Lampa żarowa

Lampa żarowa - elektryczne urządzenie oświetleniowe, zasada działania wynika z nagrzewania ogniotrwałego żarnika metalowego do wysokich temperatur. Efekt cieplny prądu jest znany od dawna( 1800).Z biegiem czasu powoduje silne ciepło( powyżej 500 stopni Celsjusza), powodując świecenie nici. W kraju małe rzeczy noszą imię Iljicza, w rzeczywistości zaawansowani historycy są bezsilni, by jednoznacznie udzielić odpowiedzi, kto ma być nazwany wynalazcą żarzącej się lampy.

Budowa żarówek

Zbadajmy strukturę tego urządzenia:

• Żarnik wolframowy działa jako część robocza lampy żarowej. Rezystywność metalu jest trzykrotnie wyższa od miedzi. Niski wskaźnik. Wolfram jest wybrany jako ogrzewany korpus dla ogniotrwałości, sekcja żarnika jest ograniczona do granicy, zwiększając opór elektryczny. Temperatura topnienia metalu przekracza 3000 stopni Celsjusza.
• Żarowa żarówka zawiera gaz obojętny. Umożliwienie zaoszczędzenia spirali przed spalaniem, eliminuje potrzebę tworzenia próżni( tworzy ujemny nacisk kolby, obniża wytrzymałość mechaniczną konstrukcji).
  

  Żarówka

instagram viewer
• Żarówka zwinięta z uchwytów molibdenowych, zasilana elektrodami niklowymi. Materiały dobrane zgodnie z przeznaczeniem. Molibden jest ogniotrwały, temperatura nikiel likwidus jest niższa, ale jest wyposażony w niski współczynnik rozszerzalności cieplnej. Miejsce kontaktu ze spiralą zapobiega odkształceniom mechanicznym, przedłuża żywotność lampy żarowej.
• Elektrody za pośrednictwem przewodów miedzianych są podłączone do pól kontaktowych podstawy. Rzadko żarówka jest dostarczana z własnym bezpiecznikiem. Również wewnątrz czapki.

Historia powstania żarówek

Spirale nie od razu zaczęły wytwarzać wolfram. Zastosowany grafit, papier, bambus. Wiele osób poszło w równoległy sposób, tworząc żarzące się żarówki.

Bezsilny, aby dostarczyć listę 22 nazwisk naukowców, zwanych przez pisarzy zagranicznych autorami wynalazku. Błędem jest przypisywanie zasług Edisonowi, Lodyginowi. Dzisiejsze żarówki są dalekie od doskonałości, szybko tracąc swój marketingowy urok. Przekroczenie amplitudy napięcia zasilającego o 10%( w połowie drogi - 5% - Federacja Rosyjska w 2003 roku podniosła napięcie) nominalnej skraca żywotność czterokrotnie. Zmniejszenie parametru w naturalny sposób ogranicza strumień świetlny: 40% traci się przy równoważnej względnej zmianie charakterystyk zasilania sieciowego na dolną stronę.

Pionierzy znacznie gorzej. Joseph Swan( Joseph Swan) desperacko dążył do osiągnięcia wystarczającej rozrzedzenia lampy powietrznej. Pompy( rtęć) czasu niezdolnego do ukończenia zadania. Nić przepalona przez tlen zachowany w środku.

Znaczenie żarówek, aby doprowadzić spiralę do stopnia ogrzewania, ciało zaczyna świecić.Brak stopów o wysokiej wytrzymałości w połowie 19 wieku dodał komplikacji - kwota konwersji prądu elektrycznego jest tworzona przez zwiększoną odporność materiału przewodzącego.

Wysiłki wyuczonych mężczyzn zostały ograniczone do następujących obszarów:

1. Wybór materiału nici. Kryteria były jednocześnie wysoką odpornością, odpornością na spalanie. Włókno bambusowe, które jest izolatorem, zostało pokryte cienką warstwą przewodzącego grafitu. Niewielki obszar przewodzącej warstwy węgla zwiększył opór, dając pożądany efekt.
2. Jednak baza drewna szybko się rozpaliła. Drugi kierunek, który rozważamy, próbuje stworzyć całkowitą próżnię.Tlen znany jest od końca XVIII wieku, eksperci szybko dowiodły, że pierwiastek ten jest zaangażowany w spalanie. W 1781 r. Henry Cavendish określił skład powietrza, zaczynając rozwijać lampy żarowe, za którymi odpowiedzialni byli słudzy nauki: ziemska atmosfera niszczy nagrzane ciała.
3. Ważne jest, aby przekazać naprężenie nici. Podjęto próbę stworzenia odpinanych, stykowych części łańcucha. Najwyraźniej cienka warstwa węgla jest dostarczana z wielką opornością, jak dostarczać energię elektryczną?Trudno uwierzyć, próbując osiągnąć zadowalające wyniki, wykorzystując cenne metale: platynę, srebro. Uzyskanie akceptowalnej przewodności. Nie tanie sposoby można było uniknąć ogrzewania obwodu zewnętrznego, kontakty, wątek był ogrzewany.
4. Oddzielnie zauważamy wątek używanej dzisiaj bazy Edisona( E27).Dobry pomysł, który stał się podstawą szybko wymienialnych żarówek. Inne sposoby nawiązania kontaktu, takie jak lutowanie, są mało przydatne. Związek jest w stanie rozpaść się, ogrzany przez działanie prądu.

XIX-wieczni dmuchacze szkła osiągnęli profesjonalne wysokości, kolby zostały wykonane z łatwością.Otto von Guericke, konstruując generator elektryczności statycznej, zalecał napełnienie kolby sferyczną siarką.Materiał twardnieje - rozbija szkło. Rezultatem była doskonała piłka, z ładunkiem zbierającym tarcie, dzięki czemu stalowy pręt przechodzi przez środek konstrukcji.

Pionierzy oddziału

Możesz przeczytać: pomysł podporządkowania energii elektrycznej do celów oświetlenia został po raz pierwszy wprowadzony przez Sir Humphry'ego Davy'ego. Wkrótce po utworzeniu kolumny eterycznej naukowiec eksperymentował z metalami z mocą i mocą.Wybrałem szlachetną platynę na wysoką temperaturę topnienia - inne materiały szybko utlenione powietrzem. Po prostu spalone.Źródło światła zgasło, dając podstawę do setek kolejnych wydarzeń, pokazując kierunek ruchu dla tych, którzy chcą uzyskać końcowy rezultat: światło, pozyskanie pomocy elektrycznej.

W 1802 r. Naukowiec skończył 24 lata, a później( 1806 r.) Humphry Davy zaprezentował publicznie w pełni funkcjonalne urządzenie do rozładowania, w którego konstrukcji główną rolę odgrywały dwa pręty węglowe. Krótkie życie tak genialnej gwiazdy nieba nauki, która dała światu pojęcie chloru, jodu i wielu metali alkalicznych, należy przypisać ciągłym eksperymentom.Śmiertelne eksperymenty przy wdychaniu tlenku węgla, praca z tlenkiem azotu( silna trująca substancja).Autorzy zasalutowali genialne wyczyny, które skróciły życie naukowca.

Humphrey porzucony, wycinając dekadę badań nad oświetleniem, zawsze zajęty. Dzisiaj Davy jest nazywany ojcem elektrolizy. Tragedia z 1812 roku przez Felling Colliery pozostawiła głęboki ślad, zaciemniając serca wielu. Sir Humphry Davy dołączył do grona osób zajmujących się tworzeniem bezpiecznego źródła światła, które chroni górników. Elektryczność nie była wystarczająca, nie istniały silne, niezawodne źródła energii. Aby gaz kopalniany przestał wybuchać od czasu do czasu, zastosowano różne środki, takie jak metalowa siatka dyfuzora, która zapobiega rozprzestrzenianiu się płomienia.

Sir Humphry Davy wyprzedził swój czas. Około 70 lat Do końca XIX wieku lawina wydała nowe projekty mające na celu wyrwanie ludzkości z wiecznej ciemności, dzięki wykorzystaniu energii elektrycznej. Jeden z pierwszych Devi zauważył zależność odporności materiałów na temperaturę, pozwalając później George Ohm uzyskać sławne prawo dla łańcucha. Pół wieku później odkrycie stało się podstawą do stworzenia pierwszego termometru elektronicznego autorstwa Karla Wilhelma Siemensa.

W dniu 6 października 1835 r. James Bowman Lindsay zademonstrował żarówkę otoczoną szklaną bańką, aby chronić ją przed działaniem atmosfery. Jak to ujął to wynalazca: można było przeczytać książkę, rozpraszającą ciemność w odległości półtora metra od podobnego źródła. James Bowman, według powszechnie uznanych źródeł, jest autorem idei ochrony włókna szklaną bańką.Naprawdę?

Apt do kłótni, w tym miejscu historia świata jest trochę zagmatwana. Pierwszy szkic takiego urządzenia pochodzi z roku 1820.Z jakiegoś powodu przypisywanego Warrenowi de la Roux. Kto miał. .. 5 lat. Samotny badacz zauważył nonsens, umieszczając datę. .. 1840 rok. Bezsilny przedszkolak, by stworzyć tak wspaniały wynalazek. I zapomniany w pośpiechu pokaz Jamesa Bowmana. Wiele książek historycznych( jeden z 1961 r., Autorstwa Lewisa) tak interpretowało nieznany wcześniej obraz, z którego pochodzą.Wydaje się, że autor był w błędzie, inne źródło, w 1986 r. Joseph Stoer, wiąże wynalazek do konta Augustus Arthur de la Riva( 1801 rok urodzenia).Znacznie lepiej, wyjaśniając demonstracje Jamesa Bowmana piętnaście lat później.

Przeszedł niezauważoną rosyjskojęzyczną domenę.Angielskie źródła interpretują problem w następujący sposób: nazwy de la Roux i de la Reeve są wyraźnie pomieszane, co najmniej cztery osoby mogą odnosić się do nich. Fizycy Warren de la Roux, Augustus Arthur de la Reve są wspominani, pierwszy w 1820 roku uczęszczał do przedszkola, mówiąc w przenośni. Wspomnieni ojcowie mogą wyjaśnić tę historię: Thomas de la Roux( 1793 - 1866), Charles Gaspard de la Rive( 1770 - 1834).Nieznany dżentelmen przeprowadził całe badanie, przekonująco udowodnił: odniesienie do nazwiska de la Roux jest nie do przyjęcia, odnosiło się do góry literatury naukowej z początku XX - końca XIX wieku.

Nieznany był kłopot z przeglądaniem patentów Warrena de la Roux, było tam dziewięć części. Lampy opisanej konstrukcji są nieobecne. Augustus Arthur de la Riva, który zaczął publikować artykuły naukowe w 1822 roku, trudno sobie wyobrazić wynalezienie szklanej kolby. Odwiedził Anglię - dom żarzącej się żarówki - badał elektryczność.Zainteresowani mogą napisać do autora artykułu stronę w języku angielskim poprzez e-mail: [email protected]. Pisze "jeże": chętnie zapozna się z informacjami dotyczącymi problemu.

Prawdziwy wynalazca żarówki żarowej

Jest niezawodnie wiadomo, że w 1879 roku opatentowany przez Edisona( patent USA nr 223898) pierwsza żarówka żarowa. Potomkowie zarejestrowali wydarzenie. W odniesieniu do wcześniejszych publikacji autorstwo ma wątpliwości. Nieznana darowizna na światowy silnik kolekcjonerski. Sir Humphry Davy odmówił wydania patentu na wynalazczą bezpieczną latarkę do kopalni, czyniąc ten wynalazek publicznie dostępnym. Takie kaprysy powodują znaczne zamieszanie. Nie mają pojęcia, kto pierwszy wynalazł włókno w szklanej bańce, co zapewnia sprawność konstrukcji stosowanej wszędzie.

Lampy żarowe wychodzą z mody

Lampa żarowa wykorzystuje wtórną zasadę produkcji światła. Sięga do wątku wysokotemperaturowego. Wydajność urządzeń jest niewielka, większość energii marnuje się.Nowoczesne normy nakazują krajowi oszczędzanie energii. W nieco modnym stylu, żarówki LED.Humphry Davy, de la Roux, de la Rive, Edison, którzy złożyli swoje dłonie, aby wynieść ludzkość z ciemności, pozostaną na zawsze w pamięci.

Notice, Charles Gaspard de la Rive zmarł w 1834 roku. Następnej jesieni odbyła się pierwsza publiczna demonstracja. .. Ktoś odnalazł nagrania zmarłego badacza? Pytanie rozwiąże ten czas, bo cały sekret się otworzy. Czytelnicy zauważyli: nieznana siła naciskała Davy'ego, aby spróbował użyć kolby ochronnej, pomagając górnikom. Serce naukowca było zbyt duże, by widzieć wyraźną wskazówkę.Anglik posiadał niezbędne informacje. ..