Treść:
Zwrócenie uwagi na liczbę i rozmiar jajnika, ogrodnicy czasami zapominajądit kondycję roślin sami, przekazując czasu zakażenia arbuzów zagrażających chorób takich jak prawdziwego kulturowego i mączniaka rzekomego, wszelkiego rodzaju zgnilizny i innych chorób. Fusarium i antraknoza wyrządzają największe szkody w uprawie.
Dlatego widząc zepsuty arbuz na bahie, należy winić własną bezmyślność i patogenne grzyby, bakterie i wirusy, które powodują większość chorób tej rośliny.
Fusarium więdnięcie arbuzów
Szkodliwy grzyb, Fusarium, przenika przez system korzeniowy, a nawet najmniejsze uszkodzenia tkanek, osadza się i rozprzestrzenia poprzez rośliny poprzez naczynia. Arbuz zainfekowany tą chorobą cierpi i znika, ponieważ:
- jego układ naczyniowy jest zatkany;
- gromadzi ilość toksyn wydzielanych przez grzyby.
Nie jest zaskakujące, że rozprzestrzenianie się choroby arbuzowej, jak na zdjęciu, rozpoczyna się od korzeni i dolnych części biczów, ponieważ grzyby w glebie i resztki roślin pozostające na powierzchni mogą żyć dłużej niż 4-5 lat.
Jako środek kontroli i profilaktyki po zbiorze, należy zebrać i zniszczyć wysuszone części biczów, dezynfekować glebę, a w szklarni lepiej ją wymienić.Choroba tego rodzaju przyczynia się do niszczenia arbuzów:
- ogólne osłabienie roślin;
- waterlogging;
- nie jest zgodny z zasadami płodozmianu;
- chłodzenie gleby do 16-18 ° C.
Pierwsze alarmujące sygnały na temat obecności choroby można już dostrzec, gdy rosną sadzonki. Młode pędy z niedojrzałym systemem korzeniowym szybko ulegają zakażeniu grzybiczemu obecnemu w glebie. Jeśli czas nie prowadzi przetwarzania upraw i nie odrzuca zakażonych pędów, choroba arbuza może spaść na melon.
Zaobserwowano, że choroba występuje rzadziej na dobrze przepuszczalnych glebach lekkich, z regularnym rozluźnieniem grzbietów i odbiorem roślin uprawnych potasu i fosforu, w tym liści.
Antracnoza - niebezpieczna choroba arbuzów
Ta choroba arbuzów, występująca wszędzie poza południową częścią kraju, dotyka wszystkich melonów i tykw. Na zielonych częściach roślin pojawiają się brązowe lub żółtawe plamy o nieokreślonym kształcie. Gdy te plamy rozszerzają się, liście więdną i opadają, łodygi słabną i łatwo się odrywają.A jajnik dotknięty antraknozą jest zdeformowany, jego rozwój spowalnia lub zatrzymuje się całkowicie. W rezultacie można zobaczyć karłowate rośliny i zgniłe arbuzy na bahche.
Zwiększona temperatura powietrza, brak wentylacji i światła, a także nadmierna wilgotność gleby to główne czynniki przyczyniające się do rozwoju tej choroby arbuza. Kiedy możliwe jest dostosowanie trybu nawadniania i zapewnienie przewietrzania do sadzenia, antraknoza przestaje się rozprzestrzeniać.
Źródło choroby - grzyb chorobotwórczy jest zachowywany nie tylko na suchych częściach roślin pozostających na ziemi, ale także na nasionach. W okresie wegetacyjnym infekcja jest przenoszona podczas deszczu i wiatru, podlewania, a także owadów.
Rozdrabnianie arbuzów
Sprawcami rozprzestrzeniania się tej grupy chorób na arbuzy są szkodliwe grzyby, wpływające najpierw na system korzeniowy, a następnie na całą roślinę.Możliwe jest rozpoznanie choroby poprzez pojawienie się brązowych plam na dolnej części łodygi i korzenia, a zgnilizna korzeni najbardziej szkodzi sadzonkom. Po pierwsze, młode rośliny żółkną i więdną liście, a następnie obserwuje się ogniskową śmierć sadzonek.
Rozdrażnienie korzeni zaczyna się również w dolnej części liści i łodygi roślin dorosłych.Śmierć systemu korzeniowego zaczyna się od płytkich korzeni, stopniowo wychwytując główne korzenie, które odżywiają roślinę.
Rozwój zgnilizny korzeni, podobnie jak innych podobnych chorób arbuzów, przyczynia się do nierównomiernego lub nadmiernego podlewania, dysharmonijnego karmienia oraz niskiej temperatury gleby i powietrza. Jeśli na bahchu powstaje atmosfera korzystna dla grzyba, zarodniki szkodników rozwijają się i pozostają na martwych tkankach.
Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na zgniliznę, ważne jest nie tylko regularne karmienie, zapobieganie przelewaniu się złóż i poluzowanie gleby pod rzęsami, ale także czyszczenie wszystkich chwastów i suszonych roślin.
W przypadku wczesnej uprawy roślin melonowych nie należy dopuścić do wahań temperatury, które są korzystne dla grzyba. Uprawy pokryte są folią lub włókniną, chroniąc zarówno przed spadkiem temperatury, jak i przed nadmiernym upałem.
Wykrywanie bakterii
Choroba arbuza jest uważana za jedną z najczęstszych chorób nie tylko tej rośliny, ale także innych melonów i tykw. Pierwsze oznaki choroby są już wykryte na liściach liścieni. Ale jeśli plamy są tu okrągłe lub bezkształtne, wówczas plamy na liściach są ograniczone do żył i mają już wyraźny kątowy kształt. Tkanina wewnątrz plamy najpierw brązowieje, a następnie wysycha i kruszy się.
Wraz z porażką owocu, pojawiające się brązowawe plamy rosną wraz z upływem czasu i mają oleisty, rozmazany wygląd. Tkaniny pod takimi plamami zmieniają swój wygląd aż do połowy owocu, w wyniku czego arbuzy ulegają deformacji i całkowicie tracą swoją jakość.Nawet niewielkie objawy choroby na arbuzach, jak na zdjęciu, prowadzą do bezużyteczności owoców, które po krótkim czasie gniją.
Infekcja jest przechowywana na resztkach roślinnych, w górnych warstwach gleby, a także w inwentarzu, częściach strukturalnych szklarni i pojemnikach do przechowywania arbuzów.
Jeśli bahche jest mokre lub spada rosa, na ziemi uszkodzonej przez zgniliznę, pojawiają się krople płynu zaatakowane przez bakterie. W rezultacie źródło infekcji owadami, wilgocią i inwentarzem rozprzestrzenia się na sąsiednie rośliny i grzbiety. Przenikanie flory bakteryjnej odbywa się poprzez uszkodzoną powierzchnię łodyg, liści i jajników.
W ciągu 5-7 dni bakterie dają następne pokolenie i są gotowe do zakażenia nowych roślin. Dlatego właśnie z rozpadu bakterii może spaść 30 do 50% nasadzeń i upraw.
Mączniak prawdziwy na tykwie
Białawe lub różowo-szare na liściach melonów mogą wskazywać, że roślina jest zarażona mączniakiem. Jest to pierwsza faza choroby arbuzowej. Następnie silnie inseminowane liście są zdeformowane, osłabione i wysuszone, a na miejscu zmiany jesienią, można zobaczyć czarne kropki - owocowe grzyby, gotowe do przejęcia zdrowych roślin wiosną.
Rzadkie zmiany dotyczą owoców podawanych w proszku z mączniakiem prawdziwym, ale uszkodzenie tej choroby arbuzowej jest bardzo wysokie. Rośliny inseminowane przez grzyby nie rozwijają się dobrze, jajnik gorzej, a owoce nie zyskują soczystości i właściwej słodyczy.
W lecie szkodliwe mikroorganizmy produkują kilka pokoleń, pozostając na zimę na resztkach roślinnych.
Optymalna temperatura infekcji wynosi 20-25 ° C, ale poza tym zakresem, czynnik wywołujący chorobę arbuzów może wpływać na sadzenie, a mączniaka prawdziwego odnotowuje się nawet w czasie suszy, ale z obfitą poranną rosą.
Mączniak prawdziwy na arbuzach
Mączniak prawdziwy występuje na liściach w postaci kątowych lub okrągłych plam, z śladami szarej lub liliowej płytki składającej się z zarodników grzybów na odwrotnej stronie blaszki liściowej.
Zainfekowane części rośliny stają się brązowe, wysuszone i obumierają, a patogeny arbuzów pozostające na nich, jak na zdjęciu, przetrwają od 2 do 3 lat w sprzyjającym środowisku glebowym, pozostając nawet po mrozach i rozmrożeniu.
Podczas sezonu wegetacyjnego zarodniki peronosporosis rozprzestrzeniają się wraz z inwentarzem, najczęściej choroba występuje w warunkach wysokiej wilgotności i dość ciepłej pogody.
Biała zgnilizna
Choroba wywoływana przez pasożytnicze grzyby występuje na wielu uprawnych roślinach, których tkanki, po zaatakowaniu przez chorobę, stają się wodniste w początkowej fazie, a następnie wysychają.W miejscach, gdzie osadzony jest grzyb, pojawia się biaława grzybnia. Czynnik sprawczy białej zgnilizny jest przechowywany w suchej glebie przez co najmniej dwa lata, a latem cząstki grzybni rozprzestrzeniają się wokół ekwipunku lub z wiatrem.
Temperatura powietrza, nadmierna wilgotność, a także użycie zimnej wody do nawadniania, stają się korzystną glebą do osiadania grzybów. Częściej osłabione rośliny cierpią z powodu białej zgnilizny. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji i utraty plonów, można postępować zgodnie z zasadami inżynierii rolniczej i płodozmianu, usuwając wszelkie pozostałości roślin spod roślin i pod koniec okresu wegetacyjnego.
Małe białe ślady zgnilizny znalezione na rzęsach można dokładnie wyczyścić, przetworzyć za pomocą pokruszonego węgla lub kredy.
Szary rozkład
Wyróżniającą cechą tej choroby arbuzów jest szara, z towarzyszącą masywną sporulacją, płytka poprzedzona procesem rozkładu, gdy tkanka staje się wodnista.
Gleba grzyba, czynnik wywołujący chorobę arbuza, trwa 2 lata. Najlepsze warunki do rozpoczęcia masowego rozwoju szarej zgnilizny powstają, gdy temperatura powietrza spada do 16-18 ° C.
Choroba mozaiki arbuzów
Na melonach i tykwach mogą rozwinąć się dwa typy mozaiki, które pod względem wyglądu i rodzaju patogenu znacznie różnią się od siebie.
Zwykła mozaika ogórków, która wpływa na wszystkie rośliny dyni, zwykle rozwija się na roślinach dorosłych i wyraża się w postaci zielonych i żółtawych plam na liściach i tkankach. W tym samym czasie powierzchnia blach jest często zdeformowana, w niektórych miejscach nabrzmiała.
Jednak choroba arbuza przedstawiona na zdjęciu przejawia się nie tylko w tym. Zainfekowane rośliny rozwijają się gorzej, liście stają się mniejsze, szczeliny stają się krótsze. Początkowa faza choroby wpływa na szczyty pędów, mozaika jest szczególnie wyraźna w czasie owocowania, gdy dolne partie rzęs całkowicie umierają, a następnie same rzęsy osłabiają się, kwiaty opadają, owoce stają się mozaiką, zdeformowane i nie rozwijają się.
Ten typ mozaikowych chorób arbuzów występuje częściej w ciepłych regionach kraju, na przykład na Krymie, w Kubanie i na Kaukazie. W okresie wegetacji wirus mozaiki może rozprzestrzeniać się za pośrednictwem kolonii mszyc, w czasie zimnym patogen jest przechowywany na nasionach melonów i roślin uprawnych, a także na korzeniach roślin wieloletnich, w tym chwastów.
Jeśli rośliny są zakażone wirusem zielonej mozaiki, widoczne stają się wybrzuszenia na płytkach liściowych, ale nie zawsze tworzą się jasnozielone plamy koloru mozaiki. Choroba w większości przypadków osiedla się w szklarniach. Zielona mozaika może się rozprzestrzeniać, gdy uszkodzone części rośliny wejdą w kontakt ze zdrowymi. Dzieje się tak podczas przycinania rzęs, przycinania kwiatów lub zbierania owoców. Choroba wywołująca zimowanie wirusa na nasionach i szczątkach roślinnych, a także w górnej warstwie gleby.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia niebezpiecznej choroby arbuzów, można:
- stosować sprawdzone, odkażone nasiona do sadzenia;
- stosowanie dezynfekowanych mieszanek glebowych do siewu i przestrzegania zasad płodozmianu;
- sadzenie tylko zdrowych sadzonek;
- zgodnie z praktykami agrotechnicznymi, w tym zasadami podlewania i ochrony rośliny przed niskimi temperaturami;
- niszczenie chwastów, zwłaszcza ostropestu;
- terminowo usuwa chore rośliny arbuzowe;
- niszcząc kolonie mszyc na miejscu.
System środków walki z chorobami arbuzów
Ponieważ patogeny arbuza na cząstkach resztek roślinnych, chwasty, inwentarz, gleba i nasiona mogą pozostać żywe przez kilka lat, zestaw środków zwalczania chorób jest koniecznie oparty na zapobieganiu.
Resztki roślin z obszarów, w których odnotowano choroby arbuzów, muszą zostać spalone lub wysłane do kompostu, co zajmuje około dwóch lat, aby ponownie ogrzać.W tym samym czasie taki kompost jest regularnie zwilżany i przekopywany. Ziemia oczyszczona z roślin jesienią jest wykopana na bagnecie łopaty z przewróceniem się ziemnej śpiączki.
Owoce, nawet z niewielkimi obrażeniami i zepsutymi arbuzami, nie powinny być przechowywane i utrzymywane w kontakcie ze zdrowymi. Owoce przeznaczone do żywności i do otrzymywania nasion są regularnie kontrolowane, odrzucając arbuzy z oznakami zepsucia.
Ponieważ zimą czynniki wywołujące niebezpieczne choroby, takie jak sztuczne i mączniak, bakterioza i antraknoza, a także mozaika wirusowa, pozostają na nasionach arbuza, ważne jest, aby siew przyswajał nasiona tylko ze zdrowych owoców. Aby zapobiec chorobom arbuza pochodzenia grzybowego i bakteryjnego, nasiona są dezynfekowane.
Do siewu arbuzów wybiera się oświetlone, łatwo przewietrzone obszary, gdzie wcześniej melony, ogórki i inne rośliny dyniowe nie były uprawiane od co najmniej 3-4 lat. Nie możemy zapominać o takich metodach zapobiegania, jak:
- regularne dokładne poluzowanie gleby;
- Odżywianie roślin, zapewniające krzewy nie tylko z niezbędnymi składnikami odżywczymi, ale także z mikroelementami;
- liście i poranne podlewanie, które nie wpływa na liście, ogrzewa się do 22-25 ° C za pomocą wody;
- zachowując komfortowy reżim temperatury powietrza i gleby.
Na pierwsze oznaki mączniaka rzekomego i plamienia bakterii melony i tykwy poddaje się obróbce do trzech razy, w ciągu 1-1,5 tygodnia, za pomocą 90% tlenku miedzi. Siarka koloidalna, która jest używana do nawadniania w ilości 50 gramów na 10 litrów wody, pomoże pokazać mączniak prawdziwy nietoksyczny dla ludzi, zwierząt i pszczół.Arbuzy przestają przetwarzać dzień przed zbiorem, który jest koniecznie myte przed jedzeniem.
W sadzonkach i szklarniach, w których rosną melony, zaleca się regularną zmianę gleby na głębokość 20 cm lub dezynfekcję za pomocą specjalnych mieszanek lub siarczanu miedzi.
