Jak powiesić żyrandol

Trudności z zawieszeniem żyrandola zaczynają się od zamontowania wspornika i elektrycznego połączenia przewodów. I nie można powiedzieć, że ostatnie pytanie nie było ważne. Na przykład za pomocą wskaźnika śrubokrętu można sprawdzić prosty fakt: jeśli w obwodzie występuje masa skrętów, obwód uziemienia lub przewód neutralny nie zostaną wykryte. Powód - odporność stawów jest zbyt wysoka. Zgodnie z przepisami parametry obwodu masy nie powinny wykazywać więcej niż 5 omów. Oczywiście można długo rozmawiać o nieosiągalności ideału, a wystarczy tylko powiesić żyrandol na suficie napinanym i nie spełniać wymagań standardów przemysłowych, ale każdy dodatkowy ohm powoduje stratę ciepła, przy dużym obciążeniu może dojść do pożaru.

Złożoność dokowania przewodów podczas instalacji żyrandola

Często w starych domach faza nie znajduje się na przełączniku, ale na uchwycie lampy. Już wyjaśnił, jak to jest niebezpieczne. W szczególności, jeśli dotkniesz wkładu żyrandola dłonią, choć przypadkowo, podczas gdy drugi pochłonie aluminiowy radiator, łatwo jest uzyskać porażenie prądem. Czasami zdarza się, że zbrojenie płyt jest uziemione. Jeśli wskaźnik śrubokrętu wskazuje obecność napięcia na wkładzie żyrandola, gdy przełącznik jest otwarty, instalacja musi zostać przerobiona:

1. , która ma obliczyć najbliższą skrzynkę przyłączeniową.W starych domach znajduje się depresja w murze, gdzie występuje kilka zwrotów akcji. Częściej okrągła pokrywa umieszczona pod sufitem, naprzeciw żyrandola, pomoże rozwiązać problem.
2. Należy znaleźć potrzebną parę przewodów. A czasem nie ten, który idzie w dobrym kierunku. Konieczne jest określenie przewodów fazowych i neutralnych za pomocą wskaźnika śrubokrętu. Standardowy pierwszy czerwony lub brązowy, drugi - niebieski. Pojawia się żółta zielona ziemia. Trudność: w domach z czasów ZSRR istnieją dwie żyły, a zarówno aluminium z białą izolacją.Gruba warstwa filmu tlenkowego nie pozwoli na poprawne pomiary i nie jest możliwe określenie położenia przewodów przez oko.
3. Wymagane: zmniejsz przełącznik, odkręć korki, wyciągnij urządzenia z gniazdek w pokoju.
4. Wymagane jest znalezienie żarówki żarowej o dużej mocy( opór spiralny poniżej) i owinięcie jej we wkład.
5. Typowa impedancja 60-watowej żarówki wynosi 60-70 Ω.Zakłada się, że tester mierzy różnicę między każdą parą skrętów( użyj krokodyli).I tam, gdzie jest niezbędna wartość, powinna ona nadal działać.Zwykle na jednym końcu skręcano dwa druty. To jest miejsce, w którym przełącznik jest odpowiedni. Faza powinna pochodzić stąd, ale w rzeczywistości przychodzi zerowy drut. Będziesz musiał zamienić przeciwległe końce żarówki i przełącznik. Nie dotykamy tego podwójnego skrętu. Aby znaleźć przeciwny koniec, odkręć żarówkę i przyklej ją do gniazda( przypominamy, że wtyczki są wyłączone), na przykład do lutownicy. Typowa rezystancja urządzenia wynosi 450 omów( dla 100 watów).Na tej podstawie znajdujemy koniec( początek jest podwójnym skrętem).
6. Łatwy sposób. Logiczny przeciwny koniec przełącznika i żarówka znajdują się na różnych gałęziach. Pierwsze 220 V, drugie - faza. Patrząc, gdzie idzie żyła, uda się znaleźć parę.Wyjątek ma miejsce, gdy komutacja okablowania jest wyjątkowo myląca.
7. Zamieniamy więc przeciwległy koniec przełącznika i żyrandol. Teraz na kasecie znajduje się zerowy drut, zgodnie z wymaganiami.

Sceptycy nazywają instrukcje zbyt daleko idącą lub niepotrzebną.Ci, którzy sprawdzają złożoność wyszukiwania, uznają dokument za przydatny. Skręty zwykle oddychają kadzidłem, a ponowienie wszystkiego nie jest najlepszym rozwiązaniem, a kurz i grube osady tlenków bardzo utrudniają życie.

Zalecamy stosowanie zacisków. Gdy chcesz połączyć trzy lub więcej przewodów, zrozumiesz, że nie ma prostego rozwiązania. Dopuszczalne jest zwarcie kilku zacisków lub użycie szyny. W pierwszym przypadku projekt jest uciążliwy, w drugim trzeba znaleźć korpus izolacyjny( duży i drogi).Podana opcja nie jest zła. Na zdjęciu cynowego terminalu. W sklepie nie zawsze bierze się lut, chcesz posprzątać kalafonią.

Trudności pojawiają się w przypadku przewodów aluminiowych. Metal nie jest lutowany w normalnych warunkach. Piszą, jak mówią, szlifują końcówkę papierem ściernym i oszukują, ale pismo nie odpowiada rzeczywistości. Trudno wykonać takie manipulacje bezpośrednio z sufitu. Sztuczka jest jednak konieczna. W literaturze piszą, że stworzyli specjalne lutowie, cyna-cynk i aluminium. Ale temperatura topnienia jest taka, że ​​będzie musiała pracować jako palnik. Wyobraź sobie, że nadajesz żyrandol w masce spawalniczej? Ponadto nadmierne ciepło uszkadza rdzeń aluminiowy, powodując jego łamliwość.

Szorstkie porównanie z maską, ale musisz zrobić z strumieniem jak F64.Cyna jest uproszczona na wiele sposobów: zmieści się zwykłe lutownicę, standardowy lut. Pożądane jest przetwarzanie poniższych zacisków, a następnie oddzielnie cynowanie końcówek przewodów. Teraz zacisnąć krawędzie szczypcami, lekko lutując. Tworzone są teraz niezawodne połączenia. W pojedynczej oponie zamykamy zwykłe śruby. Przewodność stali jest niska, ale pierścienie mosiężne są dobre. Dlatego miejsca te nie mogą być konserwowane( lutowie będzie się stopniowo utleniać).W wyniku tego udoskonalenia sieć domowa będzie w stanie łatwo przesłać przewody do instalacji żyrandola tak wiele razy, jak to możliwe i bez strat.

Ta technologia pomoże osobom, które chcą budować aluminiowe przewodniki( często pękają).Moment - skręcanie aluminium i miedzi jest niedopuszczalne. W kontakcie z wilgocią natychmiast pojawi się korozja elektrochemiczna. Aluminium zawiedzie.

Wariant kwasowy nie jest łatwy. Pociesz się, że żyrandol wisi przez długi czas, a zaciski będą trwać przez dziesięciolecia.

Prawidłowe okablowanie do podłączenia żyrandoli

Porozmawiajmy teraz o debugowaniu. Jeśli usuniesz przycisk przełącznika żyrandola, zobaczysz kontakty. Jednak w nowych modelach obudowa jest solidna, jak pokazano na rysunku. Następnie debugowanie części elektrycznej jest znacznie bardziej skomplikowane. Zaleca się wyłączenie wyłącznika i wywiercić otwory, jak pokazano na innym obrazie. Widać, że terminale przełączające stały się dostępne, dlatego debugowanie nie jest trudne. Aby prawidłowo podłączyć żyrandol do przełącznika z dwoma przyciskami, należy postępować zgodnie z prostą zasadą: "Z trzech styków przełącznika faza jest obecna wyłącznie na jednym".

Podobnie jak w przypadku modeli z jednym kluczem, wystarczy określić obecność fazy. Jeśli do kasety trafi 220 V, będziesz musiał odkręcić żarówkę lub diodę LED( halogen nie przepuszcza prądu, gdy nie jest używany).Porozmawiajmy, jak określić poprawne połączenie. Elementarna reguła dwóch części: Faza

1. jest zawsze obecna na przełączniku, z wyjątkiem sytuacji, gdy włączone są żarówki halogenowe. Wtedy wskaźnik śrubokrętu może się nie zaświecić.Już mówi, że jedzenie jest podawane niepoprawnie.
2. Faza znika przy nieprawidłowo zainstalowanych przełącznikach. Fakt zdarzenia wskazuje, że klucz jest osadzony w obwodzie przewodu neutralnego. Jest zabronione przez normy i niebezpieczne. Uważa się, że wspina się do skrzynki połączeniowej i zamienia przewody. Jeśli przełącznik żyrandolowy stoi prawidłowo, faza po włączeniu pojawi się w dodatkowym punkcie - z przeciwnej strony.

Powyższa metoda pozwala ocenić poprawność okablowania elektrycznego bez konieczności demontażu, składanych drabin, pomocników i innych niepożądanych elementów w pracy. Pomyśl o tym: nie trzeba się wspinać, odkręcić żarówkę, fumble pod ciśnieniem w kasecie ze wskaźnikiem śrubokręta. Zdarza się zły kontakt - światło jest wyłączone. Kup odpowiednie przełączniki, w których zaciski są otwarte do testowania lub zmodyfikuj obudowę, tak jak pokazano na zdjęciu.

Łatwiej jest przeanalizować schemat połączenia żyrandola za pomocą podwójnego przełącznika. Istnieje prosta zasada: jedna faza i dwa zera w kontaktach. Przy spalaniu obu lamp i prawidłowym przestrzeganiu norm, światło wskaźnika śrubokręta świeci wszędzie.

Montaż żyrandola na suficie

Gdy wszystko jest regulowane z elektrykiem, czas poznać typy urządzeń.Dla współczesnych żyrandoli to samo brzydactwo. Jeśli przed zawieszeniem żyrandola na wieszaku, dziś dostawcy dostarczają urządzenia do specjalnego uchwytu. Podłączenie 2-żyłowego żyrandola sprowadza się do trudności z instalacją wielootworowego sprzętu.

Na przykład, większość ludzi może łatwo usunąć żyrandol z sufitu, wtedy okazuje się, że instalacja nowego kosztuje od 400 rubli do nieskończoności. Przed podłączeniem żyrandola zalecamy zaopatrzenie się w niewielką długość stalowego kabla, uzasadnienie: gdy trzeba podłączyć blok zacisków, niedogodne jest trzymanie żyrandola w tym samym czasie. Po prostu powiesić, pozwól mu spędzać wolny czas. W ten sposób ręka zostaje zwolniona.

Wzmocnienie pręta, w niektórych przypadkach możliwe jest przybicie gwoździami bezpośrednio do sufitu, czasami zaleca się umieścić pręty pomocnicze, a następnie użyć zwykłych śrub. Uwaga, jeśli żyrandol się kołysze, lepiej jest wziąć drzewo o znacznej grubości. Można to łatwo zrobić, jeśli sufit jest zawieszony lub wykonany z płyty gipsowo-kartonowej. W przypadku betonu ograniczamy wysokość podstawy żyrandola.

Nie jest dobrym pomysłem powiesić żyrandol na suficie płyt gipsowo-kartonowych bez ubezpieczenia przez sufit. Arkusze z materiałów wykończeniowych wykonanych z papieru i soli wapniowych. Upadek żyrandola. Zaleca się położyć osłonę przez słaby punkt i naprawić( w razie potrzeby przez płytę kartonowo-gipsową):

1. Jeśli poszycie jest drewniane, stosuje się wkręty samogwintujące.
2. W przypadku okładzin aluminiowych konieczne jest zastosowanie wzmocnionego mocowania do sufitu w miejscu instalacji, czasami będą potrzebne kraby. Następnie wykonaj drewnianą wkładkę i wkręć wkręty( wstępnie wywiercony otwór).Reflektory

mają zwykle wbudowany system mocowania.

Gdzie powiesić żyrandol

Z punktu widzenia wnętrza każdy ma swoje własne preferencje. Jedyną rzeczą, którą polecimy sportowcom, jest używanie lamp o płaskich odcieniach. Aby nie dotykać żyrandola ze sztangą lub liny.