu (78%), tlenu (21%) i innych zanieczyszczeń (1%).
Będąc w zamkniętej przestrzeni (pokoju), mamy nierównomierną temperaturę w odniesieniu do wysokości. Wynika to z niejednorodności stężenia cząsteczek.
Biorąc pod uwagę jednolitość ciśnienia gazu w zamkniętej przestrzeni (pokoju), zgodnie z podstawowym równaniem molekularna teoria kinetyczna: ciśnienie jest proporcjonalne do iloczynu stężenia cząsteczek i ich średniej temperatura
Jeśli ciśnienie jest wszędzie takie samo, wówczas produkt stężenia cząsteczek i temperatura w górnej części pomieszczenia będą równoważne temu samemu produktowi stężenia i temperatury:
p = nkT, ntop* Ttop= ndół* Tdół, ntop/ ndół= Tdół/ Ttop
Im niższa temperatura, tym większe stężenie cząsteczek, a tym samym całkowita masa gazu. Dlatego mówi się, że ciepłe powietrze jest „lżejsze”, a zimne powietrze „cięższe”.
Prawidłowa wentylacja, w połączeniu z efektem konwekcji, jest w stanie utrzymać temperaturę w pomieszczeniu przy ustawionej temperaturze i wilgotności podczas okresów automatycznego wyłączania głównego ogrzewania.
W związku z powyższym podstawowa zasada układu wentylacji staje się jasna: podaż (przepływ) powietrza jest zwykle wyposażona z dołu pomieszczenia, a wylot (wylot) - z góry. Jest to aksjomat, który należy wziąć pod uwagę podczas projektowania systemu wentylacyjnego.
Cechy wentylacji wyciągowej
Wentylacja nawiewno-wywiewna współdziała z dwoma różnymi składami i celem przepływu powietrza, które są następnie przetwarzane.
W PVV wszystkie niezbędne urządzenia i dodatkowe systemy są umieszczone w pojedynczej ramie, którą można zainstalować wewnątrz loggii, na poddaszu, na ścianie na zewnątrz domu itp.
Specjalna konstrukcja instalacji zapewnia wiele możliwości zapewnienia wentylacji praktycznie dowolnej liczby pomieszczeń w budynku.
Oprócz głównej funkcji ruchu powietrza, wentylacja nawiewna i wywiewna obejmuje następujący arsenał pomocniczych podsystemów i dodatkowych funkcji.
Wśród których są następujące:
- chłodzenie powietrzem i ogrzewanie;
- jonizacja i zwilżanie cząstek;
- dezynfekcja i filtracja powietrza.
Rozważmy typowy system wentylacji i wentylacji z cyklem pracy, który opiera się na dwuobwodowym modelu transportu.
W pierwszym etapie zimne powietrze jest pobierane z otoczenia i ciepłe powietrze jest pobierane z pomieszczenia. Po obu stronach powietrza przechodzi system czyszczenia.
Po przeniesieniu zimnego powietrza do nagrzewnica powietrza (nagrzewnica) - typowe dla UIP z odzyskiem ciepła. Ponadto ciepło jest przekazywane do zimnego gazu z ciepłego powietrza wylotowego - typowe dla konwencjonalnych systemów.
Po podgrzaniu i wymianie ciepła powietrze wylotowe jest odprowadzane przez kanał zewnętrzny, a ogrzane świeże powietrze jest dostarczane do pomieszczenia.
Popularny układ modułu wentylacyjnego obejmuje komorę wymiany ciepła (wymiennik ciepła), w której energia cieplna jest wymieniana między nadchodzącymi strumieniami powietrza. W każdym przypadku każdy strumień przechodzi przez podwójny system filtracji.
Główne zasady wentylacji nawiewnej i wywiewnej to wydajność i oszczędność.
Klasyczny schemat wentylacji wyciągowej ma następujące zalety:
- wysoki stopień oczyszczania strumienia wejściowego
- przystępna obsługa i konserwacja wymiennych części
- integralność i modułowość projektu.
Aby rozszerzyć funkcjonalność, centrale wentylacyjne są wyposażone w pomocnicze jednostki sterujące i sterowanie, systemy filtrów, czujniki, automatyczne timery, tłumiki, alarmy przeciążeniowe silniki elektryczne bloki rekuperacyjne, tacki kondensatu itp.
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
W skład układu wydechowego powietrza można stosować oddzielne instalacje, wykonanie lub ogrodzenie, lub usunięcie masy powietrza
W takich przypadkach kanały doprowadzające powietrze w odgałęzieniach instalacji są wyposażone w systemy filtrów, tryskacze i grzejniki. Sprzęt jest zainstalowany blisko punktów powietrznych.
Wszystkie urządzenia zaangażowane w obróbkę powietrza, w tym wentylator wyciągowy, mogą być umieszczone w tej samej obudowie. Podobne jednostki są używane w małych przedsiębiorstwach, w prywatnych kompleksach sportowych i domach wiejskich.
Przy projektowaniu instalacji wydechowych nie ma urządzeń zaangażowanych w przygotowanie powietrza do zasilania pomieszczenia. Łatwiej jest zainstalować, konserwować, obsługiwać.
Instalacja dopływowa na fasadzie domu
Bloki z filtrami i grzejnikami
Centrala wentylacyjna
Instalacja wydechowa na stacji paliw
Dynamiczne parametry wentylacji
Z projektowaniem systemu wentylacyjnego wiąże się wiele pytań, ponieważ w przypadku błędnych obliczeń cechy całkowicie ekonomicznego systemu wentylacyjnego, możesz uzyskać marnotrawny „potwór” zasoby energii.
Co bezpośrednio wpływa na koszty finansowe jego utrzymania. W rezultacie nie bierze się pod uwagę idei ekonomicznej eksploatacji samego urządzenia.
Główne obciążenie systemu wentylacyjnego spada na wentylator. Wydajność wentylatora zależy od kształtu wirnika (koła z łopatkami), jakości materiałów i montażu sprzętu
W celu prawidłowego zaprojektowania wentylacji nawiewno-wywiewnej zaleca się wykonywanie obliczeń algebraicznych wydajności instalacji i dynamicznych parametrów przepływu powietrza.
Istnieje kilka różnych metod i algorytmów obliczeniowych, ale jedna z najprostszych i najbardziej niezawodnych opcji zostanie przedstawiona naszej uwadze.
Wszystko, co wiąże się z wtórnymi procesami nawilżania, dodatkowej jonizacji i wtórnego oczyszczania na tym etapie, można zignorować.
Przepisy dotyczące uzgodnień
Podaj pełną listę norm i zasad sanitarnych (SNiP), które są zaawansowane w różnych systemach wentylacyjnych irracjonalne, ponieważ materiał wystarcza na kilka książek, ale znać stałe odniesienia dla przestrzeni mieszkalnej i biurowej konieczne.
W odniesieniu do przestrzeni biurowej, podczas budowy systemu wentylacji, główna uwaga jest zwracana na te pomieszczenia, w których będzie się znajdować personel biurowy.
Ponadto wszystkie standardy są wskazane na osobę. W klasycznym biurowcu na tym samym piętrze znajduje się kompletny zestaw różnego rodzaju pomieszczeń.
Na przykład w biurze w ciągu godziny należy wymienić 60 kostek powietrza, w salach operacyjnych - 30-40 m3w łazience - 70 m3, w palarni - ponad 100 m3na korytarzach i holach - 10 m3.
Zgodnie z ogólnymi normami sanitarnymi dla pomieszczeń mieszkalnych, w ciągu jednej godziny następuje pełna wymiana masy powietrza w wysokości 30 m.3 na osobę - na podstawie liczby lokatorów.
Istnieje inne podejście do obliczania objętości powietrza - według obszaru. Na każdy metr kwadratowy powierzchni mieszkalnej przypada 3 m3.
Należy również wspomnieć o wentylacji obiektów przemysłowych i magazynów - 20 m.3 na jednostkę powierzchni. W takich ogromnych pomieszczeniach systemy wentylacyjne budowane są w oparciu o wieloskładnikowy system sparowanych wentylatorów (4, 8, 16 i więcej sztuk w ramce)
Dla pozostałych budynków gospodarczych są gotowe parametry regulacyjne. Tak więc kuchnia z kuchenką elektryczną - ponad 60 m3z kuchenką gazową - ponad 80 m3, łazienka - nie mniej niż 25 m3 i tak dalej
Ponadto należy pamiętać, że dla pomieszczeń mieszkalnych prędkość przepływu powietrza nie przekracza 2 m / s, a dla kuchni i łazienki prędkość powinna wynosić 4-6 m / s.
Formuły i wyjaśnienia dla nich
Przejdź bezpośrednio do cech i formuł. Obliczenia występują w kilku etapach, przy czym na każdym z nich obliczamy jedną z cech systemu wentylacyjnego.
Objętość powietrza roboczego
Rozważ obliczenie objętości roboczej powietrza (m3/ h)
W biurze zalecamy wykonanie obliczeń liczby osób:
V = 35 * N,
Gdzie N - liczba osób w tym samym czasie w pokoju.
W przypadku mieszkań i domów prywatnych konieczne jest dokonanie obliczeń dotyczących ilości powierzchni mieszkalnej:
V = 2 * S * H,
Gdzie 2 - współczynnik częstotliwości wymiany powietrza na jednostkę czasu (na 1 godzinę); S - salon; H - wysokość pomieszczeń.
Obliczanie przekroju kanału
Sekcja kanał powietrzny do wentylacji obliczone w cm2. Główne kanały powietrzne są dwóch rodzajów w przekroju poprzecznym: okrągłym i prostokątnym.
Powierzchnia przekroju rury jest obliczana na podstawie stosunku:
Sodciąć= V * 2.8 / ω,
Gdzie Sodciąć - pole przekroju; V - objętość powietrza (m3/ h); 2,8 - współczynnik harmonizacji wymiarów; ω - natężenie przepływu na autostradzie (m / s).
Prędkość przepływu powietrza przez linię jest zwykle równoważna 2-3 m / s.
Obliczając pole przekroju poprzecznego kanału, można określić średnicę okrągłej lub szerokości / wysokości kanału prostokątnego. Znając szerokość, możemy znaleźć wysokość przekroju i odwrotnie. Średnica przekroju okrągłego będzie równa √4 * Sodciąć/ pi
Liczba i wielkość dyfuzorów
Zastanów się, jak obliczyć liczbę i rozmiar dyfuzorów. Wymiary opryskiwacza są zwykle wybierane 1,5-2 razy więcej niż pole przekroju głównej linii.
Ponieważ liczba dyfuzorów jest nieco bardziej skomplikowana, są one obliczane według wzoru:
N = V / (2820 * ω * d2),
Gdzie N - wymagana liczba dyfuzorów; V - masowy przepływ powietrza (m3/ h); ω - natężenie przepływu powietrza (m / s); d - średnica dyfuzora (m), jeśli jest okrągły.
Jeśli dyfuzor jest prostokątny, to:
N = π * V / (2820 * ω * 4 * a * b),
Gdzie π - Liczba Pi a i b - wymiary sekcji.
Parametry wydajności instalacji
Istnieją dwie najważniejsze cechy jednostki wentylacyjnej - moc i stopień generowanego ciśnienia. Moc stacji wentylacyjnej oblicza się w następujący sposób:
P = ΔT * V * Cv / 1000,
Gdzie ΔT - Delta powietrza wlotowego / wylotowego (° C); V - masowy przepływ powietrza (m3/ h); Cv - pojemność cieplna powietrza (0,336 W * h / m3 * ° С).
Generowane ciśnienie jest określane przez charakterystykę działania głównego wentylatora.
Ten parametr powinien być równoważny z oporem aerodynamicznym sieci powietrza. Producenci wentylatorów podają krzywą krzywej w karcie danych produktu.
Ponadto ważne jest, aby mieć ogólne pojęcie o przepływie powietrza wejściowego grzałki - grzałce. Jest to oddzielna część systemu wentylacyjnego, w którym powietrze jest ogrzewane. Przechodząc, na przykład, przez grzejnik ciepła, powietrze jest w ten sposób ogrzewane.
Nagrzewnica powietrza, w której ogrzewanie odbywa się przez grzejnik, a wymiana energii cieplnej z przepływem spalin nazywa się rekuperatorem. Istnieją pojedyncze i wielosegmentowe rekuperatory, które umożliwiają mieszanie przepływu powietrza z dużą różnicą temperatur wejściowych.
Podsumowując, warto wspomnieć o napięciu zasilania urządzenia wentylacyjnego. Zaleca się stosowanie sieci o napięciu 380 V, co zapewni niezawodne działanie instalacji o dowolnej pojemności.
Specyfika instalacji wentylacji mechanicznej
Dzięki instalacji jednostki wentylacyjnej typu dopływowego, mistrz domu mógłby z pewnością poradzić sobie bez zaangażowania pracowników.
Warto jednak pamiętać, że praca wykonywana jest na niebezpiecznej wysokości dla niedoświadczonego wykonawcy. Dlatego lepiej jest przyciągnąć tych, którzy mają doświadczenie, narzędzia i urządzenia bezpieczeństwa, aby wykonać następujące kroki:
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
Etap 1: Wiertnica diamentowa zaprojektowana do wykonywania otworów w betonie, murze, cegle, wywiercenia otworu o średnicy równej sekcji kanału
Etap 2: Wywiercony otwór jest oczyszczony z kurzu i drobnych cząstek wywierconej struktury, a następnie doprowadzany jest do niego kanał powietrzny
Etap 3: Skrzynka instalacyjna jest oddzielona od jednostki systemowej, aby ułatwić pracę
Etap 4: Jednostka systemowa jest tymczasowo usuwana na bok, obudowa jest sprawdzana pod kątem wytrzymałości połączeń, aby nie musiały być regulowane na wysokości
Etap 5: Lina bezpieczeństwa, do której przymocowany jest kadłub, jest prowadzona do kanału powietrznego i wrzucana do okna
Etap 7: Druga część kadłuba bezpieczeństwa przymocowanego do skrzyni jest przeprowadzana w kanale z ulicy
Etap 7: Delikatnie trzymając i zabezpieczając linę, ciało jest połączone z kanałem
Krok 8: Ostrożnie rozpakuj walizkę i skieruj ją do okna, włóż jednostkę systemową do walizki i zatrzaśnij ją
Wiercenie otworu w ścianie w celu wprowadzenia kanału
Instalacja kanału w otworze
Gałąź obudowy centrali wentylacyjnej
Przygotowanie ciała do prac instalacyjnych
Mocowanie liny zabezpieczającej
Mocowanie kabla do instalacji mieszkaniowej
Montaż obudowy w miejscu
Mocowanie jednostki systemowej
Po zakończeniu całkowicie skomplikowanych operacji instalacyjnych instalacji z bezpośrednim wlotem pozostaje tylko podłączyć ją do komunikacji.
Rozważmy ten proces bardziej szczegółowo za pomocą następującej kolekcji zdjęć.
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
Krok 9: Aby podłączyć centralę wentylacyjną do źródła zasilania, otwory są ponownie wywiercone w ścianie, ale już o średnicy równej średnicy kanału zastosowanego w uszczelce
Krok 10: Ułożone są osobne linie do podłączenia zasilania do instalacji i do systemu sterowania
Krok 11: Z boku pomieszczenia wspornik jest połączony z kanałem, aby zamocować urządzenie pochłaniające hałas.
Krok 12: Dźwiękochłonny dyfuzor, który jest zawarty w pakiecie wyposażenia, jest przykręcony do wspornika przymocowanego do kanału
Krok 13: Zainstaluj panele sterowania w pomieszczeniu w wygodnym miejscu. Instalacja opiera się na zasadzie konwencjonalnych gniazd.
Krok 14: Po zakończeniu instalacji i podłączenia urządzeń wentylacyjnych sprawdza się ich funkcjonalność.
Jeśli instalacja ma być wykorzystywana do obsługi dwóch sąsiednich pomieszczeń, podłączany jest do niej dodatkowy kanał powietrzny.
Jeśli znajduje się na nieizolowanej loggii z naturalnym przepływem powietrza, wymagany jest adapter. Schemat jego instalacji pokazano na rysunku. Sam zlew nie jest podgrzewany.
Wiercenie otworów na kable
Okablowanie mocy i sterowania
Uchwyt montażowy do dyfuzora
Montaż i mocowanie dyfuzora
Instalacja paneli sterowania
Wygląd centrali wentylacyjnej
Opcja okablowania dla dwóch pokoi
Schemat instalacji na loggii nieizolowanej
Informacje o kolejności instalacji systemów wymuszonej wentylacji pomogą uniknąć wielu najgorszych błędów popełnianych przez niedoświadczonych instalatorów.
Cechy konstrukcji naturalnego PVV
Przy opracowywaniu wysokiej jakości naturalnej wentylacji wyciągowej większość ekspertów wykonuje pewne „karty” prac projektowych i instalacyjnych.
Zasady te pomagają tworzyć prawdziwie efektywne i ekonomiczne rozwiązania nawet dla najbardziej nietypowych aranżacji pokoi i pomieszczeń gospodarczych. w prywatnym domu i mieszkanie wielopokojowe wieżowce.
Podczas projektowania wentylacji powinieneś spróbować stworzyć naturalny przepływ powietrza z salonu przez korytarze do łazienki i kuchni.
Korytarze w tym przypadku działają jako przestrzenie przepływu. Dlatego główna jednostka wentylacyjna systemu powinna znajdować się w centrum domu, w górnej części korytarzy lub budynków gospodarczych.
Na przykład moduł wentylacyjny dla 2-piętrowego domu prywatnego może znajdować się na parterze na górze pomieszczenia gospodarczego lub głównego korytarza. Na 1-piętrowy budynek, opcjonalnie, w dolnej części poddasza.
Układając główny rurociąg, należy pamiętać, że powietrze nawiewane powinno iść do salonu, a wywiew - do kuchni i pomieszczeń gospodarczych.
Dlatego nawiewniki są umieszczone na granicy warunkowej „pokój-środowisko”, a wywiew w kuchni, łazience, pomieszczeniu gospodarczym, toalecie.
Dyfuzor łączy dwie funkcje: równomierne rozprowadzanie świeżego powietrza i usuwanie już zużytego powietrza. Przychodzą we wszystkich kształtach. Wykonane z cienkiej blachy i tworzywa sztucznego
Istnieją komentarze na temat wysokości położenia otworów wlotowych i wylotowych powietrza. Wyjście z systemu wentylacyjnego jest umieszczone koniecznie powyżej poziomu dachu budynku.
Pozwoli to chronić UIP przed wtórnym wlotem świeżo wyciągniętego powietrza przez otwory wylotowe.
Świeże powietrze należy pobierać na wysokość co najmniej 2 metrów od podłoża.
Ponieważ małe cząstki ścierne i pył mogą wznosić się za pomocą prądów wiatru do wysokości ponad 1 metra i wpadać do dyfuzorów wlotowych, w ten sposób szybko zapychają filtry pierwszego czyszczenia.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Film opowiada i demonstruje cechy projektu i instalacji UIP w prywatnym domu:
Inny przykładowy przykład gotowego rozwiązania do wentylacji prywatnego 1-piętrowego drewnianego domu:
Podsumowując powyższe informacje, zauważamy, że wentylacja nawiewna i wywiewna jest prosta do zaprojektowania, dostępna do zakupu i instalacji systemu.
Wentylacja w połączeniu z systemem ogrzewania pozwala zorganizować równowagę świeżego i ciepłego powietrza w pomieszczeniu.
Byłeś zaangażowany w układ wentylacji w kraju? A może znasz tajniki projektowania i instalacji systemu wentylacyjnego w mieszkaniu? Podziel się swoim doświadczeniem - zostaw swoje komentarze na temat tego artykułu.