artykuł:
Popularna plotka porównuje anturium z flamingiem, a jego nazwa wynika z podobieństwa kwiatostanu z ogonem. A znajomość Europejczyków i Amerykanów z przedstawicielami ogromnego rodzaju anturium miała miejsce w drugiej połowie XIX wieku.
Nawet wtedy Holendrzy zainteresowali się spektakularnymi pąkami Anthurium Andre, a na Hawajach, które stały się drugą ojczyzną mieszkańców tropików Ameryki Południowej, powstały pierwsze przemysłowe plantacje i rozpoczęto prace selekcyjne.
Anthurium Andre( Anthurium andreanum)
Dzięki swojemu spektakularnemu kwitnieniu ten typ anturium można nazwać najbardziej znanym na świecie. Od lat 70. ubiegłego stulecia, kiedy rośliny tego szczególnego anturium znajdowały się w rękach odkrywcy, Anthurium Andrianum zajął jedno z pierwszych miejsc wśród roślin doniczkowych i wśród roślin przeznaczonych do ogrodów krajobrazowych, a także uprawianych do cięcia.
Obecnie hodowcy oferują wiele odmian anthurium Andre i wyjątkowe hybrydy, które zadziwiają wyobraźnię różnorodnymi kształtami, kolorami i rozmiarami kwiatostanów. Ojczyzną gatunku są zalesione górzyste regiony Kolumbii, gdzie na wysokości około 2,5 km nad poziomem morza rosną anturium Andre.
Roślina o wysokości od 50 do 150 cm prowadzi do życia epifity, dla której dostosowana jest cała jej struktura. Anturium ma skróconą soczystą łodygę, na której długie ogonki jajowate, spiczaste liście są mocno przywiązane. Liściastych płyt są skórzaste, gęste.Średnia długość arkusza wynosi od 20 do 40 cm, a jego szerokość jest prawie dwukrotnie mniejsza.
Podobnie jak inne epifity, Anthurium Andre, na łodydze nabywa wiele powietrznych korzeni pomocniczych, pomagając roślinie uzyskać pokarm i wilgoć z powietrza atmosferycznego. Gatunek, zgodnie z opisem anturium, wyróżnia się długim kwitnieniem. A fakt, że wielu zwyczajowo uważa kwiat anturium, to jego kwiatostan, składający się z welonu lub braktu i kolby, łączący wiele małych kwiatów.
Kołdra może mieć kształt w kształcie serca lub owalu, jej tkanina, jak na zdjęciu brązu anturium, skórzaste, z widocznymi żyłkami.Średnio brost osiąga długość 15-20 cm, a jego szerokość jest nieco węższa. Gdy kwiaty dojrzewają, przegroda jest składana do tyłu, całkowicie otwierając lekką śmietanę lub żółtą kolbę.
Właśnie dzięki jasnej okładce czerwone anthurium było kiedyś widziane wśród zgiełku tropikalnych kolorów. Ale dziś, oprócz odmian, które zachwycają hodowców kwiatów, szkarłatne wypustki, nie jest to rzadkie rośliny o różnych kolorach i kolbach i pokryte. Możesz zobaczyć białe, różowe, a nawet czarne anturium. Istnieją odmiany i hybrydy o kolorach fantazji, łącząc jednocześnie kilka jasnych kolorów.
Po zapyleniu kwiatów na kwiatostanie powstają jagody koloru czerwonego lub pomarańczowego, wewnątrz których znajduje się para nasion. To prawda, ponieważ nowi hodowcy uprawiają coraz więcej odmian nie-odmianowych, ale hybrydowe anturium, rozmnażanie kultur przez nasiona ustępuje sposobom wegetatywnym. I na plantacjach przemysłowych, aby uzyskać masowe pędy za pomocą hodowli tkankowej.
To podejście pozwala tworzyć i oferować miłośnikom egzotycznych roślin gatunki anturium, których nigdy nie można znaleźć w przyrodzie. Przykładem może być anturium z dwoma wypukłościami przedstawionymi na zdjęciu lub złożone hybrydy międzysezonowe o niezwykłej formie zasłony, miniatury lub, przeciwnie, bardzo dużych kwiatostanów.
Anthurium Scherzer( Anthurium scherzerianum)
znanych kwiaciarnie anturium gatunków, na pierwszy rzut oka zwraca uwagę dzięki misternie kręty przebieg wydłużony kwiatostan. Dzikie Anthuriums Scherzer zostały znalezione w Gwatemali i Kostaryce, gdzie zakład został wybrany dość lasów tropikalnych na tysiąc metrów nad poziomem morza.
Odwieczne rośliny zielne żyją zarówno na podłogach leśnych, jak i dużych roślinach drzewiastych. Wysokość próbki dorosłych anturium Scherzer osiągnie 30-40 cm. W anturium Andre, w tej wersji pnia lub znacznie skrócony lub nie występuje w ogóle.
Gęsty, ostro-eliptyczny ulistniony ulistnienie, nasycony zielony kolor. Powierzchnia płyty liściowej, sięgająca 20-30 cm długości, jest matowa, gęsta w dotyku.
Kwitnienie może odbywać się przez cały rok, ale jego szczyt trwa od lutego do lipca. W przeciwieństwie anturium Andrianum, kwiatostan nie kierować i zakrzywione, natomiast formy kulturowe i stanowi formę spirali. Okładka jest owalna, mniej w kształcie serca. W dzikich formach zarówno ucho, jak i brakt są najczęściej malowane na czerwono lub szkarłatnie.
cechą tego gatunku kwitnienia anturium na tym, że ze względu na strukturę, rośliny mogą być przenoszone tylko z jednego kwiatka na drugi. Głównymi owadami zapylającymi są owady. W domu, gdzie obecnie rośnie anturium Scherzera, konieczne jest stosowanie ręcznych metod przenoszenia pyłków.
Obecnie wiele odmian i mieszańców jest hodowanych w różnych kolorach kwiatostanów i wielkości samej rośliny. Przykładem tego - obraz na zdjęcie odmiany Amaretti anturium kwiatka niezwykłe, studded z jasnymi czerwonymi plamami bylymi wypustkami.
Są to zarówno wysokie odmiany, tworzące wysokość gniazda 60 centymetrów i małe kwiaty anturium o średnicy roślin mniejsza niż 10 cm.
anturium Linden( anturium Lindenianum)
się w kulturze różowy anturium Linden konieczne nie tak często, ale kwitnienia danej odmianypiękno i czas trwania nie ustępują anthurium Andre lub Scherzer.
Podobnie jak wiele innych gatunków, które naturalnie żyje w Kolumbii, wyprowadzeni, lub pod drzewami, na wilgotnej gleby bogate w próchnicę lasów deszczowych lub rozliczania się na roślinach, jak prawdziwy epifit.
Podstawową różnicą gatunku jest czworościenny przekrój ogonów i piękna, gęsta, błyszcząca listka w kształcie spiczastego serca. Na blaszce o długości do 30 cm, jaśniejszej z oliwkowym zabarwieniem są wyraźnie widoczne.Łatwo jest odróżnić młode liście na jaśniejszym soczystym cieniu, dorosłe liście są ciemne, skórzaste.
przeciwieństwie Andre anturium z czerwonymi wypustkami i tego gatunku w owalu dzikich formach, zwężonej do koca stalówki czystego różowego koloru. Na wysokości do 40 cm tworzy się szypułka, tworzy się proste, białe lub kremowe ucho. Kwitnieniu towarzyszy rozprzestrzenianie się przyjemnego zapachu.
Co ciekawe, jest to jeden z najstarszych gatunków uprawianych przez człowieka anturium, ale to nie może spotkać się w zbiorach domowych, a częściej w ogrodach. Ponadto do uzyskania międzygatunkowych mieszańców stosuje się Linden Anthurium.
Kryształ anturium( Anthurium crystallinum)
Od 1875 roku, uzyskał status roślin uprawnych i innego rodzaju Anthurium - Anthurium kryształ, w naturze żyją w wielu obszarach zalesionych Peru i Kolumbii.
Jeśli powyższe opisy nadano róże, które przyciągają uwagę pięknych kwiatach, gatunek ten wyróżnia się jasną dekoracyjne liście, niczym nie ustępował spektakularne liści Alokaziya. Maksymalna wysokość łodygi
anturium kryształu w domu jest ledwie metr, a bagażnik gęsto pokryte roślin największy atut - aksamit serca w kształcie liści. Na których jasne żyły reliefowe są jasno zarysowane. Długość blachy waha się od 20 do 40 cm, a jej szerokość jest nieco mniejsza.
Jeśli młode liście mogą mieć purpurowy kolor, to z wiekiem zielony kolor staje się bogatszy i ciemniejszy. Liście są długie, cienkie, zwisające. Tył arkusza jest białawy lub srebrno-zielony.
Chociaż kwitnienie, podobnie jak w innych typach anturium domowego, jest bardzo długie, nie można go nazwać dekoracyjnym ani skutecznym. Szypułki anthurium, jak na zdjęciu, osiągają długość 40 cm i mają żółtawy lub różowo-kremowy kolor. Zasłona jest znacznie mniejsza niż kolba rozprzestrzeniająca ostry aromat goździka i czasami jest trudna do odróżnienia. Jego szerokość wynosi tylko 2 cm, a długość nie przekracza 9 cm, kolor jest biały, zielonkawy lub matowo-fioletowy.
Obecnie istnieje wiele hybrydowych form pięknie kwitnących i dekoracyjnych liściastych anturiów, w których do krzyżowania używano anturium kryształowego.
Anthurium Hooker( Anthurium hookeri)
Chociaż roślina jest rzadko uprawiana w kulturze pokojowej, toleruje wszystkie warunki domowe i ozdabia każde wnętrze. W naturze ten gatunek Anturium można wciąż spotkać na Małych Antylach, w tropikalnych lasach Surinamu, Trynidadu i na niektórych obszarach Gujany.
Średnica rozetki dorosłej widocznej na zdjęciu anturium wynosi 150-250 cm, wysokość około 60 cm, łodyga jest słabo wyrażona, liście duże, eliptyczne, zwężone w kierunku podstawy. Przy bliższym przyjrzeniu się, wzór czarnych drobnych plam jest widoczny na liściach o jaskrawym zielonym odcieniu. W porównaniu z innymi typami i odmianami anturium, w tym przypadku łodygi liściowe są bardzo krótkie i mają zaledwie 4 cm długości.
Anthurium lazy( Anthurium scandens)
Według opisu anturiów najczęściej uprawianych w domu, są to rośliny, które praktycznie nie mają prawdziwych łodyg. Ale okazuje się, że są wyjątki.
Jest to często spotykane w kolekcjach miłośników wspinaczki aoidami. Roślina jest epifitem podobnym do krzewu, tworząc długie pędy, pokryte zarówno owalnymi skórzanymi liśćmi, jak i grubymi powietrznymi korzeniami. W lasach Ameryki Środkowej i Południowej takie grube korzenie pomagają mu wspiąć się nie tylko po pniach drzew, ale także zamocować na skałach.
Kwitnienie anturium przedstawione na zdjęciu nie różni się dekoracyjnością, ale jagody dojrzewające ozdabiają anturium. W przeciwieństwie do innych członków rodzaju, które tworzą pomarańczowe lub czerwone owoce, jagody anturium są białe lub fioletowe. Powstają w miejscu żółtawej lub zielonej kolby, lekko pokrytej wąskim zielonym bractwem. Ponieważ kwitnienie jest prawie stałe, na roślinie doniczkowej widać kilka małych, atrakcyjnych frędzli z jagodami.
Anthurium Wendlinger( Anthurium wendlingeri)
Jest to jeden z najciekawszych rodzajów anturium, uprawianych w domu iw ogrodach zimowych. Opis anturium Wendliger mówi, że jest to duży epifit, tworzący łodygi o długości do 20 cm, liście są skórzaste, wydłużone, lancetowate, nawet zielone, przyczepione do łodygi z krótkimi ogonkami. Długość blaszki liściowej sięga 80 cm, a jej szerokość nie przekracza 11 cm
Charakterystyczną cechą tego gatunku anturium są rozgałęzione korzenie powietrzne, które rywalizują z liśćmi i mają kolor zielony lub brązowy.
Długie, skręcone w prawidłowe spirale kwiatostany - kolby i gąsiory nadają roślinie specjalnego efektu dekoracyjnego. Długość kolby może wynosić od 13 do 42 cm, a jej średnica wynosi od 3 do 7 mm. Jasnozielone lub żółtawe kwiatostany wyróżniają się na tle ciemnych liści, ale narzuty na łóżka, również zwinięte w ciasną spiralę, nie zawsze są widoczne. Są raczej cienkie, wydłużone i pomalowane na fioletowo lub fioletowo. Przy szerokości zaledwie około centymetra, długość brost często nie przekracza 11-15 cm. Takie fioletowe anturium jest trudne do użycia przy cięciu, ale doskonale udekoruje wnętrze lub szklarnię.
