Niezależna konstrukcja z poliwęglanowego ogrodzenia

Do budowy ogrodzeń w arsenale budowniczego jest masa sprawdzonych i sprawdzonychs Materiały: drewno, metal, cegła, oczek siatki. Mimo to, współcześni właściciele domów coraz częściej zwracają uwagę na nowe rodzaje ogrodzeń, wśród których poliwęglanowe ogrodzenie z pewnością zajmuje czołową pozycję.

Pod względem wydajności poliwęglany z blachy mają zalety w postaci drewna i metalu, ponieważ są całkowicie odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne. Polimer jest tani, lekki, trwały, dość przezroczysty, nie wymaga prac wykończeniowych. Takie właściwości czynią go idealnym kandydatem do zastosowania w budownictwie. Niniejsza publikacja wyjaśni, jak samodzielnie wykonać piękne i wytrzymałe ogrodzenie z poliwęglanu oraz wydać zalecenia dotyczące wyboru materiału.

Główną cechą poliwęglanu

jest syntetyczny materiał polimerowy, produkowany w postaci arkuszy( paneli) o różnych długościach od 3 do 12 m. Szerokość panelu zaakceptowana przez normy wynosi 210 cm W nowoczesnej konstrukcji zastosowano dwa typy poliwęglanu:

1. Cellular. Ma strukturę komórkową.Zewnętrzne płyty są połączone prostymi lub X żebrowymi żebrami usztywniającymi. Długość i grubość blachy zależy od rodzaju materiału( 3-40 mm).
2. Monolityczny. Jest to przezroczysty lub półprzezroczysty jednorodny materiał o dużej wytrzymałości. Grubość od 1 do 12 mm.

Poliwęglan strukturalny( komórkowy) dostępny jest w szerokiej gamie wariantów kolorystycznych, dzięki czemu jest łatwy w wyborze do realizacji wszelkich decyzji projektowych.

Zalety i wady syntetycznego polimeru

Główne zalety materiału to: niewielki ciężar

• , który nie wymaga mocnej ramy nośnej;
• odporność na korozję i zewnętrzne wpływy atmosferyczne;
• odporność na naprężenia mechaniczne, lepka struktura materiału nie pozwala na pękanie polimeru w wyniku uderzenia, poliwęglan jest 200 razy silniejszy niż szkło;
• dobra transmisja światła, przezroczyste tworzywo przenosi do 90% naturalnego światła;
• niskie przewodnictwo cieplne;
• odporność chemiczna;
• szeroki zakres temperatur pracy, polimer można stosować w temperaturach od - 50 do + 120 ° С bez utraty jego właściwości użytkowych;
• łatwość pielęgnacji, która sprowadza się do okresowego mycia wodą z mydłem.

Wszystkie te cechy sprawiają, że poliwęglan jest doskonałym materiałem do tworzenia ogrodzeń, szklarni, wiat, zadaszonych konstrukcji itp. Ogrodzenia z poliwęglanu na profilu metalowym dobrze chronią swoją witrynę przed nieuprawnionym wejściem. Ze względu na strukturę komórkową doskonale pochłaniają dźwięki uliczne, chroniąc właścicieli przed hałasem.

Główną wadą poliwęglanu, a także wszystkich syntetycznych polimerów, jest niszczenie pod wpływem promieniowania UV.

Biorąc pod uwagę ten fakt, współcześni producenci pokrywają ten materiał specjalną powłoką ochronną.Ponadto syntetyczny polimer ma raczej wysoki współczynnik rozszerzalności cieplnej. Dlatego poliwęglanowe ogrodzenia są wykonywane tylko jako oddzielne sekcje. Jako struktura nośna takiego ogrodzenia stosujemy metalową ramę spawaną lub mur.

technologia ogrodzenia z poliuretanu

Proces budowy płotów z cienkiego polimeru różni się niewiele od technologii budowy ogrodzenia z profilowanego arkusza i wygląda następująco: oznaczenie obwodu

• ;
• przygotowanie otworów o odpowiedniej głębokości i średnicy;
• instalacja słupów;
• mocowanie do poprzecznych nośników opóźnienia;
• montaż płyt z poliwęglanu.

Do tworzenia ogrodzeń zewnętrznych zaleca się stosowanie monolitycznego materiału arkuszowego, który ma wysoką wytrzymałość i możliwość gięcia bez naruszania charakterystyki. Jeśli chcesz stworzyć piękne i półprzezroczyste poliwęglanowe ogrodzenie pomiędzy sąsiadami w kraju, możesz wybrać opcję budżetową - panele strukturalne.

Przygotowanie materiału

Do podparcia potrzebujesz metalowej rury o przekroju 60 x 60 mm i grubości ścianki 2 mm. Długość filarów podpierających zależy od przewidywanej wysokości ogrodzenia, głębokości układania i sposobu mocowania podpór w ziemi.

W przypadku opóźnień poprzecznych należy kupić metalową rurę profilowaną o przekroju 40 x 40 mm lub 25 x 50 mm. Grubość ścianki nie mniejsza niż 1 mm.

Przy wyborze grubości folii polimerowej do ogrodzenia należy skupić się na odległości między zwojami. Optymalna wersja ramy: trzy zwory o skoku: 600 - 1000 mm przy odległości 3 m między podporami Minimalna grubość komórkowej poliwęglanu wynosi 8 mm.

Dodatkowo potrzebne będą profile do paneli strukturalnych, których rodzaj należy wybrać w zależności od grubości materiału, konstrukcji i montażu ogrodzenia z poliwęglanu. Zdjęcia możliwych odmian są przedstawione poniżej.

Jeśli słupki wsporcze są zabetonowane, konieczne jest zaopatrzenie się w żwir, cement i piasek w celu utworzenia zaprawy. Nie powinniśmy zapominać o narzędziu: wiertarka;poziomica, pion, taśma miernicza, łopata, wiertło z zestawem wierteł, śrubokręt z zestawem bitów, szlifierka, spawarka i łączniki.

Etapy budowy poliwęglanowego ogrodzenia z blachy

Po przygotowaniu materiału można przystąpić do bezpośredniego tworzenia poliwęglanowego ogrodzenia własnymi rękami.

Etap # 1 - oznaczenie obwodu odcinka

Określ narożniki ogrodzenia i wjedź w kołki, pomiędzy którymi należy pociągnąć sznur. Określ punkt montażu słupów wsporczych. Zalecany krok 3 m między środkami przyszłych rowków.

Etap # 2 - Montaż słupów wsporczych

Wiercimy odwierty w planowanych lokalizacjach.Średnia głębokość nie powinna być mniejsza niż 1/3 całkowitej długości kolumny.

Przy określaniu głębokości instalacji podpór należy wziąć pod uwagę wskaźniki głębokości zamarzania gleby dla danego regionu. W przypadku gruntów falochronnych najlepszym fundamentem do mocowania podpór byłby fundament pasowy z pełnym wzmocnieniem konstrukcji.

Ułóż warstwę piasku lub przesiewania u dołu każdej studzienki. Grubość warstwy wynosi 10-15 cm Przetwarzamy podziemną część każdej podpory bitumem lub folią papową, aby uniknąć kontaktu metalu z wilgocią.W przygotowanej studni instalujemy stojaki podporowe, wyrównujemy je poziomo i pionem, naprawiamy fragmenty cegieł i betonu. W zależności od warunków pogodowych i temperatury powietrza czas pełnego utwardzenia betonu wynosi od 23 do 30 dni.

Etap 3 - Stwórz ramy ogrodzenia

.Usuń poziome mostki( logi) do słupków wsporczych. Odległość między opóźnieniami zależy od wysokości płotu z poliwęglanu. Jeżeli wysokość ogrodzenia jest większa niż 1,5 m, zaleca się zainstalowanie trzech zworek, z odległością między nimi od 60 do 100 cm.rurę na "półkach" metalowego narożnika i starannie zamocować.

Po zakończeniu budowy rama jest obrabiana z rdzy, oczyszczonych szwów, malowana.

Etap №4 - mocowanie płyt z poliwęglanu

Zaznaczamy i wycinamy materiał na panelu o wymaganym rozmiarze. Do cięcia można użyć piły do ​​metalu z małym zębem z minimalnym rozwodem lub układanką( ustawienie ruchu noża - bez kołysania).Na końcach każdej otrzymanej sztabki umieszczamy profil końcowy( UP).Wiercimy otwory w punktach mocowania do ramy. Odstęp pomiędzy otworami wynosi 300 mm.

Aby zmniejszyć ryzyko pęknięć w plastrze miodu poliwęglanowego, wszystkie punkty mocowania nie powinny znajdować się bliżej niż 40 mm od krawędzi materiału.

Nie należy zapominać o rozszerzalności cieplnej polimeru komórkowego, który może sięgać 10 mm w kierunku komór powietrznych. Aby uniknąć odkształcenia ogrodzenia, pomiędzy arkuszami należy pozostawić szczelinę termiczną( 5 mm).Przy ekspansji mogą powstawać również miejsca pęknięć mocujących. Dlatego zaleca się stosowanie specjalnych podkładek termicznych. Projekt montażu pokazano na rysunku poniżej.

W celu wyrównania możliwej rozszerzalności cieplnej możliwe jest zamontowanie paneli z miodem przez profil łączący.

Biorąc pod uwagę możliwe odkształcenia materiału pod wpływem temperatury eksperci zalecają stosowanie spawanej ramy z narożnika, w której materiał będzie sztywno umocowany tylko w centralnej części każdej sekcji, do mocowania poliwęglanu. Przykład takiego projektu pokazano na zdjęciu.

Ostatnim krokiem w niezależnej konstrukcji poliwęglanowego ogrodzenia jest uwolnienie materiału z folii transportowej, która chroniła panele przed zadrapaniami i wiórami. Na to stworzenie ogrodzenia można uznać za kompletne. Najważniejsze jest terminowe czyszczenie zanieczyszczeń i regularne sprawdzanie integralności całej struktury.