14 opcji / materiałów, z których można zrobić ścieżkę ogrodową

Spis treści

1. №1. Kamień naturalny
2. №2. Płytka chodnikowa i układarki
3. №3. Beton
4. №4. Cegła klinkierowa
5. №5. Asfalt
6. №6. Drewno
7. №7. Parkiet ogrodowy
8. №8. Plastikowe płytki
9. №9. Płytki ceramiczne i płytki porcelanowe
10. №10. Tory luzem wykonane z żwiru i kory drewna
11. №11. Tenis
12. №12. Brukowce
13. №13. Trawa
14. №14. Materiały pomocnicze

Trudno wyobrazić sobie kraj lub obszar podmiejski bez ścieżek ogrodowych. Służą one nie tylko do wygodnego przemieszczania się między różnymi obiektami, ale także pełnią funkcję dekoracyjną, podkreślając stylistykę terenu i dzieląc go na strefy. Ci, którzy chcą poprawić swoją fabułę, czekają na prawdziwy entuzjazm, ponieważmateriały do ​​tworzenia mas ścieżek ogrodowych: drogie i tanie, naturalne i sztuczne, zakupione i poręczne, o wszelkich odcieniach i fakturach. Do wyboru, rzeczywiście, jest z tego, ale nie zapomnij wziąć pod uwagę nie tylko atrakcyjnywygląd materiału, ale także jegowydajność.

Każdy z wielu możliwych materiałów jest wykorzystywany w ogrodach, ponieważ wymagania dla ścieżek i ich styl są różne dla każdego. Jeśli ścieżka będzie służył

do stałego przemieszczania się ludzi i towarówpowłoka powinna być jak największa, trwała i łatwa do czyszczenia. W innych przypadkach można wybrać mniej trwałe i bardziej dekoracyjne materiały.

№1. Kamień naturalny

Kamień naturalny można nazwać najbardziej wszechstronnym materiałem. Harmonijnie pasuje do każdej działki ogrodowej i będzie mógł służyć jako dekoracja przez wiele lat.

Główne zalety:

• Wygląd. Różne rasy kamienia naturalnego różnią się kolorem, rozmiarem, kształtem i fakturą, więc możesz wybrać odpowiednią opcję aranżacji terytorium w dowolnym stylu;
• wytrzymałość. Kamień może przetrwać dekady, ponieważ jest to silny naturalny materiałNie gnije, nie boi się wilgoci i światła słonecznego, nie znika;
• przyjazność dla środowiska.

Wady:

• duża waga, co komplikuje transport i instalację;
• wysoka cena.

Ponadto na niektórych skałach (granit, marmur)w chłodne dni tworzy się skorupa lodowa, utrudniając poruszanie się po ścieżce ogrodowej. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest zorganizowanie systemu grzewczego tuż pod ścieżką, ale nie każdemu rezydentowi lata to zadecyduje.

Rodzaj powierzchni i kolor kamienia zależy od rasy. Materiał może byćszorstki lub gładki do błyszczenia. Zakres kolorów jest szeroki: od jasnego do ciemnoczerwonego i prawie czarny. Każdy kamień naturalny jest drogim materiałem, ale koszt różnych kamieni jest bardzo różny. Donajtańszemateriały obejmują piaskowiec i wapień. Marmury, granity, bazalty, porfiry są już droższymi materiałami.

W przypadku aranżacji ścieżek ogrodowych kamień można stosować w sposób naturalnynietraktowany(kwarcyt, łupek, piaskowiec, granit, gnejs) lub ulegaćdodatkowe przetwarzaniew celu uzyskania najlepszych właściwości operacyjnych i dekoracyjnych (bazalt, gabbro, diabaza). W nietraktowanej postaci często stosuje się także kamienie rzeczne i morskie.

Piękna naturalna płaskorzeźba i szorstkość powierzchni kamienia upiększy to miejsce, ale należy pamiętać o tym Fakt, że ścieżka powinna być wygodna do poruszania się, dlatego lepiej wybrać kamień, który przynajmniej jedna ze stron jest mniej więcej równa. Porowate skały, w tym tuf i wapień, mogą gromadzić wilgoć, dlatego co 2-3 lata ich powierzchnia jest lepiej obrabiana za pomocą roztworów hydrofobowych.

№2. Płytka chodnikowa i układarki

Jedną z najczęstszych opcji organizacji ścieżki ogrodowej są nadal płyty chodnikowe i układarki. Te dwa materiały są podobne pod względem składu, a różnica dotyczy tylko wymiarów geometrycznych: dla podobnej długości i szerokości kostki brukowe będą grubsze.

Dla działki ogrodowej odpowiednie płytkio grubości 50-60 mm, ponieważ nie ma żadnych specjalnych obciążeń na torach. Płytki chodnikowe mogą być wykonane z różnych materiałów, orazdo organizacji ścieżki ogrodowej najlepiej nadają się następujące typy:

• płytki betonowe. Mogą być wytwarzane przez wibrację i wibracje. Pierwszy okazuje się być bardziej solidny, ale ma najprostsze formy, może być użyty do wyposażenia torów, na których będą się poruszać samochody. Wibrująca płyta betonowa różni się szeroką gamą kształtów i jest nieco gorsza od wytrzymałości na wibroprasowane analogowe;
• kamienie klinkierowewykonana jest z plastycznej gliny, kwarcu i skalenia, dzięki czemu nie jest gorsza od kamienia naturalnego pod względem wytrzymałości. Aby uzyskać szorstką antypoślizgową powierzchnię, do mieszaniny dodaje się piasek. Ścieżki z układarek klinkieru będą trwałe i bardzo piękne;
• płytki z naturalnego kamienia- najdroższa i szykowna opcja uzupełni przestronny obszar podmiejski. W rzeczywistości jest to ten sam kamień naturalny, ale podzielony na kawałki odpowiedniej wielkości, wypolerowany i wypolerowany;
• Płytki z piasku polimerowegowykonany jest z piasku i barwników z dodatkiem polimerów. W rezultacie materiał jest doskonały pod względem wydajności, ale jego wygląd nadal daje obecność w kompozycji polimeru, więc aranżacja witryny w stylu klasycznym takie płytki prawie się nie zbliżają, ale we wszystkich innych przypadkach pozwolą na otrzymanie trwałego i mocnego pokrycia ścieżki.

Wśród głównych zalettrwałość płyty chodnikowej, odporność na mróz, wytrzymałość, odporność na negatywne czynniki atmosferyczne, różnorodność kształtów, rozmiarów i kolorów. Układanie kafli może być masą różnych sposobów. Wyjaśnia to szeroką popularność materiału.

№3. Beton

Beton - jeden z liderów wśród materiałów używanych do tworzenia ścieżek ogrodowych, i może być stosowany zarówno do organizacji ścieżek monolitycznych, jak i do samodzielnego tworzenia płytek.

Główne zalety:

• niska cena niezbędnych komponentów;
• Możliwość samodzielnego prowadzenia wszystkich prac, bez dużego doświadczenia w projektowaniu i budowaniu krajobrazu;
• wysokiwytrzymałość i trwałość. Z betonu można tworzyć zarówno ścieżki dla pieszych, jak i ścieżki wejścia samochodów;
• odporność na zmiany temperatury i wysoką wilgotność;
• możliwość tworzenia toru lub płytek z betonu o dowolnym kształcie;
• szerokimożliwości dekorowania. Sam w sobie beton nie jest zbyt estetyczny, ale dzięki zastosowaniu kamyków, kawałków szkła, płytek ceramicznych i innych technik można uzyskać ładną powłokę.

Wśród głównych wad:

• pracochłonność pracy, ponieważ będzie musiał przygotować zaprawę i szalunek, a jeśli zdecydujesz się samodzielnie wykonać dachówkę, proces ten będzie wymagał jeszcze więcej czasu i wysiłku;
• występowanie pęknięć, które są bardziej typowe dla monolitycznych torów betonowych. Dzieje się to poza sezonem podczas zmian w glebie;
• monolityczne ścieżki betonowe po budowie są prawie niemożliwe do przełożenia i przeniesienia.

№4. Cegła klinkierowa

Cegła klinkierowa może być doskonałaalternatywa dla kostki brukowej. Dostępne w różnych formach: konwencjonalne, szczelinowe i dachówkowe, mogą mieć różne odcienie. Możesz położyć cegłę zarówno na żebrze, jak i na płasko, tworząc całe wzory i rysunki, a jeśli połączymy materiał o różnych kolorach, można uzyskać ładną, a jednocześnie solidną ścieżkę ogrodową.

Wśródgłówne zalety materiału:

• wysoka odporność na ścieranie;
• wytrzymałość;
• odporność na wilgoć;
• odporność na mróz;
• odporność na światło słoneczne;
• różnorodność kształtów i kolorów.

Tylkominus- cena, ale w porównaniu z innymi materiałami, odpowiednimi do wyposażenia ścieżek, cegła klinkierowa jest daleka od najdroższej. Cegłę należy lepiej umieścić na zaprawie, a szwy można wypełnić mieszanką piaskowo-cementową lub żyzną glebą, a następnie wysiać trawę.

№5. Asfalt

Powłoka asfaltowa, ze względu na niską estetykę, jest stosowana do torów, które prowadzą do budynków gospodarczych i znajdują się w słabo widocznych częściach działki ogrodowej.

Zalety:

• niski koszt otwarcia;
• łatwość konserwacji;
• wysoka wytrzymałość i odporność na wilgoć;
• asfalt może mieć kilka odcieni (z wyjątkiem ciemnoszarego, jest zielony i czerwony).

Główną wadą jestnie jest to najbardziej atrakcyjny wygląd, ale z tym minusem można sobie poradzić, tocząc się po pokryciu asfaltu podczas układania kamyków lub innych ładnych kamyków. Latem, gdy temperatura otoczenia wzrasta, asfalt możezmiękcz i wydzielają nieprzyjemny zapach. Pęknięcia mogą pojawić się na powłoce, ale często jest to spowodowane nieprawidłowościami podczas procesu instalacji lub gdy instalacja odbywa się w nieodpowiednich warunkach pogodowych.

№6. Drewno

Drzewo to kolejny naturalny i piękny materiał, który można wykorzystać do tworzenia oryginalnych ścieżek ogrodowych. Drewno może być używane jako deski lub pluje.Ta ostatnia opcja będzie oryginalną ozdobą witryny, szczególnie jeśli użyjesz wycieków o różnych średnicach i ułożysz je w określonej kolejności.

Zalety:

• piękny wygląd;
• naturalne i ekologiczne, i to jest to, czego potrzebujesz do ogrodu;
• zmienność rozwiązań. Z drewna możesz tworzyć bardzo nietypowe ścieżki - wszystko zależy od twojej wyobraźni;
• drewno szybko wysycha i rozgrzewa się, więc problemy z oblodzeniem będą Cię dotykać co najmniej.

Wady:

• niska odporność na wilgoć, wysokie prawdopodobieństwo rozwoju grzybów i pleśni;
• niska wytrzymałość i potrzeba stałej opieki. Nie tylko to, że przed instalacją drewna trzeba leczyć środkami antyseptycznymi, a podczas operacji materiał będzie regularnie wymagał obróbki środkami ochronnymi.

Aby zminimalizować defekty do minimum, lepiej wybrać najsilniejsze i najtrwalsze rasy.Najlepsza opcja -modrzew. Drewno ma właściwości wodoodporne, mocne, o pięknym wzorze i przyjemnym zapachu. Możesz również użyćdąb- lider w zakresie wytrzymałości, twardości i trwałości, ale kosztuje znacznie więcej. W skrajnych przypadkach można użyć drewna drzewka świerkowego, ale trzeba ciężko pracować nad jego przetwarzaniem.

Aby zachować drewnianą ścieżkę tak długo, jak to możliwe, należy dokładnie rozważyć proces jej rozmieszczenia. Na poduszce z piasku zaleca się ułożyć folię polietylenową, która będzie ciąć styki drewna z glebą, zmniejszając ryzyko zgnilizny. Pomiędzy wyciekami lub deskami lepiej zostawić małe szczeliny: najpierw spłyną całą wodę, a po drugie, potrzebują w przypadku ekspansji drewna, a po trzecie, jeśli wypełnisz pęknięcia piaskiem, mogą wyrosnąć na trawę, a ta dekoracja śledzić.

№7. Parkiet ogrodowy

Parkiet ogrodowy, często określany jako desek i antypoślizg, to okładka, którama wszystkie zalety drewna, ale dzięki specjalnej obróbce jest bardziej odporny na negatywne wpływy atmosferyczne. Do produkcji materiałuużywaj twardego drewna, który dodatkowo może być poddany obróbce cieplnej. Gotowy materiał to kwadratowy (rzadko prostokątny) pasek, podzielony na sekcje. Sekcje mogą tworzyć pewien wzór.

Na listwach w ogrodzie musi być obecny parkietszczeliny wentylacyjne, którego rozmiar sięga od, do 8 mm: im wyższy poziom wilgotności podczas pracy, tym większe powinny być szczeliny. Powierzchnia materiału maprofil antypoślizgowy, więc można użyć deski do wyposażenia ścieżek wokół basenu. Instalacja polega na użyciu specjalnych podpór, których wysokość jest regulowana, co pozwala wygładzić różnice w wysokościach wysokości w danym obszarze. Rodzaj mocowania zależy od podkładu ogrodowego.Podłoga z twardego drewnama całkowicie drewniane podłoże wykonane z tej samej skały co przód.Miękki parkietróżni się obecnością miękkiego, kratowego podłoża z tworzywa sztucznego specjalnymi łącznikami, dzięki czemu materiał ten jest montowany bardzo szybko i łatwo.

Korzyści:

• wytrzymałość. Ze względu na zastosowanie gatunków drewna litego i ich przetwarzanie za pomocą specjalnych substancji (czasami stosuje się obróbkę cieplną), uzyskuje się wysoką żywotność materiału (do 50 lat);
• wysoka wytrzymałość;
• zgodność ekologiczna;
• piękny wygląd, ponieważ kolor i faktura drzewa są zachowane;
• obecność profilu antypoślizgowego;
• odporność na gnicie i wilgoć;
• łatwość instalacji i konserwacji;
• ciepła powierzchnia i szybkie suszenie.

Materiał nie ma wielu minusów. Aby uzyskać bardziej trwały wygląd i lepszą wydajność, parkiet w ogrodzie jest lepszydwa razy w roku w celu leczenia specjalnym olejem.Jeśli wybór padłby na pokrycie drewna poddanego obróbce cieplnej, materiał będzie kosztował kilka razy więcej, ale będzie trwał dłużej.

Do organizacji ścieżek ogrodowych można również użyćDeskowanie kompozytu drewno-polimer. Wykonany jest z mieszaniny trocin lub mączki drzewnej ze spoiwem polimerowym, do którego dodaje się barwnik i powstaje materiał o pożądanym kształcie i wymiarach. Jest mniej przyjazny dla środowiska, ale bardziej odporny na czynniki zewnętrzne i nie wymaga dodatkowej opieki.

№8. Plastikowe płytki

Do produkcji płytek z tworzyw sztucznych stosuje się polipropylen lub polichlorek winylu. Materiał ma z reguły kwadratowy kształt o wymiarach 30 * 30 cm i strukturę kratową. Pasuje dzięki obecności specjalnych rowków na każdym elemencie. Niektóre próbki są całkowicie wbite w ziemię, dzięki czemu można je wykorzystać do organizowania tymczasowych utworów.

Główne zalety:

• prostota instalacji;
• odporność na wilgoć i światło słoneczne;
• odporność na mróz;
• powierzchnia antypoślizgowa;
• niewielka waga.

Wśród wad materiałuniska estetyka i trwałość. Plastikowe płytki są idealne do układania ścieżek w pobliżu basenów.

№9. Płytki ceramiczne i płytki porcelanowe

Zwykłe i mozaikowe płytki ceramiczne, fragmenty starych płytek mogą się również przydać do aranżacji ścieżki ogrodowej. Płytki ceramiczne mająnajszerszy zakreskolory, kształty i rozmiary, więc ścieżka będzie łatwiej stylizować jak kamień naturalny lub kamyk, ale Ważne jest, aby wybrać płytkę podłogową przeznaczoną do użytku na zewnątrz, z reliefem antypoślizgowym powierzchnia. Również odpowiedniporcelanowe kamionki- materiał o większej wytrzymałości niż niektóre kamienie naturalne. Od mozaiki i odłamków możesz rozsyłać ciekawe wzory.

Korzyści:

• odporność na niskie i wysokie temperatury;
• odporność na uszkodzenia mechaniczne;
• zgodność ekologiczna;
• wytrzymałość i wytrzymałość;
• odporność ogniowa;
• odporność na wilgoć;
• ogromny asortyment;
• łatwa opieka.

Jeśli uliczna płytka ceramiczna w końcu wypali się pod wpływem światła słonecznego, kamieniarka z porcelany nie zmieni się z czasem. Wadą tego rodzaju powłoki można przypisać wysoki koszt, a granit jest również dość ciężki.

№10. Tory luzem wykonane z żwiru i kory drewna

Najprostszym sposobem jest wyposażyć ścieżkę z pokrywy zbiorczej, do którejŻwir, okruchy kamieni, gruz i kora. Nie musisz niczego wyrównywać i wyrównywać - wystarczy wylać materiał tam, gdzie powinna przejść ścieżka. Żwir kładzie się na przygotowanej podstawie w kilku warstwach, z których każda jest staranowana tarczą lub płytą wibracyjną. Nie będzie niepotrzebne stosowanie geowłókniny pod nasypem, aby wykluczyć możliwość kiełkowania trawy.

Korzyści:

• niska cena materiału. Żwir jest najbardziej budżetowym sposobem organizacji ścieżek ogrodowych;
• zgodność ekologiczna;
• dekoracyjne;
• prostota i duża prędkość układania, możliwość tworzenia bez zawijania krętych ścieżek.

Wady:

• niska siła. Żwir nie może wytrzymać przyzwoitych ładunków, ale do uprawiania turystyki pieszej jest odpowiedni, więc materiał może być użyty do wyposażenia dróg wtórnych;
• złożoność opieki, ponieważ stopniowo żwir jest zarośnięty, zatkany i zamiatanie jest niemożliwe;
• Na początku, podczas gdy materiał nie jest bardzo zagęszczony, trudno będzie na nim chodzić.

Konieczne jest, aby być gotowym na to, że w odpowiednim czasie konieczne będzie wylanie nowego żwiru, a bez granic niemożliwe będzie zarządzanie, mimo wszystko nadają kształt i uniemożliwiają dystrybucję materiału na terenie. Aby nie rosły trawy przez żwir, pod nią można traktować glebę herbicydami lub glebę można zmielić za pomocą agrofibru.

Alternatywnie możesz użyćrozszerzony żwir gliniasty- materiał przyjazny dla środowiska uzyskany w wyniku obróbki glinką. Jest lekki, ma dobre właściwości mrozoodporne, niedrogi.

Ścieżki masowe można ułożyć za pomocądrzewna kora. Jest to naturalny i przyjemny materiał do chodzenia, ale czasami trzeba go wylewać, ponieważ jest łatwo dmuchany przez wiatr. To samo dotyczy muszli orzechów sosnowych, które ostatnio zaczęto stosować również w projektowaniu krajobrazu.

№11. Tenis

Materiał czerwonych i żółtych odcieni, wykorzystywany na kortach tenisowych, zaczął ostatnio być używany do organizowania ścieżek ogrodowych. Tenisskłada się z gliny, okruchów z cegły ceramicznej i wapna. Po ułożeniu w stos materiał pochłania wodę i pęcznieje, tworząc gęstą, integralną strukturę, którą należy zagęścić za pomocą wibrującego wałka.

Główne zalety:

• miękka i odporna na urazy powierzchnia;
• wysoka wytrzymałość;
• łatwość konserwacji;
• zdolność do wchłaniania wilgoci;
• przyjazność dla środowiska.

Brak- powstawanie pyłu i pęknięć podczas suszy, dlatego w cieple ścieżki należy okresowo podlewać. Czasami trzeba polać i ponownie podbić okładkę.

№12. Brukowce

W ogrodzie można stworzyć prawdziwy chodnikduże okrągłe gładkie kamienie. Będzie wyglądać świetnie, materiał nie będzie trudniejszy do układania niż cegła, a ciekawe wzory można stworzyć z kostki brukowej. Materiał charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, wytrzymałością, odpornością na zmiany temperatury, nie obawia się wilgoci, ale nie nadaje się do wyposażenia dróg dojazdowych. Kostki brukowe można łączyć z kamykami.

№13. Trawa

Ścieżkę można wytworzyć nawet z trawy, choć nie jest to zwyczajne, ale odporne na deptanie. Taka droga będzie wymagać dodatkowych wysiłków, aby się nią zająć, ale stanie się niestandardową ozdobą witryny.

Korzyści:

• niezwykły i estetyczny wygląd;
• zgodność ekologiczna;
• na trawie przyjemnie chodzić boso.

Przeciw:

• stała opieka;
• nawet najbardziej stabilna powłoka depcze z czasem.

Ścieżki ziołowe lepiej się poszerzają, więc powoli podeptały. Oczywiście trawa - ten materiał nie jest dla głównych ścieżek, lepiej jest go używać tam, gdzie natężenie ruchu jest niskie.

№14. Materiały pomocnicze

Ścieżkę ogrodową można zorganizować przy minimalnych kosztach, a czasem nawet wykorzystać jako podstawę niepotrzebne materiały, które zazwyczaj są wyrzucane. W rezultacie uzyskuje się oryginalne ścieżki, a ich tworzenie zamienia się w interesujący proces twórczy. Możesz używać kamyków rzecznych, plastikowych pokrywek z butelek, korka do wina i innych materiałów.

Wybór materiału na ścieżki ogrodowe powinien być poprzedzony etapem planowania, podczas którego określa się położenie ścieżki, jej kształt i funkcję. Biorąc pod uwagę te czynniki, a także warunki klimatyczne i reliefowe, można przystąpić do wyboru najbardziej odpowiedniego materiału.

.