Treść artykułu:
Paprocie są słusznie uważane za najstarszych przedstawicieli świata roślin na planecie. Dzisiaj te rośliny nie są tak często spotykane w przyrodzie, więc wszelkiego rodzaju prawdziwe zainteresowanie ogrodników i miłośników kultur wewnętrznych.
Adiantums, łączące około 200 gatunków, to jedna z niewielu paproci, które łatwo rosną nie tylko w ogrodach, ale także w domu, stosunkowo łatwo tolerując zawartość o ograniczonej objętości garnka, suchą atmosferę i stałą temperaturę powietrza.
W przyrodzie rośliny adiantum wolą osiedlać się na brzegach zbiorników wodnych, gdzie zapuszczają korzenie w małe skupiska humusu, które są skulone między kamieniami. W takich warunkach rośliny nie mają odżywienia i wilgoci, powietrze jest zawsze wilgotne i chłodne.
Gdy te krople wilgoci łatwo zsuwają się z gładkiej powierzchni liścia, a liście rośliny zawsze pozostają suche. Ta właściwość adiantum i określa nazwę rodzaju, dosłownie tłumaczone jako "nie zamoczyć".
Gdzie jest miejsce urodzenia Adiantum?
Aby rośliny adiantum czuły się dobrze w domu, ważne jest stworzenie dla nich atmosfery zbliżonej do tej, która otaczała paprocie w ich naturalnym środowisku? Gdzie jest miejsce urodzenia adiantum?
Dziś botanicy wyróżniają dwa naturalne zasięgi tego rodzaju, które głównie wychwytują tropikalne i subtropikalne regiony obu półkul. Niezależne gatunki adiantów występują w Ameryce Południowej, gdzie rośliny rosną i mnożą się na skalistych zboczach w Andach.
Drugi obszar dystrybucji tego rodzaju znajduje się we wschodniej części regionu Azji. Tylko w Chinach i okolicznych krajach zidentyfikowano prawie cztery tuziny gatunków, ale nie oznacza to, że w innych miejscach nie można spotkać paproci tego rodzaju.
Jednym z najczęstszych i najbardziej lubianych twórców kwiatów jest Adiantum capillus veneris lub Venerin Vol, który także zamieszkuje terytorium naszego kraju. Tutaj rośliny adiantum można znaleźć podróżując po Kaukazie i Krymie. Wraz z inną paprotką, stopoidem adiantum, włosy wenusjańskie łatwo przystosowały się do warunków miejscowego pogórza, znosząc dość chłodne, tropikalne zimy.
Na obszarze Europy dzikie adiantum występuje w Morzu Śródziemnym, poszczególne populacje roślin zamieszkiwały północne regiony kontynentu afrykańskiego, obszary na południowym Kaukazie oraz w górzystych regionach Azji Środkowej.
W Australii są adiantums, a najbardziej wysunięte na północ członkowie tego rodzaju żyją na morskich wybrzeżach Wielkiej Brytanii, gdzie wilgotne powietrze i skalne schronienia pomagają przetrwać zimę.
Adiantum: charakterystyka i opis rośliny
Pomimo różnorodności gatunków, zjednoczonych pod wspólną nazwą "adiantum", rośliny mają również masę wspólnych cech i właściwości.
Vayi lub liście paproci w większości gatunków adiantów, rozcięte lub pierzaste, czasami asymetryczne. W tym samym czasie liście mogą mieć różne rozmiary i kolory, różnią się strukturą najmniejszych liści i stopniem rozgałęzienia. W tym przypadku strefy dojrzewania zarodników wszystkich paproci znajdują się na tylnej stronie liścia, a łodyga liści jest bardzo cienka, ale mocna.
Wszystkie wieloletnie rośliny zielne adiantum na wysokości nie przekraczają pół metra, duże liście mają opadający wygląd i tworzą piękną otwartą czaszkę.Wiele rhizoidów rozciągających się od głównych potężnych kłączy pomaga roślinom adiantum żyć na skalistych zboczach, łatwo przenikając między poszczególnymi kamieniami i wykorzystując wszelkie środki, aby utrzymać je na powierzchni i otrzymywać pożywienie.
Energy Plants Adiantum
Na pierwszy rzut oka na adiantum może się wydawać, że roślina jest niezwykle delikatna i delikatna. Ale przy długotrwałej kultywacji okazuje się, że ta spektakularna paproć ma nie tylko potężną witalność, ale także niesie jaskrawy pozytywną energię.
Rośliny Adiantum są przenoszone do domów, w których rosną, atmosfera miłości i wzajemnego zrozumienia, szczególnie kwiat sprzyja kobietom. Delikatny, cienki jak włosy młodej dziewczyny, łodyga liści skutecznie przeciwstawia się wszystkim perypetiom i zapewnia taką samą stabilność swoim właścicielom. Warto zauważyć, że adiantum nie jest trujący, a zatem znajdzie miejsce w każdym z pomieszczeń, czy to w salonie, biurze czy w pokoju dziecinnym.
W regionach o łagodniejszym klimacie, gdzie zimowe temperatury pozwalają paprotce przetrwać tym razem, kultura aktywnie uprawiana jest w ogrodach. To zdolność rośliny do najbardziej różnorodnych warunków siedliskowych jest najważniejszą cechą adiantum, która ceniła hodowców z całego świata. Ale korzystne właściwości adiantum nie ograniczają się do tego.
Jak użyteczny jest adiant?
Przydatne właściwości adiantum zostały zbadane i opisane przez starożytnych naukowców. Pliniusz Starszy, oddany teorii i leczeniu podobnych, pisał o korzyściach trawy paprociowej dla wzmocnienia włosów. A w niektórych rejonach Zakaukazia adiantum jest nadal używany w spotkaniach ziołowych, aby aktywować wzrost włosów.
Napary lecznicze i herbata z paprociami znane są również od czasów starożytnych. Ale jak przydatne jest dzisiaj adiantum, kiedy naukowcy mogą dowiedzieć się składu i właściwości surowca roślinnego w najdrobniejszych szczegółach?
W farmakopei państw europejskich adiantową roślinę włączono na podstawie potwierdzenia jej przydatności:
- w chorobach zapalnych narządów oddechowych;
- w przypadku inwazji pasożytniczych;
- z ciepłem;
- , jeśli potrzebujesz wziąć łagodne środki uspokajające.
Zielonka i kłącza paproci mają zdolność łagodzenia objawów alkoholowych i zatruć chemicznych.
W południowo-wschodniej Azji, a także w Europie i Ameryce Południowej, trawę od dawna wykorzystywano jako lek na gorączkę.Zmiażdżone do stanu jednorodnej masy, liście zostały użyte jako maść na guzy, wywar ułatwiał ból żołądka i jelit. Obecnie większość metod wykorzystania rośliny jest w pełni lub częściowo zatwierdzona przez oficjalną medycynę.
Ekstrakt uzyskany z rośliny Adiantum Wenerin wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe, a lek jest w stanie poradzić sobie z takimi groźnymi mikroorganizmami jak Candida, E. coli i Proteus, Pseudomonas aeruginosa i Staphylococcus aureus. Ze względu na obecność specyficznego olejku adiantum jest przydatny w walce z aspergillus różnych odmian i paciorkowców.
Ponadto, w walkach roślin znaleziono aktywne flawonoidy i glukozydy, siarczany kerferolu i kwercetyny, lipidy, steroidy i inne związki, które mają korzystny wpływ terapeutyczny na organizm.
